ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη του Γιώργου Τρίγκα για το βιβλίο "Ήσυχα να πας" – Ούρσουλα Φωσκόλου– Εκδόσεις Kίχλη

Ήσυχα να πας

Ούρσουλα Φωσκόλου

Εκδόσεις Κίχλη

Όποτε πιάνω στα χέρια μου την καινούργια δημιουργία της Ούρσουλας Φωσκόλου (γενν. 1986) με τον λυρικό τίτλο «Ήσυχα να πας» νιώθω αμέσως τα πρωταρχικά δυνατά συναισθήματα που ένιωσα όταν το πρωτοδιάβασα. Και δεν είναι κάτι που το λέω συχνά. τη φορά, μέσω μιας νουβέλας, επιλέγει το δύσκολο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας όπως όμως αυτό καλλιτεχνικά δημιουργήθηκε από τον πρωτοπόρο συγγραφέα του είδους Stanislaw Lem, τον δημιουργό του διάσημου Solaris (1961), για να μεταφέρει αποτελεσματικά εικόνες μια άλλης φαινομενικά ουτοπικής πραγματικότητας και να περιγράψει τις διαχρονικές υπαρξιακές αναζητήσεις των ανθρώπων.

 

Η ιστορία αφορά τον βίο ενός ζευγαριού, της Ολίβιας και του Θάνου από την στιγμή που καταφτάνουν στον πλανήτη Γκλίζε, σε μια τεχνολογικά εξελιγμένη αποικία του Έσπερου και την προσπάθεια τους να στήσουν σαν άλλοι εξερευνητές μια καινούργια ονειρική ζωή μέσα σ’ ένα ιδανικό περιβάλλον όπου συνυπάρχουν αρμονικά άνθρωποι, ζώα και ανθρωποειδή. Αφορμή για τη διατάραξη αυτής της όμορφης εικόνας αποτέλεσε η απροσδόκητη συνάντηση της μονίμως μελαγχολικής Ολίβιας  μ’ ένα κοντινό συγγενικό της πρόσωπο από το παρελθόν. Η συζήτηση μαζί του οδηγούν τελικά σε μια νέα θεώρηση της παρούσας κατάστασης.

 

Πολύ ωραία γραφή, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε σε όλα της τα δημιουργήματα, που αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο μέσα από τις περιγραφές της καθημερινότητας των αποίκων και του περιβάλλοντα χώρου. Ο μη εξοικειωμένος αναγνώστης με το ιδιαίτερο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας δεν θα δυσκολευτεί με την προσαρμογή στη μικρογραφία αυτής της κοινωνίας ενός μακρινού μέλλοντος, αφού η συγγραφέας ιστορεί τα γεγονότα με έναν τόσο αφοπλιστικό τρόπο, εξηγώντας παράλληλα την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, όπου στο τέλος θα αφουγκραστεί  το δικό του μέλλον. Το στοιχείο αυτό που με κέρδισε ήταν οι θεατρικοί διάλογοι, οι οποίοι βοηθούν στην απόδοση του ψυχισμού των χαρακτήρων, δίνοντας με αυτό τον τρόπο την ευκαιρία να δούμε την πάλη της εσωτερικής αναζήτησης κυρίως της Ολίβιας και να αναρωτηθούμε αν πράγματι μπορούμε να νιώσουμε ποτέ ελεύθεροι, ακόμη και  σ’ ένα ουτοπικό μέλλον. Ή μήπως τελικά ο Έσπερος είναι μια πύλη προς τη λήθη; Αυτό θα το ανακαλύψετε διαβάζοντας την έξοχη νουβέλα της Ούρσουλας Φωσκόλου. 

Γιώργος Τρίγκας

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ