Καλογραμμένο, καθηλωτικό, συναρπαστική πλοκή, αληθινή ιστορία με ιστορικό ενδιαφέρον
".....Η αξιοπρέπεια είναι που σε κάνει να συνεχίσεις να ταξιδεύεις, ακόμα κι όταν σπάσουν τα κουπιά σου, η λαχτάρα να μη χαλαλίσεις τα όνειρά σου και η ελπίδα. Μια ελπίδα βαφτισμένη στο όνομα της εθνικής υπερηφάνειας, της ελευθερίας πέρα από κάθε προσωπικό κέρδος. Και όλα αυτά σε κάνουν να παλεύεις ασίγαστα, χωρίς κανένα άλλο αντίκρισμα. Δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο".
Ενα έξοχο βιβλίο, που συνδυάζει ιστορία, τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου, και μας γνωρίζει με τον καλύτερο τρόπο, έναν ταπεινό, ακέραιο, έντιμο, με ήθος και εθνική συνείδηση Ελληνα, που τίμησε τις ελληνικές "άγριες θάλασσες" της κατεχόμενης Ελλάδας, με τον ηρωισμό του, το θάρρος, τη γεννναιότητά του, την πίστη του στην ελευθερία και στην ασίγαστη ελπίδα του, για την απελευθέρωση του τόπου μας ....οι σελίδες του, όλες μία και μία, μας ταξιδεύουν όχι μόνο στις "άγριες θάλασσες" κατά τον εύστοχο τίτλο του, αλλά σε εκείνη την εποχή, που όλα ήταν πιο αγνά, αθώα, μακριά από σκοπιμότητες, συμφέροντα, ιδιοτέλειες και υστεροβουλίες....αποτελεί έναν "φόρο τιμής" σε όλους εκείνους τους αφανείς και εμφανείς ήρωες, Ελληνες που στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, δεν δίστασαν ούτε στιγμή, με αίσθηση ευθύνης και πλήρη συνείδηση της κρισιμότητας των περιστάσεων, να επιλέξουν ανάμεσα στην υποταγή στον κατακτητή και στον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας, ακόμα και εάν, καθημερινά, έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή τους (και όχι μόνο τη δική τους, αλλά και των δικών τους ανθρώπων), χωρίς να φοβηθούν ούτε στιγμή, να λιποψυχήσουν και να υπαναχωρήσουν από τα ιδανικά και τις αξίες τους. Και αν μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζαμε την σπουδαία προσφορά του Μιλτιάδη Χούμα, τον οποίο γνωρίσαμε χάρη στην έμπνευση και στη συγγραφική πένα της Τέσυς Μπάιλα, αυτό, εν πολλοίς οφείλεται στην ταπεινότητά του και στη σεμνότητά του, που ουδέποτε του επέτρεψε να "εκμεταλλευθεί" τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, αρετές οι οποίες αναμφισβήτητα αποτελούσαν στοιχεία της έντονης και μαχητικής προσωπικότητάς του, σε συνδυασμό με την ασίγαστη φιλοπατρία του και την αστείρετη αγάπη για τον τόπο μας.
Σε μία εποχή, και σε καιρούς δύσκολους, που η τιμή και η εθνική υπερηφάνεια, η αξιοπρέπεια και το ψυχικό σθένος, δεν ήταν "κενό γράμμα", αλλά πραγματικά και ουσιαστικά αποτελούσαν μοναδικά στοιχεία της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας, τα οποία εμφαντικά, διεκδικούσαν, στις περιόδους απώλειας ή κλονισμού της ελευθερίας, να είναι τα βασικότερα και τα πιο γνήσια στοιχεία, του έθνους μας, τα λόγια και οι σκέψεις του Μ. Χούμα, δια της συγγραφικής πένας, με τη διαύγειά τους, αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα και προκαλούν αβίαστα το θαυμασμό για το μεγαλείο της ψυχής όλων εκείνων που αγνόησαν τον φόβο, και με πάθος, πρόσφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες για την "ανάσταση" της Ελλάδας. Διότι, εκείνοι οι άνθρωποι, όσο σκληρά και αν δοκιμάσθηκαν, είχαν τη σκέψη τους και στις επόμενες γενιές, στα χρόνια που θα ακολουθούσαν και σε όσα ιερά και όσια όφειλαν να παραδώσουν, και οι περισσότεροι με αυταπάρνηση, σκέφτονταν όπως και ο Μ.Χούμας, την εικόνα και τις σκέψεις του οποίου, η Τ. Μπάιλα μας έκανε "κοινωνούς" :
"....επειδή ότι είχε κάνει δεν σήμαινε για εκείνον παρά μόνο ένα χρέος, και το χρέος αυτό δεν είχε σχέση ούτε με παράσημα, ούτε με τιμές, ούτε με μπάντες που παιάνιζαν διθυραμβικά, αλλά με την έμφυτη συστολή του ανθρώπου που επιλέγει να υπηρετήσει τη θητεία του στο παρελθόν και να παραδώσει στις επόμενες γενιές ατόφια την Ιστορία της πατρίδας του, αδιαπραγμάτευτη, αρνούμενος την υποδούλωσή της".
Οι περιγραφές όσων διαδραματίσθηκαν εκείνη την περίοδο, με την αποφασιστικής σημασίας, συμμετοχή του ήρωα, ο οποίος με εγκαρτέρηση και γενναιότητα, δεν παρεξέκλινε της συνειδητής του επιλογής, είναι όχι μόνο απολύτως ρεαλιστικές (όπως αρμόζει στην αφήγηση μίας αληθινής ιστορίας), αλλά, συγκλονιστικές, θα μπορούσα να πω, αφού, χωρίς καμία υπερβολή, προκαλούν δέος και συγκίνηση και "μεταδίδουν" μοναδικά την αγωνία, την ένταση και τα συναισθήματα που στις πιο κρίσιμες ώρες, βίωσαν όλοι όσοι έλαβαν μέρος, στις επιχειρήσεις διαφυγής και διάσωσης, και αποδίδουν πιστά την ατμόσφαιρα εκείνης της περιόδου, που μπορεί να ήταν "σκοτεινή", φορτισμένη και έμπλεη απόγνωσης και οδύνης, αλλά, πρόσκαιρη και μόνο, χάρη στην αυτοθυσία και στην ακλόνητη πεποίθηση, ότι μόνο με αντίσταση και αγώνα, κατακτάται η πολυπόθητη ελευθερία. Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για αυτό το αριστουργηματικό βιβλίο, σταματώ εδώ όμως, γιατί αξίζει να γνωρίσετε ένα μοναδικό ταξίδι στις "Αγριες Θάλασσες", με την ελπίδα και την ευχή να παραμείνουν πάντα ήρεμες και γαλήνιες, όσο εξαρτάται από την ανθρώπινη φύση, τον πιο αστάθμητο παράγοντα. Πολλά πολλά συγχαρητήρια !!!!!!!
Το βίντεο του βιβλίου :
η συγγραφέας
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ευδοξία Κολυδάκη
".....Η αξιοπρέπεια είναι που σε κάνει να συνεχίσεις να ταξιδεύεις, ακόμα κι όταν σπάσουν τα κουπιά σου, η λαχτάρα να μη χαλαλίσεις τα όνειρά σου και η ελπίδα. Μια ελπίδα βαφτισμένη στο όνομα της εθνικής υπερηφάνειας, της ελευθερίας πέρα από κάθε προσωπικό κέρδος. Και όλα αυτά σε κάνουν να παλεύεις ασίγαστα, χωρίς κανένα άλλο αντίκρισμα. Δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο".
Ενα έξοχο βιβλίο, που συνδυάζει ιστορία, τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου, και μας γνωρίζει με τον καλύτερο τρόπο, έναν ταπεινό, ακέραιο, έντιμο, με ήθος και εθνική συνείδηση Ελληνα, που τίμησε τις ελληνικές "άγριες θάλασσες" της κατεχόμενης Ελλάδας, με τον ηρωισμό του, το θάρρος, τη γεννναιότητά του, την πίστη του στην ελευθερία και στην ασίγαστη ελπίδα του, για την απελευθέρωση του τόπου μας ....οι σελίδες του, όλες μία και μία, μας ταξιδεύουν όχι μόνο στις "άγριες θάλασσες" κατά τον εύστοχο τίτλο του, αλλά σε εκείνη την εποχή, που όλα ήταν πιο αγνά, αθώα, μακριά από σκοπιμότητες, συμφέροντα, ιδιοτέλειες και υστεροβουλίες....αποτελεί έναν "φόρο τιμής" σε όλους εκείνους τους αφανείς και εμφανείς ήρωες, Ελληνες που στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, δεν δίστασαν ούτε στιγμή, με αίσθηση ευθύνης και πλήρη συνείδηση της κρισιμότητας των περιστάσεων, να επιλέξουν ανάμεσα στην υποταγή στον κατακτητή και στον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας, ακόμα και εάν, καθημερινά, έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή τους (και όχι μόνο τη δική τους, αλλά και των δικών τους ανθρώπων), χωρίς να φοβηθούν ούτε στιγμή, να λιποψυχήσουν και να υπαναχωρήσουν από τα ιδανικά και τις αξίες τους. Και αν μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζαμε την σπουδαία προσφορά του Μιλτιάδη Χούμα, τον οποίο γνωρίσαμε χάρη στην έμπνευση και στη συγγραφική πένα της Τέσυς Μπάιλα, αυτό, εν πολλοίς οφείλεται στην ταπεινότητά του και στη σεμνότητά του, που ουδέποτε του επέτρεψε να "εκμεταλλευθεί" τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, αρετές οι οποίες αναμφισβήτητα αποτελούσαν στοιχεία της έντονης και μαχητικής προσωπικότητάς του, σε συνδυασμό με την ασίγαστη φιλοπατρία του και την αστείρετη αγάπη για τον τόπο μας.
Σε μία εποχή, και σε καιρούς δύσκολους, που η τιμή και η εθνική υπερηφάνεια, η αξιοπρέπεια και το ψυχικό σθένος, δεν ήταν "κενό γράμμα", αλλά πραγματικά και ουσιαστικά αποτελούσαν μοναδικά στοιχεία της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας, τα οποία εμφαντικά, διεκδικούσαν, στις περιόδους απώλειας ή κλονισμού της ελευθερίας, να είναι τα βασικότερα και τα πιο γνήσια στοιχεία, του έθνους μας, τα λόγια και οι σκέψεις του Μ. Χούμα, δια της συγγραφικής πένας, με τη διαύγειά τους, αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα και προκαλούν αβίαστα το θαυμασμό για το μεγαλείο της ψυχής όλων εκείνων που αγνόησαν τον φόβο, και με πάθος, πρόσφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες για την "ανάσταση" της Ελλάδας. Διότι, εκείνοι οι άνθρωποι, όσο σκληρά και αν δοκιμάσθηκαν, είχαν τη σκέψη τους και στις επόμενες γενιές, στα χρόνια που θα ακολουθούσαν και σε όσα ιερά και όσια όφειλαν να παραδώσουν, και οι περισσότεροι με αυταπάρνηση, σκέφτονταν όπως και ο Μ.Χούμας, την εικόνα και τις σκέψεις του οποίου, η Τ. Μπάιλα μας έκανε "κοινωνούς" :
"....επειδή ότι είχε κάνει δεν σήμαινε για εκείνον παρά μόνο ένα χρέος, και το χρέος αυτό δεν είχε σχέση ούτε με παράσημα, ούτε με τιμές, ούτε με μπάντες που παιάνιζαν διθυραμβικά, αλλά με την έμφυτη συστολή του ανθρώπου που επιλέγει να υπηρετήσει τη θητεία του στο παρελθόν και να παραδώσει στις επόμενες γενιές ατόφια την Ιστορία της πατρίδας του, αδιαπραγμάτευτη, αρνούμενος την υποδούλωσή της".
Οι περιγραφές όσων διαδραματίσθηκαν εκείνη την περίοδο, με την αποφασιστικής σημασίας, συμμετοχή του ήρωα, ο οποίος με εγκαρτέρηση και γενναιότητα, δεν παρεξέκλινε της συνειδητής του επιλογής, είναι όχι μόνο απολύτως ρεαλιστικές (όπως αρμόζει στην αφήγηση μίας αληθινής ιστορίας), αλλά, συγκλονιστικές, θα μπορούσα να πω, αφού, χωρίς καμία υπερβολή, προκαλούν δέος και συγκίνηση και "μεταδίδουν" μοναδικά την αγωνία, την ένταση και τα συναισθήματα που στις πιο κρίσιμες ώρες, βίωσαν όλοι όσοι έλαβαν μέρος, στις επιχειρήσεις διαφυγής και διάσωσης, και αποδίδουν πιστά την ατμόσφαιρα εκείνης της περιόδου, που μπορεί να ήταν "σκοτεινή", φορτισμένη και έμπλεη απόγνωσης και οδύνης, αλλά, πρόσκαιρη και μόνο, χάρη στην αυτοθυσία και στην ακλόνητη πεποίθηση, ότι μόνο με αντίσταση και αγώνα, κατακτάται η πολυπόθητη ελευθερία. Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για αυτό το αριστουργηματικό βιβλίο, σταματώ εδώ όμως, γιατί αξίζει να γνωρίσετε ένα μοναδικό ταξίδι στις "Αγριες Θάλασσες", με την ελπίδα και την ευχή να παραμείνουν πάντα ήρεμες και γαλήνιες, όσο εξαρτάται από την ανθρώπινη φύση, τον πιο αστάθμητο παράγοντα. Πολλά πολλά συγχαρητήρια !!!!!!!
Το βίντεο του βιβλίου :
η συγγραφέας
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΤΕΣΥ ΜΠΑΪΛΑ
Η ΤΕΣΥ ΜΠΑΪΛΑ κατάγεται από τη Σαντορίνη, αλλά γεννήθηκε στον
Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού και Μετάφραση
Λογοτεχνίας. Ασχολείται με τη φωτογραφία, και ατομικές εκθέσεις της
έχουν φιλοξενηθεί στο Πανεπιστήμιο Gakugei της Ιαπωνίας, αλλά και στην
Αθήνα. Είναι συντάκτρια του λογοτεχνικού περιοδικού Κλεψύδρα. Παράλληλα
δημοσιεύει δοκίμια σε εφημερίδες και περιοδικά. Από τις Εκδόσεις
ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα βιβλία της ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΗΤΑΝ Η ΖΑΧΑΡΗ, ΟΥΙΣΚΙ ΜΠΛΕ
και ΑΓΡΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ.
Ευδοξία Κολυδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου