ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Κυριακή 31 Ιουλίου 2022

Συνέντευξη του συγγραφέα Παναγιώτη Χανού στη Γιούλη Τσακάλου στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής 31.07.2022, για το βιβλίο "Ερωτευμένος Καίσαρ", 24γράμματα


Ο Παναγιώτης Χανός μιλάει στη Γιούλη Τσακάλου στον φιλόξενο χώρο του Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής για το βραβευμένο (από την Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και τον Πολιτιστικό Οργανισμό “Culture4all”) ιστορικό του μυθιστόρημα “Ερωτευμένος Καίσαρ»

 


 

1.Το βιβλίο σας «Ερωτευμένος Καίσαρ» των εκδόσεων «24γράμματα» κάτω από ποιες  συγκυρίες δημιουργήθηκε;

Κατ’ αρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευαισθησία σας και για την ευκαιρία που μου δίνετε να επικοινωνήσω με τους αναγνώστες σας. Απαντώντας στο… δια ταύτα νομίζω ότι όπως κάθε δημιουργία, αλλά και κάθε δράση στη ζωή, έτσι κι αυτό το βιβλίο χρειαζόταν το… πλήρωμα του χρόνου του. Δεν εννοώ ασφαλώς το πόσος χρόνος χρειάστηκε για να το γράψω, αλλά το ποιες διεργασίες προηγήθηκαν για να οδηγηθώ στην απόφαση της γραφής του. Εν προκειμένω όταν αποφάσισα να ανταποκριθώ σε ένα κάλεσμα συγγραφέων από την Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και τον Πολιτιστικό Οργανισμό Culture4all (που εδράζεται στη Λέσβο) έβαλα ένα διπλό προσωπικό στοίχημα και με μεγάλη μου χαρά το κέρδισα. Έγραψα ένα μυθιστόρημα περίπου 600 σελίδων μέσα σε τρεις μήνες και κατάφερα να το δω με τα… μάτια των άλλων. Η σημαντική διάκριση που πήρε το βιβλίο μου ήταν η αφορμή και η αιτία για την έκδοση του.

2.Η ιστορία του βιβλίου είναι μια αναδρομή στο παρελθόν και εκτυλίσσεται παράλληλα σε δύο επίπεδα του χρόνου. Στη σύγχρονη Ελλάδα με φόντο το δράμα των προσφύγων στη Λέσβο και τον πόλεμο των κατασκόπων στις δύο πλευρές του Αιγαίου, αλλά και στο παρελθόν, το 1453, στην πολιορκημένη  από τους Οθωμανούς, Κωνσταντινούπολη. Οι ανατροπές και περιπέτειες εμφανίζονται στην πορεία η μια μετά την άλλη..  τι εννοείτε όταν αναφέρεστε στα μικρά και τα ασήμαντα «αν» που γράφουν ιστορία;

Πιστεύω ότι τα μικρά και ασήμαντα «αν», εντέλει δεν είναι ούτε τόσο μικρά, ούτε τόσο ασήμαντα όσο (θέλουμε να) νομίζουμε. Στην πραγματικότητα μέσα στην αθόρυβη ασημαντότητά τους, στη φαινομενική τους αθωότητά, σφυρηλατούν τις μεγάλες ιστορικές αποφάσεις, κατασκευάζουν τους μεγάλους πρωταγωνιστές, δημιουργούν τους λαμπρούς και τους σκοτεινούς ήρωες της Ιστορίας. Αυτά τα μικρά και ασήμαντα «αν» είναι οι συνωμότες της καθημερινότητας, αυτά πλάθουν την πραγματικότητα, τον κόσμο που μας περιβάλει, δημιουργούν ή καταστρέφουν τους χαρακτήρες μας και έχουν σχεδόν πάντοτε διπολική μορφή. Η μία τους εκδοχή (η ρεαλιστική) περιγράφεται από τους Ιστορικούς, η άλλη (η εναλλακτική) από τους μυθιστοριογράφους. 

 


 

3.Η αρχαιολόγος Ντόροθι Γλαυκία και ο ιδιοφυής βυζαντινολόγος Έρασμος Βιεννέζης βάλλονται από κάθε είδους καταστάσεις, είτε στο στενό  περιβάλλον είτε στο κοινωνικό είτε στο φιλικό. Σ’ αυτά τα μέτρα εξόντωσης της πνευματικής τους ισορροπίας, ποια θα πρέπει να είναι τα αντίμετρα;

Δεν υπάρχει μυστική φόρμουλα, ούτε αντίδοτο για να αντιμετωπίσουν το αλλόκοτο, που είναι εντέλει παράγωγο της ίδιας της ζωής. Ο καθένας τους το αντιμετωπίζει με τον τρόπο του. Η Ντόροθι, ένα εκπληκτικό θηλυκό καταδικασμένο να ανθίσει μέσα σε ένα κόσμο τοξικής αρρενωπότητας επιτίθεται με άγρια βία στον προσωπικό της δράκο και τον χαλά. Ο Έρασμος, ένας γοητευτικός μπον βιβέρ παλαιάς κοπής, χρησιμοποιεί το μυαλό του για να αποδομήσει τον εκτελεστή του πριν εκείνος πατήσει τη σκανδάλη του όπλου του.

4.Στον βαθύ πυρήνα της μυθιστορίας σας επιχειρείτε να δώσετε μια διαφορετική απάντηση στο ιστορικό ερώτημα που πλανάται στο μυαλό, στην καρδιά και στα χείλη όλων μας, για την κατάληξη του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Μπορείτε να την μοιραστείτε μαζί μας;

Για να είμαι ειλικρινής δεν επιχειρώ να δώσω καμία απάντηση, προσδοκώ απλώς παραθέτοντας ιστορικές πηγές και ευρήματα να αποκαλύψω το τέλος της Ιστορίας, να πυρπολήσω τον θρύλο του “μαρμαρωμένου βασιλιά”. Από πολλές απόψεις πρόκειται για ένα επικίνδυνο μυστικό που για να το καταλάβει κανείς θα πρέπει να διαβάσει το βιβλίο.

5.Πόσο δύσκολο είναι να πραγματεύεται ένας συγγραφέας περασμένα γεγονότα;

Δεν ξέρω για τους άλλους, για μένα είναι εύκολο. Ίσως γιατί παραδίδομαι στην έμπνευση και δεν μου αρέσει να χειραγωγώ τους ήρωες μου, ίσως γιατί έτσι μπορώ να αποδράσω από το σήμερα. Έγραψα αυτό το μυθιστόρημα, που αποτελεί τη λεπτομέρεια μιας ευρύτερης, ογκώδους μυθιστορίας, έχοντας στο μυαλό μου αυτό που σημειώνει ο Γκυστάβ Φλομπέρ στον πρόλογο του έπους της “Σαλαμπώ”, ότι η πένα του είχε στομώσει από όσα έβλεπε γύρω του, που του προξενούσαν θλίψη, φρίκη και συχνά αηδία…

6. Τι είναι εκείνο που θα θέλατε να κρατήσει στο μυαλό και την καρδιά του από τα βιβλία σας ο κάθε αναγνώστης;

Τον σεβασμό προς τη γενιά του, προς την παράδοση, την αγάπη για όλα όσα αξίζουν να αγαπηθούν. Αναφερόμενος στον “Ερωτευμένο Καίσαρα” νομίζω ότι πεντακόσια εβδομήντα χρόνια μετά την πτώση της Πόλης, έχουμε χρέος χωρίς φόβο, πάθος, προκατάληψη, πατριδολαγνεία, αλλά και μισελληνισμό να αγαπήσουμε αυτό που είμαστε. Να αναζητήσουμε τα μυστικά που μας περιμένουν, να τα βρούμε και να τα αποκαλύψουμε, επειδή μέσα από αυτά, μέσα από το μεσαιωνικό προγονικό μας παρελθόν, μπορούμε να βρούμε τη σύνδεση με το αρχαίο πνεύμα, να μάθουμε για το σήμερα, για εμάς, για τα ταλέντα, τα πάθη και τα λάθη μας, να τα αποκαλύψουμε και –γιατί όχι;– να τα «θεραπεύσουμε». Να περιορίσουμε όσα μας τυραννούν, μας βλάπτουν και μας πονάνε.

7.Η γραφή σε κάθε βιβλίο αποτελεί διέξοδο επικοινωνίας ή και όχημα μνήμης;

Όχημα μνήμης αναμφισβήτητα, αλλά και κολυμβήθρα εξιλέωσης για τον συγγραφέα. Από την άλλη η συγγραφή είναι περισσότερο ανάγκη αυτοέκφρασης νομίζω, παρά επικοινωνίας. Διαβάζοντας πρόσφατα μια συνέντευξη του Τζορτζ Μάρτιν (συγγραφέα του Game of Thrones) διαπίστωσα ότι μάλλον ανήκω στο είδος συγγραφέας “κηπουρός” (gardener) παρά συγγραφέας “αρχιτέκτων” (architect). Ίσως γιατί είμαι πιο… αναρχικός ή περισσότερο ελεύθερος. Μου αρέσει να σκαλίζω, να φυτεύω και να καλλιεργώ, παρά να σχεδιάζω, να υπολογίζω και να χτίζω.

8.Πιστεύετε οι ιππότες της Μόριας, της Λέσβου, της Ελλάδας, της Ειρήνης, του Δικαίου και ολόκληρου του κόσμου θα είναι εκεί όταν η Ιστορία το απαιτήσει, όταν χρειαστεί για να υπερασπιστούν την πατρίδα, τη δημοκρατία και το πατρογονικό τους παρελθόν;

Χα! Αυτά τα γράφει στο diastixo.gr ο Λέσβιος φίλος μου, διακεκριμένος συγγραφέας, Γιάννης Γιαννέλης-Θεοδοσιάδης στην κριτική του για το βιβλίο μου. Μπορεί και να είναι έτσι, όμως ειλικρινά δεν το ξέρω. Εγώ πιστεύω στον έρωτα και στον άνθρωπο. Όσο ο άνθρωπος έχει το χάρισμα και την ικανότητα να εμπνέεται από τον έρωτα η γη θα εξακολουθεί να γυρίζει, όσο μπορεί να ερωτεύεται κανένας ολοκληρωτισμός δεν μπορεί να  τον απειλήσει. 

Γιούλη Τσακάλου 

Ελεύθερος Τύπος


 

 

 

 

 

Σάββατο 30 Ιουλίου 2022

Βιβλιοκριτική της Γιούλης Τσακάλου στον Ελεύθερο Τύπο για το βιβλίο "Η τελευταία θυσία" Κική Τσιλιγκερίδου, Εκδόσεις BELL



ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 23/07/2022

ΒΙΒΛΙΟ : Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΥΣΙΑ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΚΙΚΗ ΤΣΙΛΙΓΚΕΡΙΔΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL


 

Διαβάζοντας το βιβλίο «Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΥΣΙΑ» Εκδόσεις BELL της Κικής Τσιλιγκερίδου είχα ακριβώς αυτή την αίσθηση: ότι τόσο το θέμα όσο  η πλοκή, ο λόγος και η δομή του κειμένου είναι η αιτία  που θα προσελκύσουν τον αναγνώστη μέσα από αναπάντεχες διαδρομές σε ένα έξοχο τέλος,

Παρότι το έργο έχει αναμφίβολα χαρακτηριστικά ψυχογραφήματος, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον  καθώς η συγγραφέας επινοεί ενδιαφέροντες αρχετυπικούς ήρωες που ο καθένας με τον τρόπο του υπηρετεί την πλοκή και τα μηνύματά της. Χρησιμοποιεί ένα μικρό πλήθος χαρακτήρων και τους τοποθετεί σε μια στενή σχέση, ώστε να συνεχίζουν διαρκώς να αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους αυξάνοντας την πίεση και την ένταση. Τονίζει αυτή την ένταση και οι σχέσεις γίνονται όλο και πιο πολύπλοκες. Κανείς εδώ δεν είναι αθώος, αλλά κάνεις και ένοχος.

Σίγουρα η συγγραφέας δεν προσπαθεί να εξωραΐσει τα εγκλήματα, μα τα φωτίζει και αναδεικνύει την πολυδαίδαλη ρίζα τους. Το εντυπωσιακό αναμφίβολα είναι ότι καθώς προχωράει η ανάγνωση ο αναγνώστης ξεχνά πως παρακολουθεί τη ζωή της ηρωίδας και προσηλώνεται στη ζωή και τη δράση της συγκεκριμένης γυναίκας με μια μάλλον ενδόμυχη συμπάθεια παρά τα όσα υποτίθεται έχει κάνει.

Η Ρεβέκκα επιστρέφει στη σκυθρωπή Άργιλο, το μικρό χωριό της Χαλκιδικής όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την άτακτη φυγή της από εκεί, όταν η ζωή της καταστράφηκε από ένα τρομερό ατύχημα Για να ξυπνήσει όμως απ’ τον εφιάλτη πρέπει να κοιτάξει μέσα της . Ο γκρεμός στο Ακρωτήριο δεν άλλαξε και δεν παραμόρφωσε μόνο την ίδια για πάντα, αλλά σκότωσε και την καλύτερή της φίλη, την Ισμήνη, που μαζί της την ένωναν πολύ περισσότερα πράγματα από μια κοινή παιδική ηλικία. Τις ένωναν η βαθιά επιθυμία να αλλάξουν τον κόσμο, η λαχτάρα να τον φέρουν στα μέτρα τους. Να τον κάνουν ένα με τη φύση, και τη μαγεία της.
Αυτό που τη φέρνει πίσω είναι μια ολόιδια τραγωδία: ένα ακόμη κορίτσι που πέφτει από τον ίδιο γκρεμό, βρίσκοντας φρικτό θάνατο. Αυτοκτονία; Ατύχημα; Ή έγκλημα; Και ποιος μπορεί να ήθελε τον χαμό ενός δεκαεξάχρονου κοριτσιού; Μήπως ο δολοφόνος είναι ο ίδιος με εκείνον είκοσι χρόνια πριν; Και, εάν ναι, τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει;

Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια της παιδικής ηλικίας, για τον έρωτα και την απιστία, το πάθος και τη ζήλια, το τώρα και το τότε. Και για όλα τα ατίθασα δεκαεξάχρονα κορίτσια — τις μάγισσες.

Σύντομα ένα απρόσμενο ατύχημα τους αλλάζει ρόλους, τους αλλάζει ζωές! Το θύμα γίνεται θύτης, ο κυρίαρχος  γίνεται υποτακτικός, το θήραμα γίνεται θηρευτής.

Αν δεν μπορέσουν οι ίδιοι να κυνηγήσουν τις εφιαλτικές καταιγίδες τους, τότε θα πρέπει να φυλαχθούν, γιατί θα τους κυνηγήσουν οργισμένα εκείνες!

Και αν η στράτα τους τους φέρει σε γεφύρια αιµατοβαµµένα, θα τα διαβούν ή όχι; Απορίες που πρέπει να απαντηθούν γιατί βλέπεις η απιστία έλεγε ένας σοφός απλώνει τη σκιά της στο παρελθόν και το μηδενίζει. Είναι ένα μολυσματικό ταξίδι στο χρόνο η απιστία και η Ρεβέκκα θυμάται δεν ξεχνά ποτέ όλα αυτά που τη βασάνιζαν και την στοίχειωναν καθημερινά! Δεν περνούσε μέρα που να μη δει εφιάλτες που να μην απαιτήσει από τον εαυτό της να δώσει ένα τέλος στο μαρτύριο να πάρει εκδίκηση.. όχι ακόμα όμως όχι πριν κρατήσει στα χέρια της το κατάλληλο σφάγιο όχι πριν την τελευταία θυσία!

Και δώ η συγγραφέας Κική Τσιλιγκερίδου με άρτια και γοητευτική αφήγηση που αποτελεί και το βασικό ατού της μας καλεί να λύσουμε το γρίφο στο τέλος του βιβλίου με σπουδαίες κορυφώσεις και συναισθηματικές εκτονώσεις. Διαβάστε το

Γιούλη Τσακάλου

Ελεύθερος Τύπος



 

 

 

 

Βιβλιοκριτική της Γιούλης Τσακάλου στον Ελεύθερο Τύπο για το βιβλίο "Ο στρατηγός κάνει φασαρία στην πλατεία" Μάκης Τσίτας, Κάπα Εκδοτική



ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ: Γιούλη Τσακάλου – Ελεύθερος Τύπος  30/07/2022

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΜΑΚΗΣ ΤΣΙΤΑΣ

ΒΙΒΛΙΟ : “Ο στρατηγός κάνει φασαρία στην πλατεία” (Δέκα μονόπρακτα), Εκδόσεις Κάπα Εκδοτική, 2022, σελ. 88

******************************************

 


Στην πλούσια εργογραφία του Μάκη Τσίτα έρχεται να προστεθεί ένα ακόμα βιβλίο, της Κάπα Εκδοτικής, που φέρει τον τίτλο «Ο Στρατηγός κάνει φασαρία στην πλατεία». Ο συγγραφέας για μία ακόμη φορά μας εκπλήσσει! πραγματεύεται και καυτηριάζει, μέσα από τους ήρωες και τις ηρωίδες του, θέματα της καθημερινότητας, δοσμένα με έναν ιδιαίτερα ζωντανό, γλαφυρό, άμεσο και προσιτό λόγο.

Άνθρωποι διαφορετικού φύλου και ηλικίας προσπαθούν απεγνωσμένα να επικοινωνήσουν μέσα από τις προσωπικές τους στιγμές ή τις καθημερινές τους ασχολίες. Πότε σε εξωτερικό και πότε σε εσωτερικό χώρο, συνδιαλέγονται με άτομα του περιβάλλοντός τους ή με τον τυχόν διπλανό τους, τις περισσότερες φορές όμως υποδαυλίζουν οι ίδιοι την προσπάθειά τους. Τα μονόπρακτα του βιβλίου θέτουν καίρια ζητήματα τόσο για τις διαπροσωπικές σχέσεις, όσο και για το γεφύρωμα της χασματικής ανθρώπινης επαφής.

Σ’ αυτόν το μικρό βιβλίο  θα βρείτε δέκα έξυπνα μονόπρακτά το: Ο στρατηγός και τα πορτοκάλια, Η φασαρία, Στην πλατεία, Αξιότιμε κύριε υπουργέ, Η σαπουνόπερα, Η γιορτή, Η τηλεόραση, Στην αίθουσα αναμονής, Το τηλεφώνημα, Ούτε μέρα. μικρά διαμάντια του θεάτρου.  Σκηνικές δημιουργίες που αντιστέκονται στο χρόνο, εξασφαλίζουν τη διάρκεια, υπερνικώντας τους φραγμούς των καιρών και των τόπων. Μικρές Ιστορίες βγαλμένες από την ίδια τη ζωή.. Ο υπαρξιακός προβληματισμός που χαρακτηρίζει τα μονόπρακτα, με το ιδιαίτερα προσωπικό ύφος γραφής του Μάκη Τσίτα, ισορροπούν μέσα στον υποκειμενικό ρεαλισμό θέτοντας τον ανάμεσα στους νέους Έλληνες δραματουργούς. 

Ο Μάκης Τσίτας στο «Ο Στρατηγός κάνει φασαρία στην πλατεία» εξαιρετικός αφηγητής, προσεκτικός παρατηρητής της κατ’ εξακολούθηση κακομοιριάς μας, συγκέντρωσε σε μία έκδοση μονόπρακτα έργα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν ήδη ανέβει στη σκηνή (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Θέατρο των Καιρών), σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη, Έρσης Βασιλικιώτη και Προμηθέα Αλειφερόπουλου.

Βιογραφικό:
Ο Μάκης Τσίτας γεννήθηκε το 1971 στα Γιαννιτσά. Πήρε πτυχίο δημοσιογραφίας και συνεργάστηκε με ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Θεσσαλονίκη. Από το 1994 ζει μόνιμα στην Αθήνα. Διευθύνει το ενημερωτικό site για το βιβλίο και τον πολιτισμό
Diastixo.gr.

Έργα του στο θέατρο σκηνοθέτησαν οι Ρούλα Πατεράκη, Τατιάνα Λύγαρη, Σοφία Καραγιάννη, Προμηθέας Αλιφερόπουλος, Έρση Βασιλικιώτη, Taru Makela, Alexandru Mazgareanu. Στίχους του μελοποίησαν οι Γιώργος Σταυριανός, Τάκης Σούκας, Τατιάνα Ζωγράφου. Διηγήματα και βιβλία του για παιδιά έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Έχει εκδώσει 26 βιβλία για παιδιά και 5 για ενήλικες. Για το μυθιστόρημά του «Μάρτυς μου ο Θεός» έλαβε το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014 και τιμήθηκε από τους Δήμους Αθηναίων, Πέλλας, Έδεσσας, τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Έδεσσας και την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Το «Μάρτυς μου ο Θεός» κυκλοφορεί σε 12 ευρωπαϊκές γλώσσες.

Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα και τη δουλειά του μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του: makistsitas.com.

 

Γιούλη Τσακάλου

Ελεύθερος Τύπος