ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2021

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη της Νατάσας Μουτούση για το βιβλίο «Απο ξύλο και ασήμι» – ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ – Εκδόσεις Διόπτρα

"ΑΠΟ ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΑΣΗΜΙ"

ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Εκδόσεις Διόπτρα

Η ιστορία του βιβλίου αυτού αναπτύσσεται σε δύο κύριους άξονες, οι οποίοι ισορροπούν πάνω σε δύο χρονικές περιόδους που αφορούν την νήσο Ρόδο και απέχουν μεταξύ τους αρκετούς αιώνες.

 Η κατάκτηση της Ρόδου το 1522 από τους Οθωμανούς μετά από σκληρή πολιορκία, το τέλος της αποίκησης των Ιωαννιτών Ιπποτών και η οριστική αποχώρησή τους για τη Μάλτα εξιστορείται στο πρώτο μέρος. Η Ιταλοκρατούμενη Ρόδος από το 1922 έως το 1945 αποτελεί το δεύτερο και μακροσκελέστερο κομμάτι της ιστορίας με τα τραγικά βιώματα των Ελλήνων, οι οποίοι υφίστανται τον φασισμό στο έπακρο.

Συνδετικός κρίκος των δύο αυτών ιστοριών η περίφημη, θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Φιλερήμου, κατασκευασμένη από ξύλο και ασήμι, και η δική της "περιπέτεια" μέσα στο πέρασμα των αιώνων μέχρι την αποτελεσματική διάσωση και τον τελικό της προορισμό στο Μαυροβούνι. Η αγωνιώδης προσπάθεια ενός μοναχού να κρύψει για να διαφυλάξει την εικόνα στο πρώτο μέρος και η εμφάνιση της Παναγίας στο όνειρο ενός άλλου Ροδίτη, μετά τέσσερις ολόκληρους αιώνες, ο οποίος θα καταλήξει μοναχός, μας δείχνουν την διαδρομή του κειμηλίου στο δεύτερο μέρος.

Το "Από Ξύλο και Ασήμι" είναι μία πολυπρόσωπη, σύνθετη μυθιστορία, η οποία πατάει σταθερά και με ακρίβεια σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα χάρη στην έρευνα και την πένα της συγγραφέως. Πρωταγωνιστές ο Μάγιστρος ,ο Ιταλός διοικητής, ο Έλληνας απεσταλμένος, ο θρησκευτικός ηγέτης και δορυφόροι τους, πλήθος απλών ανθρώπων όλων των βαθμίδων, αγωνιστές, αλλά και προδότες. Η γνωστή για την αγάπη και προσήλωση στην αληθινή ιστορία του τόπου, Δήμητρα Παπαναστασοπούλου, θέτει τα περιστατικά στις σωστές τους βάσεις. Οι υποσημειώσεις στο τέλος των σελίδων, όπου είναι απαραίτητο, βοηθούν τον αναγνώστη να αφομοιώσει στοιχεία παρέχοντας σημαντικές πληροφορίες. Τονίζεται η αφοσίωση των Ελλήνων κατοίκων στα Ελληνικά ιδεώδη, παρά την υποχρεωτική Ιταλική υπηκοότητα που αναγκάζονται να κατέχουν, και παρά το ότι αναπνέουν αέρα σκλαβιάς σε μία ασφυκτική ατμόσφαιρα, εκείνοι αγωνιούν και αντιστέκονται στους κατακτητές. Το πατριωτικό καθήκον και το ανθρώπινο υπόβαθρο αναδύεται μέσα από τις σχέσεις των ανθρώπων, συσφίγγει τους δεσμούς της οικογένειας και γεμίζει τις αποσκευές της ψυχής με αγάπη και αλτρουισμό. 

 

 φωτο Νατάσα Μουτούση

Η Θρησκευτική πίστη παραμένει ακλόνητη με την εικόνα της προστάτιδας Παναγίας, που θεωρείται έργο του Αποστόλου Λουκά, να κυριαρχεί στις προτεραιότητες για την διαφύλαξης της.

<<"Ναι, άγιε πατέρα. Το σημαντικό είναι ότι η Παναγία βρίσκεται εδώ". Ο Μανώλης εννοούσε την εικόνα που είχε μεταφέρει ο ίδιος, περνώντας από βουνά και πεδιάδες, με χίλια βάσανα, στερήσεις και κινδύνους. Η αποστολή του είχε σχεδόν τελειώσει. Έμενε να τοποθετηθεί η πραγματική εικόνα στη θέση της. Αλλά, γι αυτό, θα περίμενε και πάλι τις οδηγίες της Παναγίας. Δεν θέλησε να μιλήσει στον ηγούμενο, γιατί δεν ήξερε αν έπρεπε. (σελ.488)>>

Ένα μυθιστόρημα γεμάτο συγκινήσεις, ανατροπές και αλήθειες. Η καθημερινότητα ανακατεύεται με την αντίσταση και την κατασκοπεία και γίνεται αβάσταχτη, αποπνικτική, με την προδοσία να κυριαρχεί τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο μέρος, με το θάνατο να καραδοκεί, με την ελπίδα για ζωή να ξεθωριάζει, αλλά να μην χάνεται, μέχρι που το τέλος έρχεται αδυσώπητο αλλά λυτρωτικό. (από το οπισθόφυλλο).

Νατάσα Μουτούση

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ

 


 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου