Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2022

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη της Αναστασίας Δημακοπούλου για το βιβλίο "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥ ΜΠΟ" Κωνσταντίνα Μόσχου - Εκδόσεις BELL

 


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΣΧΟΥ

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥ ΜΠΟ 

Εκδόσεις BELL

 

Μετά από ένα ιδιαίτερα γοητευτικό βιβλίο τα Γεράκια στο κλουβί από τις εκδόσεις ΒELL, η Κωνσταντίνα Μόσχου επανέρχεται με μια ακόμη συναρπαστική αστυνομική περιπέτεια, με τον τίτλο ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥ ΜΠΟ, με πρωταγωνιστή τον ιδιωτικό αστυνομικό ντετέκτιβ Στάθη Παντελιά, ο οποίος είναι οικείος στο αναγνωστικό κοινό από προηγούμενες ιστορίες του, στις οποίες θαυμάσαμε την δράση του και το ιδιαίτερο ταπεραμέντο του  στην συγκέντρωση και διασταύρωση στοιχείων μιας υπόθεσης, την ιδιορρυθμία του χαρακτήρα του, -εμμονικός με τις μαστίχες Χίου, χωρίς αυτές άλλωστε πώς να λειτουργήσει; - αλλά και την ευφυία του, σαρκάζοντας τον εαυτό του, αντιμετωπίζοντας τις δύσκολες καταστάσεις με χιούμορ και καλή διάθεση.

Παρατηρώντας το κόκκινο εξώφυλλο του βιβλίου, το οποίο βρίσκεται σε έντονη αντίθεση με το πράσινο ινγκουάνα και τις σκούρες καφέ-κόκκινες σταγόνες αίματος πάνω στην παλιά ξύλινη πόρτα μπαρ -σαλούν ίσως;- με τη βαριά σκουριασμένη κλειδαριά, η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι προσωπικά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών πιστολέρο της Άγριας Δύσης. Η αλήθεια είναι, ότι δεν φημίζομαι για την διευρυμένη φαντασία μου. Ωστόσο, γνωρίζοντας την ευρηματικότητα της Κωνσταντίνας και την πλούσια θεματολογία των βιβλίων της, δεν θα είχα καμία αμφιβολία για την ικανότητά της να ζωντανέψει μία τέτοιου είδους ιστορία.

Εν τέλει, διαβάζοντας το οπισθόφυλλο καταλήγω στην άποψη ότι μάλλον,  η ιστορία έχει να κάνει με το «άγριο Ουέστ» του αθλητικού χώρου. Ελεγχόμενα στημένα παιχνίδια, παράνομα στοιχήματα, ανεξέλεγκτο κέρδος με οποιοδήποτε κόστος και τρόπο, εξαγορές ανθρώπων και υπολήψεων. Ένα μπερδεμένο κουβάρι από πρόσωπα και μυστήριες καταστάσεις με όλα τα παραπάνω να έχουν κοινό σημείο αναφοράς το στέκι του Μπο. Όλος λοιπόν ο «καλός κόσμος» συναντιέται και δίνει ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥ ΜΠΟ. Μία φράση συνθηματική που προμηνύει… θάνατο και ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Εκεί, αρχίζει να ξετυλίγεται μία παράξενη υπόθεση, μυστικών σχεδίων συνωμοσίας, που απαιτεί την αυξημένη αντίληψη και την κοφτερή ματιά του ιδιωτικού ερευνητή, Στάθη Παντελιά. Και φυσικά, όπως και σε προηγούμενες περιπέτειές του, η δράση του αυτή αλληλοεπιδρά ή «συγκρούεται» μέσα από ποικίλες κωμικοτραγικές καταστάσεις, με πρόσωπα οικεία στο κοινό, όπως η αγαπημένη του Τζέσυ, η φιλόδοξη ατάλαντη τραγουδίστρια, η οποία φροντίζει να καταλαγιάζει τον θυμό του ντεντέκτιβ -μόνιμα εμπλέκεται στις υποθέσεις του- προσφέροντάς του «παράξενα» δώρα, όπως το συμπαθέστατο ινγκουάνα ονόματι Αθηνά, που, αν και αρχικά είχε εκνευρίσει τον Παντελιά, η παρουσία του στο τέλος, θα του γίνει απαραίτητη (και κάπου εδώ θα ήθελα να εκφράσω την επιθυμία μου, να βλέπω το ινγκουάνα ν΄ αναστατώνει και να καταβροχθίζει οτιδήποτε βρίσκει στο γραφείο του Στάθη Παντελιά, σε όλες τις υποθέσεις του). Ο κολλητός του φίλος, Πελοπίδας ή Πέλ Αλιάκμων να μιλάει μόνιμα για τον έρωτά του, καυστικός και αθυρόστομος, ο καφετζής Σωτήρης, αγαπημένη κωμική φιγούρα, καλλιτέχνης στις πορτοκαλάδες(αγαπημένο άλλωστε δροσιστικό ρόφημα του Παντελιά) το μεγάλο αφεντικό, ο αστυνομικός διευθυντής Παπαμιχαήλ, ο πιστός και σκληρός βοηθός του  αστυνομικός Σιγανός και πολλοί άλλοι να συνθέτουν ένα πολυπρόσωπο αστυνομικό μυθιστόρημα από το οποίο φυσικά δεν λείπει το χιούμορ, άπλετο σε όλους τους διαλόγους, να ζωντανεύουν μπροστά μας μια ιστορία, απόλυτα ρεαλιστική.

 


Η Κωνσταντίνα Μόσχου παραμένει πιστή και αντικειμενική στην απόδοση της πραγματικότητας με χαρακτήρες αληθοφανείς -άνθρωποι του υποκόσμου, επιχειρηματίες με ανάμειξη σε παράνομα κυκλώματα στοιχημάτων, εγκληματική δραστηριότητα και ανθρωποκτονίες, άνθρωποι που ρισκάρουν, άνθρωποι στο τελευταίο όριο ανοχής- χρωματίζοντάς την ενίοτε με μικρές δόσεις χιούμορ, ελαφρύνοντας την συνήθης  βαριά, αστυνομική ατμόσφαιρα. Άλλωστε χιούμορ και Παντελιάς πάνε μαζί, βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα του, ανατρεπτικός και καταιγιστικός, φέρνει τα πάνω κάτω, οργανωτικός στην συγκέντρωση και επαλήθευση στοιχείων, εισχωρεί στο μεδούλι της υπόθεσης και φυσικά, ως γνωστόν, ποτέ δεν αφήνει εκκρεμότητες.

Με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, τους ζωντανούς περιγραφικούς διαλόγους και τον προφορικό- όπου απαιτείται -λόγο, ο αναγνώστης νιώθει την αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης, προσδοκάει μία ομαλή έκβαση, αφουγκράζεται τις σκέψεις του ντετέκτιβ Παντελιά, για οτιδήποτε είναι καλά κρυμμένο εκεί έξω, απειλεί τον ίδιο και εμποδίζει την αλήθεια να βγει στο φως και μαζί προχωρούν με αισιοδοξία και θετική διάθεση στη διαλεύκανση μίας ομολογουμένως, περίπλοκης ιστορίας.

Επίσης, αξίζει να πω, ότι τα μικρά συνοπτικά κεφάλαια προσφέρουν ξεκούραστη ανάγνωση, ενώ βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση και αφομοίωση των εξελίξεων, πριν προχωρήσουμε στα επόμενα κεφάλαια.

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥ ΜΠΟ λοιπόν, για να χαθούμε στις σελίδες ενός διαφορετικού αστυνομικού μυθιστορήματος που ισορροπεί ανάμεσα στο σοβαρό και το εύθυμο στοιχείο,  έχοντας ως οδηγό το ευέλικτο ταλέντο της συγγραφέας στην επινόηση και δημιουργία πολυσύνθετων κάθε φορά ιστοριών.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ

φωτό: Κωνσταντίνα Μόσχου

 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου