περίληψη του βιβλίου εδώ
Η συγκλονιστική ιστορία της Άννας, της Άννας της διπλανής πόρτας, της δικής μας Άννας καθηλώνει την αναγνωστική ματιά!
Η αγαπημένη συγγραφέας επανέρχεται με το νέο της πόνημα “οι σιωπές της ενοχής”μέσα από το οποίο παρουσιάζει ένα νέο θέμα, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει σε κάθε βιβλίο της, κρατώντας για άλλη μια φορά ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη, έως το τέλος.
Η λαχτάρα με την οποία κάθε φορά ανοίγω ένα βιβλίο της, για να βυθιστώ στις σελίδες του, να ταυτιστώ με τους ήρωες, τα πάθη και τις αδυναμίες τους, διαδέχεται την απογοήτευση όταν κλείνω και την τελευταία σελίδα.
Η επιδεξιότητα της κ Μανιάτη, ν΄αντιμετωπίζει σφαιρικά ένα θέμα, αναλύοντάς το σε όλες τις πιθανές εκφάνσεις του, με την ανάλογη ευρηματική πλοκή, να το τεκμηριώνει κατακλύζοντας τον αναγνώστη με ανάμεικτα συναισθήματα, έως ότου νιώσει την πολυπόθητη εξιλέωση, είναι όντως πρωτοφανής! Είναι τελικά καθοριστικής σημασίας, το πόσο τα παιδικά βιώματα-ευχάριστα ή δυσάρεστα- επιδρούν στην ψυχοσύνθεση του ατόμου, διαμορφώνουν την συμπεριφορά του και δρομολογούν την πορεία του στην ζωή!
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, διαβάζουμε για τα δύσκολα παιδικά χρόνια της μικρής Άννας, η οποία σε ηλικία 4 χρονών, είχε εγκαταλειφθεί από τον μπαμπά της, στην θεία της, σ΄ένα ορεινό χωριό της Πάφου. Η αυστηρή συμπεριφορά της θείας, η αδιαφορία και η απάθεια απέναντι στις βιοτικές και συναισθηματικές ανάγκες της μικρής, δεν της άφηναν περιθώρια για τα χάδια και τις αγκαλιές, για τ΄αυτονόητα δηλαδή που απεγνωσμένα αποζητά ένα μικρό παιδί. Και οι μικρές δόσεις αγάπης και τρυφερότητας που έπαιρνε τις λίγες φορές από την μητέρα της, δεν ήταν ικανές για να καλύψουν το τεράστιο κενό της παιδικής ψυχής. Και μάλιστα, στην πορεία βλέπουμε ότι καθώς της είχε γίνει πλέον βίωμα η αδιαφορία που εισέπραττε από τους άλλους, παρερμήνευε την αγάπη και το ενδιαφέρον της μητέρας τη, μεταφράζοντάς το σε υπεπροστατευτικότητα ή θεωρώντας τον εαυτό της ανάξιο αγάπης και αποδοχής. Τα συναισθήματα αυτά υπεισήλθαν ιδιαίτερα στον ψυχισμό της, μετά τον θάνατο της βασανισμένης φίλης της και την απόπειρα βιασμού και αναλγησίας εις βάρος της.
Η μικρή Άννα κλείστηκε στον εαυτό της, στις σιωπές της ενοχής και της ντροπής, στις “αιώνιες σιωπές, που συνόδευαν κάθε βήμα, κάθε σκέψη, κάθε αντίδραση...” Αργότερα, μαζί με την αδελφή της και μέχρι να φθάσει στην ενηλικίωσή της, πέρασε ακόμη πιο δύσκολες στιγμές στο νέο σπίτι του πατέρα της. Ψυχρότητα, παντελής αδιαφορία εισέπραξε από τον πατέρα της, μίσος και κακία από την μητριά της.
Ο ήδη εύθραστος ψυχικός της κόσμος επιβαρύνθηκε περισσότερο, με συνέπεια την ερημιά και το κλείδωμα της ψυχής της! Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, βλέπουμε την Άννα να εγκαταλείπει το σπίτι της για να κυνηγήσει τ΄όνειρό της να γίνει γιατρός.
Έχοντας πλέον φθάσει σε μια ηλικία ικανή να κρίνει το σωστό από το λανθασμένο,με γνώμονα την ελεύθερη βούληση και λογική, πίστεψε ότι θα μπορούσε ν΄απαλλαγεί από τις ενοχές του παρελθόντος και ν΄αποκτήσει ψυχική ισορροπία. Το τείχος όμως που είχε υψώσει γύρω της, βυθίζοντας τον εαυτό της στην αυτολύπη και απογοήτευση ήταν ισχυρό και απροσπέλαστο.
Στα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής της, οι πληγές της συνεχίζουν να αιμορραγούν-στην πραγματικότητα ποτέ δεν επουλώθηκαν-με σοβαρό αντίκτυπο στην ολοκλήρωση της σχέσης της με το άλλο φύλλο. Από την άλλη, η έλλειψη αγάπης και ενδιαφέροντος της έγινε βίωμα...Αποτέλεσμα να μην ξέρει να εκφράσει τα συναισθήματά της και την αγάπη στους γύρω της, κλεισμένη σ΄ενα ολοένα και μεγαλύτερο κουκούλι μοναξιάς και κατάθλιψης.
Αργότερα, καταξιωμένη και αναγνωρισμένη στον ιατρικό κύκλο θα έρθει αντιμέτωπη μ΄ένα εφιαλτικό δίλημμα. Πρόκειται άραγε για φόνους ή για ευθανασία; Ο τρόπος που αντέδρασε σε σοβαρές αποφάσεις της ζωής της, οφειλόταν άραγε σε συμπλέγματα της παιδικής της ηλικίας ή ήταν απόρροια της καλοσύνης απέναντι σε άτομα που είχαν θετική επίπτωση στον ψυχισμό της; και αν ναι, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις αυτών των επιλογών στην ζωή της; επιδεικνύει ανθρωπιά ή γίνεται τιμωρός μιας κατάστασης που την συνθλίβει;
Αμέτρητα τα ερωτήματα, πολύ όμως σοβαρές και οι απαντήσεις που καλούμαστε να δώσουμε ως αναγνώστες. Ένα καθαρά ψυχογραφικό έργο από μία πολυγραφότατη συγγραφέα!
Σκηνικό κινηματογραφικό, χαρακτήρες ολοκληρωμένοι, που συγκινούν βαθιά, εξοργίζουν και προβληματίζουν τον αναγνώστη αντλώντας από τις σελίδες του βιβλίου, σπουδαία μαθήματα ανθρώπινης ψυχολογίας. Ένας άνθρωπος που δεν γεύτηκε την τρυφερότητα και το χάδι, που στην ζωή του γνώρισε μόνο εχθρούς και μίσος, πώς θα μπορέσει να διαχειριστεί καταστάσεις, σεβόμενη τον όρκο του Ιπποκράτη, όταν έρχεται η στιγμή να πάρει θέση σε καταστάσεις επικίνδυνες και αβέβαιες....αυτός είναι και ο κεντρικός πυρήνας του βιβλίου, η αφετηρία έναρξης για προβληματισμό και συζήτηση.
Θα καταφέρει να ξεφύγει από τις ερινύες της ή αυτές θα γίνουν η “αχίλλειος πτέρνα”, το αδύναμο σημείο που θα καθοδηγεί την ζωή της;
Απαντήσεις στους προβληματισμούς και στα ερωτήματα που θέτει η αγαπημένη συγγραφέας θα πάρουμε, αν φυσικά μελετήσουμε το νέο της βιβλίο “οι σιωπές της ενοχής”. Για άλλη μία φορά, της αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και εύχομαι ολόψυχα, κάθε επιτυχία στο νέο της πόνημα!
Περισσότερα για τη συγγραφέα μας εδώ :
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για την ομάδα
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου