ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ γράφει η κα Αναστασία Δημακοπούλου για το βιβλίο "Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου - Μαρία Παναγοπούλου" Εκδόσεις Ωκεανός!

ΕΙΔΑτον εαυτό μου στα μάτια σου 

ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Ένα μυστηριώδες γυναικείο πρόσωπο, μ΄ έμφαση στο έντονο βλέμμα, τοποθετημένο σε μαύρο φόντο, με ανάγλυφα κόκκινα γράμματα κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου, «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου», πρωτόλειο έργο της Μαρίας Παναγοπούλου.

 Ένα όμορφο εξώφυλλο, που ναι μεν ικανοποιεί την αισθητική του αναγνώστη, από την άλλη δε, τον παραπλανάει σχετικά με την θεματογραφία του. Προσωπικά, -μια που για μένα το εξώφυλλο λειτουργεί σαν “κράχτης” για να πιάσω στα χέρια μου και να ξεφυλλίσω ένα βιβλίο-, μου ήρθαν στο μυαλό, σκέψεις και εικόνες από μία ακόμη συνηθισμένη, δακρύβρεχτη ερωτική ιστορία. Πόσο όμως διαψεύστηκα! 

Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στις σελίδες του καλογραμμένου αυτού βιβλίου, ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη ανθρώπινη φαντασία! Ακόμα και ο πιο ευφάνταστος νους σεναριογράφου αδυνατεί να συλλάβει το απίστευτο παιχνίδι, που παίζει η ζωή στους πρωταγωνιστές της ασύλληπτης αληθινής ιστορίας, την οποία ξεδιπλώνει με προσεχτικά και στοχευμένα βήματα, στο πρώτο της αυτό συγγραφικό έργο η Μαρία Παναγοπούλου. 

Όταν η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας η Μαρία, παρασυρμένη θαρρείς από μία εσωτερική διαίσθηση, αποφασίζει ν΄ αλλάξει το όνομά της σε Μάικα, -που στην γλώσσα των Πομάκων σημαίνει μάνα- δεν γνωρίζει πως στην ουσία, προκαλεί την ίδια της την μοίρα, να παίξει το δικό της θλιβερό παιχνίδι, στερώντας της το δικαίωμα της μητρικής αγκαλιάς, αφήνοντάς την άδεια, με την ψυχή της κενή και πληγωμένη. 

Μία εξωπραγματική ιστορία, που κάλλιστα θ΄ αποτελούσε το σενάριο μιας κινηματογραφικής ταινίας! Όχι όμως μιας οποιαδήποτε ταινίας, αλλά μιας ταινίας από αυτές, που μας κρατούν καθηλωμένους στην καρέκλα με την καταιγιστική τους δράση και τις αγωνιώδεις ανατροπές, έτσι ώστε να παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τα δρώμενα και ν΄ αναρωτιόμαστε «μα γίνονται αλήθεια αυτά τα πράγματα;» Και όμως γίνονται, όταν τον πρώτο λόγο τον έχει η ζωή, η οποία γράφει και τα πιο απίστευτα σενάρια… 

Μία νέα γυναίκα όμορφη, μορφωμένη με όνειρα, φθάνει σε μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση, πληγωμένη, εξαρτημένη από έναν έρωτα που για αυτήν αποδεικνύεται δίκοπο μαχαίρι, γιατί αποτελεί τον λάθος άνθρωπο, που του επιτρέπει τελικά να τραυματίσει την αξιοπρέπειά της, να διαλύσει την ζωή της, καταστρέφοντάς την σωματικά και ψυχικά. 

Η λαχτάρα της ν΄αποκτήσει ένα παιδί, οδηγεί την κατακερματισμένη της ψυχή, σε βεβιασμένες παρανοϊκές αποφάσεις. Πώς ένα όνειρο ζωής, σε μια τραυματισμένη σωματικά και ψυχικά γυναίκα, μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτη τροπή και να μεταβληθεί σε μια παράλογη εμμονή, σε μια παρανοϊκή σκέψη! Στήνει λοιπόν ένα σκηνικό σκευωρίας για την εκτέλεση ενός εγκληματικού σχεδίου. 

Δεν διστάζει ακόμη να φτάσει και στην πιο αποτρόπαια φρίκη, προκειμένου να πετύχει αυτό που θέλει. Πόσο άραγε απέχει ένα πληγωμένο μυαλό από την σφαίρα της παράνοιας; Απολύτως τίποτα. Μία λεπτή κόκκινη γραμμή χωρίζει τον άνθρωπο από κάποια μορφή «τελικής λύσης» στο πρόβλημά του. Με την συνέργεια της αδελφικής της φίλης Λιάνας-η οποία εν συνεχεία ταλανίζεται από σκληρές ενοχές-, αρπάζει από το μαιευτήριο το νεογέννητο του εραστή της, αλλά και την ίδια του την γυναίκα, ούσα λεχώνα.

Η απαγωγή και εν συνεχεία, η εξαφάνιση των δύο γυναικών και του νεογέννητου, δημιουργεί απίστευτα σενάρια και στην αστυνομία, αλλά και στον εραστή της ηρωίδας, Νικήτα Ρενιέρη ο οποίος μέσα σε μια στιγμή χάνει τα πάντα, γυναίκα, ερωμένη αλλά και το νεογέννητο παιδί του. Ο εσωτερικός πόνος του για την απώλεια τόσων ανθρώπων, γίνεται κυρίαρχο συναίσθημα και στην ψυχή του αναγνώστη.

Τα ερωτήματα για την συγκεκριμένη απόδραση-απαγωγή διαδέχονται το ένα το άλλο. Ποιο σκοτεινό μήνυμα θέλει να δώσει η αυτουργός και ποιος θα μπορούσε να ρίξει φως στην υπόθεση; Υπάρχει κάποιο κοντινό άτομο με το οποίο θα μοιραζόταν μία τέτοια απόφαση; Όταν μετά από χρόνια, σ΄ ένα επαγγελματικό ταξίδι, ο Νικήτας Ρενιέρης θα δει τον εαυτό του στα μάτια της μικρής Αέλιας, τότε αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι μιας απίστευτης ιστορίας, που πραγματικά δοκιμάζει τα όρια της ανθρώπινης λογικής και που με γλαφυρότητα και αληθοφάνεια εξιστορεί η Μαρία Παναγοπούλου.

Αδελφικές φιλίες δοκιμάζονται, σοβαρά λάθη, ενοχές, ψέματα και μυστικά, αναδύονται σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση μιας ψυχής, που αποζητά να φανεί η αλήθεια για να νιώσει την κάθαρση. Πόσα και πόσα ερωτήματα εγείρονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου! Πόσοι προβληματισμοί ξεπηδούν μέσα από εγωιστικά λάθη, παραλείψεις, ψεύτικες σχέσεις…

Πόσο ο άνθρωπος μπορεί να κρυφθεί από την μοίρα του; Είναι αυτός ο απόλυτος κυρίαρχος των πράξεών του ή υπάρχει κάτι ανώτερο που κατέχει τα ηνία και κινεί τα νήματα της ζωής του; Και αν υπάρχει λοιπόν κάτι ανώτερο, “προδιαγεγραμμένο”, το ερώτημα είναι, κατά πόσο ο άνθρωπος θα πρέπει ν΄ αφήνεται σε αυτήν την ανώτερη δύναμη, ή αντίθετα πρέπει να παλεύει και να επιμένει για να βελτιώσει την ζωή του. Κάθε φορά που αποφασίζουμε για κάτι, πόσες και πόσες είναι οι φορές που η ίδια η ζωή έρχεται ν΄ ανατρέψει τα αρχικά μας σχέδια.

Το «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» μ΄ εντυπωσίασε και με κέρδισε επάξια! Είναι από τα βιβλία εκείνα, που συντονίζονται με τον παλμό της ψυχής του αναγνώστη και τον καθηλώνουν, καθώς, ταξιδεύοντας στις σελίδες του, βιώνει μ΄ ένταση, αντικρουόμενα συναισθήματα, τρυφερότητα, ευαισθησία, θυμό, πόνο, που μετατρέπεται σε οργή, εξελίσσεται σ΄ εκδικητική συμπεριφορά, όταν νιώθει ότι απειλείται και στο τέλος αναζητά τον εξαγνισμό μέσα από την προσωπική του λύτρωση.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Μαρία Παναγοπούλου για το πρώτο της αυτό συγγραφικό κατόρθωμα! Ένα βιβλίο πολλά υποσχόμενο για ισάξια και ακόμη καλύτερα, μελλοντικά συγγραφικά έργα!

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 Η Μαρία Παναγοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το πραγματικό της επίθετο είναι Παναγοηλιοπούλου, αλλά όταν ξεκίνησε να εργάζεται στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ σε ηλικία 18 ετών, κατάλαβε ότι δεν είχε καμία ελπίδα να κάνει καριέρα με ένα επώνυμο-σιδηρόδρομο και πήρε την απόφαση να το περικόψει. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον… έρωτα. 

Ο γάμος και η γέννηση του γιου της έβαλαν τα σχέδιά της για καριέρα σε δεύτερη μοίρα, αφού προτίμησε τον ρόλο της full time μαμάς, ξεδίνοντας μέσα από το (ερασιτεχνικό) γράψιμο. Μόλις ο γιος της μεγάλωσε, επέστρεψε στη δουλειά της επιλέγοντας το πιο μαγικό κομμάτι των Μέσων Ενημέρωσης, αυτό που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες. Παράλληλα αρθρογραφεί στην εφημερίδα Κυριακάτικη και στο www.aixmi.gr ενώ διατηρεί το προσωπικό της site (www.thisismarias.com). 

Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα και μητέρα του Κωνσταντίνου Χαρδαβέλλα που είναι διαιτολόγος-διατροφολόγος. 

Το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου», είναι το πρώτο της βιβλίο.

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Γράφει η κα Αναστασία Δημακοπούλου για το βιβλίο "Η Φωνή μέσα μου - Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης" Εκδόσεις Πνοή!

Φωτό... Αναστασία Δημακοπούλου

Η ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ

Μετά την ιδιαίτερη αίσθηση που προκάλεσε «Η γριά βαλίτσα» ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης επιστρέφει με μια διαφορετική ιστορία. 

«Η ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ» τιτλοφορείται το νέο του βιβλίο! 

Πρόκειται για μια συγκλονιστική μαρτυρία-εξομολόγηση ενός νέου ανθρώπου που ζει ανάμεσά μας! Άνθρωποι, που αποκαλούνται η «ψυχή της παρέας», με μεγάλη αυτοπεποίθηση και υπέρμετρο ενθουσιασμό, άνθρωποι της διπλανής πόρτας με μία συνήθης καθημερινή ρουτίνα, άνθρωποι «κρυψίνους» που την μια στιγμή, δείχνουν φυσιολογικοί και την αμέσως επόμενη, τους παρατηρούμε να υποφέρουν από ένα ανεξήγητο τρέμουλο στα χέρια, μία ασυναρτησία στην καθημερινή ομιλία, φέρονται περίεργα για μας τους υπόλοιπους και πολύ συχνά, γίνονται αντικείμενο χλευασμού, εισπράττοντας την αδιαφορία και την απαξίωση του κόσμου. 

Πόσες και πόσες είναι οι φορές που έχουμε διασταυρωθεί μαζί τους, προκαλώντας μας ερωτηματικά για την φυσικότητα της συμπεριφοράς τους! 

Ο Φίλιππος της ιστορίας μας, είναι ένας τέτοιος τύπος. Όπως κάθε νέος είναι γεμάτος όνειρα, άκρατο νεανικό ενθουσιασμό και ελπίδες, παλεύει να υλοποιήσει τα σχέδιά του, να δημιουργήσει. Πώς μπορεί όμως να ορθοποδήσει ένας άνθρωπος, όταν απουσιάζει ένα στέρεο συναισθηματικό υπόβαθρο; 

O Φίλιππος εξομολογείται: από μικρός αποτελεί το παράσιτο, το μίασμα της οικογένειας, καθώς είναι ο διαφορετικός, ο προβληματικός όπως τον αποκαλούν. Την ίδια συμπεριφορά βιώνει ανελλιπώς και στο σχολικό περιβάλλον. «Ταμπέλες» στην οικογένεια, «ταμπέλες» και στο σχολείο. Ουσιαστικά, κανείς δεν έσκυψε πάνω στον Φίλιππο, απλά για να διαπιστώσει, ότι ήταν ένα υπερευαίσθητο παιδί, που το μόνο που αποζητούσε ήταν αληθινή αγάπη, στήριξη από αγαπημένα πρόσωπα και αφοσίωση. Και έτσι αρχίζουν οι επισκέψεις στους ψυχολόγους, γιατί το να είσαι συνεσταλμένος σήμερα, θεωρείται ελάττωμα για ορισμένους.

Και μετά έρχονται τα ψυχοφάρμακα, οι φοβίες, οι μανίες, η κατάχρηση ουσιών και αλκοόλ, οι σκέψεις θανάτου και αυτοκτονίας. Μαύρες, άγνωστες φωνές να χειραγωγούν το μυαλό και την ψυχή του, σαν τρομακτικές σκιές να εισβάλλουν από το πουθενά, υποδεικνύοντάς του ακραίες συμπεριφορές. Ο Φίλιππος μπαινοβγαίνει σε κλινικές ψυχικής αποκατάστασης, ανεβαίνει τον δικό του, προσωπικό γολγοθά, παγιδευμένος στα δίχτυα μιας σοβαρής ψυχικής νόσου.

Η προσωπική μαρτυρία του Φιλίππου, δεν μπορεί παρά να συγκινήσει βαθύτατα κάθε αναγνώστη. Με τον γλαφυρό του λόγο ο συγγραφέας επιτυγχάνει ο αναγνώστης να ταυτιστεί με τον ήρωα. 

Τον συμπονά αλλά και τον αφυπνίζει παράλληλα. Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για όλους εμάς, που ενδέχεται να παραβλέπουμε κάποια ανησυχητικά σημάδια. Ο Φίλιππος είχε δίπλα του αγαπημένα πρόσωπα, που τον αφουγκράστηκαν και τον στήριξαν στον αγώνα του. 

Δεκάδες είναι οι άνθρωποι που αναμετριούνται καθημερινά, με τους προσωπικούς τους δαίμονες, χωρίς ίχνος υποστήριξης και βοήθειας από πουθενά. Μπορεί ν΄ αρνούνται την ασθένεια, να προτιμούν την απομόνωση, ή να βιώνουν διαφορετικά συναισθήματα, όπως θλίψη, θυμό ή και ντροπή ακόμα, υποθάλποντας το πρόβλημα. Έτσι όμως, βυθίζονται σε μια «μαύρη τρύπα», από την οποία νιώθουν ότι δεν θα βγουν ποτέ. 

Για αυτό ακριβώς τον λόγο είναι σημαντικό, να είμαστε διορατικοί με τους συνανθρώπους μας και όχι απλά να «στιγματίζουμε» το πρόβλημα. Αυτό φυσικά προϋποθέτει ευσυνειδησία και υπευθυνότητα, την κατανόηση και ψυχική στήριξη του ανθρώπου που μας έχει ανάγκη. 

Η συγκλονιστική εξομολόγηση του ήρωά μας και κατά επέκταση το βιβλίο του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη, 

Η ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, περνάει ένα ηχηρό μήνυμα: Ας μην αφήνουμε τις φωνές αυτές, να παίζουν το ρόλο του βασανιστή μέσα στο κεφάλι μας, στραγγίζοντας την ζωτική μας ενέργεια. 

Ας γίνουν το κίνητρο, που θα μας καθοδηγήσει να βρούμε την γαλήνη και την ισορροπία, τον αληθινό εαυτό μας! 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ 

Ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης γεννήθηκε στο «Αλεξάνδρας» το 1981. Μεγάλωσε στη Νίκαια με άλλα πέντε αδέρφια και δυο υπέροχους γονείς. Στην τρίτη τάξη του Δημοτικού άρχισε να δίνει παραστάσεις Καραγκιόζη κι έναν χρόνο μετά έγραψε την πρώτη του επιθεώρηση, την οποία και ανέβασε στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας. Σπούδασε υποκριτική στον Ίασμο. Έχει γράψει τέσσερις κωμωδίες: «Το Τελευταίο Botox», «Τρεις Τρεις Εννιά», «Δεν είμαι εγώ η Σταχτοπούτα», και την «Diva». Τα τρία παίχτηκαν με επιτυχία. Όσο ζούσε στη Θεσσαλονίκη είχε μόνιμη στήλη στην εφημερίδα Εγνατία. Όταν επέστρεψε στη βάση του, άρχισε να γράφει τους «Μονολόγους» στην City Uncovered. Πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα ηλεκτρονικά περιοδικά..

Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: «Το Τελευταίο Botox και άλλες ιστορίες», «Ερμή...Μη!», «Φόνοι στην Κρυστάλλη. «Η Γριά Βαλίτσα» και «Η φωνή μέσα μου» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πνοή.