ΤΟ
ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΓΙΩΡΗΣ
Επέλεξα να διαβάσω ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ του Βαγγέλη Μαργιωρή, ως ένα
ευχάριστο διάλειμμα από ένα βαρύ και σε όγκο αλλά και σε περιεχόμενο (δυσνόητο,
μακροσκελείς περιγραφές κ.α.) βιβλίο.
Μετά το ευφυέστατο και χειμαρρώδες πρώτο βιβλίο του «Τουρίστες στην Ομίχλη» από
τις εκδόσεις ΠΝΟΗ, είχα την αίσθηση ότι θα διαβάσω κάτι ανάλογο.
Πραγματικά με αντάμειψε!
Με έκδηλο το αστυνομικό στοιχείο σε συνάρτηση με το καυστικό χιούμορ, παραδίδει
στους αναγνώστες ένα βιβλίο αστυνομικής λογοτεχνίας, με ζωηρή φαντασία, με
ραγδαίες εξελίξεις, αφού από ένα σημείο και μετά οι ανατροπές είναι παταγώδεις
και εκεί που λες «χα το βρήκα το δολοφόνο» , μία εξέλιξη σου αναιρεί τα πάντα
και άντε πάλι από την αρχή να ψάχνεις τι είναι αυτό που σου ξέφυγε…
Πραγματικά ο συγγραφέας δεν σε αφήνει να ησυχάσεις και μόνο, εάν είσαι
παθιασμένος φαν του αστυνομικού βιβλίου, ίσως, να υποψιαστείς και ν΄ αρχίσεις
να συνθέτεις εικόνες και καταστάσεις.
Από την μέση του βιβλίου και μετά, κάθε σελίδα και μία απρόσμενη εξέλιξη,
αναιρεί τα πάντα, το μυαλό σου ένα κουβάρι μπερδεμένο, ζητά επειγόντως να βρει
την άκρη. Γιαυτό και δεν σ΄ αφήνει να το αφήσεις από τα χέρια σου, σε κρατάει
μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο των απανωτών φόνων και των τωρινών, αλλά και
αυτών που έχουν μπει στο αρχείο της αστυνομίας, αφού τα ελλιπή στοιχεία ήταν
αδύνατο να εξιχνιάσουν την υπόθεση.
Προσωπικά, απόλαυσα κάθε σελίδα του, έντονο σασπένς, γραφή που σε συνεπαίρνει
με ασύλληπτες ανατροπές, η αγωνία μόνιμα στο ζενίθ, με κρατούσε με μία αχόρταγη
περιέργεια, για τις εξελίξεις της ιστορίας.
Κεντρικό πρόσωπο, ο κύριος Κλέων Αδαμόπουλος.
Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, σου δίνει την εντύπωση ότι είναι ένας
ιδιόρρυθμος και εκκεντρικός τύπος, απρόσιτος, μισάνθρωπος(;) ίσως.. αρκετά
δειλός, αυστηρός και ιδιαίτερα επιλεκτικός, απέναντι στο γυναικείο φύλο. Πολύ
δύσκολο έως ανέφικτο να υπάρξει γυναίκα που ν΄ ανταποκρίνεται στα αυστηρά
πρότυπά του. Από την πλευρά τους οι γυναίκες πιστεύουν ότι ο κ. Αδαμόπουλος
εκπροσωπεί ένα μείγμα αλαζονείας και έντονου μυστηρίου!
Άραγε, όλα αυτά τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά είναι απομεινάρια μιας μοναχικής και
χειραγωγημένης εφηβείας ή υπάρχει κάτι άλλο πιο σκοτεινό που κρύβεται πίσω από
αυτόν τον ιδιαίτερα ψυχαναγκαστικό τύπο;
Kαι οι συνεχόμενοι φόνοι, πως συνάδουν με αυτόν τον τύπο, που το μόνο που
αποζητάει είναι να αμπαρώνεται πίσω από την κόκκινη πόρτα του σπιτιού του,
μακριά από όλους και όλα που του προκαλούν άγχος, αδύναμος ν΄ αντιμετωπίσει την
πραγματικότητα της ζωής και μόνο ο φίλος του ο Κώστας του παρέχει την ασφάλεια
και την σιγουριά, ότι κοντά του, θα μπορέσει να διαχειριστεί τους φόβους και
τις αδυναμίες του.
Οφείλω να ομολογήσω, ότι ο συγγραφέας έχει πλάσει έναν κεντρικό χαρακτήρα, τόσο
καλοφτιαγμένο και ηθογραφικά ολοκληρωμένο, που είναι από τις σπάνιες φορές που
μου εξάπτει τόσο το ενδιαφέρον η προσωπικότητα ενός ήρωα-αντιήρωα, ώστε να
νιώσω την ανάγκη να υποκλιθώ σε αυτήν την επιδεξιότητα του συγγραφέα να με
προκαλέσει και να παραδεχθώ το ταλέντο του και την απεριόριστη φαντασία του.
Και πόσο μάλιστα, όταν μιλάμε για έναν ανερχόμενο συγγραφέα στο χώρο και πολλά
υποσχόμενο, ως φαίνεται.
Τέλος, δεν θα μπορούσα να μην συγχαρώ τις εκδόσεις Πνοή για την άψογη
επιμέλεια, βασικό στοιχείο ευ ανάγνωσης ενός βιβλίου, την ιδιαίτερη φροντίδα
και αγάπη με την οποία αγκαλιάζουν τα βιβλία νέων συγγραφέων!
Αναστασία Δημακοπούλου
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Ο
Βαγγέλης Μαργιωρής γεννήθηκε πριν από 43 χρόνια σ' ένα μικρό γραφικό
χωριό της Σάμου και μετακόμισε σε πολύ μικρή ηλικία με την οικογένειά
του στην Αθήνα. Η επαφή του με τη λογοτεχνία ξεκίνησε από νωρίς, κυρίως
μέσα από τα έργα του Ανεμοδουρά, του Ιουλίου Βερν και της Κίρα Σίνου.
Αποφοίτησε από το Λύκειο και τη Σχολή Λογιστικής, διατηρώντας πάντα
στενές επαφές με τα βιβλία. Ήταν πλέον η φιλοσοφία και το ιστορικό
μυθιστόρημα τα αναγνώσματα που τον ενθουσίαζαν. Μετά τον γάμο του και τη
γέννηση της κόρης του ξεκίνησε να ασχολείται και με τη συγγραφή, μια
ενασχόληση που του προέκυψε πολύ φυσικά. Σήμερα εργάζεται στο λογιστήριο
μεγάλης ελληνικής εταιρίας, παραμένοντας φανατικός αναγνώστης και
φιλόδοξος γραφιάς.
