"Κάπου στην Μακεδονία" Φώτης Σιμόπουλος
Το "Κάπου στην Μακεδονία" αναφέρεται στο εξώφυλλο ως ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας εντάσσει την μυθιστορία του χρονολογικά στις αρχές του 20ου αιώνα(1912) και την εξελίσσει για περίπου μισό αιώνα έως το 1964.Δεν αναλώνεται σε άσκοπη φλυαρία αναφορικά με ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα, αλλά κινείται συγγραφικά με μία καλοπροαίρετη διάθεση, πλημμυρισμένη από γλυκύτητα στο λόγο, παρά τα οδυνηρά που συμβαίνουν κατά καιρούς.
Τοποθετεί την ιστορία σε μία πόλη της Μακεδονίας, πιθανότατα της αγαπημένης του γενέτειρας, και δεν παραλείπει να τονίζει τις ομορφιές της φύσης, όσο και τον αρχαίο πολιτισμό που δίκαια έχει να καυχιέται η περιοχή.
Με μία αφηγηματική αμεσότητα καλλιεργείται η κατάλληλη ατμόσφαιρα για την σκηνική παρουσίαση τριών οικογενειών, οι οποίες ζουν σε αυτή την πόλη και θα βρεθούν να συνυπάρξουν κάτω από την ίδια στέγη ενός μεγάλου αρχοντικού. Αντλείται έμπνευση από πρόσωπα τόσο αληθοφανή, όσο και οι ιστορίες τους, ώστε ο αναγνώστης παίρνει την θέση του κοντινού παρατηρητή στα τεκταινόμενα.
Τα πρώτα χρόνια είναι της μεγάλης προσπάθειας για επιβίωση, με πενιχρά μέσα, σε μία χώρα ακόμα σκλαβωμένη. Η κτηνοτροφία και η γεωργία μονοπωλούν τις ασχολίες του πληθυσμού και τα πέταλα των αλόγων στα καλντερίμια, μαζί με τους ντελάληδες που διαλαλούν τις πραμάτειες τους, είναι οι συνηθισμένοι ήχοι που ακούγονται. Έρχεται η απελευθέρωση να φωτίσει τις καρδιές των κατοίκων και το ηλεκτρικό ρεύμα να δώσει φως στην καθημερινότητά τους. Ανοίγουν δειλά τα πρώτα καταστήματα, πρώτο εμφανίζονται αυτοκίνητα και αχνοφαίνεται μία πρόοδος στον απώτερο ορίζοντα.
Ντόπιοι, Εβραίοι και νεοφερμένοι πρόσφυγες συνυπάρχουν άλλοτε με συντροφικότητες και άλλοτε με έριδες.
Η ζωή, όμως, περιστρέφεται συνεχώς κάνοντας τους αέναους κύκλους της ανατρέποντας καταστάσεις κατά πως τις ορίζει. Εξωτερικοί παράγοντες, ο πόλεμος και η κατοχή, επηρεάζουν τις οικογένειες που πληθαίνουν, όχι μόνον σε αριθμό μελών, αλλά και σε προβλήματα. Γιατί και η μοίρα προσπαθεί να βρει πάντα χαραμάδα στη ζωή για να εισχωρήσει απρόσκλητη.
Με την φλόγα στην καρδιά φεύγουν τα παλικάρια για τον πόλεμο και με την φλόγα στη ψυχή μένουν πίσω οι συγγενείς τους να τα καρτερούν. Οι τουφεκιές του πολέμου διαλύουν παλιές αντιπαλότητες και η αγάπη, η φιλία και ο αλτρουισμός υπερισχύουν.
Ο άνθρωπος, ο γήινος χαρακτήρας του, κυριαρχεί στο βιβλίο, το οποίο πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως αυτές διαμορφώνονται από απρόσμενους παράγοντες και απρόβλεπτες αντιξοότητες. Το "Κάπου στην Μακεδονία" είναι ένα γεμάτο αλήθειες και ευαισθησίες βιβλίο, ευανάγνωστο, με τους χαρακτήρες της ντοπιολαλιάς να δίνουν τον τόνο, αλλά και τις επεξηγήσεις σε κάθε σελίδα. Είναι μία ευχάριστη αναπόληση μίας άλλης εποχής για όσους την έζησαν, αλλά και μία ευκαιρία γνώσης για τους νεότερους, αφού ο συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφέρει και την παραμικρή λεπτομέρεια που χαρακτήρισε τα 50 αυτά περίπου χρόνια.
Ο σφυγμός της αφήγησης είναι γρήγορος και ο λόγος χειμαρρώδης και εκφραστικός, οι περιγραφές γλαφυρές και οι διάλογοι αυθεντικά ζωντανοί αφήνοντας μία παρατεταμένη επίγευση αισιοδοξίας.
(Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι το βιβλίο αυτό είναι ευχάριστο να διαβαστεί και τους θερινούς μήνες που διανύουμε με τις διακοπές μας, φίλες και φίλοι μου)
Περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου