ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ, Η Αποψη της κ. Αναστασίας Δημακοπούλου για το βιβλίο "Η Χρονιά της μαγικής σκέψης" Εκδόσεις Κέδρος!!




 περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Ο τίτλος του συγκεκριμένου βιβλίου μου κέντρισε το ενδιαφέρον να το αναζητήσω, καθώς άρχιζα ν΄αναρωτιέμαι με τί καταπιάνεται, τί είναι αυτό που το χαρακτηρίζει, τί άραγε να κρύβεται πίσω από αυτόν τον υπέροχο τίτλο! 

Η υπόθεση στο οπισθόφυλλο μ΄εξίταρε περισσότερο..ανθρώπινη, προσφιλής, κάτι το οποίο συμβαδίζει με την ζωή, θεωρείται φυσικό και απροσπέλαστο..ο θάνατος και η διαχείρηση του! Η αντιμετώπιση του πένθους, όταν η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μας απογυμνώνει! Όταν η ισοπεδωτική δύναμη του θανάτου, κατακρεμνίζει το είναι μας, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους μ΄ένα ζοφερό μέλλον! Όταν η αλήθεια του θανάτου φαντάζει οδυνηρή και συ αδυνατείς να πιστέψεις, να συμβιβαστείς...και όταν η ψυχολογική κατάρρευση είναι προ των πυλών και κάπου εκεί παραμονεύει η μεγαγχολία και η κατάθλιψη...

Η αλήθεια είναι ότι μόνο όταν βρεθείς στην θέση του ανθρώπου που θρηνεί, μπορείς να συναισθανθείς την απεραντοσύνη του πόνου του. Το πένθος αποδεικνύεται εν τέλει ότι είναι μία περιοχή που κανείς μας δεν γνωρίζει, ώσπου να βρεθεί εκεί....και τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να διαβάσεις την χρονιά της μαγικής σκέψης.... Η συγγραφέας Τζόαν Ντιντιόν εξιστορεί την προσωπική της περιπέτεια, αρκετά αποστασιοποιημένη και χωρίς συναισθηματικούς μελοδραματισμούς. 

Με αξιοπρέπεια και ρεαλιστικότητα καταθέτει την ψυχή της και τις δύσκολες στιγμές που βίωσε, όταν προπαραμονή πρωτοχρονιάς, την ώρα του δείπνου βλέπει τον αγαπημένο της άνδρα να σωριάζεται στο πάτωμα. Η καρδιά του -και ύστερα από ένα επιβαρυμένο ιστορικό- τον πρόδωσε, χωρίς οι γιατροί να μπορούν να τον επαναφέρουν στην ζωή. Κάθεσαι για δείπνο και η ζωή που ήξερες τελειώνει, έτσι απλά σε μια στιγμή. 

Ένας επιτυχημένος γάμος που μετράει 40 χρόνια, έχει ένα τέλος άδοξο, βίαιο και απροσπέλαστο. Έχοντας στην εντατική την μοναχοκόρη της, με πνευμονία, που εξελίσσεται ραγδαία σε σηπτικό σοκ, ακολουθεί και ο χαμός του άνδρα της, τόσο αναπάντεχα και γρήγορα που η συγγραφέας, αρχίζει ν΄αναρωτιέται τί είναι τελικά η ζωή, τι είναι λογική και τί όχι και πώς βιώνει ο άνθρωπος τις μέρες που ακολουθούν τέτοιου είδους γεγονότα, πώς μαζεύει τα κομμάτια του και συνεχίζει... 



 Για να μετριάσει τον πόνο και την ένταση των δυσάρεστων συναισθημάτων, η συγγραφέας επινοεί την “μαγική” σκέψη. Σαν πλάνα από κινηματογραφική ταινία, αναβιώνουν χαρούμενες, ζωντανές σκηνές από ένα παρελθόν, που επιθυμεί να κρατήσει έντονο στο μυαλό της. Αρχίζει την αντίστοφη μέτρηση σε γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή της, σε διάσπαρτες χρονικές στιγμές, για να καταλήξουν όλα στον θάνατο του άνδρα της. 

Προσπαθεί ν΄ανασύρει από το παρελθόν σημαντικές ημερομηνίες, προσφιλείς συνήθειες, γλυκές θύμησες, αγαπημένους προορισμούς, που ίσως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ψυχοθεραπευτικά στην κατάστασή της. Από την άλλη, αυτή η αναδρομή σ΄ένα κοινό παρελθόν, την κυριεύει από τύψεις και ενοχές, για όσα ενδεχομένως παρέλειψε να κάνει, για όσα ήθελε να πει και δεν το επιχείρησε, για ματαιωμένες προσδοκίες... Ίσως, οι απανωτές ημερομηνίες, τα πολλαπλά ονόματα, η αναφορά σε ιατρικά εγχειρίδια, να κουράσουν τον αναγνώστη. Δεν είναι λίγες οι φορές που η ουσία χάνεται, αφού ο αναγνώστης πελαγώνει, μέσα σ΄ένα καταιγισμό επιστημονικών όρων και ονομάτων. Δεν παρεκκλίνει όμως του βαθύτατου νοήματος που θέλει να περάσει. 

Η συγγραφέας θέλει να προσπεράσει το ζήτημα της αυτολύπησης, να οικτίρει τον εαυτό της...Μέσα από μία βαθύτατη ενδοσκόπηση και έχοντας μελετήσει δεκάδες άρθρα, θα πετύχει το αντίθετο...ν΄αντικρύσει μ΄αισιόδοξη ματιά το μέλλον. 

Η προσωπική μαρτυρία της Τζοάν Ντιντιόν, καταγράφεται στο βιβλίο με απίστευτη ειλικρίνεια, σοβαρότητα, ρεαλισμό και δημοσιογραφικό ύφος. Παρόλο το μέγεθος της απώλειας, είναι απαλλαγμένη από συναισθηματικές εκρήξεις και θρηνωδίες. Η Χρονιά της μαγικής σκέψης βραβεύτηκε από τις New York Times. 

Επιπλέον,-σύμφωνα με το επίμετρο του βιβλίου- τιμήθηκε ως ένα από τα κορυφαία βιβλία της δεκαετίας και κατατάχθηκε στα σύγχρονα αριστουργήματα της παγκόσμιας πεζογραφίας, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο National Book Award για το 2005!

 ΥΓ...θα ήθελα ν΄αφιερώσω τις σκέψεις μου αυτές στην πρόσφατα, άδικα χαμένη Έρυ Μπαϊκούση μαζί με τα βαθύτατα συλλυπητήρια στους δικούς της...

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για την ομάδα
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου