ΠΟΣΕΣ ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΠΟΜΜΕΡ
Εκδόσεις 24γράμματα
Το έκτο κατά σειρά μυθιστόρημα της Αντιγόνης Πόμμερ, με τον ιδιαίτερο τίτλο ΠΟΣΕΣ ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ; που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα τον περασμένο Φεβρουάριο, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το έως τώρα συγγραφικό της έργο. Πάνω σε αυτό θα ήθελα, να εκφράσω την γνώμη μου, ότι θαυμάζω τους συγγραφείς που έρχονται αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις, που τολμούν να πειραματιστούν σε κάτι νέο, ξεφεύγοντας από τα τυποποιημένα.
Το βιβλίο ΠΟΣΕΣ ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ; είναι μία παρωδία δοσμένη με ύφος κωμικό, με διάθεση σαρκαστική, αφιερωμένη από την συγγραφέα σε «όλους όσους εκφράζονται μέσα από την διαφορετικότητά τους»
Τα θέματα που αγγίζει- μέσω του πολύ συμπαθητικού ήρωά της- πολλά και σύγχρονα: διαφορετικότητα, χειριστικοί άνθρωποι, ο έρωτας και η φιλία, τον ρόλο που παίζουν τα πρότυπα και τα είδωλα στην σημερινή πραγματικότητα. Καταστάσεις που έχουμε ζήσει λίγο πολύ όλοι μας, ή έχουμε δώσει τον προσωπικό μας αγώνα για να τις ξεπεράσουμε.
Ας γνωρίσουμε τον κεντρικό ήρωα της Πόμμερ, τον συμπαθέστατο και αυθεντικό Ερνέστο: O Eρνέστο, παιδί μονογονεικής οικογένειας, είναι ένας νεαρός, χοντρός βρικόλακας, ευαίσθητος, ρομαντικός, λάτρης της λογοτεχνίας, με πρότυπό του τον αριστοκρατικό και λιπόσαρκο Κρίστοφερ Λη. Όνειρό του, να καταφέρει να μοιάσει στο είδωλό του, για να μπορέσει να ζήσει τον απόλυτο έρωτα στο πρόσωπο της γυναίκας που τον γοήτευσε, της Σταυρούλας. Ο αγώνας του θ΄ αποδειχτεί πολύ σκληρός, καθώς θα πρέπει να τιθασεύσει τα βίαια ένστικτά του όπως, να επιτίθεται και να τρώει όποιον συναντάει στο διάβα του, να είναι τόσο λαίμαργος, να μετριάσει την ποσότητα του αίματος που καταναλώνει και πάνω απ΄ όλα να βρει πόσες θερμίδες έχει το αίμα. Από την άλλη, πρέπει να καταφέρει να επιβληθεί στην χειριστική μητέρα του για να πάψει να παραγκωνίζει τις δικές του ανάγκες για χάρη της, να τονώσει το ηθικό του και την αυτοαξία του, γνωρίζοντας κόσμο και αποκτώντας κοινωνικές επαφές. Πάνω απ΄ όλα χρειάζεται έναν αληθινό φίλο για να μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, απλά και ξεκάθαρα να τον αποδέχεται όπως είναι, χωρίς να τον κατακρίνει και αυτό θα το ανακαλύψει στο πρόσωπο της γκοθού Έμας.
Στο αφελές μυαλό του, όλα αυτά του φαίνονται απλά, τα εμπόδια που θα συναντήσει πολλά και πολλές φορές απροσπέλαστα, με συνεχείς απογοητεύσεις, παραιτήσεις από τον αρχικό του στόχο, πισωγυρίσματα που αποτελούν τροχοπέδη, ωστόσο, το πείσμα και η θέληση για κάτι που είναι όνειρο ζωής γι’αυτόν θα υπερτερήσουν.
Πόσοι άραγε από μας δεν έχουμε βρεθεί στην θέση του Ερνέστο;
Πόσοι από μας θα θέλαμε πραγματικά, να μας αποδέχονται όπως είμαστε, με τα κιλά μας, την εκκεντρική εμφάνιση μας, την οποιαδήποτε μόρφωση και τον πνευματικό κόσμο που κατέχουμε, έστω και αν αυτός είναι φτωχός και ελλιπής;
Πόσοι θα θέλαμε ν΄ απαλλαγούμε από έναν χειριστικό γονέα, που εκμεταλλευόμενος την αγάπη και την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του, κριτικάρει τα πάντα, την στάση, τις συμπεριφορές και τις αποφάσεις μας, «παίζει» με τα συναισθήματά μας, προκαλώντας μας θυμό και εκνευρισμό;
Και τέλος, γιατί πρέπει να μοιάσουμε σε κάποιον αναγνωρίσιμο και επώνυμο και να μην είμαστε ο εαυτός μας; Ένα άτομο που γίνεται αντικείμενο υπερβολικής αγάπης και λατρείας, όπως ο Κρίστοφερ Λη για τον Ερνέστο, δεν είναι πάντα το κατάλληλο για μας ή στην τελική, στο μυαλό μας αποκτά υπερβολική αξία, καθώς φτιάχνουμε μια επίπλαστη πραγματικότητα και καταναλώνουμε ενέργεια, προκειμένου να την ζήσουμε, με οποιοδήποτε κόστος.
Τα παραπάνω είναι καταστάσεις που λίγο πολύ, όλοι βιώνουμε. Η συγγραφέας Αντιγόνη Πόμμερ επιλέγει έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, μακριά από τα συνηθισμένα κλισέ, να προσεγγίσει αυτές τις καταστάσεις, που για πολλούς από εμάς, αποτελούν απροσπέλαστα εμπόδια και μόνο η σημαντική συμβολή ενός ειδικού ψυχολόγου, θα μπορούσε να μας βοηθήσει.
Με όμορφη, ανάλαφρη γραφή, ευανάγνωστη και ευχάριστη, με χιουμοριστικούς διαλόγους, προσεγγίζει θέματα σοβαρά, με χαρακτήρες ξεχωριστούς, αληθινούς, καθημερινούς -αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι οι χάρτινοι πρωταγωνιστές της, ο Ερνέστο και η μητέρα του η Βανέσα είναι βρικόλακες και όχι απλοί θνητοί, όπως έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε-.
Ωστόσο οι περιγραφές της Αντιγόνης Πόμμερ είναι τόσο απολαυστικές που δεν υστερούν σε τίποτα, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους συνηθισμένους θνητούς ήρωες. Όλο το βιβλίο διαπνέεται από μία ατμόσφαιρα ιδιαίτερη, εκκεντρική-γιατί όχι;- δημιουργεί στον αναγνώστη μία διάθεση εύθυμη, «μπριόζα», τουλάχιστον έτσι ένιωσα εγώ και διαπίστωσα επίσης, πως, βλέποντας σοβαρά θέματα από άλλη σκοπιά, ελαφρύνουμε την σοβαρότητα που τους δίνουμε, αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα με άλλη δυναμική και πιο συνειδητοποιημένα.
Το μυθιστόρημα ΠΟΣΕΣ ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ; είναι ένα ευφυέστατο ανάγνωσμα, διαπνέεται από μία ανθρωπιά και ανιδιοτέλεια, μία ευαισθησία για τις πραγματικές αξίες της ζωής δοσμένο μ΄ ένα διαφορετικό τρόπο, που είμαι σίγουρη, ότι θα αγαπηθεί από τους αναγνώστες, όπως του πρέπει.
Περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Υπέροχο Με πολλά μηνύματα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή