ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2018

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ γράφει η κα Αναστασία Δημακοπούλου για το βιβλίο "Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου - Μαρία Παναγοπούλου" Εκδόσεις Ωκεανός!




ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Ένα μυστηριώδες γυναικείο πρόσωπο, μ΄ έμφαση στο έντονο βλέμμα, τοποθετημένο σε μαύρο φόντο, με ανάγλυφα κόκκινα γράμματα κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου, «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου», πρωτόλειο έργο της Μαρίας Παναγοπούλου.

 Ένα όμορφο εξώφυλλο, που ναι μεν ικανοποιεί την αισθητική του αναγνώστη, από την άλλη δε, τον παραπλανάει σχετικά με την θεματογραφία του. Προσωπικά, -μια που για μένα το εξώφυλλο λειτουργεί σαν “κράχτης” για να πιάσω στα χέρια μου και να ξεφυλλίσω ένα βιβλίο-, μου ήρθαν στο μυαλό, σκέψεις και εικόνες από μία ακόμη συνηθισμένη, δακρύβρεχτη ερωτική ιστορία. Πόσο όμως διαψεύστηκα! 

Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στις σελίδες του καλογραμμένου αυτού βιβλίου, ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη ανθρώπινη φαντασία! Ακόμα και ο πιο ευφάνταστος νους σεναριογράφου αδυνατεί να συλλάβει το απίστευτο παιχνίδι, που παίζει η ζωή στους πρωταγωνιστές της ασύλληπτης αληθινής ιστορίας, την οποία ξεδιπλώνει με προσεχτικά και στοχευμένα βήματα, στο πρώτο της αυτό συγγραφικό έργο η Μαρία Παναγοπούλου. 

Όταν η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας η Μαρία, παρασυρμένη θαρρείς από μία εσωτερική διαίσθηση, αποφασίζει ν΄ αλλάξει το όνομά της σε Μάικα, -που στην γλώσσα των Πομάκων σημαίνει μάνα- δεν γνωρίζει πως στην ουσία, προκαλεί την ίδια της την μοίρα, να παίξει το δικό της θλιβερό παιχνίδι, στερώντας της το δικαίωμα της μητρικής αγκαλιάς, αφήνοντάς την άδεια, με την ψυχή της κενή και πληγωμένη. 

Μία εξωπραγματική ιστορία, που κάλλιστα θ΄ αποτελούσε το σενάριο μιας κινηματογραφικής ταινίας! Όχι όμως μιας οποιαδήποτε ταινίας, αλλά μιας ταινίας από αυτές, που μας κρατούν καθηλωμένους στην καρέκλα με την καταιγιστική τους δράση και τις αγωνιώδεις ανατροπές, έτσι ώστε να παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τα δρώμενα και ν΄ αναρωτιόμαστε «μα γίνονται αλήθεια αυτά τα πράγματα;» Και όμως γίνονται, όταν τον πρώτο λόγο τον έχει η ζωή, η οποία γράφει και τα πιο απίστευτα σενάρια… 



Μία νέα γυναίκα όμορφη, μορφωμένη με όνειρα, φθάνει σε μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση, πληγωμένη, εξαρτημένη από έναν έρωτα που για αυτήν αποδεικνύεται δίκοπο μαχαίρι, γιατί αποτελεί τον λάθος άνθρωπο, που του επιτρέπει τελικά να τραυματίσει την αξιοπρέπειά της, να διαλύσει την ζωή της, καταστρέφοντάς την σωματικά και ψυχικά. 

Η λαχτάρα της ν΄αποκτήσει ένα παιδί, οδηγεί την κατακερματισμένη της ψυχή, σε βεβιασμένες παρανοϊκές αποφάσεις. Πώς ένα όνειρο ζωής, σε μια τραυματισμένη σωματικά και ψυχικά γυναίκα, μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτη τροπή και να μεταβληθεί σε μια παράλογη εμμονή, σε μια παρανοϊκή σκέψη! Στήνει λοιπόν ένα σκηνικό σκευωρίας για την εκτέλεση ενός εγκληματικού σχεδίου. 

Δεν διστάζει ακόμη να φτάσει και στην πιο αποτρόπαια φρίκη, προκειμένου να πετύχει αυτό που θέλει. Πόσο άραγε απέχει ένα πληγωμένο μυαλό από την σφαίρα της παράνοιας; Απολύτως τίποτα. Μία λεπτή κόκκινη γραμμή χωρίζει τον άνθρωπο από κάποια μορφή «τελικής λύσης» στο πρόβλημά του. Με την συνέργεια της αδελφικής της φίλης Λιάνας-η οποία εν συνεχεία ταλανίζεται από σκληρές ενοχές-, αρπάζει από το μαιευτήριο το νεογέννητο του εραστή της, αλλά και την ίδια του την γυναίκα, ούσα λεχώνα.

Η απαγωγή και εν συνεχεία, η εξαφάνιση των δύο γυναικών και του νεογέννητου, δημιουργεί απίστευτα σενάρια και στην αστυνομία, αλλά και στον εραστή της ηρωίδας, Νικήτα Ρενιέρη ο οποίος μέσα σε μια στιγμή χάνει τα πάντα, γυναίκα, ερωμένη αλλά και το νεογέννητο παιδί του. Ο εσωτερικός πόνος του για την απώλεια τόσων ανθρώπων, γίνεται κυρίαρχο συναίσθημα και στην ψυχή του αναγνώστη.

Τα ερωτήματα για την συγκεκριμένη απόδραση-απαγωγή διαδέχονται το ένα το άλλο. Ποιο σκοτεινό μήνυμα θέλει να δώσει η αυτουργός και ποιος θα μπορούσε να ρίξει φως στην υπόθεση; Υπάρχει κάποιο κοντινό άτομο με το οποίο θα μοιραζόταν μία τέτοια απόφαση; Όταν μετά από χρόνια, σ΄ ένα επαγγελματικό ταξίδι, ο Νικήτας Ρενιέρης θα δει τον εαυτό του στα μάτια της μικρής Αέλιας, τότε αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι μιας απίστευτης ιστορίας, που πραγματικά δοκιμάζει τα όρια της ανθρώπινης λογικής και που με γλαφυρότητα και αληθοφάνεια εξιστορεί η Μαρία Παναγοπούλου.

Αδελφικές φιλίες δοκιμάζονται, σοβαρά λάθη, ενοχές, ψέματα και μυστικά, αναδύονται σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση μιας ψυχής, που αποζητά να φανεί η αλήθεια για να νιώσει την κάθαρση. Πόσα και πόσα ερωτήματα εγείρονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου! Πόσοι προβληματισμοί ξεπηδούν μέσα από εγωιστικά λάθη, παραλείψεις, ψεύτικες σχέσεις…

Πόσο ο άνθρωπος μπορεί να κρυφθεί από την μοίρα του; Είναι αυτός ο απόλυτος κυρίαρχος των πράξεών του ή υπάρχει κάτι ανώτερο που κατέχει τα ηνία και κινεί τα νήματα της ζωής του; Και αν υπάρχει λοιπόν κάτι ανώτερο, “προδιαγεγραμμένο”, το ερώτημα είναι, κατά πόσο ο άνθρωπος θα πρέπει ν΄ αφήνεται σε αυτήν την ανώτερη δύναμη, ή αντίθετα πρέπει να παλεύει και να επιμένει για να βελτιώσει την ζωή του. Κάθε φορά που αποφασίζουμε για κάτι, πόσες και πόσες είναι οι φορές που η ίδια η ζωή έρχεται ν΄ ανατρέψει τα αρχικά μας σχέδια.

Το «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» μ΄ εντυπωσίασε και με κέρδισε επάξια! Είναι από τα βιβλία εκείνα, που συντονίζονται με τον παλμό της ψυχής του αναγνώστη και τον καθηλώνουν, καθώς, ταξιδεύοντας στις σελίδες του, βιώνει μ΄ ένταση, αντικρουόμενα συναισθήματα, τρυφερότητα, ευαισθησία, θυμό, πόνο, που μετατρέπεται σε οργή, εξελίσσεται σ΄ εκδικητική συμπεριφορά, όταν νιώθει ότι απειλείται και στο τέλος αναζητά τον εξαγνισμό μέσα από την προσωπική του λύτρωση.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Μαρία Παναγοπούλου για το πρώτο της αυτό συγγραφικό κατόρθωμα! Ένα βιβλίο πολλά υποσχόμενο για ισάξια και ακόμη καλύτερα, μελλοντικά συγγραφικά έργα!

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ


 Η Μαρία Παναγοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το πραγματικό της επίθετο είναι Παναγοηλιοπούλου, αλλά όταν ξεκίνησε να εργάζεται στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ σε ηλικία 18 ετών, κατάλαβε ότι δεν είχε καμία ελπίδα να κάνει καριέρα με ένα επώνυμο-σιδηρόδρομο και πήρε την απόφαση να το περικόψει. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον… έρωτα. 

Ο γάμος και η γέννηση του γιου της έβαλαν τα σχέδιά της για καριέρα σε δεύτερη μοίρα, αφού προτίμησε τον ρόλο της full time μαμάς, ξεδίνοντας μέσα από το (ερασιτεχνικό) γράψιμο. Μόλις ο γιος της μεγάλωσε, επέστρεψε στη δουλειά της επιλέγοντας το πιο μαγικό κομμάτι των Μέσων Ενημέρωσης, αυτό που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες. Παράλληλα αρθρογραφεί στην εφημερίδα Κυριακάτικη και στο www.aixmi.gr ενώ διατηρεί το προσωπικό της site (www.thisismarias.com). 

Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα και μητέρα του Κωνσταντίνου Χαρδαβέλλα που είναι διαιτολόγος-διατροφολόγος. 

Το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου», είναι το πρώτο της βιβλίο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου