ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ γράφει η Τέση Παπαθανασίου για το βιβλίο "Η Ελένα ξέρει" Κλαούδια Πινιέιρο - Εκδόσεις Carnívora

 

Η Ελένα ξέρει, Κλαούδια Πινιέιρο

Εκδόσεις Carnívora

Μια ασθένεια που δεν ανιχνεύεται, παρά μόνο παρατηρείται απο τα συμπτώματά της.

Ένας θάνατος που δεν ερευνάται, απλά δικαιολογείται. Μια σχέση μάνας κόρης που αγαπιούνται με τον τρόπο τους. Κι ένα ηθικό χρέος που δεν ξεπληρώνεται. Τι γίνεται όταν σου ζητάνε "πιο πολύ" από όσο μπορείς να δώσεις;

Η Ελένα ξέρει πως το σώμα της ακόμα δεν υπακούει. Έχει καταπιεί με δυσκολία το χάπι και περιμένει να επιδράσει η ουσία για να μπορέσει να σηκώσει το δεξί πόδι και να το βάλει μπροστά. Και μετά να ακολουθήσει το αριστερό. Όσο περιμένει μετράει τους δρόμους που έχει να περάσει μέχρι τον σταθμό και τα λεπτά που της μένουν για να προλάβει το τρένο των δέκα. Η Ελένα ξέρει πόσο δύσκολο είναι αυτό περπατώντας με τον δικό της αργό ρυθμό και με το κεφάλι κάτω να μπορεί να κοιτάζει μόνο το πάτωμα. Δεν έχει όμως επιλογή. Το οφείλει στην κόρη της.

Ο τρόπος γραφής αυτής της γυναίκας είναι συνταρακτικός. Οι περιγραφές της ασθένειας δίνονται μέσα από απλές κινήσεις ή τα μάτια των περαστικών, η ανάλυση σχέσεων και συναισθημάτων γίνεται μέσα από την απόσταση που περπατούν οι δύο ηρωίδες η μία από την άλλη, η παραδοχή του θανάτου έρχεται μέσα από την αποκάλυψη του δράματος μιας ξένης και η επιλογή της ζωής μέσα από το χάδι ενός γάτου. Ο δε τρόπος που επαναλαμβάνεται στο κείμενο η φράση "Η Ελένα ξέρει" είναι σπαρακτικός.

Δεν είναι μόνο ότι έκλαιγα καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης, δεν είναι μόνο ότι με έβαλε να σκεφτώ πολλές πλευρές της ζωής και τον ίδιο τον θάνατο, δεν είναι μόνο ότι αισθάνθηκα τυχερή που είμαι ακόμα στο λίγο, στο πολύ λίγο και όχι στο "Πλας" στο "πιο πολύ". Είναι που με έκανε να ξέρω τι θα αποφασίσω.

Η Ελένα ξέρει. Εκείνη τη μέρα έβρεχε και η κόρη της φοβάται τη βροχή. Η Ελένα ξέρει. Μα προτιμά να περάσει τη δική της μικρή Οδύσσεια, παρά να παραδεχτεί. Η Ελένα ξέρει. Μα επιλέγει να ζει, όσο κι αν υποφέρει. Αλαζονικά. Λίγο, λίγο. Μέχρι το επόμενο χάπι.

Συγχαρητήρια πολλά στις κυρίες που δημιούργησαν τις εκδόσεις Carnívora και επιλέγουν να μας γνωρίσουν σπουδαίους συγγραφείς ενός συγκεκριμένου είδους, του ισπανόφωνου νουάρ. Μην πάει ο νους σας στο αστυνομικό, καμία σχέση, όπως διάβασα και στη σελίδα των εκδόσεων τα έργα που μεταφράζουν έχουν όλα μια 'μελαγχολική ποιητική'. Θα αναζητήσω σίγουρα τα υπόλοιπα βιβλία τους.

Τέση Παπαθανασίου

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ