ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2020

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη της Αναστασίας Δημακοπούλου για το βιβλίο "ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ"Βασιλική Διαμαντή Εκδόσεις Ωκεανός

 


 ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ - ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

«ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ» το τρίτο βιβλίο της Βασιλικής Διαμαντή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, εμπνεύστηκε η συγγραφέας, με αφορμή την εξιστόρηση μιας πραγματικής ιστορίας ενός Ελληνοαμερικανού μετανάστη, την οποία εμπιστεύτηκε στην συγγραφέα και δίνοντάς της τις προσωπικές της μυθοπλαστικές πινελιές, αποτύπωσε στο χαρτί με συνέπεια και συναίσθημα.

Ένα δυνατό συναισθηματικά, κοινωνικό μυθιστόρημα, μία αυθεντική έκφραση του ξεριζωμού, του πόνου και της λαχτάρας για επιστροφή στην πατρίδα! Ένα νοσταλγικό ταξίδι στον χρόνο και στην ιστορία, τόσο ρεαλιστικά αποτυπωμένο, με τρόπο σαφή και παραστατικό, που πραγματικά προκαλούν ανατριχίλα, οι αλλεπάλληλες συμπτώσεις και τα εντυπωσιακά παιχνίδια της μοίρας.

Πρωταγωνιστές δύο άγνωστοι άνθρωποι με το ίδιο όνομα, με την ίδια εθνικότητα, που η μοίρα της ζωής, τους κλήρωσε να σηκώσουν το βάρος της ιστορίας του τόπου τους και συγκεκριμένα του ηπειρώτικου τόπου και όσα συγκλονιστικά εκτυλίχθηκαν την περίοδο της κατοχής, όπου, μπροστά στην λίμνη των Ιωαννίνων έλαβε χώρα ο διωγμός των Εβραίων της πόλης. Ο Τέντ, ο Θόδωρος από το Καλπάκι Ιωαννίνων, όπως και αρκετοί Έλληνες της εποχής, όπου διαδραματίζεται η ιστορία, αναγκάστηκε να ξενιτευτεί, προκειμένου να ξεφύγει από την απόλυτη φτώχεια που σημάδεψε τα πιο τρυφερά χρόνια της ζωής του.

Ένας ταξιδευτής του ονείρου για μια καλύτερη ζωή, είναι ο Τέντ που προσπαθεί να ξεγελάσει την μοναξιά του, ανασύροντας τις ομορφότερες αναμνήσεις από τον τόπο του, διατηρώντας αναλλοίωτη την μνήμη των αγαπημένων του, το χάδι και την αγκαλιά της μάνας. Ακόμη και η εξωτική ομορφιά της Χαβάης, του νέου τόπου κατοικίας του, δεν στάθηκε ικανή να βυθίσει στην λήθη τον ασίγαστο πόθο του γυρισμού στην πατρίδα. Ο νόστος της επιστροφής, που είναι βαθιά ριζωμένος μέσα του, αποτελεί την πυξίδα για επιστροφή εκεί, όπου ανήκει, στους δικούς του ανθρώπους. Είναι η ζωοδόχος δύναμη που κρατάει ζωντανή την λαχτάρα της αντάμωσης, την ευχή για επαναπατρισμό.

Ο Θεόδωρος Σταύρου από τα Κάτω Πεδινά Ιωαννίνων, είναι ένας άνθρωπος που αγνοεί τις ρίζες του, χωρίς ταυτότητα, χωρίς οικογένεια. Ένας άνθρωπος που έχει καταδικάσει τον εαυτό του στην μοναξιά, έχει στεγανοποιήσει την καρδιά του, έτσι ώστε να μην υποκύπτει σε κανένα συναίσθημα. Ένας αμείλικτα σκληρός συναισθηματικά άνθρωπος, με τραυματισμένη ψυχή, που έχει εξαπατηθεί και προδοθεί από ανθρώπους που τους θεωρούσε οικογένειά του.

Η ζωή των δυο αυτών ανθρώπων είναι συνυφασμένη, από την γέννησή τους, να έχει κοινό προορισμό. Είναι αναπόφευκτο να ανταμώσουν οι δρόμοι τους, γιατί η ζωή δεν σταματάει ποτέ να μας εκπλήσσει, αφού αυτή είναι τελικά που στήνει τα πιο απίθανα σενάρια, με την μυθοπλασία να σιγοντάρει και να προωθεί τα δρώμενα.

Ακολουθώντας την πορεία ζωής των δύο νέων και καθώς ξεδιπλώνεται το κουβάρι της τραγικής ζωής τους, γινόμαστε μάρτυρες συνταρακτικών γεγονότων, που καταδικάζουν το ανθρώπινο είδος για την αναλγησία του απέναντι στην διαφορετικότητα, απέναντι σε ανθρώπους, που μολονότι δεν έφταιξαν σε τίποτα, η διαφορετική θρησκεία τους, τους καθιστά στα μάτια του κατακτητή, εχθρούς και επικίνδυνους.

Βλέπουμε να παρελαύνουν σοβαρά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία, όπως το ξεκλήρισμα των εβραίων της Ηπείρου, τα σκληρά χρόνια της κατοχής, ο προσωπικός γολγοθάς ανθρώπων που υπέστησαν τον ξεριζωμό και την μετεγκατάσταση σε ξένους τόπους, όπως η Γερμανία, το Βέλγιο, η Νέα Υόρκη προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωση των οικογενειών τους. Ωστόσο, η πληγή είναι βαθιά χαραγμένη στην ψυχή των πρωταγωνιστών, στον κάθε ένα για διαφορετικό λόγο. Αναπάντητα γιατί ταλανίζουν την ζωή τους, ενώ το αίσθημα της αδικίας, ζητά ν΄ αποδοθούν ευθύνες εκεί, που πρέπει.

Ένας αγώνας από κοινού θα ξεκινήσει, προκειμένου να ρίξει φως σ΄ ένα παρελθόν με κοινές συνιστώσες, ανοίγοντας τον δρόμο για την πολυπόθητη λύτρωση, η οποία έρχεται σταδιακά, μέσα από την συγχώρηση και την ελπίδα. Τα γεγονότα αποδίδονται με μία ενδιαφέρουσα και πλούσια πλοκή με στρωτή γραφή, διαλόγους που ζωντανεύουν το κείμενο, με χειροπιαστά ιστορικά στοιχεία, που η τραγικότητά τους, καθιστούν τις λέξεις πολύ φτωχές για να τα περιγράψεις, μιλούν στην ψυχή μας, προκαλώντας έναν καταιγισμό συναισθημάτων.

Ο λόγος της συγγραφέας έχει μία δυναμική, να σε ταξιδεύει, με λέξεις και φράσεις πλούσιες σε συναισθήματα. Οι ήρωες με ήθος και πνεύμα, χαρακτήρες αντιφατικοί, άλλοτε απόμακροι και αποστασιοποιημένοι, άλλοτε ετοιμοπόλεμοι, με την θέληση να φτάσουν στην αλήθεια να γίνεται θηρίο μέσα τους, όσο και να ταλανίζονται από τα τερτίπια της μοίρας και από τον φόβο της αβεβαιότητας, για το τι θα φέρει το αύριο, παλεύουν, ελπίζουν, ονειρεύονται…

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ της Βασιλικής Διαμαντή είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα που γράφτηκε για να υπενθυμίσει σε όλους ότι οι μνήμες του παρελθόντος δεν θάβονται στην λήθη, είναι μοναδικές και αναντικατάστατες, γίνονται ακοίμητοι φρουροί, μάρτυρες και φύλακες της διατήρησης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς!

Αναστασία Δημακοπούλου

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ 

 


Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Γράφει η Γιούλη Τσακάλου για το βιβλίο "Η Νύχτα της Αλήθειας" Σπύρος Πετρουλάκης " Εκδόσεις Μίνωας

 


Είναι κάποιες φορές που δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει στις σελίδες ένα βιβλίο.. ετσι παρέα με τους ήρωές της ιστορίας του πορεύεσαι και προσπαθείς  να γευτείς συναισθήματα καλά κρυμμένα να ανακαλύψεις τη μαγεία της ανάγνωσης. Κάπως έτσι, από μια τέτοια ενδόμυχη επιθυμία επέλεξα πριν λίγο καιρό να διαβάσω το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη,  χωρίς ωστόσο να γνωρίζω τι θα συναντήσω. 

Ο ρυθμός του είναι καταιγιστικός. Οι χαρακτήρες των ατόμων που λαμβάνουν μέρος στην όλη ιστορία σκιαγραφούνται σε μεγάλο βάθος.

Η Ιθάκη και τα βουνά της Ευρυτανίας γίνονται ο καμβάς για τις πιο συναισθηματικές πινελιές και η Νύχτα της Αλήθειας κρύβει στον ουρανό της μόλις τρία αστέρια. Τρία ολόχρυσα αστέρια. Αξέχαστες η γεύση και η μυρωδιά της αγάπης, της προσμονής, της αυτοθυσίας, της μοιραίας προδοσίας . Όσο κι αν παλεύει η μνήμη να σε λυτρώσει είναι άνιση η μάχη! Δεν είναι μόνο ένα μυθιστόρημα αλλά και ένα βιβλίο με διδάγματα ζωής

Σαν ανεμοστρόβιλο ο συγγραφέας σε παρασέρνει στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, για να ανακαλύψεις τη δύναμη ή τις αδυναμίες των ηρώων, εξετάζει με την ενδιαφέρουσα γραφή του, την ουσία της μητρότητας, τους δεσμούς της οικογένειας, την πίστη στον άνθρωπο.

Μια ιστορία που μοιάζει με αρχαίο δράμα.

Τίθενται τόσα σύγχρονα θέματα παραβατικότητας σε αυτό το βιβλίο που αν αναφερόμουν σε κάθε ένα από αυτά, θα έπρεπε να αντιγράψω σχεδόν όλο το βιβλίο.

Ενα έγκλημα, που έχει ανατρέψει και ρημάξει τις ζωές τόσο των άμεσα εμπλεκόμενων προσώπων, όσο και των οικείων τους. Η λάθος τιμωρία της δικαιοσύνης, η συνεχόμενη παραβατική συμπεριφορά που μένει μέχρι σήμερα ατιμώρητη, η συγχώρεση, η πικρία και η αγάπη που γίνεται μίσος, χωρίς όμως να γίνει νερό το αίμα.

Η Ελευθερία ο Διονύσης η Φένια η Ναταλία ο Πάτροκλος ο Στράτος… Τι μυστικά  κρύβουν αλήθεια;  ένταση, αγάπη, φόβος, ανθρωπιά και γενναιοδωρία κυριαρχούν στη ζωή τους.. Μοναδική η εναλλαγή του χθες με το σήμερα.. Οι ήρωες, πέρα για πέρα αληθινοί, σε παρασέρνουν στο διάβα τους κι εσύ μαγεμένος από τον αυθορμητισμό ή τον παρορμητισμό τους, την κακομοιριά ή την λεβεντιά τους, την ντομπροσύνη ή την αδυναμία τους, από την αλήθεια ή το ψέμα, τους ακολουθείς με αγωνία και έκσταση. Πονάς με τον πόνο τους, χαίρεσαι στις χαρές τους, φοβάσαι με το φόβο τους και σαν να είσαι ένας από δαύτους λυτρώνεσαι με κάθε τους επιλογή. Eίναι όλα τόσο δυνατά συναισθήματα που αγανακτείς για όσα τους πονούν, για όσα δεν προλαβαίνουν να ζήσουν.

Ένα μυθιστόρημα που, με τις συνεχείς ανατροπές του και αποκαλύψεις, θα σου κόψει την ανάσα. Αναμένουμε σύντομα το επόμενο! 

 

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα εδώ 

 



 

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

Γράφει η Γιούλη Τσακάλου για το βιβλίο "ΑΤΕΛΗ ΑΓΑΛΜΑΤΑ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΟΥΓΚΑΣ " Εκδόσεις Πνοή


Από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνει κάποιος ότι το μυθιστόρημα αυτό είναι παράξενο. Παράξενο με την έννοια του πρωτότυπου, ισορροπεί ανάμεσα στη φαντασία και τον ρεαλισμό χωρίς να νοιάζει τον αναγνώστη τι ισχύει και τι όχι κάθε φορά. Απλά παρασύρεται από τα γεγονότα. Χρόνος, τόπος, πρόσωπα άγνωστα και αόριστα. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα σύμπαν δυστοπικό φτιαγμένο από το μηδέν, και ο αναγνώστης το εξερευνά μαζί με τους ήρωες. Σκηνές μελλοντικές συγκρούονται με έντονα παροντικές διατηρώντας τα δεσμά με το σήμερα, ενώ ταυτόχρονα τα καταργούν. Ο αναγνώστης ακολουθεί την ιδιαίτερη ιστορία του Δημιουργού, ενός νεαρού γλύπτη, που μεγάλωσε και εξελίχθηκε ως καλλιτέχνης έγκλειστος σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον από τα χρόνια της παιδικής του ηλικίας έως την αποφοίτησή του από τη Σχολή Τέχνης. Το κύριο καλλιτεχνικό του γνώρισμα ήταν η τελειότητα στα έργα του. Η μόνη του διέξοδος η ευχή να δίνει ζωή στα αγάλματά του. Το αγάλματα που δημιουργεί είναι τόσο αληθοφανή, σαν άνθρωποι. Φέρουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μπορούν να τα μπερδέψουν με άνθρωπο αληθινό οι θεατές. Σε μια συντηρητική κοινωνία όμως αυτό, δεν είναι θεμιτό. Είναι παράπτωμα, είναι έγκλημα να δημιουργείς κάτι τόσο κοντά σε ανθρώπινο ον.    

 

Στις σελίδες του έργου ο αναγνώστης βιώνει συνταρακτικά στιγμιότυπα γεγονότων από τρεις καλλιτεχνικές περιόδους -παιδικά χρόνια, Σχολή Τέχνης, ενηλικίωση- που ο συγγραφέας καταφέρνει να παρουσιάσει με απόσταση, χωρίς συναισθηματισμούς, σαν απλός παρατηρητής από την πιο τρυφερή στιγμή, μέχρι τη βιαιότερη χωρίς να μασάει τα λόγια του, χωρίς να τροποποιεί τη σκέψη του, αλλά παραθέτοντάς την ωμά όπως πρέπει για να «ταρακουνήσει» τον αναγνώστη και να του θυμίσει ότι υπάρχουν και αυτά: όχι μόνο τα τρυφερά αλλά και τα σκληρά στη ζωή. Στη διάρκεια των γεγονότων της ζωής του Δημιουργού ο αναγνώστης εντοπίζει καταστάσεις βγαλμένες από την καθημερινότητα που χρήζουν προβληματισμού. Δεν δίνονται όμως από τον συγγραφέα «εύκολα», ο αναγνώστης κάνει τις κατάλληλες συνδέσεις και διεισδύει κάτω από το πέπλο του αλληγορικού λόγου. Το βιβλίο, όπως αναφέρθηκε, χωρίζεται σε τρεις περιόδους. Κάθε περίοδος φωτίζεται από επεισόδια/στιγμές της ζωής του Δημιουργού αφήνοντας κενά που ο αναγνώστης, ωστόσο μπορεί να κατανοήσει. Μέσα από τα στιγμιότυπα αυτά, που λειτουργούν ως μικρές ενότητες, ο αναγνώστης δεν μπορεί να φανταστεί τι ακολουθεί. Κάθε κεφάλαιο αφήνει αίσθημα πληρότητας και αγωνία για τη συνέχεια. Ο τρόπος που παρουσιάζονται τα γεγονότα από τον συγγραφέα είναι πολύ καλά σχεδιασμένος, καθώς οι ανατροπές δεν λείπουν και η ιστορία χτίζεται χωρίς να αφήνει κενά στον αναγνώστη, παρά μόνο προβληματισμό και έντονα συναισθήματα. Φτάνοντας στο τέλος, χρειάζεται αφού κάποιος το διαβάσει να μείνει σιωπηλός για λίγα λεπτά. Δεν μπορεί να διανοηθεί αυτό που μόλις διάβασε. Η τελευταία ανατροπή στην τελευταία πρόταση κάνει το έργο να αποκτήσει διαφορετική οπτική.      

 

Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε, μακριά από τα συνηθισμένα και ταυτόχρονα τόσο κοντά στις ανθρώπινες ανάγκες και συνήθειες που βιώνουμε γύρω μας. Σαν μια κριτική στην κοινωνία μας με τον πιο παράδοξο τρόπο, που πρέπει όμως να ακουστεί! Η γλώσσα απλή, κατανοητή και αποτελεσματική για να περάσει τις σκέψεις του συγγραφέα και να ενεργοποιήσει τη φαντασία του αναγνώστη. Οι προβληματισμοί που εγείρονται στοχεύουν έντονα στην κοινωνία μας και τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από ένα πλαίσιο φαινομενικά καλλιτεχνικό, αλλά στη ρίζα του βαθιά ανθρώπινο. Από την πρώτη κιόλας σελίδα κρατάει τον αναγνώστη δέσμιο, μέχρι την τελευταία που τον απελευθερώνει και τον κάνει κοινωνό της ιστορίας αυτής, που σκοπό έχει τη διάδοσή της. 

Γιατί αξίζει.

 

Από την πρώτη σελίδα του βιβλίου.

 

«Κάθε έργο τέχνης απαρτίζεται από δύο ιστορίες που το χαρακτηρίζουν και το κάνουν μοναδικό: του καλλιτέχνη και της πραγματικότητας μέσα στην οποία αυτό δημιουργήθηκε. Η παρούσα ιστορία όμως στέκεται μόνη της, χωρίς σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ καλλιτέχνη και έργου. Μοιάζει με σιαμαία ένωση μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού· ένα πρωτόγνωρο πέρασμα από την ανθρώπινη παιδικότητα στη σκληρή βιαιότητα της ανθρώπινης φύσης»

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

 Περισσότερα για τον συγγραφέα εδώ

      Tα «Ατελή Αγάλματα» πρόσφατα κατάφεραν να αποσπάσουν τη 2η θέση στην κατηγορία «Καλύτερο βιβλίο φαντασίας Έλληνα Συγγραφέα» του Fantasy Festival.