"Ανησυχία" Ζουλφί Λιβανελί
Γνώρισα τον Ζουλφί Λιβανελί,τον γνωστό Τούρκο μουσικοσυνθέτη και συγγραφέα, από την υπέροχη "ΣΕΡΕΝΑΤΑ" του. Για την "ΑΝΗΣΥΧΙΑ" δεν είχα διαβάσει καθόλου κριτικές και την επέλεξα από καθαρό ένστικτο, το οποίο δεν με διέψευσε. Το βιβλίο αυτό, ένα εκπληκτικό ηθογράφημα, με τις μόλις 200 σελίδες του, με έκανε να κρατήσω άπειρες σημειώσεις και να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο.
Η κεντρική ιδέα εστιάζει στους Σύριους πρόσφυγες που καταφεύγουν κυνηγημένοι στην Νοτιοανατολική Τουρκία, στα σύνορα με τη Συρία, και την αντιμετώπισή τους εκεί. Κατατρεγμένοι από τον ISIS, πουλημένοι σαν σκλάβοι, ακόμα και για ένα πακέτο τσιγάρα, γυναίκες βιασμένες και εγκυμονούσες, βιώνουν γενοκτονίες λόγω του ότι δήθεν λατρεύουν τον διάβολο. Ατελέσφορες οι προσεγγίσεις με τους μουσουλμάνους,με τους οποίους διαφέρουν στη γλώσσα, την θρησκεία και τα έθιμα. Σε αντιδιαστολή, ο δυτικός τρόπος ζωής, τόσο διαφορετικός, τόσο απόμακρος ακόμα και στην ίδια τη Τουρκία, στην Ιστανμπούλ!
Ο Τούρκος δημοσιογράφος, ο Ιμπραήμ, ζει και εργάζεται σε μία εφημερίδα στην Ιστανμπούλ. Πρόσφατα διαζευγμένος, επικεντρώνει το ενδιαφέρον στη δουλειά του και διακατέχεται πάντα από μία "ανησυχία". Η κανονικότητα είναι μία ανησυχία να διατηρήσει τα καλώς αποκτηθέντα. Στη "κόκκινη" στήλη της εφημερίδας, όπου δημοσιεύονται δολοφονίες και άλλα βίαια περιστατικά, διαβάζει για την άγρια δολοφονία στην Αμερική του παιδικού του φίλου, του Χουσείν, από τον ISIS. Πηγαίνει να παραστεί στη κηδεία του φίλου του, στη κοινή τους γενέτειρα, στο Μάρντιν, στη Νοτιοδυτική Τουρκία, στα βάθη της χώρας. Κάνει ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, σε παλιές ξεχασμένες μνήμες, σε θύμισες της παιδικής ηλικίας. Ήθη και έθιμα λησμονημένα, καλυμμένα με μία πελώρια ομπρέλα από τον μοντέρνο, τον δυτικό τρόπο της νέας του ζωής. Κάνει ένα ταξίδι στον ρεαλισμό ……. σε ένα κόσμο με άλλες "ανησυχίες". Συναισθάνεται τις ανησυχίες του. Ανησυχία επιβίωσης. Ανησυχία για τη φρίκη του εμφυλίου πολέμου και τις ανατριχιαστικές συνέπειες του. Ανησυχία για τις εξτρεμιστικές επιθέσεις που τρομοκρατούν. Στροβιλίζονται αλλόκοτα συναισθήματα μέσα του και αισθάνεται σαν σε κενό…..
—"Λες και μέσα μου υπάρχει μία βαθιά ανυπαρξία"(σελ.135)
Αρκεί αυτή η επίσκεψη στην αρχαία πόλη, στο Μάρντιν, να του αλλάξει ολόκληρη την κοσμοθεωρία του και να γίνει ένα ταξίδι αυτογνωσίας;
—"Είναι το έθιμο, γιέ μου, είναι το έθιμο στα μέρη μας. Αν πεις προπαντός όταν πρόκειται για ζήτημα τιμής, το μυαλό δεν πάει πουθενά αλλού εκτός από το όπλο".(σελ 53)
—"….γδυνόταν τσιτσίδι όταν έδερνε τη γυναίκα του, την έγδυνε κι εκείνη……..για να μην μπορεί κανένας να μπει μέσα ακούγοντας τις κραυγές, και τον εμποδίσει να την δείρει με την ησυχία του. Άνδρες δεν μπορούσαν να μπουν, επειδή ήτανε γυμνή η γυναίκα, γυναίκες δεν μπορούσαν, επειδή ήταν γυμνός ο άντρας. Βλέπεις διαβολικό μυαλό;(σελ.54)
Τρόπος σκέψης που καταδυναστεύει τον νου…
Ο καλόκαρδος και φιλεύσπλαχνος Χουσείν προσφέρει χέρι βοηθείας στο καταυλισμό και ερωτεύεται μία νεαρά προσφυγοπούλα, την Μελεκνάζ, η οποία έχει καταφύγει εκεί, με το τυφλό μωρό της, αποτέλεσμα βιασμού. Αρραβωνιασμένος με την Σαφιέ, θεωρείται μεγάλη ύβρις για το Ισλάμ να την εγκαταλείψει γιατί επιθυμεί να συνάψει επίσημο γάμο με μία μη μουσουλμάνα και κυρίως με μία Γεζίντι. Προειδοποιείται! Κινδυνεύει! Διαφεύγει στην Αμερική να σωθεί, αλλά δεν ξεφεύγει ούτε εκεί από τη μοίρα του!
"Ήμουν ένας άνθρωπος", είναι οι τελευταίες του λέξεις. Λέξεις που κρύβουν όλη τη σημασία του αλτρουισμού…..
Οι Εζιντί, όπως θέλουν να ονομάζονται οι ίδιοι, περήφανοι ως λαός, πιστεύουν σε μία από τις αρχαιότερες θρησκείες με ρίζες από την Ινδία,με τον Άγγελο Παγόνι, σημαντικότερο των αγγέλων. Μελέκ Ταβούς είναι ο Άγγελος Παγόνι..
"Ενέχει και την καλοσύνη και την κακία, ακριβώς όπως ο άνθρωπος. Όποιο τρέφεις, αυτό επικρατεί"(σελ.105)
Με ένα γρήγορο σφυγμό αφήγησης, δεχόμαστε πλήθος πληροφοριών για τους Συροιακωβίτες (τους Συροχριστιανούς), αλλά και τους Κούρδους σείχηδες και τις διαφορές τους με το Ισλάμ.
Ακούμε τους σοφούς της Ανατολής να μιλούν με ποιήματα, θρύλους και παραβολές για ένα τόπο "παραμύθι που έρχεσαι, ακούς και φεύγεις". Τυχαίο που η δύναμη του παραμυθιού έρχεται από την Ανατολή και μαγεύει; Δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις διαφεντεύουν τις ζωές και αυξάνουν ένα αδηφάγο μίσος με το ρατσισμό και την παράνοια να τις συνοδεύουν.
Η "ΑΝΗΣΥΧΙΑ" είναι ένα μικρό σε αριθμό σελίδων, αλλά περιεκτικό σε συγκλονιστικά μηνύματα, βιβλίο…. ευανάγνωστο και διδακτικό! Ένα σπουδαίο βιβλίο που αξίζει της προσοχής σας, φίλες και φίλοι μου!
Περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου