ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ 2024
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 8/3/2024
Γιούλη Τσακάλου
Με την ευκαιρία του εορτασμού αυτής της ημέρας, τρεις γυναίκες με σημαντικό έργο μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους γι’ αυτή τη σπουδαία μέρα! Είναι γυναίκες παράδειγμα προς μίμηση στον τομέα που δραστηριοποιούνται! Αυτό που τις κάνει ξεχωριστές είναι η αγάπη τους για τον άνθρωπο και η προσφορά τους σ’ αυτόν!
Δρ. Ζέφη Δημαδάμα
Γενική γραμματέας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
1.Γυναίκα σήμερα είναι να είσαι ευτυχισμένη και να πετυχαίνεις αυτό που θέλεις χωρίς να σε εμποδίζουν τα κοινωνικά στερεότυπα;
Όλοι και όλες πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι, να θέτουμε στόχους και να τους πετυχαίνουμε. Ωστόσο, οι αριθμοί αποκαλύπτουν ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα ανισότητες στην κοινωνική, επαγγελματική και πολιτική τους ζωή ενώ οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα καλά κρατούν.
Σύμφωνα με τελευταία έκθεση του ΟΗΕ, σχεδόν 9 στους 10 άνδρες αλλά και γυναίκες έχουν προκαταλήψεις εις βάρος των γυναικών, ενώ το ποσοστό των ανθρώπων που έχει υιοθετήσει τουλάχιστον μία προκατάληψη δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου από την προηγούμενη δεκαετία. Σε 38 από τις χώρες που εξετάστηκαν το ποσοστό των ατόμων με τουλάχιστον μία προκατάληψη εις βάρος των γυναικών μειώθηκε στο 84,6% από 86,9% που ήταν πριν μία δεκαετία. Για παράδειγμα σχεδόν ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός (49%) εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι άνδρες είναι καλύτεροι πολιτικοί ηγέτες από τις γυναίκες και μόνο το 27% πιστεύει ότι είναι σημαντικό για τη δημοκρατία οι γυναίκες να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες.
Όλα τα παραπάνω χρειάζονται μακροπρόθεσμη στρατηγική για να αλλάξουν. Για αυτό και προτεραιότητα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας είναι η επένδυση στην αλλαγή των έμφυλων στερεότυπων. Πεποίθηση μου είναι ότι ο κόσμος θα βγει συνολικά κερδισμένος, αν επιτευχθεί η ισότητα των φύλων.
2. Άραγε καθώς ο κόσμος γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το ρολόι των γυναικείων δικαιωμάτων πηγαίνει πίσω;
Η έμφυλη ισότητα είναι ένα στοίχημα που σίγουρα δεν έχει ακόμα κερδηθεί. Οι ειδικοί στα Ηνωμένα Έθνη τοποθετούν την κατάκτηση της ισότητας 300 περίπου χρόνια μακριά! Κάθε εποχή άλλωστε γεννά καινούργια προβλήματα και πισωγυρίσματα. Επομένως, πρέπει να κινούμαστε μεθοδικά και στοχευμένα για να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ των φύλων.
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κάνει σημαντικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση επενδύοντας σε διαφορετικούς τομείς. Επενδύουμε στην εξισορρόπηση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής με δράσεις όπως το Πρόγραμμα «Νταντάδες της γειτονιάς», ώστε η μητρότητα να γίνει πιο εύκολη επιλογή και πιο βιώσιμη, στηρίζοντας τις οικογένειες και δίνοντας τη δυνατότητα και στους δυο γονείς να βγουν στην αγορά εργασίας.
Ταυτόχρονα, υιοθετούμε πολιτικές για την προώθηση της έμφυλης ισότητας στους χώρους εργασίας. Αυτό σημαίνει τόσο ισότητα σε επίπεδο αμοιβών, όσο και ισόρροπη παρουσία των γυναικών σε θέσεις ευθύνης και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Δίνουμε έμφαση στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, μια μεγάλη μάστιγα της εποχής μας, με δράσεις πρόληψης. Δημιουργούμε ένα δίχτυ προστασίας στα θύματα και στα παιδιά τους με τα Συμβουλευτικά Κέντρα, τους Ξενώνες και την Γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ναι, το ρολόι των γυναικείων δικαιωμάτων –που είναι ανθρώπινα δικαιώματα- δεν έχει βρει ακόμα το ρυθμό του. Δεν συμφωνώ όμως με τη γενικευμένη αντίληψη ότι πάνε όλα πίσω, έχουμε κάνει βήματα μπροστά και πρέπει να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο.
3. Ποια λάθη χρεώνετε στον εαυτό σας και ποια επιτεύγματά σας, σας έχουν δώσει ικανοποίηση ότι πετύχατε;
Από πού να ξεκινήσω! Λάθη έχω κάνει πολλά. Όλοι κάνουμε, λιγότερα ή περισσότερα λάθη στη ζωή μας. Όμως είναι σημαντικό να μην μας καθορίζουν, να μην μας «κόβουν τα φτερά» αλλά να μας γίνονται μαθήματα. Τα λάθη είναι διδακτικά αλλά άργησα να το καταλάβω... Σίγουρα, κάτι που μου έχει κοστίσει είναι ότι δεν αφιέρωσα όσο χρόνο θα ήθελα στο παιδί μου λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Και ποια εργαζόμενη μητέρα έχει αφιερώσει όσο χρόνο θα ήθελε στο παιδί της άλλωστε; Αν και θα έπρεπε να έχουν τις ίδιες ανησυχίες και οι μπαμπάδες αντίστοιχα.
Δεν είμαι άνθρωπος που αρέσκεται στην αναγνώριση «επιτευγμάτων». Αν για κάτι όμως είμαι περήφανη είναι που έχω αφιερώσει τη ζωή μου, ως πανεπιστημιακός, στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στη συναναστροφή με νέους και νέες. Η σχέση μου με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες είναι καθοριστική για τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο και εμπνέομαι για το μέλλον. Και ναι, είναι πολύ σημαντικό στο τέλος της ημέρας να μπορείς να πεις «είμαι ευτυχισμένη με τον δρόμο που έχω επιλέξει».
Γιασμίν Οζέκ (Yasemin Ozek) – συγγραφέας
1.Αμέτρητα στερεότυπα… Γυναικεία λογοτεχνία, γυναίκες επιχειρηματίες της χρονιάς, γυναίκα πρόεδρος, στην Ελλάδα και συνήθης διαπίστωση ότι άλλο ένα ανδρικό φρούριο έπεσε. Στην δική σας χώρα (Τουρκία) η θέση της γυναίκας κατά τη γνώμη σας που βρίσκεται; Θα καταφέρουμε επιτέλους να σπάσουμε τις γυάλινες οροφές και να μην μας αντιμετωπίζουν ως αδύναμο φύλο;
Είναι το ίδιο στην Τουρκία. «Άλλο ένα ανδρικό φρούριο έπεσε». Ακόμα και αυτή η φράση εξηγεί πόσο ζούμε μέσα σε ένα ανδρικό σύστημα. Όχι μόνο στην επαγγελματική ζωή αλλά και στη καθημερινή ζωή. Ας πούμε όταν δύο άνθρωποι παντρεύονται, λένε «Δόξα τω Θεό, δεν έμεινε στο ράφι» για τις γυναίκες αλλά λένε «άλλο ένα αστέρι έπεσε» για τους άνδρες.
Δυστυχώς αυτό δεν είναι πρόβλημα μόνο της Τουρκίας ή της Ελλάδας. Είναι πρόβλημα του κόσμου. Δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες μεταξύ μας. Οι επιτυχίες και οι δεξιότητες των γυναικών τις περισσότερες φορές εξαφανίζονται εξαιτίας της διαφορετικότητας των φύλων στο ανδρικό σύστημα. Το πιο θλιβερό είναι ότι οι γυναικοκτονίες και οι νύφες – παιδιά αυξάνονται. Κάποιοι άνδρες θέλουν μόνο γυναίκα γιατρό για να εξετάσουν τις γυναίκες τους και δεν στέλνουν τις δικές τους κόρες στο σχολείο. Επειδή αυτά τα προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν πώς μπορούμε να δούμε μια όμορφη και δίκαιη εικόνα;
Ίσως δεν θα καταφέρουμε να αλλάξουμε όλο το σύστημα αλλά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε γι’ αυτό. Υπάρχουν άνδρες που μας στηρίζουν αλλά γενικά η ανδρική νοοτροπία πρέπει να αλλάξει.
Για παράδειγμα γιατί να πεις σε έναν άνδρα που κλαίει «Μην κλαις σαν κορίτσι! » Πρέπει να αφαιρέσουμε αυτές τις γνωστές εκφράσεις από την καθημερινή γλώσσα μας. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε σεξιστικές εκφράσεις. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι οι μητέρες έχουν μια σημαντική δουλειά. Πρέπει να μεγαλώνουνε τα αγόρια τους όχι ως βασιλιάδες, ως πρίγκιπες, αλλά ως ανθρώπινα όντα με αρσενικό φύλο.
2.Οι γυναίκες έχουν «φωνή» μπορούν να μιλήσουν, να απευθυνθούν στους ειδικούς και να λάβουν ουσιαστική στήριξη;
Όχι, αρκετά. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που σωπαίνουν και δεν μπορούν να μιλήσουν για την κακοποίηση και τον εκφοβισμό που έχουν υποστεί. Οι γυναίκες φοβούνται να μιλήσουν. Επειδή, πρώτα απ' όλα, δεν λαμβάνουν υποστήριξη από τις ίδιες τις οικογένειές τους. Ποιον μπορεί να εμπιστευτεί και να μιλήσει; Επιπλέον, αυτή η κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με την εκπαίδευση ή την οικονομική άνεση. Όπως ίσως θυμάστε, τα τελευταία χρόνια αστέρες του Χόλιγουντ έχουν μιλήσει για τις παρενοχλήσεις που έχουν υποστεί από παραγωγούς και σκηνοθέτες κατά τη διάρκεια των ετών. Τι άλλαξε; Τίποτα…
Τι πρέπει να γίνει; Δεν θα σωπάσουμε. Θα συνεχίσουμε να λέμε και να μιλάμε στις πλατείες, στους δρόμους, παντού. Πρέπει να γίνουμε η φωνή αυτών των γυναικών. Υπάρχει μια φράση που λέμε στις πορείες των γυναικών στην Τουρκία: Όλοι μαζί ή καμία από εμάς!
3.Καταθέστε μια αλήθεια και ένα μύθο που πιστεύετε για την γυναικεία φύση σας.
Αγαπάμε τα λουλούδια αλλά δεν είμαστε λουλούδια, είμαστε άνθρωποι. Στην Γιορτή της Μητέρας, στη Γιορτή της Γυναίκας, γράφουν με μεγάλα γράμματα «Οι γυναίκες είναι λουλούδια!». Φαίνεται ότι είναι μια ρομαντική φράση αλλά είναι μόνο διαφήμιση και δεν μας προσφέρει τίποτα.
Τζώρτζια Ξυπολιτίδη Τζεφεράκου – Μαία
1. Σ’ έναν ανδροκρατούμενο χώρο εργασίας εσείς πως καταφέρατε να διακριθείτε, δίπλα σε ένα σύζυγο γιατρό γυναικολόγο με τόσες διακρίσεις και τίτλους τον κύριο Αλέξανδρο Τζεφεράκο. Πως καταφέρατε να συμπορευτείτε; Δίπλα; Πίσω; μπροστά; Νιώσατε ότι κάνατε θυσίες για την οικογένειά σας;
Σε χώρους εργασίας κατεξοχήν
ανδροκρατούμενους, η διάκριση και η καταξίωση αποτελούν την απόλυτη πρόκληση
που αντιμετωπίζουν πολλές γυναίκες. Το να επιτύχεις επαγγελματικά δίπλα σε έναν
σύζυγο που έχει διαγράψει μια λαμπρή πορεία, προϋποθέτει συνεργασία, αμοιβαία
υποστήριξη και αλληλοσεβασμό. Στην δική μου περίπτωση νιώθω ευλογημένη που και
οι τρεις αυτές προϋποθέσεις ήταν διασφαλισμένες.
Σε ότι αφορά την συμπόρευση, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει μια και μοναδική
συνταγή. Κάθε σύζυγος έχει τον δικό του τρόπο να συμπορευτεί με τον άλλον στην
κοινή τους πορεία προς την επιτυχία και αυτό μπορεί να σημαίνει διαφορετικούς
ρόλους και θέσεις στην καριέρα, ανάλογα με τις δεξιότητες, τα ενδιαφέροντα και
τις συνθήκες κάθε ζευγαριού. Οφείλεις, λοιπον, πάντα να βρίσκεις τον καλύτερο
τρόπο για να συμπορευτείς με τον άλλον. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα μπορεί να
εργάζεσαι δίπλα του, αύριο λίγο πιο πίσω και άλλες φορές πιο μπροστά, ανάλογα
με τις συγκεκριμένες ανάγκες και τις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της
καριέρας και της ζωής μας. Η κοινή, όμως, δέσμευση για επιτυχία και ευημερία
μπορεί να ενώσει το ζευγάρι και να τους κατευθύνει προς κοινούς στόχους και
όνειρα.
Αν σας έλεγα ότι δεν έχω κάνει θυσίες, δεν θα ήμουν ειλικρινής. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όμως, δεν μνημονεύουν τα χρήματα που κέρδισαν, αλλά τις οικογενειακές στιγμές που αμέτρητες φορές έχασαν εργαζόμενοι. Το κλειδί της επιτυχίας είναι να καταφέρεις να βρεις την βέλτιστη ισορροπία μεταξύ εργασίας και οικογένειας. Ως γυναίκες, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καριέρα είναι όντως σημαντική, αλλά η οικογένεια είναι πάνω από όλα!
2. Οι γυναίκες είναι αυτές που καθορίζουν τον ρόλο τους πλέον μέσα στην κοινωνία του 21ου αιώνα;
Στις μέρες μας όλο και περισσότερες γυναίκες αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο σε
διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς εργασίας, της πολιτικής, της
εκπαίδευσης και της επιχειρηματικότητας. Οι γυναίκες συχνά καθορίζουν τον δικό
τους ρόλο μέσα στην κοινωνία με βάση τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, τις
δεξιότητές τους και τις επιθυμίες τους.
Παρ' όλα αυτά, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές προκλήσεις και εμπόδια που
αντιμετωπίζουν, όπως η αμοιβαία διάκριση, οι προσδοκίες του φύλου και η
δυσκολία συνδυασμού της επαγγελματικής ζωής με την οικογενειακή.
Συνεπώς, ενώ έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία και δυνατότητες να διαμορφώσουμε τον
ρόλο μας στη σημερινή κοινωνία, ο δρόμος προς την πλήρη ισότητα εξακολουθεί να
είναι μακρύς και απαιτεί τον συνεχή αγώνα και την αφοσίωσή μας.
3. Ποιο moto κάνατε παντιέρα στη ζωή σας;
Δεν είναι ένα το moto που έχει καθορίσει τη σκέψη ή την πορεία μου, αλλά αν
έπρεπε να επιλέξω το σοφότερο αυτό θα ήταν το πολύ γνωστό “Η ζωή είναι ό,τι
συμβαίνει ενώ εσύ κάνεις σχέδια” του John Lennon.
Η ζωή είναι μια απρόβλεπτη πορεία. Σχεδιάζουμε και οργανώνουμε τη ζωή μας με
συγκεκριμένους στόχους, όνειρα και προσδοκίες, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι
η ζωή συνήθως δεν ακολουθεί το σχέδιό μας ακριβώς όπως το έχουμε φανταστεί.
Πρέπει, επομένως, να αποδεχόμαστε την αβεβαιότητα και την αλλαγή ως μέρος της
ζωής μας και να μάθουμε να συμβαδίζουμε με τη ροή της, ανακαλύπτοντας την
ομορφιά και την αξία σε κάθε στιγμή και σε κάθε εμπειρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου