Η ιστορία αυτή αρχίζει ήπια, χαλαρά
και γλυκά, όπως όταν τρως την πρώτη κουταλιά από ένα γλυκό που δεν έχεις
ξαναδοκιμάσει και που αμέσως ο ουρανίσκος σου "σου μιλά" και σου λέει
πως θα σου αρέσει πολύ, χωρίς εξάρσεις, χωρίς εκκωφαντικούς θορύβους, όμως με
μια γλώσσα ήρεμη, τρυφερή, παιχνιδιάρικη, λυρική, σε παρασέρνει στην ιστορία ενός ανθρώπου που μας
συστήνεται με το όνομα Ζαν Αλμπέρ Βικτόρ Περντί.
Είναι μια ιστορία γλυκιά,
τρυφερή, ρομαντική, διασκεδαστική, που
μας μιλά για έναν έρωτα αληθινό, τρυφερό, συγκινητικό, που δεν
"φωνάζει" αλλά μιλά "ψιθυριστά" και μόνο στον ίδιο, εκείνο
που φωνάζει όμως δυνατά είναι το "σημάδι" που άφησε αυτός ο έρωτας
στην ψυχή του Ζαν Περντί, πενήντα χρόνων
πια, που αγάπησε μεν βαθιά, αλλά δεν
τόλμησε να παλέψει για τη ζωή και την αγάπη του κι άφησε τα χρόνια να κυλούν,
απομονωμένος ψυχικά και σωματικά από
τους ανθρώπους, χωρίς φίλους, χωρίς αγάπη, χωρίς χρώμα, μουσική και ήλιο στη
ζωή του, γεμίζοντας την ψυχή και τη ζωή του μόνο με βιβλία, τη δεύτερη μεγάλη
αγάπη του, που είχε στο πλωτό
βιβλιοπωλείο του, "το λογοτεχνικό φαρμακείο του", όπως το έλεγε , τα
οποία πωλούσε ή χάριζε στους ανθρώπους σαν φάρμακα για τις ψυχές
τους.......................... μέχρι που ένα τυχαίο γεγονός τον κάνει να
ανοίξει ένα γράμμα............ ένα γράμμα που για είκοσι ένα ολόκληρα χρόνια
αρνούνταν να ανοίξει, αφήνοντάς το να περιδιαβαίνει τα δρομάκια της λήθης, φοβούμενος αυτά που θα διάβαζε.............
Ενα γράμμα που θα ανοίξει και θα
διαβάσει με καθυστέρηση είκοσι ενός ετών και που θα τον κάνει να ταξιδέψει πίσω
στις μνήμες του, μεταφορικά μα και κυριολεκτικά, αφού θα τον κάνει να πάρει
μιαν απόφαση, που θα ανατρέψει την μέχρι
τότε ζωή του!! Εγκαταλείπει τα πάντα και ξεκινά ένα ταξίδι από τις όχθες του
Σηκουάνα στο Νότο της Γαλλίας, έχοντας για συνταξιδιώτες του (χωρίς να είναι
καν δική του επιλογή) ένα νεαρό συγγραφέα, τον Μαξ Ζορντάν, που κατάφερε με το
πρώτο του βιβλίο τη "Νύχτα", να γίνει γνωστός, οι εφημερίδες να
εκθειάζουν το βιβλίο του και οι γυναίκες να έχουν πάθει φρενίτιδα μαζί του και
τον ίδιο ......... να έχει σαστίσει με την επιτυχία του αυτή, μα και να μην
μπορεί να γράψει ούτε λέξη από το επόμενο βιβλίο του και έναν σέφ από την Νάπολη
τον Σαλβατόρε Κούνεο που ταξιδεύει στα ποτάμια ψάχνοντας μια σινιορίνα που έχει
κλέψει την καρδιά του!!!!
Ενα
ταξίδι που θα τον κάνει να γυρίσει την πλάτη στο μίζερο παρόν του και να
οδηγηθεί, μέσω του ταξιδιού αυτού, ξανά στην πραγματική ζωή και να αρχίσει να
ζει ξανά, να απολαμβάνει την κάθε στιγμή, τον ήλιο, τη φύση, τη μουσική, το
χορό και να αφήσει ελεύθερη την ψυχή του, δίνοντας του μια δεύτερη ευκαιρία!!!!
Η συγγραφέας μας χαρίζει ένα μυθιστόρημα, άρτιο, καλογραμμένο
και με πολύ συναίσθημα. Ολόκληρο το βιβλίο είναι ένας ύμνος για την αγάπη,
πάλλεται και δονείται από την βαθιά και αέναη αγάπη του Ζαν Περντί και της Μανόν, έτσι ακριβώς όπως
πάλλονταν και δονούνταν τα κορμιά τους κάθε φορά που έσμιγαν, μα είναι κι ένας
ύμνος για τις λέξεις και τα βιβλία και το φως που κρύβουν μέσα τους. Το βιβλίο
αυτό μου μίλησε, μου έδωσε, με προβλημάτισε, με δίδαξε και το κυριότερο,
κατάφερε να ανοίξει τα φτερά της ψυχής και της καρδιάς μου και με ταξίδεψε !!!
Σε μια εποχή όπου η απογοήτευση, η κατήφεια, το άγχος, αποτελούν την
καθημερινότητά μας, σε μια εποχή όπου όλοι "τρέχουμε"...... για να
προλάβουμε αλήθεια τι?, εκδίδονται κι έρχονται στα χέρια μας βιβλία, όπως αυτό,
που έρχονται με τη σειρά τους να φέρουν το χαμόγελο στα χείλη μας, την
αισιοδοξία στην ψυχή μας και τη λάμψη στα μάτια μας, θυμίζοντάς μας πως οι
λέξεις που γεμίζουν ένα βιβλίο και φωτίζουν μια ιστορία, μπορούν να μας
αποφέρουν, χαρά, χαμόγελα, αισιοδοξία και γιατί όχι? ευτυχία!!!!
Άλλωστε, όπως οι φίλοι μου γνωρίζουν
ότι λέω συχνά, "η ευτυχία δεν
είναι παρά μικρές χαρούμενες στιγμές" κι αυτές τις στιγμές, οι λέξεις,
σωστά τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη, σχηματίζοντας κείμενα και βιβλία
ολοκληρωμένα, μπορούν να μας τις χαρίσουν!!!!
περισσότερα για το βιβλίο εδώ
ΛΕΝΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΆΔΑ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου