Κριτική βιβλίου Philippe Forest – Το πανεπιστήμιο στην πρώτη γραμμή, εκδόσεις Πόλις.
Ένα μικρό δοκίμιο με ένα άκρως επίκαιρο θέμα κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τον εκδοτικό οίκο Πόλις.
Γραμμένο την περίοδο Ιούλιου – Αυγούστου του 2020 μετά το τέλος της πρώτης καραντίνας, ο γνωστός καθηγητής γαλλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Ναντ Φιλίπ Φορέστ αναλύει σ’ ένα χειμαρρώδη λόγο τον τρόπο λειτουργίας της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια των πρωτοφανών υγειονομικών περιορισμών.
Από τον λιτό τίτλο του δοκιμίου, καταλαβαίνουμε ότι μπορεί η ψηφιακή εκπαίδευση με την εξ’ αποστάσεως λειτουργεία να αποτελεί την αιχμή της κριτική του, αποτίμηση για τον γενικό τρόπο που οι πανεπιστημιακές σχολές συνέχισαν το έργο τους, όταν η υπόλοιπη ανθρώπινη δραστηριότητα τέθηκε προσωρινά σε παύση, αλλά στην πραγματικότητα αναλύει όλο το σύγχρονο διαχειριστικό μοντέλο οργάνωσης και λειτουργίας των ιδρυμάτων.
Μας υπενθυμίζει συνεχώς, απαριθμώντας μια σειρά από σημαντικούς λόγους, ότι αυτό ήταν ένα μέτρο προσωρινό, αλλά αποκάλυψε πολλές αδυναμίες, αστοχίες και λάθη για τον τρόπο που διδάσκεται η κριτική σκέψη και διαδίδεται η γνώση. Διαβάζοντας το κείμενο από μια προσωπικότητα του χώρου όπου δραστηριοποιείται και προσφέρει, παρατηρούμε μια φωνή καλλιεργημένη, σοβαρή η οποία τονίζει σχεδόν σε κάθε σελίδα ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση το πανεπιστήμιο να τεθεί ξανά σε μια σειρά από περιορισμούς όπως συνέβη προσφάτως. Διότι δεν αρμόζουν στον ορθό τρόπο διδασκαλίας της ανώτατης εκπαίδευσης.
Συνδυάζοντας λοιπόν τον οίστρο, το ανήσυχο πνεύμα και την κοινωνική προσφορά, ο συγγραφέας αναλύει μέσω διάφορων παραδειγμάτων βγαλμένων από το γαλλικό ακαδημαϊκό περιβάλλον, συμπεραίνει ότι η αποστολή του πανεπιστημίου τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί μια σειρά αλλαγών, ξένων ως προς τη φιλοσοφία του και προς τον ρόλο του απέναντι στην κοινωνία. Η θέση των φοιτητών είναι μέσα στις αίθουσες, να συμμετέχουν στις συζητήσεις μέσα στις αίθουσες με τους καθηγητές τους, κρίνοντας τις ακαδημαϊκές θεωρίες, διαβάζοντας ολόκληρα κείμενα -και όχι μεμονωμένα αποσπάσματα, συνεχίζοντας παράλληλα την έρευνα. Η γνώση δεν αποτελεί αποτέλεσμα ερμηνείας μιας αυθεντίας, αλλά είναι συζήτηση, αξιολόγηση, κατάκτηση και τέλος εμβάθυνση.
Περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου