ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη της Αναστασίας Δημακοπούλου για το βιβλίο "ΙΧΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ" Ελευθερία Μεταξά, Εκδόσεις Μίνωας

ΙΧΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Ελευθερία Μεταξά – Εκδόσεις Μίνωας

   Οι ιστορίες της συγγραφέως Ελευθερίας Μεταξά  έχουν έναν ιδιαίτερο προσωπικό χαρακτήρα, μία προσωπική χροιά και ένα ύφος που ξεχωρίζουν. Σε κάθε ιστορία της νιώθω, ότι βρίσκομαι μπροστά σε ένα κινηματογραφικό πλάνο, νιώθω την αδρεναλίνη μου να εκτοξεύεται και όσο η έρευνα προχωράει και δίνονται απαντήσεις στους γρίφους, τόσο αισθάνομαι μάρτυρας αλλά και συμμέτοχος στην ανακάλυψη στοιχείων που φωτίζουν την υπόθεση.

   Στο φετινό αστυνομικό της μυθιστόρημα ΙΧΝΟΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, ο αστυνομικός ιδιωτικός ερευνητής Μάνος Βαρσάμης και η ικανή ψυχολόγος και συνεργάτιδά του Έλσα Γληνού, βρίσκονται απέναντι σε ένα δισεπίλυτο και απαιτητικό γρίφο που επιβάλει την πολύ καλή συνεργασία του αστυνομικού δαιμόνιου που χαρακτηρίζει τον Βαρσάμη με την διεισδυτική ματιά και οξυδέρκεια της Γληνού.

«..ή..θεια. Με άρ…αξ.. … ..ύπ..ς»

  Το παραπάνω μισοσβησμένο μήνυμα, που αχνοφαίνεται στον καθρέφτη της τουαλέτας ενός ξενοδοχείου αποτελεί την απαρχή μίας πολυσύνθετης περιπέτειας, με άρωμα εποχής, καθώς εμπλέκονται: οι καταραμένοι ποιητές του 19ου αι. σε συνδυασμό με εξαφανίσεις και δολοφονίες νεαρών εφήβων κοριτσιών και το βιβλίο ενός συγγραφέα, που βλέπει την μυθοπλασία του να παίρνει σάρκα και οστά και να εκτυλίσσεται σε πραγματικό πλάνο. Ποιος αλήθεια αντιγράφει την υπόθεση του βιβλίου του; Ποιος είναι ο διαβόητος «Γύπας»; Πώς εμπλέκεται με τους καταραμένους ποιητές του 19ου αι. και το μυστηριακό ποτό αψέντι και γιατί ο σκοτεινός δολοφόνος χρησιμοποιεί την σαγηνευτική ευωδιά από τα τριαντάφυλλα, σα ταφόπλακα στα απεχθή εγκλήματά του;

  Στοιχεία φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, το καθένα με τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα, που όμως μέσα στα δαιδαλώδη μονοπάτια του μυαλού της Ελευθερίας συντίθενται μ΄ εξαιρετική μαεστρία πετυχαίνοντας ένα εντυπωσιακό φινάλε, που καθηλώνει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Η συγγραφέας χτίζει το μυθιστόρημά της με πλοκή συμπαγή και κινηματογραφική.

  Δίνει στην αφήγησή της μία ανατρεπτική διάσταση που ο αναγνώστης αδυνατεί να συλλάβει καθώς, εκεί που φαίνεται, να συμμετέχει και ο ίδιος νοερά στην εξεύρεση λύσης και στην συγκέντρωση στοιχείων και η συγγραφέας να τον καθοδηγεί βήμα-βήμα ακολουθώντας τις αλλεπάλληλες εξελίξεις, νιώθει ότι κάτι δεν του αποκαλύπτεται, κάτι του διαφεύγει και διερωτάται «μήπως μία δεύτερη ανάγνωση ξεδιαλύνει το τοπίο;»

  Το κείμενο είναι καλογραμμένο, διαθέτει ρυθμό ενώ η αμεσότητα που επιτυγχάνεται μέσα από τους ζωντανούς διαλόγους, δίνει μία προφορικότητα στην αφήγηση, σκιαγραφείται σφαιρικά η ψυχοσύνθεση των ηρώων και γίνεται πειστικότερη η διαγραφή των χαρακτήρων τους.

  Η γοητεία των γρίφων, το έντονο μυστήριο, η ατμοσφαιρικότητα μιας άλλης εποχής, που αποτελεί την αφετηρία μίας σειράς εγκλημάτων, η έντονη αγωνία και δράση, το διάσπαρτο χιούμορ που πολύ έξυπνα χειρίζεται η συγγραφέας, η έντονη φαντασία που διαθέτει και τέλος η ικανότητα της να πλέξει περίτεχνα στοιχεία του παρελθόντος προσαρμόζοντάς τα στο παρόν, είναι αυτά που με κέρδισαν στην καινούργια αστυνομική περιπέτεια ΙΧΝΟΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ της Ελευθερίας Μεταξά.

 

 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Συνέντευξη του εκδότη Νώντα Παπαγεωργίόυ στη Γιούλη Τσακάλου Ελεύθερος Τύπος 20/01/24 για τα 30 χρόνια Μεταίχμιο στο χώρο του βιβλίου!

Συνέντευξη του εκδότη Νώντα Παπαγεωργίου στη Γιούλη Τσακάλου Ελεύθερος τύπος για τα 30 χρόνια Μεταίχμιο στο χώρο του βιβλίου!

+++

30 χρόνια εκδόσεις Μεταίχμιο

 

Ο ιδρυτής τους κος Νώντας Παπαγεωργίου μιλάει στον Ελεύθερο Τύπο και στη Γιούλη Τσακάλου για την πετυχημένη διαδρομή του εκδοτικού οίκου και τις μεγάλες ευθύνες απέναντι στο αναγνωστικό κοινό!

1. Πώς και πότε αποφασίσατε να δημιουργήσετε τον εκδοτικό σας οίκο; Πώς εξελίχθηκε η ταυτότητά του μέσα στον χρόνο;

Η απόφαση πάρθηκε εν θερμώ μεταξύ φίλων εκπαιδευτικών. Εκείνη την εποχή δίδασκα ως φιλόλογος σε σχολεία και κάποια στιγμή σε μια κουβέντα  με  συναδέλφους, που έγιναν λίγο αργότερα και συγγραφείς των βασικών φιλολογικών βοηθημάτων με τα οποία ξεκίνησε το Μεταίχμιο, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα ενός εκδοτικού οίκου. Έτσι, το Μεταίχμιο ξεκίνησε δειλά δειλά με την έκδοση εκπαιδευτικών βιβλίων για το Γυμνάσιο και κάποιων επιστημονικών συγγραμμάτων ανθρωπιστικών σπουδών, για να επεκταθεί από το 2000 στη λογοτεχνία, μεταφρασμένη και ελληνική, στο παιδικό βιβλίο και στο non fiction.

2. Πώς προέκυψε ο τίτλος «Μεταίχμιο»; Ποιο ήταν το έμβλημά σας;

Κατά την αναζήτηση ενός πρωτότυπου τίτλου για τον νεοσύστατο εκδοτικό οίκο προτάθηκε η λέξη Μεταίχμιο, άρεσε σε όλους μας και τελικά επικράτησε.

3. Σε ό,τι αφορά την επιλογή των κειμένων που εκδίδετε, σταθμίζετε το ενδεχόμενο οικονομικό όφελος; Θα τυπώνατε ένα βιβλίο που, ενώ θα σας ικανοποιούσε η ποιότητά του, θα γνωρίζατε ότι –για οποιονδήποτε λόγο– δεν θα ήταν οικονομική επιτυχία;

Είναι άλλο να είσαι εκδότης και άλλο να είσαι επιχειρηματίας. Προσπαθώ να τα συνδυάσω. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι, γιατί η ζυγαριά δεν ισορροπεί πάντα.

Το μότο μου όμως από την αρχή της καριέρας μου και της ίδρυσης του εκδοτικού οίκου, το οποίο με συνοδεύει μέχρι σήμερα,  είναι η ποιότητα. Με ενδιαφέρουν τα καλά βιβλία, αυτά που αντέχουν στον χρόνο, αυτά που αγγίζουν κάποια ευαίσθητη αναγνωστική χορδή και αγκαλιάζονται από τους αναγνώστες, αν φτάσουν στα χέρια τους. Είμαστε πολύ προσεκτικοί στις επιλογές μας, γιατί μεγάλο μέρος των αναγνωστών μας, αν όχι το μεγαλύτερο, είναι παιδιά, και πρέπει πάντα να προσέχουμε τι προτείνουμε στα παιδιά.

4. Ένας εκδοτικός όμιλος, κ. Παπαγεωργίου, πώς υπολογίζει το «άνοιγμα σε βιβλία κάθε χρόνο» (το ρίσκο που παίρνει με τις εκδοτικές επιλογές του συμπεριλαμβανομένου και του κόστους διαφήμισης), αν λάβουμε υπόψη μας τη δύσκολη οικονομική συγκυρία;

Χωρίς ρίσκο δεν πάμε μπροστά. Προσέχουμε όμως να κάνουμε σωστές εκδοτικές επιλογές και να προωθούμε τα βιβλία μας με πολλούς τρόπους.

Αν πράγματι έπρεπε να εκδοθούν, σίγουρα θα συναντήσουν και κάποιους αναγνώστες.

5. Τι πιστεύετε; Οι Έλληνες διαβάζουν;

Ας μη βαυκαλιζόμαστε. Οι Έλληνες δεν διαβάζουν συστηματικά. Δεν είναι ενεργητικοί αναγνώστες. Τα στοιχεία είναι απογοητευτικά. Δεν υπάρχει αναγνωστική κουλτούρα και δεν καλλιεργείται από την πολιτεία. Για να μεγαλώσουμε αναγνώστες χρειάζονται θεσμικά μέτρα, βιβλιοθήκες με σύγχρονους τίτλους, σχολεία που προωθούν την ανάγνωση, δράσεις φιλαναγνωσίας που εμπλέκουν όλους μας, όπως η χριστουγεννιάτικη παράδοση της Ισλανδίας, όπου όλοι κάνουν δώρο ένα βιβλίο.

6. Με ποιο κριτήριο εντάσσετε Έλληνες και ξένους συγγραφείς στο εκδοτικό σας πρόγραμμα;

Με το κριτήριο ότι έχουν γράψει μια απολαυστική ιστορία ή με το κριτήριο ότι το βιβλίο τους θα προβληματίσει, αν πρόκειται για μη μυθοπλαστικά βιβλία. Δεν μπορούμε φυσικά να αγνοήσουμε τους καταξιωμένους συγγραφείς, όπως την Annie Ernaux, κάποια βιβλία της οποίας είχαν κυκλοφορήσει στα ελληνικά πριν από χρόνια, αλλά ήταν εξαντλημένα, και επενδύσαμε στο να μεταφράσουμε από την αρχή το έργο της αναθέτοντας στην εξαιρετική μεταφράστρια Ρίτα Κολαΐτη όλα τα βιβλία της. Και με το Νόμπελ που ήρθε το 2022 δικαιωθήκαμε. Πάντα όμως αναζητούμε τις νέες λογοτεχνικές φωνές, είτε είναι Έλληνες είτε είναι ξένοι, που πιστεύουμε ότι θα ξεχωρίσουν και αναλαμβάνουμε να τις συστήσουμε και στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό.

7. O εκδότης Νώντας Παπαγεωργίου σε ποια κατηγορία βιβλίων επενδύει περισσότερο;

Σε όλες, χωρίς καμία διάκριση. Ένας πατέρας δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα παιδιά του.

8. Σε μια εποχή όπου η κουλτούρα της ακύρωσης έχει τη δική της δυναμική στη δημόσια σφαίρα και ζητήματα πολιτικής ορθότητας εγείρονται πλέον και στη λογοτεχνία, κατά τη γνώμη σας πόσο επηρεάζεται η ελευθερία έκφρασης ενός συγγραφέα και σε ποιο βαθμό επιτρέπονται οι όποιες εκδοτικές παρεμβάσεις;

Είμαι τελείως αντίθετος του φαινομένου της «cancel culture», της διεθνούς τάσης για ηθικολογία που έχει επίκεντρο το Διαδίκτυο και κυρίως τα σόσιαλ μίντια τα οποία σε αυτές τις περιπτώσεις μετατρέπονται σε ένα τοξικό περιβάλλον με αναρτήσεις που κατακρίνουν, χλευάζουν και «ακυρώνουν» δημιουργούς και κατ’ επέκταση ανθρώπους. Ένα είδος «λαϊκού δικαστηρίου» δηλαδή.

Τα ζητήματα πολιτικής ορθότητας κατά τη γνώμη μου πρέπει να αφήσουν ανεπηρέαστη τη λογοτεχνία. Η ελευθερία έκφρασης ενός συγγραφέα είναι βασικό στοιχείο για να μπορέσει να δημιουργήσει, αρκεί να μην προσβάλει υπαρκτά πρόσωπα.

9. Ποια είναι η σχέση σας με τις νέες τεχνολογίες, τα Social Media, αλλά και το e-book; Η αγορά των audio books, για παράδειγμα, πόσο αλλάζει τα εκδοτικά δεδομένα;

Προσπαθώ να συμπορευτώ με την εποχή της ψηφιακής επανάστασης και εν μέρει έχω κάνει πρόοδο. Παρακολουθώ τα σόσιαλ μίντια στο μέτρο του δυνατού, διαβάζω ebooks και ακούω ενίοτε audiobooks, χωρίς όμως ούτε τα ακουστικά ούτε τα ψηφιακά βιβλία να έχουν υποκαταστήσει το χαρτί, την παραδοσιακή έντυπη έκδοση. Το ίδιο ισχύει και στην ελληνική αγορά. Ένα μικρό ποσοστό αναγνωστών προτιμά ebooks ή audiobooks. Πάντως, η άποψή μου είναι ότι οποιοσδήποτε τρόπος οδηγεί στην ανάγνωση βιβλίων είναι καλοδεχούμενος και ανοίγει τον δρόμο σε νέους αναγνώστες.

10. Τι προσδοκίες τρέφετε; Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια που θα μπορούσατε να μας εμπιστευθείτε; (χαμόγελο)

Προχωράμε στην υλοποίηση του εκδοτικού μας προγράμματος. Θα συνεχίσουμε να εκδίδουμε καλά βιβλία, είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε έπειτα από την αποδοχή που έχουμε εισπράξει τόσα χρόνια από όσους αγαπούν και είναι κοντά στο βιβλίο. Μία από τις προσδοκίες μου είναι ο πολιτισμός να βρει τη θέση που του αξίζει στη χώρα μας.

11. Και μια τελευταία ερώτηση: Αν σας ζητούσα να κάνετε έναν απολογισμό έπειτα από τόσα χρόνια σκληρής αλλά και δημιουργικής δουλειάς, τι θα λέγατε;

Θα έλεγα πως απ’ ό,τι φαίνεται, κάτι καταφέραμε. Κι αυτό δεν είναι λίγο. 

 

 

Γιούλη Τσακάλου

Ελεύθερος τύπος

 

Συνέντευξη της συγγραφέως Χαριτίνη Μαλισσόβα στη Γιούλη Τσακάλου στον Ελεύθερο Τύπο 16/01/2024 , Εκδόσεις Αρμός

Συνέντευξη με την Χαριτίνη Μαλισσόβα 16/01/2024 στον Ελεύθερο τύπο

Βιβλία : «Το πιο σοβαρό πρόβλημα του Αι Βασίλη - Μια μέρα στον βυθό  - Περίκλειστοι»

Εκδόσεις Αρμός

 

 

Η  Χαριτίνη Μαλισσόβα  εμπιστεύεται τις σκέψεις της στον Ελεύθερο τύπο και μιλάει για τα βιβλία της και τον τρόπο που θα μπορέσει να τα εισπράξει και να τα αγαπήσει ο κάθε αναγνώστης μικρός ή μεγάλος!

-Πώς ένας ενήλικας «εισβάλλει » στον κόσμο της παιδικής φαντασίας;

Έγραψα τα παιδικά βιβλία μου προσπαθώντας να βρω τρόπους να μιλήσω στους μαθητές μου για την Κρίση αλλά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο σχολικό περιβάλλον.Η πρώτη απόπειρα ήταν ένα μικρό θεατρικό για τους μαθητές μου της Α’τάξης και αργότερα τρία χριστουγεννιάτικα παραμύθια .Τα έγραψα σε μορφή ώστε να μπορούν να δραματοποιηθούν από μαθητές στη σχολική τάξη .Τα παιδιά εκπαιδεύονται σε συμπεριφορές πολύ πιο εύκολα όταν υποδύονται ρόλους .Έτσι με όχημα το φαντασιακό στοιχείο με τις Νεράιδες ,τους Πρίγκιπες ,το Ζωηρό Ξωτικό ή με τα ψαράκια και τις Γοργόνες τα παιδιά συνειρμικά καθρεφτίζουν  την πραγματικότητα της σχολικής τάξης ή της οικογενειακής ζωής ,μπαίνουν στη θέση των άλλων και αντιλαμβάνονται την σημασία που έχουν αξίες όπως η Αγάπη ,η Υγεία ,η Ειρήνη ,η Συμπόνια ,η Αλήθεια .Στο παραμύθι Μια μέρα στον Βυθό ήθελα να μιλήσω στα παιδιά για τη σημασία της συμπερίληψης ,της αποδοχής και της φιλίας .

-Πώς γεννιέται ένα βιβλίο σας και ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;

Είτε πρόκειται για ποίηση είτε για παιδικό βιβλίο ένα κοινωνικό ερέθισμα είναι συνήθως αυτό που  λειτουργεί ως κίνητρο για να γράψω.Από την καθημερινότητα με τις χαρές της έως τις δραματικές ανατροπές που επιβάλλουν η  Κρίση ,η πανδημία,η κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό πάντα με τον αντίκτυπο στις ανθρώπινες σχέσεις ,μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για να ξεκινήσω μια ιστορία ή ένα ποίημα  .

- Είναι σημαντικό να διδάσκουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία τον τρόπο που πρέπει να διαχειρίζονται την ύπαρξη του Αϊ -Βασίλη 

Τα παιδιά  είναι υποψιασμένα ,ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες τάξεις του δημοτικού σχολείου .Γνωρίζουν ακριβώς τι αντιπροσωπεύει ο Αϊ -Βασίλης και με διαβεβαιώνει γι’αυτό ,κάθε φορά ,η συζήτηση που κάνω μαζί τους την πρώτη μέρα που επιστρέφουμε  στο σχολείο μετά  τις διακοπές των Χριστουγέννων .

 

 

-Ποιο είναι το μυστικό για να αγαπήσει ένα παιδί τα βιβλία και τη «μυρωδιά του χαρτιού» και να το απομακρύνει από την ψυχρή τεχνολογία;

Είναι σημαντικές οι δράσεις φιλαναγνωσίας  στα σχολεία ,όταν γίνονται με ουσιαστικό τρόπο, όχι ευκαιριακά και επιφανειακά .

Προσπαθώ κάθε σχολική χρονιά να διαβάζω στα παιδιά αρκετά βιβλία, να προσκαλούμε στο σχολείο συγγραφείς και να μιλάμε επί της ουσίας για τη λογοτεχνία .

Σε ό,τι αφορά το σπίτι τα παιδιά καλό είναι  να επιλέγουν μόνα τους τα βιβλία που θα διαβάσουν και όχι απαραίτητα και  μόνο αυτά που τους προτείνει  κάποιος μεγαλύτερος ή κάποιος φίλος .Εννοείται φυσικά πως η παραίνεση «άνοιξε ένα λογοτεχνικό βιβλίο » από γονείς που δεν έχουν δώσει ποτέ  ανάλογο παράδειγμα δύσκολα πείθει τα παιδιά .

Τη δική μου αγάπη για τη λογοτεχνία εμφύσησαν ο πατέρας μου και οι  φιλόλογοί   μου .Το δίπολο σπίτι -σχολείο παίζει σημαντικό ρόλο  στο αν θα αγαπήσει το παιδί τη λογοτεχνία .

-Πέρα από τον παιγνιώδη τρόπο, ποιες είναι οι βασικές αρχές για να γράψει κανείς ένα «καλό» παραμύθι; 

Βασικότερη αρχή κάθε καλού βιβλίου είναι να βάζει το παιδί -αναγνώστη να σκεφτεί ,να μπει στη διαδικασία να συζητήσει ,να διατυπώσει ερωτήσεις και να του περάσει φυσικά και αβίαστα κάποια μηνύματα .

Η εικονογράφηση θεωρείτε πως είναι το Α και το Ω για την ανάδειξη ενός παιδικού αναγνώσματος;

Το Α και το Ω για ένα καλό παιδικό βιβλίο είναι να «συνομιλεί» ένα καλό κείμενο με μια καλή εικονογράφηση .

-Αρκετοί από εμάς συνηθίζουμε να δωρίζουμε στα παιδιά  βιβλία. Ποια νομίζετε  ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό παιδικό βιβλίο;

Ιδανικά ,όταν πρόκειται για δικό μας παιδί, καλό είναι να έχουμε το παιδί μαζί μας και να επιλέξει μόνο του το βιβλίο του .Έτσι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να το διαβάσει .Διαφορετικά ας ρίξουμε οι ίδιοι  μια ματιά στο βιβλίο πριν το κάνουμε δώρο ώστε το κείμενο ,η  εικόνα ,η έκδοση να  μάς ικανοποιούν ,σε λαμβάνοντας παντα υπόψη το  ηλικιακό πεδίο του παιδιού για το οποίο το προορίζουμε.

 

 

Ως εκπαιδευτικός που είστε, πώς πιστεύετε ότι πρέπει  να είναι τα βιβλία που απευθύνονται σε μικρούς αναγνώστες εκπαιδευτικά λογοτεχνικά ή  λογοτεχνήματα με εκπαιδευτικούς στόχους;

Να είναι έξυπνα δομημένα, να σέβονται και να καλλιεργούν γλωσσικά το παιδί, χωρίς να το κουράζουν και να διευκολύνουν τους εκπαιδευτικούς να τα χρησιμοποιήσουν στη σχολική τάξη .

Σε ό,τι με αφορά έγραψα τα παραμύθια με σκοπό να αποτελέσουν αφορμή για συζήτηση, να μπορούν να δραματοποιηθούν εύκολα και χωρίς μεγάλο προϋπολογισμό .Ήδη έχουν παρουσιαστεί από μαθητές  σε σχολικές γιορτές ,δίνοντας χαρά σε μαθητές ,εκπαιδευτικούς και γονείς ,γεγονός που δίνει και σε μένα μεγάλη ικανοποίηση .

-Έχετε γράψει ποίηση , παιδικά βιβλία, το εγχειρίδιο για τις Σχέσεις γονέων -εκπαιδευτικών στο δημοτικό σχολείο ενώ ταυτόχρονα αρθρογραφείτε για θέματα λογοτεχνίας και εκπαίδευσης.Τι σας έχει κερδίσει περισσότερο και με τι θα συνεχίσετε ;

Από παιδί αγαπώ τον ποιητικό λόγο, γι’αυτό και στα παραμύθια μου υπάρχουν  αρκετά ποιήματα .

Τον περασμένο Οκτώβριο εκδόθηκε το δεύτερο ποιητικό βιβλίο μου με τίτλο Περίκλειστοι,το οποίο κάνει τα πρώτα του βήματα. 

Φέτος συμπληρώνω δέκα χρόνια στην  αρθρογραφία και χαίρομαι ιδιαίτερα την ιδιότητα αυτή.. Υπάρχουν σκέψεις για νέα βιβλία, ωστόσο χρειάζονται χρόνο μέχρι να πάρουν τον δρόμο της έκδοσης 

 

Γιούλη Τσακάλου

Ελεύθερος τύπος