ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ – ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ - Ε.Τ.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΝΤΟΝΑΤΟ ΚΑΡΙΖΙ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ : Gianmarco Chieregato
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΤΑΚΗΣ
Μια απο τις σπάνιες συνεντεύξεις του εξαιρετικού συγγραφέα παγκόσμια και για πρώτη φορά στην Ελλάδα!!
Ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα είναι αυτό που πηγαίνει πέρα από την απλή ανακάλυψη του δολοφόνου και την εξιχνίαση του εγκλήματος. Είναι αυτό που διαθέτει λογοτεχνική ευστροφία, αφηγηματικό ειρμό, αυθεντική και όχι επιτηδευμένη αγωνία, αυτό που με λίγα λόγια συνδυάζει αστυνομικό δαιμόνιο και χτίσιμο ευφάνταστων χαρακτήρων. Είναι πολλές φορές εμποτισμένο με κοινωνικές, ιστορικές, πολιτικές ή άλλες εκφάνσεις που αφορούν σε γεγονότα πραγματικά ή κοντά στην πραγματικότητα έτσι που να αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη με μια αύρα μυστηρίου. O συγγραφέας πρέπει να μας εμπνέει και να μας συναρπάζει με την τεχνοτροπία του, στο πλάσιμο και σμίλευμα του έργου του.Να ακολουθεί με επιτυχία την συνταγή που είχαμε συναντήσει στο παρελθόν μέσα από κορυφαίες μορφές της λογοτεχνίας μυστηρίου. Aυτά όλα μαζί αντιπροσωπεύει ο Ντονάτο Καρίζι..
1 – Η φήμη σας ως συγγραφέας και σεναριογράφος για την τηλεόραση και για τον κινηματογράφο είναι παγκόσμια. Τα βιβλία σας έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και θεωρείστε ένας μετρ του είδους, δίνοντας στην αστυνομική έρευνα την έκταση που της αρμόζει, σκιαγραφώντας άψογα τους χαρακτήρες, με βάση στον συναισθηματικό παράγοντα. Πιστεύετε ότι η ειδίκευσή σας στην εγκληματολογία είναι το μυστικό της επιτυχίας σας ή μήπως το λογοτεχνικό σας άγγιγμα και ταλέντο;
Αναμφίβολα, η μελέτη της εγκληματολογίας με βοήθησε να βελτιώσω την αφήγησή μου για το κακό. Ως εγκληματολόγος, είχα πολλές φορές την ευκαιρία να συναντήσω αυτοπροσώπως τα τέρατα που τώρα κατακλύζουν τα μυθιστορήματα και τις ταινίες μου. Μου πρόσφερε μια προνομιούχα οπτική γωνία την οποία μπορώ να μοιραστώ με το κοινό μου: έτσι, έχουμε τη δυνατότητα να βρεθούμε πολύ κοντά στο τέρας, να γευτούμε τον κίνδυνο που συνεπάγεται μια τόσο στενή επαφή με το κακό.
2 – Η τέχνη του αστυνομικού μυθιστορήματος ίσως να είναι και η πιο δύσκολη ως προς την σύλληψη των χαρακτήρων, την συνοχή και την εξιστόρηση με τέτοιο τρόπο που ο αναγνώστης να νιώθει πως το αστυνομικό μυθιστόρημα που κρατά στα χέρια του δεν αντιγράφει μανιέρα αλλά διατηρεί την δική του προσωπική χροιά και ύφος, εξάπτει τη φαντασία και μας χαλαρώνει ενώ μας καθιστά συμμέτοχους στην διαλεύκανση μιας δολοφονίας ή ενός εγκλήματος. Συμμετέχετε ως θύμα ή ως θύτης καθώς γράφετε και με ποιον ταυτίζεστε περισσότερο ώστε να αποδώσετε σωστά τον χαρακτήρα;
Δε με ενδιαφέρουν οι χαρακτήρες. Με ενδιαφέρει η ιστορία. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητά μου: οι χαρακτήρες βρίσκονται στην υπηρεσία αυτού που συμβαίνει, γι’ αυτό και δε δένομαι πολύ μαζί τους. Όμως δίνω ιδιαίτερη προσοχή στην περιγραφή του θύτη, διότι η ιστορία πηγάζει από την ανεξιχνίαστη άβυσσο της ψυχής του.
3 – Δικαστές ή ψυχίατροι; ποιος κρίνει ορθότερα και δικαιότερα την ποινή ενός δολοφόνου;
Και οι δύο κατηγορίες, για την καταδίκη που απορρέει από τον νόμο. Αλλά μόνο ο Χρόνος είναι σε θέση να αποφασίσει αν μια ποινή είναι η σωστή για κάποιον. Για τον λόγο αυτό θεωρώ ότι τα εγκλήματα του παρελθόντος είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα από τα σημερινά.
4 – Ποια είναι η γνώμη σας για την αυτοδικία όταν δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί δικαιοσύνη;
Ότι χρειάζεται να βρεθούμε στις ίδιες συνθήκες για να μπορέσουμε να κρίνουμε. Αν και σε μια τέτοια περίπτωση, δεν μπορεί να μιλάμε πια για δικαιοσύνη, αλλά για καθαρή και απλή εκδίκηση.
5 – Το μυθιστόρημα σας «Ο κυνηγός του σκότους» σου μαθαίνει να κινείσαι στα σκοτάδια με οδηγό το φως, σου διδάσκει πως να εντοπίσεις τη λεπτομέρεια και να παρατηρείς τις σκιές ακούγοντας τη δική τους ιστορία. Οι συγγραφείς πρέπει να προσπαθούν να προβληματίσουν τον αναγνώστη, όχι να τον διδάξουν. Συμφωνείτε;
Ο συγγραφέας είναι ένας οδηγός, τίποτα περισσότερο από αυτό. Δείχνει τη διαδρομή και τα πράγματα που πρέπει να δει κανείς, αλλά εναπόκειται στον αναγνώστη να προχωρήσει και να διακινδυνεύσει το ταξίδι. Στα μυθιστορήματά μου συχνά προτείνω στον αναγνώστη έναν λαβύρινθο και, αφού του υποδείξω την είσοδο, εξαφανίζομαι. Ο αναγνώστης επιλέγει να μπει αυτόνομα και να πάρει το ρίσκο να χαθεί και να μην ξαναβρεί ποτέ την έξοδο.
6
– Στο
Δικαστήριο των ψυχών δοκιμάζετε μια άλλη προσέγγιση του κακού με έναν αινιγματικό ιερέα που δηλώνει εν
αντιθέσει με το βιβλίο σας ο κυνηγός του
σκότους ότι ο κόσμος του φωτός συναντά τον κοσμο την σκιών όπου τα πάντα είναι
θαμπά, συγκεχυμένα, αβέβαια. Ποιος είναι τελικά ο κόσμος των βιβλίων σας αυτός
που οδηγεί στο φως ή το ομιχλώδες και αβέβαιο τοπίο;
Το φως δε με ενδιαφέρει, μου κινεί την περιέργεια αυτό που κρύβεται στο σκοτάδι. Εκεί θέλω να οδηγήσω τους αναγνώστες μου.
7 – Στα αστυνομικά μυθιστορήματα συμβαίνει συχνά να αναρωτιόμαστε για τη σχέση του ντετέκτιβ-πρωταγωνιστή με τον συγγραφέα του. Πώς θα περιγράφατε τη σχέση σας με την Σάντρα, τον Μάρκους, τον Φόγκελ τον Μαρτίνι; Θα θέλατε να τους διατηρήσετε και σε άλλα σας βιβλία; Θα μπορούσατε ποτέ να τους «σκοτώσετε» όπως έκανε ο Ντόιλ με τον ήρωά του Χόλμς;
Είναι μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού, αλλά χωρίς παρεμβάσεις: δεν τους επιτρέπω να μπουν στη ζωή μου και δε συνδέομαι ιδιαίτερα μαζί τους. Οι αναγνώστες πρέπει να ερωτευτούν τους χαρακτήρες, όχι εγώ!
8 – Ο Ντονάτο Καρρίζι ξέρει να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να εκπλήσσει ευχάριστα χάρη στην εξαιρετική ευφυΐα του, μάλλον ασυνήθιστη για μυθιστοριογράφο. Τι επιδιώκει στα βιβλία του; Ποιος τελικά επικρατεί; Ο διώκτης ή το θήραμά του;
Στα μυθιστορήματά μου δε νικάει κανείς, ίσως γι’ αυτό αρέσουν τόσο πολύ. Δεν υπάρχουν ήρωες και κάθε χαρακτήρας διαθέτει μια σκοτεινή πλευρά.
9 – Ο Λαβύρινθος (όπως και πολλά άλλα σας βιβλία) αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου με συνεχείς, ανατροπές με λαβυρινθώδη αφήγηση μεταφέρθηκε στην οθόνη.. πιστεύετε ότι μπορεί να αλλοιωθεί ένα βιβλίο με την μεταφορά του στην οθόνη ή κερδίζει τις εντυπώσεις; Εσείς τι έχετε εισπράξει από αυτό το εγχείρημά σας;Τι σας μαγεύει περισσότερο η συγγραφή ή η ενασχόλησή σας με την μεγάλη οθόνη;
Εγώ γράφω με εικόνες, είναι κάτι που έχει σχέση με το γεγονός ότι ξεκίνησα ως σεναριογράφος και όχι ως μυθιστοριογράφος. Γι’ αυτό για μένα κινηματογράφος και μυθιστορήματα είναι στενά συνδεδεμένα: αρχίζω να επιβλέπω την ιστορία ενώ τη γράφω και συνεχίζω να τη γράφω ενώ βρίσκομαι στο πλατό.
10 – Πολλά μυθιστορήματα τα τελευταία 30 χρόνια με όχημα διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες μιλούν για τον μετασχηματισμό της οικογένειας, και μέσω των οικογενειακών δραμάτων συχνά-πυκνά μας δίνουν διάφορες εκδοχές της ενηλικίωσης μέσα σε ασφυκτικούς κώδικες συμβίωσης. Άραγε η αστυνομική λογοτεχνία πώς τοποθετείται πάνω σ’αυτό; Μπορεί να διακρίνει την υπό διαμόρφωση κοινωνία;
Ασφαλώς! Η οικογένεια είναι το πιο ασφαλές μέρος για τον καθένα από εμάς, αλλά, μοιραία, καμιά φορά είναι και το πιο επικίνδυνο.
11 – Τελικά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα για σας πρέπει περιλαμβάνει κατά συρροή δολοφόνους, αποτρόπαιους φόνους, σκοτεινό παρελθόν, ιταλική επαρχία, μαθήματα δημοσιογραφίας, κοινωνικά σχόλια και ολοζώντανους ήρωες, για να είναι μια ολοκληρωμένη αναγνωστική εμπειρία;
Σε καμία περίπτωση: είναι αρκετή μια καλή ψυχολογική πλοκή. Μια λογοτεχνική παγίδα, για να λειτουργήσει όπως πρέπει, έχει ανάγκη από μικρές και αποτελεσματικές λεπτομέρειες, το αίμα και η βία δε χρησιμεύουν σε τίποτα.
Και τέλος κύριε Καρίζι έχετε πει ποτέ
12 – Ε, λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτα πιο ευφυές από τον τρόπο με τον οποίο επινοήθηκε και εκτελέστηκε αυτό το έγκλημα για το οποίο έγραψα;
Αν το έλεγα, θα έπρεπε στη στιγμή να πάψω να μιλάω για εγκλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου