Αποκλειστική συνέντευξη του κου Κώστα Χαρδαβέλλα στη Γιούλη Τσακάλου, ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ!!

 Κώστας Χαρδαβέλας

Καλημέρα σας και ευχαριστώ πολύ για την διάθεσή σας να συνομιλήσουμε και δεδομένου πως το έργο σας πολυμορφικό και δυναμικό είναι γνωστό σε πάρα πολύ κόσμο, θα ήθελα να μας γνωρίσετε και μια άλλη πλευρά σας, αυτή του ανθρώπου.

-H οικογένεια είναι όντως το πρόβλημα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, ή "αποκούμπι", στήριγμα;

Η ελληνική κοινωνία, παραμένει όρθια χάρη στην οικογένεια. Αν δεν υπήρχε αυτό το μοναδικό δέσιμο της μάνας (γιατί από την μάνα αρχίζουν όλα) με τον πατέρα, τα παιδιά, τα εγγόνια, αν δεν υπήρχε το «εγώ είμαι εδώ, μαζί θα το παλέψουμε», νομίζω πως η Ελλάδα θα είχε ήδη καταρρεύσει.

-Έχετε ενα  θαυμάσιο γιο! Σας στηρίζει ή τον στηρίζετε ;  Ακολουθεί τα χνάρια σας είναι στον ίδιο χώρο;

Ο γιος μου ο Κωνσταντίνος είναι Διαιτολόγος-Διατροφολόγος και έχει δημιουργήσει την μέθοδο Love My Kilos που δεν στηρίζεται σε αυστηρές δίαιτες αλλά στην αλλαγή του τρόπου διατροφής μας. Άρα φαινομενικά, δεν ακολούθησε τα χνάρια μου στην Δημοσιογραφία. Αρθρογραφεί ωστόσο σε έντυπα και sites γράφοντας για θέματα διατροφής οπότε εμμέσως, από την στιγμή που γράφει και μάλιστα καλά, θα έλεγα ότι έχει το «μικρόβιο» της δημοσιογραφίας μέσα του. Όσο για το εάν με στηρίζει ή τον στηρίζω, θα έλεγα ότι αλληλοστηριζόμαστε αν και οφείλω να παραδεχτώ ότι εκείνος, αν και 24 ετών, σε πολλά σημεία είναι πολύ πιο ώριμος από εμένα (γέλια).

-Πρόσφατα κατέγραψε τον αγώνα που  δώσατε για τη ζωή σας σε ένα βιωματικό βιβλίο, με τίτλο «Το ζεϊμπέκικο του νικητή». Το βιβλίο σας,  κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη και περιγράφει τις σκληρές  και  άνισες μάχες που δώσατε με τον καρκίνο, μέχρι να κερδίσετε  τον πόλεμο, πιστεύω οτι αυτό σας  άλλαξε ριζικά τη κοσμοθεωρία σας και βγήκατε μαχητής και νικητής  από αυτήν την σκληρή δοκιμασία. Θέλετε να μας πείτε κάτι γι αυτό; Πως προέκυψε;

Το καλοκαίρι του 2009, διαγνώστηκα με καρκίνο. Είχε ήδη κάνει μετάσταση από την αμυγδαλή μου στους τραχηλικούς λεμφαδένες και η πρόγνωση δεν ήταν καλή. Από την πρώτη μέρα που έμαθα την διάγνωση μέχρι και περίπου έναν χρόνο μετά το τέλος των θεραπειών μου, κρατούσα χειρόγραφο ημερολόγιο. Εκεί κατέγραφα τα πάντα. Το 2015, όταν ο Κωνσταντίνος πήρε το πτυχίο του στην Διαιτολογία από το King’s College του Λονδίνου, ο εφιάλτης του καρκίνου είχε πια απομακρυνθεί, αφού συμπλήρωνα έξι χρόνια «καθαρός». Αντίθετα, ο εφιάλτης της οικονομικής κρίσης είχε εγκατασταθεί για τα καλά πάνω από την Ελλάδα. Να σας πω ότι τα capital controls, εμάς μας βρήκαν στο Λονδίνο όπου είχαμε πάει για την ορκωμοσία του γιού μας. Επιστρέφοντας λοιπόν στην Ελλάδα, και εγώ και η μητέρα του είμαστε βέβαιοι πως ο Κωνσταντίνος θα μας ανακοίνωνε την απόφασή του να εργαστεί και να ζήσει μόνιμα στο Λονδίνο. Εκείνος όμως έκανε την έκπληξη.
«Θα μείνω στην Ελλάδα και θα δώσω εδώ την μάχη μου να ξαναχτίσουμε τη χώρα», μου είπε ένα απόγευμα.
«Θα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και οφείλω να στο πω, όσο κι αν χαίρομαι που θα είσαι κοντά μας», του είπα την αλήθεια.
«Το ξέρω ότι θα είναι δύσκολα, αλλά η μάχη σου με τον καρκίνο με έμαθε να αγωνίζομαι, ακόμη και όταν η μάχη μοιάζει χαμένη».
Την επόμενη μέρα του χάρισα το ημερολόγιό μου, σχεδόν 3000 σελίδες γραμμένες στο χέρι. Το διάβασε και μία εβδομάδα μετά μου ζήτησε να το κάνει βιβλίο.
«Και ένας άνθρωπος να πάρει δύναμη από τον δικό σου αγώνα, θα είναι μεγάλη επιτυχία» μου είπε. Γι αυτό και το βιβλίο «Κώστας Χαρδαβέλλας-Το ζεϊμπέκικο του νικητή» είναι αφιερωμένο στους μαχητές της ζωής και όχι στους νικητές. Γιατί όποιος μάχεται, είναι νικητής. Ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα. Όταν διάβασα τα αποσπάσματα που επέλεξε ο Κωνσταντίνος, ένιωσα περήφανος γιατί αυτό που γεννήθηκε είναι ένα βιβλίο για τον καρκίνο, που έχει  μέσα του τόση ζωή, τόση ελπίδα, τόσο χαμόγελο… Κι εδώ θέλω να μου επιτρέψετε να πω ένα τεράστιο «ευχαριστώ» στις Εκδόσεις Πατάκη, γιατί δεν στάθηκαν στο γεγονός ότι ο καρκίνος είναι «αντιεμπορικό» θέμα που μπορεί και να τρομάξει τον αναγνώστη. Μας είπαν αμέσως «πάμε»! 

-Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις όταν έγινε η διάγνωση της αρρώστιας; 

Όταν μαθαίνεις ότι έχεις καρκίνο, χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Όσο δυνατός, ψύχραιμος, μάγκας ή δήθεν μάγκας κι αν είσαι. Δεν είπα ποτέ «γιατί σε εμένα», δεν είπα ποτέ «θα πεθάνω», αλλά φοβήθηκα. Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι δεν φοβήθηκα. Ειδικά όταν στα μέσα της θεραπείας το αίμα μου δεν άντεξε, έγινε σαν νερό και αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοβολίες για άγνωστο διάστημα, εκεί φοβήθηκα πολύ. Όμως τον έβαλα απέναντί μου, τον είπα φωναχτά με το όνομά του, καρκίνος λέγεται, τον χαρακτήρισα «φασουλή» και τον πολέμησα ανελέητα!

- Δοκιμάστηκαν οι σχέσεις σας με τους γύρω σας; Δεν θέλω να φανώ αδιάκριτη γιατί σίγουρα σας εχουν ρωτήσει πολλοί και ειναι ενα θέμα που πονάει αν δεν θέλετε δεν απαντάτε! Το σέβομαι απόλυτα!

Παρακαλώ, δεν είναι αδιακρισία. Όπως αναφέρεται και στο βιβλίο, ο καρκίνος ξεχωρίζει τους φίλους από τους περαστικούς. Υπήρξαν άνθρωποι που εξαφανίστηκαν. Δεν ξέρω τι φοβήθηκαν. Μην τους… κολλήσω; Μην τους ζητήσω βοήθεια; Ή απλώς δεν είχαν τίποτα να πάρουν πια από έναν καρκινοπαθή που πάλευε για την ζωή του και ίσως να μην υπήρχε αύριο; Δεν ξέρω την απάντηση και ούτε με νοιάζει τελικά. Σημασία έχει ότι ένιωσα την αγάπη των αληθινών φίλων, όπως και εκατοντάδων αγνώστων, ανθρώπων που με ένιωθαν μέλος της οικογένειάς τους επειδή τόσα χρόνια μπαίνω στα σπίτια τους μέσα από την τηλεόραση και έτρεξαν να ανάψουν ένα κεράκι για εμένα. Στο βιβλίο «Κώστας Χαρδαβέλλας-Το ζεϊμπέκικο του νικητή» υπάρχει έντονη αναφορά στην δύναμη της πίστης αλλά και στο μεταφυσικό στοιχείο. Εγώ λοιπόν είμαι βέβαιος πως η αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων, λειτούργησε σαν ασπίδα, σαν δεξαμενή ενέργειας για εμένα. Το ότι δεν μπορώ να το εξηγήσω επιστημονικά, δεν σημαίνει πως δεν το ένιωσα.

-Μετά απ’ αυτή την περιπέτεια αναθεωρήσατε αξίες & σκέψεις; Η λέξη ευτυχία θάνατος τι σημαίνουν για σας τώρα πια;

Αναθεωρείς πολλά όταν συναντιέσαι με τον θάνατο, αλλά μην φανταστείτε ότι γίνεσαι και «άγιος» (γέλια). Έμαθα να δίνω στα πράγματα την αληθινή τους διάσταση, θα έλεγα. Να μην φθείρω την ψυχή, άρα και το σώμα μου, με τα μικρά και ανούσια. Η λέξη θάνατος, συνεχίζει να έχει μέσα μου την ίδια σημασία που είχε και πριν τον καρκίνο. Βλέπετε, όπως περιγράφεται και στο βιβλίο, με τον θάνατο συστηθήκαμε πολύ νωρίς, αφού έχασα και τους δύο γονείς μου πριν γίνω 5 ετών και μετά, μέσα από τις πολεμικές αποστολές που κάλυψα σαν δημοσιογράφος, τον είδα κατάματα πολλές φορές. Η ευτυχία, έχει αλλάξει πια νόημα. Μετά τον καρκίνο, έμαθα ότι ευτυχία είναι το ηλιοβασίλεμα, το χαμόγελο του γιου μου, μια βραδιά με φίλους, μια εκδρομή με τη Μαρία, την γυναίκα μου. 

Η σύζυγός σας απ όσο γνωρίζω σας στήριξε και σας στηρίζει πολύ. Είχα πάντα την περιέργεια πώς είναι αλήθεια να συνυπάρχουν στο ίδιο σπίτι ένα ζευγάρι με παρόμοιο αντικείμενο εργασίας! Επεμβαίνει ο ένας στη δουλειά του άλλου; Υπάρχει ανταγωνισμός, αγάπη, χιούμορ ; Όλα ειναι ρόδινα; Ή υπάρχουν και δύσκολες στιγμές; Ξέρετε ο κόσμος πάντα θέλει να πιστεύει την θετική πλευρά των πραγμάτων! Οπως το εζησαν αυτοι καλά και μεις καλύτερα !

Το έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, υπάρχει στα παραμύθια. Στη ζωή υπάρχει προσπάθεια και σε έναν γάμο 25 ετών, όσο μετράει ο δικός μου με τη Μαρία, υπάρχει σκληρή προσπάθεια (γέλια). Όπως υπάρχει και αγάπη που μαζί με το χιούμορ είναι τα βασικά στοιχεία της σχέσης μας. Είναι πολύ σημαντικό να γελάνε δύο σύντροφοι κι εμείς δεν έχουμε παράπονο (γέλια). Για να σοβαρέψουμε, η Μαρία είναι ο άνθρωπος που με στήριξε όσο κανείς άλλος στην μάχη με τον καρκίνο. Στο βιβλίο έχει γράψει ένα μικρό σημείωμα που κάθε φορά που το διαβάζω συγκινούμαι. 

-Ο άνθρωπος Kώστας Χαρδαβέλλας και όχι ο δημοσιογράφος, τι άποψη έχει για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας; Τι ελπίζει;

Είναι κόντρα στην φύση μου η απαισιοδοξία, είναι κόντρα στον χαρακτήρα μου το να κατεβάσω τα χέρια αποδεχόμενος ότι κάτι είναι προδιαγεγραμμένο και μη αναστρέψιμο. Επειδή όμως μέσα μου ο άνθρωπος και ο δημοσιογράφος ταυτίζονται, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι είναι πού δύσκολα τα πράγματα. Έχουν μπει υπογραφές που υποθηκεύουν το μέλλον πολλών γενιών Ελλήνων. Δεν βλέπω έναν πολιτικό ηγέτη που να μπορεί να το ανατρέψει αυτό. Και δυστυχώς δεν βλέπω κι εμάς τους πολίτες αποφασισμένους να αγωνιστούμε για να το ανατρέψουμε. Με ρωτήσατε τι ελπίζω; Ελπίζω να σταματήσει η αιμορραγία νέων Ελλήνων προς το εξωτερικό. Εάν συμβεί αυτό, η Ελλάδα θα τα καταφέρει. 

-Η οικονομική κρίση και οικονομική αθλιότητα που σιγά - σιγά επιβάλλεται στη χώρα μας, πιστεύετε πως θα αναστείλει επ' αόριστον τις πωλήσεις βιβλίων, ή οι άνθρωποι θα θέλουν να ξεφύγουν από την καθημερινή τους ζωή ταξιδεύοντας μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου ως η μοναδική ίσως, δυστυχώς, διασκέδαση;

Ο χώρος του βιβλίου έχει επηρεαστεί σημαντικά από την οικονομική κρίση. Αντέχει όμως χάρη στις γυναίκες. Πιστεύω πολύ στις γυναίκες, είμαι σίγουρος ότι από τις Ελληνίδες κρατιέται όρθια η Ελλάδα και το ίδιο συμβαίνει και με τα βιβλία. Όχι μόνο για να ξεφύγουν  από την καθημερινότητα όπως σωστά είπατε ή για να «ταξιδέψουν» αλλά γιατί θεωρούν ότι ακόμη κι ένα βιβλίο να αγοράσουν μέσα στη χρονιά, θα έχουν κάνει μια σημαντική «επένδυση». Και είναι τόσο ελπιδοφόρο αυτό…

-Στην καριέρα σας ως δημοσιογράφος έχετε δεχτεί πιέσεις άνωθεν ν αλλάξετε την πορεία σας ή τις ιδέες σας και αν ναι πως αντιδράσατε;

Μου έχει συμβεί ελάχιστες φορές, στην αρχή της καριέρας μου και μια φορά πρόσφατα, από έναν άνθρωπο του χώρου μας που δεν το περίμενα. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, είναι επιχειρηματίες. Και οι επιχειρηματίες έχουν συμφέροντα. Δεν γίνεται να αλλάξει αυτό. Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα. 

-Τι σημαίνει για εσάς «Λαός, έθνος χωρίς μνήμη»; Και τι μπορεί να φταίει, ώστε ένας ολόκληρος λαός να «χάσει» την ταυτότητά του; Ποια είναι η ευθύνη ενός πνευματικού ανθρώπου του σήμερα;

«Λαός χωρίς μνήμη», λαός χωρίς χθες, δεν μπορεί να έχει αύριο. Κι όταν μιλάμε για τους Έλληνες, για ένα έθνος που έχει κάθε λόγο να θυμάται, τα καλά και τα κακά, να τα κουβαλάει σαν προίκα, σαν φάρο για να συνεχίζει την πορεία του, μου φαίνεται εφιαλτικό το σενάριο να πάψουμε να έχουμε ταυτότητα. Είμαστε Έλληνες, όσο κι αν ενοχλεί αυτό κάποιους. Φτάσαμε στο σημείο να φοβόμαστε να το πούμε για να μην χαρακτηριστούμε εθνικιστές! Ε, λοιπόν επειδή είναι γνωστό ότι εγώ είμαι απέναντι στον φασισμό και προέρχομαι από έναν πολιτικό χώρο αριστερό, μπορώ να φωνάξω ότι είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας.

-Κύριε Χαρδαβέλλα, σήμερα, τι είναι αυτό που σας κάνει να είστε αισιόδοξος;

Η νέα γενιά Ελλήνων με κάνει αισιόδοξο. Είναι ασύγκριτα καλύτερα από εμάς τα νέα παιδιά και είμαι βέβαιος πως θα τα καταφέρουν κι ας τα φορτώσαμε με έναν ασήκωτο σταυρό, ας τους παραδώσαμε μια ρημαγμένη χώρα. Θα τα καταφέρουν!

-Σας ενοχλεί κάτι στους ανθρώπους;

Η αχαριστία. Η υποκρισία. Η έλλειψη μνήμης. Το ότι κάποιοι ξεχνάνε ποιοι ήταν, από πού ξεκίνησαν. Οι «κωλοτούμπες». Οι «γλύφτες». Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η συνέντευξη αν συνεχίσω να σας λέω τι με ενοχλεί στους ανθρώπους (γέλια).

-Τι δεν συγχωρείτε από όλα αυτά;

Είμαι της φιλοσοφίας ότι η ίδια η ζωή δίνει τις καλύτερες απαντήσεις. Αργά ή γρήγορα τοποθετεί τον καθένα εκεί που του αξίζει, επιστρέφει συμπεριφορές και αποδίδει δικαιοσύνη. Η ζωή συγχωρεί ή δεν συγχωρεί, όχι εμείς οι άνθρωποι.

-Ποιον τίτλο προτιμάτε : Δημοσιογράφος, παρουσιαστής, πολεμικός ανταποκριτής ή μαχητής της ζωής;

Δημοσιογράφος. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα περικλείει όλα τα υπόλοιπα κι άλλα τόσα. Είμαι αθεράπευτα ερωτευμένος με την δημοσιογραφία.

Είναι πολύ μεγάλη η χαρά και η τιμή που νοιώθω και σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε. Θα ήθελα να συνεχίσω την κατά τη γνώμη μου σωστή παράδοση να κλείσετε εσείς όπως θέλετε, αυτήν την συνομιλία.

Εγώ σας ευχαριστώ! Και για να σας ευχαριστήσω εμπράκτως γιατί λόγω έλλειψης χρόνου σας ταλαιπώρησα μέχρι να σας δώσω αυτήν τη συνέντευξη, θα κλείσω με μία αποκλειστική είδηση (γέλια). Θέλω λοιπόν να σας αποκαλύψω ότι είναι έτοιμο ένα νέο βιβλίο, που γράφτηκε από εμένα και τον γιο μου Κωνσταντίνο. Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινές ερωτικές ιστορίες. Ερωτικές ιστορίες που συνάντησα μέσα από την δουλειά μου, σε ρεπορτάζ, και δημοσιογραφικές αποστολές, ερωτικές ιστορίες γνωστών και φίλων και κάποιες προσωπικές ιστορίες, λίγες (γέλια). Eίμαι πολύ ενθουσιασμένος γιατί το να γράφει ένας πατέρας με τον γιο του ένα ερωτικό μυθιστόρημα, ήταν μία μοναδική, ανεκτίμητη εμπειρία. 

 Περισσότερα για τον κύριο Κ. Χαρδαβέλλα εδώ

Σας ευχαριστώ και πάλι ! Εύχομαι σε σας και στην οικογένειά σας πάντα υγεία! Είστε μοναδικός οχι γιατί είστε ο Κώστας Χαρδαβέλλας αλλά γιατί μέσα απο την δική μου μικρή εμπειρία εχω καταλάβει πόσο πονάτε τους ανθρώπους και τι ψυχή έχετε!

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ