ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ γράφει η Αναστασία Δημακοπούλου για το βιβλίο "Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης - Ελευθερία Μεταξά" Εκδόσεις Μίνωας!




"ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ"
 
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ
Εκδόσεις Μίνωας!

 

Παρακολουθώντας την συγγραφική πορεία της Ελευθερίας Μεταξά -ιδιαίτερα τα τρία τελευταία χρόνια- οφείλω να πω, ότι σε κάθε νέο συγγραφικό της πόνημα, ανακαλύπτω μία σταθερή εξέλιξη τόσο στην γραφή, όσο και στο ιδιαίτερα καλογραμμένο και «νοικοκυρεμένο» κείμενο.

Προσωπικά, μ΄ εντυπωσιάζει η πλούσια πλοκή των ιστοριών της, η ευρηματικότητά της, η ποικιλία των διαφορετικών θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται κάθε φορά, ο φρενήρης ρυθμός δράσης και αγωνίας, -πετυχημένος συνδυασμός για ένα αξιόλογο αστυνομικό μυθιστόρημα- , το πόσο αναλυτικά εμπεριστατωμένοι είναι οι ήρωές της, οι συνεχείς ανατροπές με εξελίξεις απρόβλεπτες, που έρχονται και «κουμπώνουν» μεταξύ τους, σαν ένα τεράστιο παζλ με αμέτρητα κομμάτια - αρκετές είναι οι φορές που μ΄ έχουν «σπαζοκεφαλιάσει» στην κυριολεξία.
 
Το έκτο, κατά σειρά βιβλίο της, «Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης» είναι ένα καταιγιστικό ψυχογραφικό θρίλερ που, εκτός του ότι ανταποκρίνεται σε όλα τα προαναφερθέντα, η μυστηριακή ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία, γοητεύει, καθώς η όλη πλοκή, σχετίζεται μ΄ ένα μυθικό πρόσωπο της αρχαιοελληνικής θρησκείας και μυθολογίας, την πολύμορφη και αμφίσημη θεότητα, Εκάτη.

Πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο μυθικό πρόσωπο, που ανά τους αιώνες συσχετιζόταν ποικιλοτρόπως, με τις εισόδους, τα σταυροδρόμια, χώρους, όπου τελούνταν και μυστηριακές τελετές προς τιμή της, επίσης με το φως, τη μαγεία, την νεκρομαντεία, καθώς και με την γνώση φαρμακευτικών και δηλητηριωδών βοτάνων.

Η εκτενέστερη αρχαιολογική μελέτη της Ελευθερίας Μεταξά είναι προφανής, απαραίτητη για να δώσει την ανάλογη ώθηση στην εξέλιξη της ιστορίας, αφού διαβάζοντας, διαπιστώνουμε ότι η τρίμορφη αυτή χθόνια θεότητα, είναι η δύναμη που κινεί όλα τα νήματα και τα πάντα περιπλέκονται γύρω από αυτή.
Όταν η Ελληνοαυστραλή ανθρωπολόγος Μάρθα Τζόουνς θα επιστρέψει στην Ελλάδα, προσκεκλημένη του ζεύγους Πατρίκιου, -ένα ζευγάρι φίλων και συνεργατών της αρχαιολόγων, θα εμπλακεί σε μία σκοτεινή υπόθεση, πέφτοντας και αυτή θύμα ενός υποχθόνιου ανθρώπου, του Απόλλωνα Ροδόπουλου.

Επρόκειτο για ένα μανιώδη συλλέκτη αρχαιοτήτων και παθολογικό λάτρη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος, με βασικό του κίνητρο το κέρδος, -το οποίο και εξασφάλιζε από την πώληση σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων- , αλλά και την δύναμη αυθυποβολής που ασκούσε επάνω του ο αρχαίος κόσμος, κατάφερε -πατώντας επί πτωμάτων σε μικρή ακόμα ηλικία- , ν΄ αναδειχθεί σ΄ έναν πανίσχυρο άνθρωπο με κύρος και τεράστια περιουσία.

Η εξέλιξη των δρώμενων της ιστορίας, λαμβάνει χώρα στο όμορφο νησί της Αίγινας, όπου, από αρχαιοτάτων χρόνων, προσφέρεται για αρχαιολογική έρευνα και ανασκαφές.

Εδώ, o Ροδόπουλος, έρχεται σε πρώτη επαφή με μια θρησκευτική αίρεση, που εκτελεί τελετουργικές πράξεις, αφιερωμένες στην Εκάτη. Γρήγορα διαπιστώνει, ότι δεν μπορεί ν΄ αντισταθεί στη γοητεία που ασκεί επάνω του, όλο αυτό το τελετουργικό σκηνικό, οι προκαθορισμένες κινήσεις, αυτή η άβουλη και τυφλή υπακοή όλων, στις οδηγίες του μύστη και αποφασίζει, ν΄ αναβιώσει ο ίδιος την λατρεία στην θεά Εκάτη, προσαρμόζοντάς τη στα δικά του μέτρα και σταθμά.

Ουσιαστικά, η Εκάτη αποτελούσε το μέσο εκείνο, που θα τον καθιστούσε παντοδύναμο, στα μάτια όλων, έτοιμων να θυσιαστούν για εκείνον. Η αίσθηση ότι κατείχε την δύναμη να εξουσιάζει άπαντες, προσφέροντας- μέσω τελετουργικών φόνων- σε μια αρχαία θεότητα το αίμα αθώων ανθρώπων, τον διέγειρε, καθιστώντας τον εαυτό του έναν επίγειο θεό.

Στην μυστηριώδη έρευνα για την εξιχνίαση των τελετουργικών φόνων λαμβάνει μέρος, ο αστυνόμος Βαρσάμης, προϊστάμενος του τμήματος ανθρωποκτονιών, ο οποίος, μαζί με την αρχαιολόγο Μάρθα Τζόουνς θ΄ αποτελέσουν ένα «αλλόκοτο δίδυμο», καθώς οι διαφορές τους, τόσο ηλικιακά, όσο και στο πνευματικό-μορφωτικό επίπεδο, είναι εμφανείς.

Ωστόσο, θα καταφέρουν, ύστερα από αιματηρές συμπλοκές, να φέρουν εις πέρας την υπόθεση και να βάλουν τέλος στο θανατηφόρο παιχνίδι, που προκαλεί η αρρωστημένη ματαιοδοξία και το παραλήρημα μεγαλείου ενός επικίνδυνου ανθρώπου.
«Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης» είναι ένα καταιγιστικό ψυχολογικό θρίλερ που θα καθηλώσει τους αναγνώστες του.
 
Η ένταση και το σασπένς που νιώθεις, καθώς γυρίζεις τις σελίδες του, πλημμυρίζουν το είναι σου, παρακολουθείς πυρετωδώς τις εξελίξεις, αισθάνεσαι σα να βλέπεις μία κινηματογραφική ταινία συνεχόμενης δράσης και απίστευτων ανατροπών.
Οι ήρωες, απόλυτα ολοκληρωμένοι και αληθοφανείς σε παρασύρουν σε μια ξέφρενη και ανεξέλεγκτη πορεία δράσης με εντυπωσιακές εναλλαγές εικόνων, που μαγνητίζουν και ενεργοποιούν την σκέψη.

Μία συναρπαστική αστυνομική ιστορία με φρενήρεις ρυθμούς, που το θεωρώ σίγουρο, ότι θα εντυπωσιάσει τους αναγνώστες του καλού αστυνομικού μυθιστορήματος.

Αναστασία Δημακοπούλου
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ 





Η Ελευθερία Μεταξά γεννήθηκε στο Αιγάλεω το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας- Παιδαγωγικής- Ψυχολογίας), της δραματικής σχολής "Διομήδη Φωτιάδη" και του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών ΑΝΤ1 (Τμήμα δημοσιογραφίας). Μιλάει αγγλικά. Μέχρι το 1998 εργάστηκε ως ηθοποίος, λαμβάνοντας μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, ενώ το καλοκαίρι του 1998 δούλεψε στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 ως ασκούμενη δημοσιογράφος. Σήμερα εργάζεται ως φιλόλογος, ενώ παράλληλα ασχολείται με την επιμέλεια βιβλίων. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Το 2016 έλαβε μέρος στον 34ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό που προκήρυξε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, αποσπώντας έπαινο για το διήγημά της "Το τελευταίο ταξίδι". Είναι παντρεμένη και έχει ένα γιο.
 
Τίτλοι βιβλίων της:
(2019) Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης, Μίνωας
(2017) Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;, Ωκεανός
(2016) Σπασμένος καθρέφτης, Ωκεανός
(2014) Μην κοιτάξεις πίσω, Ωκεανός
(2013) Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά, Ωκεανός
(2012) Όταν μιλούν τα φεγγάρια, Ωκεανός
 
Μεταφράσεις
(2019) Boudreaux, Donald J., Ελεύθερο εμπόριο, Φιλελεύθερος Τύπος Α.Ε.
(2019) Mises, Ludwig von, Ξεσκεπάζοντας τον μαρξισμό, Φιλελεύθερος Τύπος Α.Ε.
(2018) Al-Shaykh, Hanan, Οι περιστασιακές παρθένες, Ωκεανός
(2017) Dunne, Catherine, Τα χρόνια που ακολούθησαν, Ωκεανός

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ γράφει η Λίτσα Κοντογιάννη για το βιβλίο "Το Κέντημα του Όρκου - Σίσσυ Θεοφανοπούλου" Εκδόσεις Λιβάνη!



ΤΟ ΚΕΝΤΗΜΑ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΟΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Εκδότης: Α.Α. ΛΙΒΑΝΗΣ

Η συγγραφέας με αυτό της το βιβλίο πραγματικά «κέντησε».

Διαδραματίζεται βασικά στη Σκύρο, όπου το «Κέντημα του Όρκου» αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή τοπικά κεντήματα, τη δεκαετία του ’60 με ’70, με αναφορές και στην Αθήνα.

Η αναφορές στην εποχή αυτή γίνονται με επιτυχία, κρίνοντας από την περιγραφή της μόδας και της μουσικής, και μας πείθει πως η συγγραφέας έχει μια άριστη εικόνα της.

Μια πολυπρόσωπη ιστορία με αναμφισβήτητο κοινωνικό περιεχόμενο, με ψυχογραφικά στοιχεία, γεμάτο ένταση και μυστήριο.




Μια χορταστική γραφή, με μια πολύ καλά δεμένη αφήγηση που γίνεται σε τρίτο πρόσωπο, και με χαρακτήρες που είναι απόλυτα αληθινοί, καλοί ή κακοί. Με στοιχεία δανεισμένα από την αστυνομική λογοτεχνία, δεν στερείται σε αγωνία, μίση, έρωτες, αντιζηλίες, οικογενειακά δράματα, ανατροπές αλλά όλα καμωμένα γεμάτα πάθος.

Από τα μέσα του βιβλίου και μετά υπάρχει η σταδιακή λύση του μυστηρίου και στο τέλος τα αποκαλυπτήρια. Όλα τότε μπαίνουν σιγά σιγά στη θέση που τους αξίζει.

Τολμώ να πω πως είναι ένα «γυναικείο» βιβλίο, μιας και καταπιάνεται με προβλήματα που αντιμετώπιζαν εκείνη την εποχή οι γυναίκες, ειδικά αυτές που δεν συμβιβάζονταν με τον απλό ρόλο της γυναίκας-συζύγου-μητέρας-νοικοκυράς, σε μια αμιγώς πατριαρχική κοινωνία. Σίγουρα κάποιες αναφορές του βιβλίου θα δυσαρεστήσουν και να θυμώσουν τους αναγνώστες. Ένας άντρας αναγνώστης δε, πολύ πιθανόν να μη αναγνωρίσει αυτού του είδους τις προθέσεις της συγγραφέα αμέσως. 

Το βιβλίο έχει και μια μεταφορική έννοια. 

«Και η ίδια η ζωή είναι ένα Κέντημα. Δύσκολο κι απαιτητικό που με τις κλωστές του μπερδεύει όνειρα, απαιτήσεις, αξιώσεις. Κι άλλοτε τις κουβαριάζει δημιουργώντας κόμπους, κι άλλοτε τις απλώνει φτιάχνοντας θάλασσες».


Λίτσα Κοντογιάννη
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ 




Η Σίσσυ Θεοφανοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Από μικρή της άρεσε να γράφει... σημειώσεις, μαθήματα, λέξεις και στιγμές ζωής. Σπούδασε με υποτροφία αριστείας Marketing & Επικοινωνία, ενώ διαθέτει επίσης Μεταπτυχιακό στο ίδιο αντικείμενο. Εργάζεται στον τομέα του Μarketing σε πολυεθνική εταιρεία και είναι κειμενογράφος γνωστών τηλεοπτικών διαφημίσεων. Είναι παντρεμένη και ζει στην Αθήνα με τον σύζυγό της.
 
Τίτλοι των βιβλίων της:
(2017) Το κέντημα του όρκου, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2016) Γυναίκες θάλασσες, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2013) Πιρουνάκης και κουταλίτσα ανακαλύπτουμε τα λαχανικά..., Σιδέρη Μιχάλη
(2012) Ιιίου και Κρόκο, Σιδέρη Μιχάλη
(2011) Αν ήμουν τραγούδι, Σιδέρη Μιχάλη

Τρίτη 11 Ιουνίου 2019

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ γράφει η Εύη Αναστασιάδου για το βιβλίο"Τριάντα έξι ώρες βροχής - Πασχάλης Πράντζιος" Εκδόσεις Κλειδάριθμος!


φωτο Γιούλη Τσακάλου
 

Τα λόγια, τουλάχιστον τα δικά μου, είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν όλα αυτά που με έκανε να αισθανθώ, να μάθω, να σκεφτώ και να αναθεωρήσω ακόμα, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου. 

Ο Πασχάλης Πράντζιος, για μια ακόμα φορά γοητεύει. Με την μεστή γραφή του, την «ψαγμένη» τοποθέτησή του στο θέμα που αναφέρεται, την ουσιαστική και σοβαρή έρευνα που έχει κάνει και τέλος με τον τρόπο, το ύφος, το ήθος και την αμεσότητα που παρουσιάζει την ιστορία που μας ξεδιπλώνει σελίδα-σελίδα στο βιβλίο του. 

Ο έρωτας…. Θεός, Άγγελος,  Δαίμονας… απ’όλα… για όλους όσους τον ένιωσαν, έστω και για λίγο. Εδώ, για την Φαίδρα και τον Ιππόλυτο. Έξω, για όλους εμάς…. 

Ένοχος ή αθώος και ποιος είναι αυτός που θα τον δικάσει; Νικητής ή νικημένος δεν έχει σημασία, πάντα θα είναι ο πρωταγωνιστής σε όλο το έργο, μικρής ή μεγάλης διάρκειας. Τυχεροί όσοι έζησαν ή θα ζήσουν την έντασή του, εμπειρία ζωής μοναδική αφού είναι το δυνατότερο συναίσθημα. 




Πόθος και πάθος κυριαρχούν. Η λογική εξαφανίζεται, κρύβεται, χάνεται… η αλήθεια δεν υπάρχει. Μόνο σενάρια υπάρχουν που τα φτιάχνει η αχαλίνωτη φαντασία του ερωτευμένου. Σενάρια ζήλιας, υπερβολής, ελπίδας, απογοήτευσης θλίψης και χαράς που μπορεί να εναλλάσσονται χίλιες φορές την ημέρα και τη νύχτα ακόμα και από λεπτό το λεπτό….

 «Την αλήθεια γιόκα μου, δεν μπορείς να τη συλλάβεις μόνο με την λογική. Η λογική σε πάει μονάχα σ’αυτό που βλέπεις. Κι’ ότι δεν βλέπεις, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει». 

Μία από τις απίστευτες «ατάκες» σε μια από τις ιστορίες του γέρο-Μένη, του σοφού, που με έκαναν να σημειώνω και να υπογραμμίζω τις προτάσεις σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης. 

Δεν υπάρχουν πολλά πρόσωπα στην ιστορία αυτή, ο καθένας όμως ξεχωριστά είναι μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα φτιαγμένη με μαεστρία από τον συγγραφέα, που δίνει ουσία και νόημα στην ιστορία του βιβλίου και κατά κάποιον τρόπο οδηγεί την εξέλιξή της. Στη κάθαρση, στη δικαίωση, στη νίκη του Θεού Έρωτα! 

Δεν θα σας πω άλλα, θα σας προτείνω μόνο να το διαβάσετε και να γνωρίσετε από κοντά την Φαίδρα, τον Ιππόλυτο, τον Θησέα, τον Μένη και την Άρια σε ένα υπέροχο και μαγικό κόσμο που θα σας οδηγήσει ο Πασχάλης Πράντζιος με την μοναδική γραφή του.

Εύη Αναστασιάδου
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ



 "Αν ο άνθρωπος πάψει να ερωτεύεται, θα πεθάνει. Ο έρωτας είναι αθώος, οι άνθρωποι είναι ενοχικοί. Αθώος, γιατί όταν απουσιάζει από την ανθρώπινη ψυχή, αυτή θρηνεί καθώς νιώθει άδεια. Γιατί κάνει τη ζωή να μοιάζει μεγαλύτερη, να φαίνεται ότι διαρκεί περισσότερο. Γι’ αυτό, ενοχοποιώντας τον έρωτα κατά βάση ενοχοποιούμε την ίδια τη ζωή, την ίδια τη φύση· γιατί η φύση είναι αθώα και η ανθρώπινη φύση γεννιέται από τον έρωτα και ορίζεται απ’ αυτόν".
[Πασχάλης Πράντζιος, "τριάντα έξι ώρες βροχής", σ.255]



Ο Πασχάλης Πράντζιος γεννήθηκε στην Ανάβρα Καρδίτσας το 1971 και εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 2006. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., εργάζεται ως φιλόλογος καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, ενώ παράλληλα συνεχίζει τις σπουδές του στο μεταπτυχιακό τμήμα της Σχολής Θεάτρου του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας (Α.Π.ΚΥ.), με ειδίκευση στην Επιβίωση του Αρχαίου Δράματος. Παράλληλα με τη μυθιστοριογραφία ασχολείται με τη θεωρία λογοτεχνίας και θεάτρου, δημοσιεύοντας άρθρα και μελέτες του σε περιοδικά λογοτεχνικού ενδιαφέροντος.
Τίτλοι βιβλίων του
(2019) Τριάντα έξι ώρες βροχής, Κλειδάριθμος
(2016) Ξανάγινε τρεις..., Ωκεανίδα
(2014) Η πόλη έχει ρεπό, Ωκεανίδα
(2012) Λιωμένο μολύβι, Ωκεανίδα
(2009) Περί ανέμων και γάτων, Ωκεανίδα
(2006) Και πάντα με χείλη κόκκινα..., Ωκεανίδα
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2013) Ιστορίες από ένα παγκάκι, Εκδόσεις Σαΐτα

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2019

Γράφει η Γιούλη Τσακάλου για το βιβλίο "Στην άκρη του βράχου - Αλκυόνη Παπαδάκη" Εκδόσεις Διόπτρα!





Άλλο ένα μυθιστόρημα της Αλκυονης Παπαδάκη, η οποία ξέρει να ζωγραφίζει τους χαρακτήρες της με τον πιο παραστατικό τρόπο. Ο αναγνώστης κάνει μακροβούτι κατευθείαν στην ψυχή: στα κουσούρια και τα πάθη της, τις μικρότητες και τα μεγαλεία της. Δεν είναι ένα βιβλίο με τρελή δράση και εντάσεις....είναι ένα βιβλίο ζωής και καθημερινότητας. Σου διδάσκει τι εστί αγάπη!

Η συγγραφέας της καρδιά μου που δημιουργεί ήρωες του περιθωρίου με δεκάδες ελαττώματα πάνω τους που θα τους αποδεχθείς ως έχουν θα τους συμπονέσεις και θα βρεις δεκάδες ελαφρυντικά για τη ψυχή τους ακόμα και όταν δεν τους αξίζει κανένα όπως ο Παυλάρας που με εντυπωσίασε! Πως, μέσα σε λίγες γραμμές του βρήκε χίλιες δικαιολογίες και απάλυνε τη μαυρίλα που είχε συσσωρευτεί μέσα του! Γιατί αυτή είναι η Αλκυόνη πάντα θα οραματίζεται μια μικρή χαραμάδα για να φωτίσει τις σκοτεινές πτυχές της αβύσσου ζωής του καθενός!



 Η αναφορά της  στην προσφορά της μάνας προς το παιδί της, θυσιάζοντας κάθε επιθυμία της είναι τόσο καλά δοσμένη που αγγίζει τον κάθε αναγνώστη. 

Ύμνος η  αγάπη της Σμαράγδας για το Στρατή της .. τραγική φιγούρα. Μέσα από τις λανθασμένες επιλογές της σηκώνει  τα βάρη των πράξεών της με όλες τις συνέπειες .... αυτή ήταν η Σμαράγδα το’φερνε από δω το’φερνε από κει, έβρισκε πάντα μια δικαιολογία στην άκρη της γλώσσας της για να σκεπάσει τους πάντες με το πέπλο του ελέους της! 

Η καρδιά της ήταν το απάγκιο όλων των κατατρεγμένων κυνηγημένων φοβισμένων όπως θέλει το παίρνει κανείς… ένα χαμόγελο πάντα άνθιζε στα χείλη της και άνθη αμυγδαλιάς.. 

Κι αυτός ο Στρατής ένας ήρωας , συγκινητικά δοσμένος.. δεν μπορείς να μην  ακολουθήσεις κι εσύ την διαδρομή του, αφήνοντας τον εαυτό σου να παρασυρθεί, να ταυτιστεί, να νιώσει, να ευαισθητοποιηθεί βαθιά, όχι μόνο σε κοινωνικό, αλλά και σε ανθρώπινο επίπεδο. Χιλιάδες οι σκόπελοι  που  συναντά χωρίς ωστόσο να παραδίδει τα όπλα  της ζωή του ακόμα και τις στιγμές που μοιάζει να λυγίζει. Γιατί βαθιά μες την ψυχή του, έχει αρετή και τόλμη, δύναμη  θέληση και συναισθήματα. Είναι καλός καπετάνιος και καταφέρνει να φτάσει με ασφάλεια στο λιμάνι που ονειρεύεται κλείνοντας με μαστοριά το στόμα του πόνου του.. δεν τον αφήνει να βγάλει κραυγή..τρυπάει τη μαύρη μοναξιά όπως το ουράνιο τόξο, τρυπάει την καταιγίδα και τη γεμίζει χρώματα..  αυτός είναι ο Στρατής!

Λυρική όπως πάντα η  γραφή και ένα μάτσο όνειρα θα χαρακτήριζα τούτο εδώ το βιβλίο!



Πολύ όμορφος λόγος, για συναισθήματα που έχουν χαθεί, για όσα πιστέψαμε και αποδείχτηκαν κίβδηλα, για όσα προσδοκούμε, για το ταξίδι της ζωής..Μοναδικές οι εικόνες που ''ντύνουν'' την κάθε σελίδα.!
Σκέψεις και συμβουλές  για τη ζωή για τη μοναξιά, την απομόνωση, τον συμβιβασμό μας με την καθημερινότητα, τη νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια, τα όνειρα...

Η συγγραφέας ξεδιπλώνει τους ήρωες της  και  όπως πάντα δίνει ένα τέλος όπου κυριαρχεί η ελπίδα και η φωτεινή αχτίδα ότι η ζωή συνεχίζεται.

Το βιβλίο αυτό μας ωθεί να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητες μας, να αναγνωρίζουμε τις μαγικές στιγμές της ζωής και να αισθανόμαστε δέος μπροστά τους! 
Αυτό πιστεύω είναι και το μήνυμα αυτού του βιβλίου της Αλκυόνης μας!!

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ 

φωτο: Γιούλη Τσακάλου..



Η Αλκυόνη Παπαδάκη γεννήθηκε στο Νιο Χωριό, κοντά στα Χανιά. Αφού αποφοίτησε από τη Γαλλική Σχολή, ήρθε στην Αθήνα με το όνειρο να αλλάξει τον κόσμο. Με την εμφάνισή της στη λογοτεχνία κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό, το οποίο την ακολουθεί πιστά σε όλη τη συγγραφική πορεία της. Τα έργα της, τα οποία ανήκουν στη σύγχρονη μυθιστορία, διακρίνονται για την προσωπική, λυρική γραφή της. Μέσα στις σελίδες των βιβλίων της αναλύει, συνθέτει, αγωνίζεται, δημιουργεί, διακινδυνεύει και διδάσκει ήθος, σε μια δύσκολη εποχή που αναζητεί οδηγούς και πρότυπα ζωής.
 
Τίτλοι Βιβλίων της:
(2019) Στην άκρη του βράχου, Διόπτρα
(2018) Το χαμόγελο του δράκου, Διόπτρα
(2017) Μια ατέλειωτη φυγή, Καλέντης
(2015) Θα ξανάρθουν τα χελιδόνια, Καλέντης
(2013) Σ΄ένα γύρισμα της ζωής, Καλέντης
(2011) Τι σου είναι η αγάπη τελικά..., Καλέντης
(2009) Αν ήταν όλα... αλλιώς, Καλέντης
(2007) Το ταξίδι που λέγαμε..., Καλέντης
(2005) Στο ακρογιάλι της ουτοπίας, Καλέντης
(2004) Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή, Καλέντης
(2004) Το τετράδιο της Αλκυόνης, Καλέντης
(2003) Στον ίσκιο των πουλιών, Καλέντης
(2001) Βαρκάρισσα της χίμαιρας, Καλέντης
(1999) Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα, Καλέντης
(1997) Οι κάργιες, Καλέντης
(1995) The Colour of the Moon, Καλέντης
(1995) Αμάν, αμάν, Καλέντης
(1995) Το χρώμα του φεγγαριού, Καλέντης
(1993) Σκισμένο ψαθάκι, Καλέντης
(1991) Die Farbe des Mondes, Καλέντης
(1989) Η μπόρα, Καλέντης
(1988) Το κόκκινο σπίτι, Καλέντης
 
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2008) Σου γράφω ένα γράμμα, Εμπειρία Εκδοτική
 
Λοιποί τίτλοι
(1994) Παναγιωτοπούλου, Νικολία, Διψασμένη ορτανσία, Καλέντης [διασκευή]