Ανατολή του Έρωτα
Νικολιδάκη Πωλίνα
Αυτήν τη φορά η Πωλίνα Νικολιδάκη μας ταξιδεύει από το Λονδίνο στην Οσεάνα, σ' ένα μικρό κρατίδιο κάπου στη μέση Ανατολή.
Οι ήρωες της ιστορίας έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς από παλιά.
Η ιστορία τους ξεκίνησε πριν κάποια στο Λονδίνο.
Ο Ρεμί και η Μαρτίνα, ήταν κάποτε τα πάντα ο ένας για τον άλλον,
Οι παρεξηγήσεις, οι ανασφάλειες και οι σιωπές σηματοδότησαν το τέλος της σχέσης τους.
Δεν δόθηκαν ποτέ εξηγήσεις .
Κάποια χρόνια μετά οι ήρωες ξανασυναντιούνται τυχαία, κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες.
Αυτή την φορά δεν είναι οι δυο τους, είναι και ο μικρός Ρέμι...
Η αποκάλυψη του κρυφού καρπού της σχέσης τους, καθορίζει εκ νέου τα πάντα στη ζωή τους, θέτοντας καινούργια όρια.
Η Μαρτίνα θα αναγκαστεί να ακολουθήσει τον Ρέμι στην χώρα του, για να μπορέσει να γνωριστεί καλύτερα με τον γιο του.
Ο χείμαρρος της καταστροφής θα της χτυπήσει την πόρτα ανελέητα .Θα μείνει μόνη και αβοήθητη σε μια ξένη χώρα, χωρίς καμιά ελπίδα διαφυγής.
Ο πόλεμος της διεκδίκησης έχει αρχίσει.
Η ατμόσφαιρα πλημυρίζει πάθος ,ένταση, πίκρα και πόνο.
Ξεχασμένες εικόνες και επιθυμίες, τρυπώνουν στο μυαλό.
Η συστολή ,ο φόβος απόρριψης ,και οι ανασφάλειες όμως τους φέρνουν πάλι στο ίδιο σημείο.
Ένα από τα μεγάλα ατού του βιβλίου είναι τα μικρά κεφάλαια του.
Πραγματικά δεν καταλαβαίνεις για πότε έφτασες στο τέλος.
Έχω ξαναγράψει πως μου αρέσουν οι σκοτεινοί ήρωες.
Αυτοί που δεν αφήνουν ελεύθερες σκέψεις και συναισθήματα, με αποτέλεσμα να σε αποσυντονίζουν και να μην ξέρεις που πατάς.
Αντίθετα στην περίπτωση της Μαρτίνα, ο αναγνώστης μαθαίνει τις σκέψεις και τα συναισθήματα της ηρωίδας, γίνεται ένα μαζί της, πληγώνεται, οργίζεται και καρδιοχτυπά μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Η συγκινητική ιστορία του Ρεμί και της Μαρτίνα, ξεδιπλώνεται μέσα από μια άμεση γραφή σε τριτοπρόσωπη αφήγηση.
Είναι γεμάτη απολαυστικά και πανέξυπνα λογοπαίγνια, που ξεχειλίζουν σε κάποιες περιπτώσεις πόνο και σε κάποιες αφόρητη ένταση.
Θα ήταν μεγάλη παράληψη εκ μέρους μου, αν δεν ανέφερα την απίστευτη ''σφυρηλάτηση'' της Μαρτίνα , είναι ένα πιστό αντίγραφο Βρετανικού Φλέγματος.
Ατσαλώνει τον εαυτό της μη δίνοντας κανένα απολύτως δικαίωμα (για τις ορατές σε εμάς) για την οποιαδήποτε εναλλαγή συναισθημάτων της!
Από έξω πάγος και από μέσα φωτιά!
Δεν νομίζω πως θα μπορούσε να αποδοθεί τελειότερα!
Θα κλείσω μ' ένα ξέσπασμα της που με τσάκισε...
<<Μην τολμήσεις να κάνεις βήμα>>
<<Θα κάνω ότι θέλω>>του είπε χαμογελαστή αλλά δεν έφυγε.
<<Γιατί δεν παίζεις πιάνο;>>
<<Γιατί το κάνεις αυτό; Με έχεις τρελάνει με το πιάνο, το σταμάτησα .Το έκλεισα και το πούλησα>>
<<Να μου πεις γιατί το σταμάτησες>>
<<Δεν ήθελα να ασχοληθώ άλλο. Δεν είχα κέφι και έμπνευση. Δεν είναι υποχρεωτικό να παίζεις μέχρι να πεθάνεις>>
<<Εσένα ήταν η ζωή σου. Σηκωνόσουν μέσα στη μέση της νύχτας και έπαιζες . Πες μου>>
<<Βαριέμαι αφόρητα αυτή τη συζήτηση. Δεν είμαι υποχρεωμένη ν΄ απαντήσω>>.
<<Πες μου γιατί σταμάτησες>>
<<Με πνίγεις, σταμάτα>>
<<Πες μου, διάολε. Πες μου>>
<<Γιατί έφυγες ηλίθιε>> ούρλιαξε ξαφνικά και το ουρλιαχτό της αντήχησε σε όλο το δωμάτιο.
<<Γιατί έφυγες και μαζί σου πήρες την καρδιά μου και χωρίς καρδιά δεν παίζει κανείς πιάνο. Γιατί μούδιασα ολόκληρη όταν μου ανακοίνωσες ότι θα γυρνούσες στη χώρα σου, γιατί ήθελα να πεθαίνω μέχρι που συνειδητοποίησα τι δώρο μου είχες αφήσει. Γιατί σε αγαπούσα πιο πολύ κι από τη ζωή μου, γιατί με σκότωνε που δεν μπορούσα να σε ικανοποιήσω, γιατί πέθανα. Με σκότωσες! Όταν έφυγες με σκότωσες. Γιατί εσύ φταις. Εντάξει; Ευχαριστημένος τώρα; Εσύ φταις!>> του ούρλιαξε ξανά και έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο.
Η Πωλίνα Νικολιδάκη βγήκε αντάξια των προσδοκιών μου για ακόμη μια φορά!
Όσοι είστε του αισθηματικού σπεύστε να το προμηθευτείτε!
Περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου