Η Αποψη της κ. Γιούλης Τσακάλου για το βιβλίο "Μικρό χρονικό τρέλας" Αύγουστος Κορτώ, Εκδόσεις Πατάκη!!

Ο Αύγουστος Κορτώ είναι μια  περίπτωση ιδιόρρυθμη της σύγχρονης πεζογραφίας. Ο αυτοσαρκασμός και ο απλός σαρκασμός είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά  που συστηματικά υφαίνει σε κάθε νέο βιβλίο του.  Με εξαιρετική ευρηματικότητα και πραγματικά εντυπωσιακή έμπνευση. 

 περισσότερα για το συγγραφέα μας εδώ

Τα αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά, ή καλύτερα αφηγηματικές εμμονές του , τα συναντάμε και σε αυτό το βιβλίο. Οι ήρωες, οι οποίοι σε όλα τα βιβλία του Κορτώ είναι παθιασμένα υποδουλωμένοι στα "κουσούρια" τους δεν υπονοεί τίποτα και δεν κρύβει τίποτα . Είναι εν τέλει  απόλυτα ειλικρινής κι ακομπλεξάριστoς, προσκαλεί τον αναγνώστη σε μία διαδικασία απόλαυσης δεν διστάζει να ξεγυμνώσει την ψυχή του.

Οι εκτενείς αναλύσεις και περιγραφές είναι τόσο παραστατικές αυτή τη φορά (μια και είναι αυτοβιογραφία ) , όχι γιατί υπακούν σε αυστηρούς αφηγηματικούς κανόνες , αλλά επειδή ακριβώς στήνουν ένα άκρως ερεθιστικό σκηνικό, στο οποίο ο αναγνώστης αν αφεθεί, είναι σίγουρο ότι θα ενταχθεί κι ο ίδιος , για όσο κρατάει η ανάγνωση.  

περισσότερα για το βιβλίο εδώ

O Κορτώ ξεπερνάει  συνδυάζει άψογα  την γραφή/αφήγηση ως αυτοσκοπό με την διαρκή τήρηση της αγωνίας σε ένταση. Και μάλιστα, προσθέτοντας άλλο ένα στοιχείο, αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από όλα. Το χιούμορ. Είναι διάχυτη η αίσθηση του αυτοσαρκασμού σε όλο το βιβλίο. Χωρίς να σημαίνει ότι  όλη η ιστορία δεν εχει μεταφερθεί άψογα.  Αν το κοινό είναι άσχετο, αν εκλάβει τοις μετρητοίς όσα αναγιγνώσκονται σε επίπεδο παρωδίας, είναι βέβαιο ότι δεν θα ικανοποιηθεί, ότι θα χλευάσει κι ότι εν τέλει θα απορρίψει το έργο. Μεγάλη παγίδα, στην οποία πέφτουν οι αμόρφωτοι   και αστοιχείωτοι αναγνώστες (αυτοί που τον χλευάζουν) , οι οποίοι σήμερα είναι πάρα πολλοί και το κακό είναι ότι και αυτοί έχουν γνώμη, την οποία έχουν δικαίωμα και να εκφράζουν κι από πάνω (αντί να ανοίξουν μερικούς τόμους να ξεστραβωθούν πριν αρχίσουν να ασχολούνται με την "κριτική"). 

Το βιβλίο του είναι ένα εξαιρετικό αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα,  ο συγγραφέας έχει πετύχει το στόχο του να μας μεταφέρει με συγκινητικό τρόπο τα όσα πραγματικά έζησε και δεν διστάζει να τσαλακωθεί  πράγμα που λίγοι τολμούν Ο εξαιρετικός τρόπος με τον οποίο υπονομεύει οποιεσδήποτε ηθικολογικές αναζητήσεις, στις οποίες σκόπιμα ρίχνει τον καημένο τον αναγνώστη του, κορυφώνεται στο τέλος του βιβλίου.

Προσωπικά πιστεύω οτι δίκαια  μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας από τους καλύτερους ψυχογράφους στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία-αλλά παράλληλα είναι κι ένα απίστευτα σοκαριστικό βιβλίο-όσοι το διαβάσετε θα καταλάβετε γιατί.. Εμβαθύνει με απίστευτη οξυδέρκεια στον πόνο και την ψυχική οδύνη του  σταυρώνοντας την ψυχή του στην κυριολεξία !! ο λόγος του  ρέει και δεν σ' αφήνει να τ' αφήσεις. Κάποιες στιγμές μ' έκανε να κλάψω με αναφιλητά νιώθοντας την ανάγκη αν ήταν μπροστά μου να τον πάρω αγκαλιά και να τον παρηγορήσω  και άλλες φορές  μ έκανε να  γελάω σαν παιδάκι. Δείχνει πόσο καλός γνώστης είναι του ψυχισμού του ανθρώπου. Ωμή γλώσσα που λίγοι μπορούν να αποδώσουν σωστά . Το τέλος χμ  δε μπορώ να φανταστώ κάποιο φινάλε που θα ήταν ιδανικό για μια τέτοια ιστορία αριστοτεχνικής ακροβασίας ανάμεσα στην πραγματικότητα και την παράνοια.. 

Πάντως ένα εχω να πώ στον Αύγουστο Κορτώ αν ήταν εκείνος στη θέση του Δαλάι Λάμα σίγουρα  ο κόσμος θα ήταν καλύτερος ''γιατρεύοντας'' με αυτό τον τρόπο τους ανθρώπους ...  

Φωτό : Γιούλη Τσακάλου!!

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ