ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022

Βιβλιοκριτική της Γιούλης Τσακάλου στον Ελεύθερο Τύπο για το βιβλίο "Μετά την καταστροφή" Χριστιάνα Λούπα, Εκδόσεις Ιωλκός


ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ: «Μετά την καταστροφή» ΣΜΥΡΝΗ – ΚΑΤΟΧΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΛΟΥΠΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ


 

Η συγγραφέας Χριστιάνα Λούπα αναλαμβάνει μέσα από το βιβλίο της μία δύσκολη αποστολή: Να καταγράψει τη μαρτυρία της Ευτέρπης Μαυρουδή - Αμυρά από τη Μικρασία στην Ελλάδα του σήμερα. Και φαίνεται πως το κατορθώνει, καθώς το ενδιαφέρον του αναγνώστη μένει αναλλοίωτο ως το τέλος του βιβλίου «Μετά την καταστροφή» ΣΜΥΡΝΗ – ΚΑΤΟΧΗ, εκδόσεις Ιωλκός, προσφέροντας συγκινήσεις, μελαγχολία, αφύπνιση στην ιστορική μνήμη και εν τέλει αισιοδοξία.

Η γε­νιά που  όπως με πίκρα αλλά και με τη σοφία των 90 χρόνων της  σημειώνει, βί­ω­σε στη νι­ό­τη της ένα ξεριζωμό μια λεηλασία ζωής και εδαφών, έναν πα­γκό­σμιο πό­λε­μο, τη γερ­μα­νι­κή κα­το­χή, την Εθνι­κή Αντί­στα­ση, έναν εμ­φύ­λιο πό­λε­μο και τα πέ­τρι­να χρό­νια που ακο­λού­θη­σαν!

Διαβάζοντας το βιβλίο πραγματικά μεταφερόμαστε σε μια δυστοπία που η συγγραφέας αφουγκράστηκε,  ή φαντάστηκε μέσα από τη μαρτυρία της Ευτέρπης Μαυρουδή - Αμυρά, σε σκηνές τραγικές, συγκινητικές,  ρεαλιστικές αλλά και σουρεαλιστικές, μέσα από μια γραφή που προσδίδει ακόμα ένα πρόσθετο ενδιαφέρον στο βιβλίο. Η αφήγηση ξεκινά με παράλληλες εναλλαγές στην οπτική γωνία αλλά και στην ταυτότητα του αφηγητή, ενώ ο συγγραφέας παίζει με τη ροή του χρόνου αλλάζοντας παράλληλα την αφηγηματική φωνή.

Μια χώρα γεμάτη ερείπια τάφους δυστυχία, πολλοί πέρασαν απ αυτήν.. ξεχάσαμε ποιοι και πόσοι.

Πολλοί πάτησαν και καταπάτησαν αυτή τη γη. Ήταν Γερμανοί; ήταν αντάρτες; Ήταν Χίτες; Τι σημασία έχει άλλωστε αρκεί που μετά ήρθε η ειρήνη.. άραγε αυτό αρκεί;

Eιρήνη είπαν τα παιδιά που πλανιούνταν στους δρόμους. Ειρήνη είπαν την καμένη γη τα ρημαγμένα χωριά ειρήνη και τα χαλάσματα, τα βομβαρδισμένα σπίτια και νοσοκομεία, ειρήνη τα είπαν κι αυτά!

Και μέσα σε όλη αυτή την κοσμοχαλασιά τους είπαν ζήστε αυτή είναι η ζωή.. ζωή που βγαίνει μέσα από μνήμες μαρμάρινους σταυρούς και ερείπια.

Στη λήθη ετσι κι αλλιώς αυτός ο λαός έχει μάθει να παραδίδει τα περασμένα στην ελπίδα εμπιστεύεται τα μελλούμενα.

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά διδάγματα που πήρε αυτή η γενιά αποτυπώνεται σ αυτή την μικρή παράγραφο για το βιβλίο.

Είναι φορές που οι στιγμές ξεχειλωμένες και μακρόσυρτες μας πλακώνουν, βαρύθυμες, δύσκαμπτες. Και είναι άλλες, οι ευτυχισμένες πόσο βιαστικές περνούν από πάνω μας σαν μελτεμάκι. Κι εμείς όλοι για αυτές τις στιγμές ζούμε που τόσο απειροελάχιστο χώρο καταλαμβάνουν μέσα στο μακρύ οδοιπορικό μας στο χρόνο..

Θαύμασα τη δύναμη αυτής της γυναίκας που μέσα στο λυκόφως της ζωής της έχει τη δύναμη στο τέλος και ευχαριστεί το Θεό για όλα όσα δύσκολα έζησε.. της αρκεί που έχει μάτια και βλέπει λουλούδια ν ανθίζουν πουλιά να κελαηδούν παιδιά και εγγόνια να παίζουν ξέγνοιαστα.. μια καρδιά γεμάτη αγάπη και την δύναμη να μην κρατά κακία ούτε μίσος σε κανέναν. Γιατί μόνο με την αγάπη τα πάντα νικιούνται σ αυτόν τον κόσμο.. άλλωστε η αγάπη δεν νικιέται ποτέ δεν ξεπέφτει και εξευτελίζεται.. Σοφή γυναίκα! Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμά της ας αγγίξουμε απαλά λίγο τη δύναμή της ας αναλογιστούμε ότι στα δύσκολα αντέχουμε για να μην χάσουμε τελικά το μυαλό μας!

Την λάτρεψα την κυρία Αμυρά πραγματικά! ένα ταξίδι γεμάτο μνήμες που συγκεντρώθηκαν στα  χρόνια ζωής και είναι αμέτρητες. Η συγγραφέας Χριστιάνα Λούπα κατάφερε να φέρει εις πέρας με μεγάλη επιτυχία την δύσκολη αποστολή της και να μας  μεταφέρει ζωντανά και άμεσα την ατμόσφαιρα μια ολόκληρης σκληρής εποχής.. 

Γιούλη Τσακάλου

Γιούλη Τσακάλου

Ελεύθερος Τύπος

Από το οπισθόφυλλο

1919. Η Σμύρνη ντύνεται στα γαλανόλευκα τα πλήθη ραίνουν τα ελληνικά στρατεύματα με δάφνες και ροδοπέταλα . . .

1922. Ένας πολιτισμός καταρρέει. Η Σμύρνη καίγεται. Έριδες ταλανίζουν την Ελλάδα. Η μικρή Ευτέρπη κατορθώνει να περάσει στην αντίπερα όχθη για να ξαναρχίσει τη ζωή της σε μια φτωχογειτονιά του Πειραιά.

1940. Οι άνεμοι του πολέμου σαρώνουν την Ευρώπη. Πώς μπορεί μια γυναίκα μόνη να τα βάλει με το μένος των καιρών; Θα καταφέρει, άραγε, να σώσει τα παιδιά της από τη λαίλαπα του ναζισμού; Θα μπορέσει να κρατήσει την ψυχή της αναλλοίωτη και να διατηρήσει την ανθρώπινη ταυτότητά της;

 


Η Χριστιάννα Λούπα αποφοίτησε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και τη Νομική Σχολή Αθηνών. Τα βιβλία της «Μετά την Καταστροφή, Σμύρνη-Κατοχή», «Στους Δρόμους του Πεπρωμένου, Μεσοπόλεμος-Κατοχή-Εμφύλιος» και η ποιητική της συλλογή «Απόπειρες» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ιωλκός. Το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο του National Ethnic Press and Media Council of Canada για την προώθηση του Ελληνισμού στο εξωτερικό. Επίσης, ποιήματά της έχουν βραβευθεί σε διεθνείς ποιητικούς διαγωνισμούς. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες της Ελλάδας και της Ομογένειας και είναι ιδρύτρια της ηλεκτρονικής εφημερίδας www.palmografos.com. 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου