-Κυρία
Ruth Ware...... υπάρχουν στιγμές που νομίζει κανείς πως τα πάντα είναι πιθανά.
Μία από αυτές είναι για μένα και η στιγμή που δέχτηκε μια τόσο σημαντική συγγραφέας όπως εσείς να απαντήσει στις
ερωτήσεις μου, σε όλα αυτά που οι χιλιάδες αναγνώστες σας ήθελαν να μάθουν. Δεν
φαντάζεστε πόσο ευτυχή με κάνατε με αυτήν την παραχώρηση των σκέψεων σας.
Σας
ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.
-Πώς
θα χαρακτηρίζατε τον άνθρωπο Ruth Ware
Ποια είναι αυτά τα στοιχεία που σας προσδιορίζουν;
Ω,
δύσκολη αρχή.. Υποθέτω, συγγραφέας, μητέρα, καφεπότης, άνθρωπος. Οχι απαραίτητα
με αυτήν τη σειρά!
-Τι
σας ώθησε να αφήσετε την σκέψη σας, την φαντασία σας αλλά σαφώς τις γνώσεις σας
να "τακτοποιηθούν" σε ένα βιβλίο; Στο πρώτο σας βιβλίο; Και πια η
συνταγή της επιτυχίας του;
Αν
γνώριζα το μυστικό της επιτυχίας, θα το έβαζα σε ένα μπουκάλι και θα έβγαζα
εκατομμύρια πουλώντας το στους ανθρώπους- είναι σίγουρα ευκολότερος τρόπος να
αποκτήσεις χρήματα, παρά γράφοντας!
Στη
πραγματικότητα, η εμπνευση για το "Βαθιά στο σκοτεινό δάσος" ήρθε
συζητώντας με μια φίλη η οποία μου είπε οτι δεν είχε διαβάσει ποτέ κάποιο θριλερ
το οποίο να διαδραματίζεται στη διάρκεια ενός γυναικείου μπάτσελορ πάρτυ.
΄Ηθελα αμέσως να το γράψω!
-
Διαβάζοντας το βιβλίο σας βαθιά στο σκοτεινό δάσος εισέπραξα μεγάλη σκληρότητα απο τις ηρωίδες του βιβλίου σας! Μέχρι το
τέλος του βιβλίου ένιωθα εκρήξεις στις αισθήσεις μου και αφάνταστο θυμό! Στη γυναίκα της καμπίνας 10 τα πράγματα ειναι
πιο ομαλά και μπορώ να πώ οτι συμπάθησα αφάνταστα τη Λο! Με άφησε όμως άφωνη η
πορεία του βιβλίου και το ανατρεπτικό τέλος ! αλήθεια απο που αντλείται αυτή
την έμπνευση ;
Σας
ευχαριστώ! Δεν ξέρω αν ήθελα οι χαρακτήρες τους να είναι πάνω απ΄όλα σκληροί - σίγουρα κάποιοι απο
αυτούς είναι, αλλά δεν πιστεύω οτι η σκληρότητα –για τους περισσότερους - είναι
ένα καθοριστικό στοιχείο του χαρακτήρα τους. Ομως χαίρομαι που σας προκάλεσα τόσο έντονα
συναισθήματα, δεν με ενδιαφέρουν οι συμπαθητικοί χαρακτήρες.. Βρίσκω οτι περίπλοκοι, γεμάτοι ελαττώματα είναι πολύ πιο
ενδιαφέροντες, οπότε και για αυτούς γράφω..
-
Τα δύο βιβλία σας (Βαθιά στο σκοτεινό δάσος & Η γυναίκα της καμπίνας 10)
ήδη εχουν καταπληκτική πορεία στην Ελλάδα.. εχετε αποκτήσει φανατικούς
αναγνώστες! Ηταν κατι το αναμενόμενο για σας αυτή η ανταπόκριση του κόσμου; Τι
γνώμη έχετε για τους έλληνες αναγνώστες διαφέρουν απο τους Βρετανούς;
Ω, αυτό είναι υπέροχο και πολύ κολακευτικό!
Δεν είμαι σίγουρη σε ποιά σημεία διαφέρουν οι Ελληνες αναγνώστες απο τους
Βρετανούς, αλλά είναι ενδιαφέρον να
παρακολουθεις τη διαδρομή των βιβλίων.
Οταν
έγραφα το «Βαθιά στο σκοτεινό δάσος» πίστευα οτι ήταν ένα παράξενο, βρετανικού
τύπου μυστήριο – πολλά απο τα έθιμα ενός γυναικείου μπάτσελορ πάρτυ είναι
εντελώς βρετανικά. Και όμως, αποδείχθηκε οτι ήταν ένα διεθνές θέμα!
-
Σας ενοχλεί που σας συγκρίνουν με την Αγκάθα Κρίστι;
Δεν
με ενοχλεί καθόλου, το εκλαμβάνω ως τεράστιο κομπλιμέντο!
-Όταν
ένας Συγγραφέας γράψει ένα βιβλίο και έρθει η καταξίωση από όλους, πόσο
"βάρος" προσθέτει η διάκριση αυτή στην μετέπειτα συγγραφική του
πορεία; Ποια ευθύνη γεννά μια τέτοια καταξίωση απέναντι στο κοινό των
αναγνωστών, που περιμένουν τη συνέχεια του έργου του;
Υποθέτω
οτι ως συγγραφέας θέλεις πάντα να αισθάνεσαι οτι προχωράς. Σίγουρα ήταν δύσκολη
η συγγραφή του βιβλίου « Η γυναίκα στην καμπίνα 10». Ημουν αποφασισμένη να
αποδείξω οτι το «Βαθιά στο σκοτεινό δάσος» δεν ήταν μια μεμονωμένη επιτυχία και
οτι μπορούσα να γράψω άλλο ένα βίβλιο, εξίσου μυστηριώδες και ενδιαφέρον. Οταν
έκανε καλές πωλήσεις και ο κόσμος το απόλαυσε, αισθάνθηκα οτι μπορούσα να
ηρεμήσω λίγο, είχα αποδείξει οτι δεν
ήμουν συγγραφέας «της μιας φοράς». Γι’ αυτόν το λόγο, η συγγραφή του τρίτου μου
βιβλίου «The Lying Game» ήταν ευκολότερη.
-Πόσο
χρόνο θεωρείτε ότι χρειάζεται ένας δημιουργός, προκειμένου να περάσει από ένα
βιβλίο σε ένα άλλο καινούριο;
Αρχισα
να γράφω το « Η γυναίκα στην καμπίνα 10» αμέσως μόλις τελείωσα το «Βαθιά στο
σκοτεινό δάσος».Κυριολεκτικά σχεδόν μέσα στην ίδια εβδομάδα.
-Μπαίνοντας
σε ένα βιβλιοπωλείο θα βρούμε διάφορα είδη βιβλίων, με περιεχόμενο ιστορικό,
αισθηματικό, ρομαντικό, αστυνομικό διηγήματα, βιογραφίες κλπ. Στην εποχή μας τι
είδους βιβλίο νομίζετε πως μπορεί να γίνει πιο εύκολα "ευπώλητο".
Νομίζω
οτι βιβλία όλων των ανωτέρω κατηγοριών μπορούν να γίνουν best seller. Ωστόσο,
ειναι αλήθεια οτι από άποψη πωλήσεων, τα βιβλία μυστηρίου και αγωνίας
είναι στο φόρτε τους τώρα.
-Η
αστυνομική λογοτεχνία σας έλκει περισσότερο απο τα αλλα ήδη λόγου ;
Οχι,
διαβάζω πολλά είδη. Διαβάζω κυριολεκτικά τα πάντα, απο επιστημονική φαντασία,
υψηλή λογοτεχνία, αληθινές ιστορίες, εικονογραφημένες νουβέλες.. τα πάντα,
αρκεί να με ενδιαφέρουν οι χαρακτήρες και να έχει κάτι να μου πει. Αν μου
κινήσει το ενδιαφέρον και με κρατήσει, δεν με ενδιαφέρει τι είδος είναι.
-Σκεφτήκατε ποτέ ότι γενικά οι συγγραφείς αστυνομικών
μυθιστορημάτων θεωρούνται συγγραφείς
μιας πιο εύπεπτης λογοτεχνίας;
Ναι,
νομίζω οτι αυτό είναι αξιοπρόσεχτο –για παράδειγμα, ποτέ ένα βιβλίο αστυνομικής λογοτεχνίας δεν έχει κερδίσει Booker και
σπανίως είναι υποψήφια. Πράγμα το οποίο είναι παράξενο αν σκεφτεί κανείς
συγγραφείς του διαμετρήματος της Patricia Highsmith, της Gillian Flynn, της Donna
Tartt...
-Ένας
χαρακτήρας που ζηλέψατε και θα
θέλατε να είναι δικός σας;
Παρα
πολλούς για να αναφερθούν! Αλλά, θα ήθελα να είχα δημιουργήσει την Amy του «Gone Girl». Είναι τόσο υπέροχα κωλόπαιδο!
-Ποια
συμβουλή(ές) θα δίνατε στους αναγνώστες σας που ονειρεύονται να γίνουν
συγγραφείς;
Διαβάστε,
και δώστε προσοχή σε αυτά που διαβάζετε. Παρατηρήστε τι σας κάνει και τι όχι.
-Πώς
νιώθετε πριν την έκδοση του μυθιστορήματός σας; Φόβο, χαρά; Και μετά, όταν
γραφτεί και η τελευταία λέξη;
Ποτέ
δεν το αισθάνομαι σαν τέλος, διότι απο τη στιγμή που θα πληκτρολογήσω «Τέλος» θα
ξεκινήσει η διαδικασία της επιμέλειας. Οπότε είναι απλώς θέμα μετάβασης στο
επόμενο στάδιο. Η στιγμή πριν την έκδοση είναι η δυσκολότερη- έχω κάνει το
καλύτερο που μπορώ μέχρι εκείνο το στάδιο, τα υπόλοιπα είναι στο χέρι του
εκδότη μου! Όμως, συνήθως μέχρι τότε έχω αρχίσει το επόμενο βιβλίο μου, πράγμα
το οποίο με βοηθάει να χαλαρώσω.
-Τι
έχετε τώρα κατά νου. Τι μας ετοιμάζετε; Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το
τι πραγματεύεται το νέο σας βιβλίο;
Ετοιμάζομαι
να κυκλοφορήσω το τρίτο μου βιβλίο, "The Lying Game", το οποίο αφορά
σε τέσσερις γυναίκες τις οποίες συνδέει κάτι
τρομέρό που έκαναν στο οικοτροφείο. Αυτό το γεγονός γυρίζει για να τις
στοιχειώσει! Και εργάζομαι πυρετωδώς πάνω στο τέταρτο βιβλίο μου..
Η Ρουθ Γουέαρ σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και ζει στο Λονδίνο. Το Βαθιά στο σκοτεινό δάσος,
το πρώτο της μυθιστόρημα, μεταφράστηκε σε 42 γλώσσες, μπήκε στις
σημαντικότερες λίστες των best seller, στο Top Ten Μυστηρίου και Θρίλερ
του Publishers Weekly, στα Βιβλία του Καλοκαιριού του Entertainment Weekly, του BookReporter και της New York Post, χαρακτηρίστηκε από τον Independent
«Το πιο hot θρίλερ της χρονιάς» και θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο
από τη New Line Cinema με παραγωγό τη Reese Witherspoon. Η γυναίκα της καμπίνας 10 είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της και μόλις ολοκλήρωσε το τρίτο της μυθιστόρημα, The Lying Game.
ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Η συνέντευξη και στα Αγγλικά!
Η συνέντευξη και στα Αγγλικά!
-Ms Ruth Ware.. There are times in our lives that everything
seems possible. This is one of those times, when a very important author – such
as yourself- is accepting to answer the questions which thousands of readers
would love to know. I’m really very happy for this interview.
Thank you so much for interviewing me!
-How would you describe Ruth Ware? Which are the elements
that determine you?
Wow, tough opener! I guess... writer, mother, coffee drinker,
human being. Not necessarily in that order!
-What was your inspiration for writing your first book? Is
there a secret to your success?
If I knew what the secret was, I would bottle it and make
millions by selling it to other people - it would definitely be an easier way
of making money than writing!
In fact the inspiration for "In a Dark, Dark Wood"
came from a conversation with a friend, who said she had never read a thriller
set on a hen night. I immediately wanted to write one!
-Reading your book, “In a Dark, Dark Wood”, what I received
from the female characters was cruelty. Up to the very last word of the book I
had very strong feelings and a huge anger! In your second book “The Woman in
Cabin 10” the plot is not that obscure, but still very interesting. I
absolutely loved the subversive end and the character of Lo.
Thank you! I am not sure if I intended the characters to be
cruel above all else - some of them are cruel for sure, but I don't think for
most of them cruelty is the defining element of their character. But I am glad
they provoked strong feelings in you - I am not very interested in likeable
characters, myself. I find complicated, flawed ones much more interesting, so
those are the types of people I try to write.
- “In a Dark, Dark Wood” & “The Woman in Cabin 10” are
very successful in Greece. You have
devoted and fanatic readers here, you know.. Did you expect that kind of
success? What is your opinion on Greek readers? Do they differ from British and
if yes, how?
Wow, well that is amazing and very flattering! I am not sure
how Greek readers differ from British ones, but it has been fascinating to see
how the books have travelled. I thought when I was writing In a Dark, Dark Wood
that it would be an odd little British mystery - so many of the customs of hen
nights are specific to Britain. And yet it turns out, it's a very international
thing!
Does it bother you that they compare you to Agatha Christie ?
It doesn't bother me at all - I take it as a huge compliment!
-After the distinction of a successful book, how much
pressure an author feels for his/her next book? What is the “responsibility” to
his/her audience who anticipate an even more interesting and exciting,
book?
I suppose you always want to feel that you are moving on as
an author. I definitely found The Woman in Cabin 10 hard to write - I was
determined to prove that In a Dark, Dark Wood had not been a flash in the pan,
and that I could write another book just as mysterious and interesting. When it
sold well and people enjoyed it, I felt I could relax a little, that I had
proved I was not a "one trick pony". My third book, The Lying Game, was
easier to write for that reason.
-How much time does an author need from the first to the
second book?
I started writing Cabin 10 as soon as I finished In a Dark,
Dark Wood. Literally almost the same week.
-In a bookstore one can find all short of books: romantic
novels, biographies, historic & crime fictions etc. To your opinion, what
kind of books are considered to be “best
sellers”?
I think a best seller can belong to any of those categories -
but it's certainly true that mysteries and thrillers are having a bit of a
"moment" right now, in terms of selling very well.
-Do you like crime fiction more than the other kinds of
literature?
No, I read very widely. I will read literally anything, from
sci fi, to fantasy, to high end literature, to non-fiction, to graphic
novels... anything - as long as the characters interest me, and it has
something to say. If it catches and holds my attention, I don't care what genre
it's in.
-Have you ever thought that crime fiction books are
considered to be a “light” kind of
literature?
Yes, I think it's very noticeable that - for example - no
crime book has ever won the Booker Prize, and they are very rarely long-listed.
Which is strange when you think of the calibre of writers like Patricia
Highsmith, Gillian Flynn, Donna Tartt... I think that people have pre-conceptions
about the genre, when in fact these novels are often making important points
about society and humanity.
-Please tell us if there is a character in a book of another
author that you loved and you wished that he/she had been created by you?
Too many to list! But I would love to have created Amy in
Gone Girl. She is so awesomely badass.
-What would be your advice to the readers that wish/dream of
becoming authors?
Read, and pay attention to what you read. Notice what works
for you and what doesn't.
-After you put the last word in your book, how do you feel?
And how do you feel before the publication of your book? Happiness? Excitement? Fear?
It never feels like an ending - because I know that the
moment I type "the end", the edits will start. So it's just about
moving onto the next stage. The moment before publication is the hardest - I've
done all I can at that stage, and the rest is up to my publisher! But by then,
I have usually started writing the next book, which takes the edge off!
-What will your next step be? Is there a new story already on
your mind? Can you please tell us a few words about it?
I'm about to bring out my third book - "The Lying
Game" - which is about four women drawn together by something terrible
they did at boarding school, which has come back to haunt them! And I'm working
hard on book four...
Giouli Georgia Tsakalou
