ΑΘΩΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ
Το νέο βιβλίο της συγγραφέας Ελευθερίας Μεταξά, ΑΘΩΟΙ ΕΝΟΧΟΙ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας, είναι ένα καταιγιστικό αστυνομικό δράμα με σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις.
Καταγίνεται με το επίμαχο ζήτημα της αυτοδικίας, την αυθαίρετη απονομή δικαιοσύνης, χωρίς την μεσολάβηση της νόμιμης διαδικασίας. Θεωρητικά, για όλα τα ποινικά αδικήματα, η δικαιοσύνη είναι αυτή που αποφασίζει, κλείνοντας τις πόρτες σε αυθαίρετες, παρορμητικές και αλόγιστες, αρνητικές σκέψεις κοινωνικά και ηθικά, περί αυτοδικίας. Στις περιπτώσεις όπου ο δράστης δεν τιμωρείται με ποινή, που να είναι αντάξια της πράξεως του, τότε τα συναισθήματα είναι αντικρουόμενα, αισθανόμαστε την αδικία θηλιά στο λαιμό, ειδικά εάν το θύμα τυγχάνει να είναι κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Γινόμαστε αυστηροί με την υποτιθέμενη δικαιοσύνη, σκληροί και αμείλικτοι.
Θεωρούμε ότι η απόφαση να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και να επιφέρουμε την κάθαρση, δικαιολογείται από τα αισθήματα αδικίας, που μας διακατέχουν, καθώς και από την πεποίθηση ότι το κράτος…είναι απών. Πόσες φορές η απογοήτευση που εισπράττουμε από την νομική κρατική υπηρεσία μας γεμίζει ανασφάλεια, η οποία όμως μετατρέπεται σε οργή, μίσος και επιθετικότητα, με ολέθριες συνέπειες;
Ακολουθώ την συγγραφική πορεία της Ελευθερίας Μεταξά και μ΄ αρέσει ο τρόπος που προσεγγίζει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Εκτός από ένα ευανάγνωστο καλογραμμένο κείμενο με πλούσια πλοκή, έντονη δράση, δυσεπίλυτα μυστήρια που σπαζοκεφαλιάζουν, περιπέτεια την οποία ζει και ο αναγνώστης, οι ΑΘΩΟΙ ΈΝΟΙΧΟΙ της Ελευθερίας Μεταξά, είναι και ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, που εστιάζει σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα με απώτερο σκοπό να προβληματίζει, να φέρει τον αναγνώστη στην θέση των πρωταγωνιστών, ν΄ αναλογιστεί, πώς θα έπραττε ο ίδιος σε μία ανάλογη περίπτωση.
Μέσα από τα υπαρξιακά ερωτήματα των ηρώων περί ηθικής και την δραματικότητα των καταστάσεων, δίνεται στον αναγνώστη η δυνατότητα, να εμβαθύνει στην υπόθεση του βιβλίου και να προχωρήσει σε μία προσωπική ενδοσκόπηση.
Η εποχή του απόλυτου σκοταδισμού και του μεσαίωνα, καθώς και οι δεκάδες αποτρόπαιες μηχανές βασανισμού των υποψήφιων θυμάτων, για την επιβολή μιας αυθαίρετης δικαιοσύνης, ήταν τα βασικά στοιχεία, που έδωσαν το έναυσμα στην συγγραφέα, για να θίξει το επίμαχο θέμα της αυτοδικίας και της αντεκδίκησης. Η δολοφονία μιας φοιτήτριας αμφιλεγόμενης προσωπικότητας, με το «αχλάδι της αγωνίας», μηχανή βασανισμού που παραπέμπει στον μεσαίωνα, θ΄ αποτελέσει το πρώτο θύμα από ένα «ντόμινο» δολοφονιών, που θα κινητοποιήσει την αστυνομική ασφάλεια Αττικής.
Ο αστυνόμος Βαρσάμης σε συνεργασία με την διακεκριμένη ψυχολόγο Έλσα Γληνού, θα προσπαθήσουν να εξιχνιάσουν μία σειρά από δολοφονίες, επιχειρώντας να ξεδιαλύνουν το τοπίο για το ποιος είναι πραγματικά αθώος και ποιος ένοχος. Χαρακτηριστικά, η αποκρυπτογράφηση της φράσης Memento mortis (θυμήσου τον θάνατο), που η Έλσα Γληνού θα βρει αποτυπωμένη στο ημερολόγιο της δολοφονημένης Ζωής Κομνηνού, μιας κοπέλας αλλοπρόσαλλης με διαταραγμένο ψυχισμό, θ΄ αποτελέσει το κλειδί, που θα ξεκλειδώσει το μπερδεμένο κουβάρι της υπόθεσης.
Ερευνώντας τις δολοφονίες θα διαπιστώσουν ότι τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, αφού τα θύματα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και ο χρόνος πιέζει για απαντήσεις. Εστιάζοντας όμως σε καθοριστικά στοιχεία, με ορθή κρίση και αυξημένη οξυδέρκεια, θα πιάσουν την άκρη του νήματος που θα τους οδηγήσει στην εξιχνίαση των φόνων. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για μία απίστευτα μπλεγμένη πλοκή, με διάχυτο μυστήριο, γοργή δράση, απρόσμενες ανατροπές, χωρίς ωστόσο να «μπουκώνουν» τον αναγνώστη και να του δημιουργούν κενά.
Επιπροσθέτως, προκύπτουν καίρια ερωτήματα που ταλανίζουν και τους ήρωες, αλλά και τους αναγνώστες, σχετικά με το πόσο ξεκάθαρα είναι τα όρια ανάμεσα στην ενοχή και την αθωότητα. Κατά κοινή ομολογία, η παράκαμψη της νομικής δικαστικής οδού και η αποκατάσταση οποιασδήποτε αδικίας από εμάς τους ίδιους, σε εκάστοτε ζητήματα που προκύπτουν ανά τους καιρούς, σαφώς και ανήκει στην σφαίρα της προσωπικής ηθικής του κάθε ατόμου. Εντούτοις, όταν έρχεται η στιγμή εκείνη της αντεκδίκησης, (ας υποθέσουμε σε διαπροσωπικό επίπεδο), κινδυνεύουμε να πέσουμε σε ασυνείδητες και βίαιες συμπεριφορές με ανεξέλεγκτες συνέπειες.
Συνεπώς, αν ο κάθε ένας από εμάς θεωρεί ότι είναι ηθική υποχρέωση, απέναντι στα πιστεύω του, «να πάρει το νόμο στα χέρια του» μπορούμε να φανταστούμε τις επιπτώσεις στην κοινωνία μας….γιατί σκοπός δεν είναι ν΄ αλληλοφαγωθούμε σε μια κοινωνία-ζούγκλα , αλλά να συνυπάρχουμε με κατανόηση και αλληλοσεβασμό. Ας αναλογιστούμε λοιπόν και ας θυμηθούμε, το εξής: ο άνθρωπος είναι θνητό ον (memento mori), εφήμερο στον κόσμο τούτο και σε καμία περίπτωση και ουδέποτε αξίωμα δεν του δίνει το δικαίωμα ν’ αποκαθιστά δικαιοσύνη, αλλά να εστιάζει σε πράγματα ουσιώδη που έχουν πραγματική αξία!
Εν κατακλείδι, στο συγκεκριμένο βιβλίο ΑΘΩΟΙ ΕΝΟΧΟΙ η συγγραφέας, βάση των παραπάνω προβληματισμών, ρίχνει το βάρος, φωτίζει θα λέγαμε τις βασικές αξίες του δίκιου και της ηθικής, ενώ συνάμα τονίζει την ματαιότητα της εκδίκησης. Ελάχιστοι είναι αυτοί που θα μπορούσαν, έως μηδαμινοί θα συμπλήρωνα, ν΄ αρνηθούν ότι το νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Ελευθερίας Μεταξά, είναι ένα αξιόλογο βιβλίο με κοινωνικές προεκτάσεις και ουσιώδη μηνύματα, που λαμβάνει και φιλτράρει ο αναγνώστης με γνώμονα πάντα τις προσωπικές του αξίες!
Αναστασία Δημακοπούλου
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Περισσότερα για το βιβλιο και την συγγραφέα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου