Ενα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα, στο οποίο η ιστορική
πραγματικότητα και η εξέλιξη της Αθήνας, αλληλοτέμνονται και συνδυάζονται
αρμονικά με την μυθοπλασία....
Οπως και η ίδια η δημιουργός αναφέρει σε σημείωμά της και
μετά το τέλος της αφήγησης, ο πραγματικός πρωταγωνιστής του βιβλίου, είναι το
ευρύτερο τοπίο της Αθήνας της περιόδου 1840 -1875, το οποίο μέσα από συγκερασμό
ιστορικών πηγών και αναφορών, αποτυπώνεται και αναδεικνύεται με ενάργεια και
αμεσότητα, με τον ιδιαίτερο τρόπο της συγγραφέως.
Η πόλη, την περίοδο εκείνη, ακόμα βρίσκεται ακόμα στο
μεταίχμιο μεταξύ της μετεπαναστατικής Ελλάδας προσπαθώντας να βρει το στίγμα
της ως πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους και των ιδεοληψιών (όπως ακριβώς τις
θίγει η συγγραφέας αναφορικά με τις διαχρονικές απόψεις των Ελλήνων για τη φύση
και τα αίτια των εθνικών δεινών) που δεν έχουν ακόμα αποβληθεί από την
συλλογική συνείδηση των κατοίκων της πόλης.
Οι περιγραφές του κοινωνικού περιβάλλοντος, οι πολιτικές
αναταράξεις, οι στερεότυπες αντιλήψεις επί των οποίων εγκαταβιούν και ζουν οι
Αθηναίοι εκείνης της περιόδου, είναι εξαιρετικές, πολύ περισσότερο που λόγω του
όγκου της βιβλιογραφίας, είναι ακόμα πιο δύσκολο να επιλεγούν εκείνα τα
στοιχεία, τα οποία προσθέτουν στην μυθοπλασία πραγματολογικό ενδιαφέρον και
συνδέονται με την πλοκή, αποτελώντας ενιαίο και ισορροπημένο σύνολο.
Η θέση της γυναίκας εκείνη την περίοδο (όπως και στο πρώτο
βιβλίο της τριλογίας) είναι το κυρίαρχο στοιχείο, και πάνω σε αυτό το μοτίβο,
αλλιώς επί αυτής της κεντρικής ιδέας, διαδραματίζεται η ταραχώδης ιστορία της
Ελισάβετ Δούκα, η οποία ωστόσο παρά τα πάθη, τις εντάσεις, τις συναισθηματικές
διακυμάνσεις, καταφέρνει με δύναμη ψυχής και θέληση να υπερβεί τον ιδιότυπο
"διχασμό", τον οποίο η ίδια βίωσε και να αποδεχθεί τις πράξεις της,
τις προγονικές της καταβολές (καταγεγραμμένες στην "μυστική αρχιτεκτονική
των οστών", μία φράση η οποία συνδέει την αρχή με το τέλος του βιβλίου)
όχι όμως μοιρολατρικά, αλλά αποφασιστικά, συνδέοντας την προσωπική της πορεία
με την πόλη της Αθήνας.
Φωτο Γιούλη Τσακάλου
Χαρακτηριστικά τα σημεία του επιλόγου με την μονοπρόσωπη
αφήγηση της Ελισάβετ Δούκα : "....Ζω αγωνίζομαι καθημερινά για το καλύτερο
μέσα στις δυνατότητές μου, προσπαθώ να μη βλάψω τον εαυτό μου, φροντίζω για το
καλό παράδειγμα και την πνευματική, συναισθηματική και ηθική κληρονομιά που
θ΄αφήσω στα παιδιά μου και στα παιδιά των παιδιών μου. Μια πλήρης αποδοχή της
ζωής, των εντάσεων της, των δυσκολιών της, των δυσάρεστων εκπλήξεων της, με
συμφιλιώνει με τον εαυτό μου. Κι έχω πάντα την αίσθηση του θαύματος ότι είναι
απλώς η επίγνωση που δημιουργεί την ομορφιά της ζωής........
Δεν ήταν εύκολο να διηγηθώ αυτή την ιστορία σε όποιον δεν
γνωρίζει αυτή την πόλη, το παρελθόν της, τα τερτίπια της, τη μυρωδιά της νύχτας
όταν πέφτει πάνω στις ρούγες της, όταν τη σκεπάζει η απογευματινή μελαγχολία,
όταν πυρώνει ο ήλιος τις πέτρες της, όταν τα χρώματα της αυγής βάφουν χρυσά τα
αρχαία απομεινάρια της. Δεν ήταν εύκολο να τη διηγηθώ σε όποιον δεν έχει
συμπονέσει αυτή την πόλη για τα πάθη της και δεν έχει νιώσει περήφανος με τους
θριάμβους της. Για την Αθήνα μιλάω. Τη μάγισσα. Τη γη μου. Τη γη των προγόνων
μου".
Ενα βιβλίο αφιερωμένο
εξίσου στην πόλη της Αθήνας και στην γυναικεία φύση, όπως διαπλάθεται μέσω της
εποχής της, σε συνθήκες που εντείνουν την αντίθεση μεταξύ καλού και κακού,
ατομικής ηθικής και κοινωνικής ταυτότητας.
ΕΥΔΟΞΙΑ ΚΟΛΥΔΑΚΗ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Η
Φιλομήλα Λαπατά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε δημόσιες
σχέσεις, μιλάει ξένες γλώσσες και έχει ταξιδέψει πολύ. Ζει μεταξύ
Ελλάδας και Ιταλίας. Στο παρελθόν εργάστηκε στην Αμερικανική Πρεσβεία
και σε τράπεζα.
Εμπνευσμένη από τις εμπειρίες που απέκτησε στα ταξίδια της και προσπαθώντας να κατανοήσει την ανθρώπινη φύση και τη δυναμική των σχέσεων, οδηγήθηκε από νωρίς στο γράψιμο. Τιμήθηκε στην Ιταλία το 2005 με το βραβείο "Citta di Bacoli" (αρχαία Cuma) και το 2006 με το βραβείο Premio Internazionale per la Cultura "Sebetia-Ter".
Εμπνευσμένη από τις εμπειρίες που απέκτησε στα ταξίδια της και προσπαθώντας να κατανοήσει την ανθρώπινη φύση και τη δυναμική των σχέσεων, οδηγήθηκε από νωρίς στο γράψιμο. Τιμήθηκε στην Ιταλία το 2005 με το βραβείο "Citta di Bacoli" (αρχαία Cuma) και το 2006 με το βραβείο Premio Internazionale per la Cultura "Sebetia-Ter".
| Τίτλοι βιβλίων της! | |
| (2018) | Ο διχασμός, Ψυχογιός |
| (2018) | Ο διχασμός, Ψυχογιός |
| (2015) | Η επιστροφή, Ψυχογιός |
| (2015) | Η επιστροφή, Ψυχογιός |
| (2012) | Η χήρα του Πειραιά, Εκδόσεις Καστανιώτη |
| (2012) | Η χήρα του Πειραιά, Εκδόσεις Καστανιώτη |
| (2010) | Η ξυπόλυτη των Αθηνών, Εκδόσεις Καστανιώτη |
| (2010) | Η ξυπόλυτη των Αθηνών, Εκδόσεις Καστανιώτη |
| (2007) | Επικίνδυνες λέξεις, Εκδόσεις Καστανιώτη |
| (2005) | Εις το όνομα της μητρός, Εκδόσεις Καστανιώτη |
| (2004) | Lacryma Christi, Εκδόσεις Καστανιώτη |
| (2002) | Οι κόρες του νερού, Εκδόσεις Καστανιώτη |
Τις θερμές μου ευχαριστίες στην Ευδοξία Κολυδάκη για την εξαιρετική κριτική της για τον ΔΙΧΑΣΜΟ μου, καθώς και στη Γιούλη Τσάκαλου για την ιστοσελίδα ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ και την αγάπη της για το βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφή