"Ο Κύκλος της Λήθης"
"Ο Κύκλος της Λήθης", αν και το πρώτο πόνημα της συγγραφέως, εντυπωσιάζει με την δυναμική που αναπτύσσει σε όλα τα επίπεδα. Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα μυθιστορία η οποία κυλάει με γοργούς ρυθμούς στις σελίδες του κοινωνικού αυτού μυθιστορήματος και μέσα στο πλαίσιο που υφαίνεται από πραγματικά ιστορικά περιστατικά, τα οποία στιγμάτισαν την χρονική περίοδο από το 1922 έως το 1970.
Μικρασιατική καταστροφή, Ελληνοϊταλικός πόλεμος, Γερμανική κατοχή και εμφύλιος είναι ιστορικοί σταθμοί στους οποίους απλά αναφέρεται η συγγραφέας για να προσδιορίσει μόνον τον συγκεκριμένο χρόνο μέσα στον οποίον κινούνται οι ήρωες. Αυτοί οι ήρωες κάλλιστα μπορούν να είναι υπαρκτά πρόσωπα σε αληθινές ιστορίες, ατελείωτες ιστορίες πολύπαθων ανθρώπων τραγικών γεγονότων.
Ένα οδοιπορικό "ζωής" έχει αφετηρία το Αϊβαλί της Μ. Ασίας και "λαχανιασμένο" κάνει μία πρώτη στάση στη νήσο Λέσβο. Ο προορισμός ακόμα άγνωστος! Δεν διαφαίνεται ακόμα ο τελικός προορισμός!
Το "τρένο της ζωής" συνεχίζει το κοπιαστικό ταξίδι στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και πάλι πίσω στην Αθήνα. Δρομολογείται προς το Κάιρο της Αιγύπτου και επιστρέφει σε σύντομο διάστημα στην Αθήνα και πάλι. Η ζωή επιταχύνει να κλείσει τον κύκλο της. Γιατί κύκλο δεν κάνει η ζωή; Θα φθάσει στην "Ιθάκη";
Η ιστορία της οικογενείας Αρζόγλου, η οποία διατρέχει αυτή τη διαδρομή, είναι συναισθηματικά φορτισμένη και βαθιά ανθρώπινη. Η Ραφαέλα, που πήρε το όνομά της από τον Άγιο Ραφαήλ, είναι καρπός κτηνώδους βιασμού και, αργότερα, απόρριψης από την ίδια την μητέρα της. Θα βρεθεί σε ορφανοτροφείο στην Αθήνα και στη συνέχεια για υιοθεσία στην Θεσσαλονίκη.
Η ζωή, όμως, εξακολουθεί να παίζει και παιγνίδια θανάτου. Γιατί το "βιβλίο" της αποτελείται από διαφορετικής φύσης "κεφάλαια". Άλλα απολαυστικά, γεμάτα χαρές, αγάπη, φιλία και έρωτα και άλλα γεμάτα λύπη, πόνο, θλίψη και δάκρυα!
Και οι άνθρωποι, "πιόνια" αυτής της ζωής, σμπαράλια σωματικά και ψυχικά, κάνουν πάντα υπεράνθρωπες προσπάθειες να σηκωθούν όρθιοι και να συνεχίσουν... "Όλοι έχουμε κάνει λάθη, όλοι έχουμε ακολουθήσει λάθος διαδρομές... μέχρι να έλθει το πλήρωμα του χρόνου που θα μας βάλει στην πορεία της αυτογνωσίας και της λύτρωσης". (Σελ.314-315) Γιατί πρέπει τα λάθη κάποιων να πληγώνουν και να ξεπληρώνονται από άλλους; Καταδιώκουν οι Ερινύες και αθώους; Μπορούν κάποιοι να ξεφύγουν από τις σκοτεινές σκιές τους που τους κυκλώνουν επικίνδυνα; "Ο Κύκλος της Λήθης", αυτός ο κύκλος της ζωής, είναι μία σωστά δομημένη ιστορία.
Ποιητικοί στίχοι, εξαιρετικά προσεγμένοι, συνδέουν τις ενότητες της υπόθεσης δίνοντας μία ιδιαίτερη αίσθηση στο κείμενο. Η αφηγηματική γραφή είναι απλή και ευχάριστη με ορθές επιλογές των ονομάτων των ηρώων της εποχής και, μαζί με τους καλό δουλεμένους διαλόγους, συνθέτουν μία μυθοπλασία με ζωντανές περιγραφές και αναπάντεχες ανατροπές!
Αποφεύγοντας, όπως πάντα, να
αναφερθώ σε λεπτομέρειες, επιθυμώ να δώσω μόνον το "στίγμα" του
ενδιαφέροντος αυτού βιβλίου!
Νατάσα Μουτούση
Περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου