Γράφει η Γιούλη Τσακάλου για το βιβλίο "POWER KID -Κυριάκος Αθανασιάδης"Εκδόσεις Στερέωμα!

 POWER KID - ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

Ένα παιχνίδι με τις λέξεις, τις εικόνες και τα συναισθήματα είναι αυτό το βιβλίο!

Η ιστορία του Κυριάκου Αθανασιάδη γεμάτη με ήχους και χρώματα, ξυπνάει τις αισθήσεις. Τα αφηγηματικά μέρη εναλλάσσονται με τα διαλογικά δίνοντας ζωντάνια και παλμό στο κείμενο. Λόγος που ρέει και σε παρασύρει σε ένα μοναδικό ταξίδι φαντασίας, όπου κάθε φόβος καταρρίπτεται.

Μια ιδιαίτερα ευαίσθητη ιστορία που με ένα πολύ διακριτικό αλλά συνάμα τόσο δυνατό τρόπο αγγίζει το θέμα της αναπηρίας, της διαφορετικότητας. Αναδεικνύει τη δύναμη του μυαλού και τα ταξίδια που αυτό μπορεί να μας προσφέρει μέσα από τη φαντασία μας.

Μια διαφορετική προσέγγιση παιδικής λογοτεχνίας που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα παιδικά αναγνώσματα.

Ένα βιβλίο για κάθε μαμά, για κάθε παιδί… . Για κάθε αναγνώστη που αγαπά το καλό βιβλίο, θα μου επιτρέψετε να προσθέσω, καθώς πρόκειται για μια πολύ προσεγμένη έκδοση από τις εκδόσεις Στερέωμα !

Ο Power Kid είναι το Παιδί — Είναι ένας εκκολαπτόμενος υπερήρωας. Είναι αυτός που προορίζεται να σώσει την ανθρωπότητα όταν θα επιτεθούν στον πλανήτη μας κάποια όντα από το διάστημα: οι Εξωγήινοι Κακοί.

Όλα αυτά τού τα λέει η Μαμά, και μάλιστα κάθε μέρα, από τότε που το Παιδί ήταν μικρό και διαγνώστηκε με την αρρώστια που τον ταλαιπωρεί έκτοτε. Η Μαμά τον λατρεύει με όλη της την καρδιά και τον προσέχει μην της πάθει το παραμικρό. Και του λέει, συνεχώς, τη φοβερή αυτή ιστορία…

Και φυσικά το Παιδί τα πιστεύει όλα αυτά, γιατί δεν μπορεί να του λέει ψέματα η Μαμά — έτσι δεν είναι; Γιατί όταν ένα παιδί γελά, η καρδιά της μάνας χορεύει, τραγουδά. Όταν ένα παιδί έχει λυπημένα μάτια η καρδιά της μάνας σπάει γίνεται χίλια μικρά κομμάτια. Και γίνεται τόση δα μικρή σαν βώλος η καρδιά της μάνας όταν το παιδί της αρρωσταίνει. Κι άλλοτε, στη σκέψη και μόνο μην το χάσει, η καρδιά της παγώνει. Εδώ αρχίζει η φανταστική Επιστημονικής Φαντασίας ιστορία , αλλά συντοχρόνως  ένα προφητικό βιβλίο!

Κατορθώνει να κρατάει μικρό και μεγάλο αναγνώστη με καρφωμένο το βλέμμα, μέχρι το τέλος. Συγκλονιστικό φινάλε που ανοίγει έναν κατάλογο θεμάτων προς προβληματισμό.

Το μυθιστόρημα του Κυριάκου Αθανασιάδη, ένας τόμος 270 σελίδων, απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 9-10 ετών και πάνω. Αλλά και σε ενήλικες αναγνώστες.

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Ο Κυριάκος Αθανασιάδης γεννήθηκε το 1963 στη Θεσσαλονίκη και από πέρυσι ζει στην Πράγα. Έχει εκδώσει περί τα 30 βιβλία, ανάμεσά τους και αρκετά παιδικά: Ο χιονάνθρωπος που ήθελε να γίνει Αϊ-Βασίλης, Η βίλα των πνευμάτων, Μαγική εικόνα, Σαντιγί για μάγισσες (όλα τους από τις εκδόσεις «Μίνωας»), Ο άγριος Βασίλης («Εστία»), Μάγος είσαι; («Φαντασία»), Ο Λευκός Αξιωματικός («Κέδρος», βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για Παιδιά του περιοδικού Ο Αναγνώστης), τη σειρά Αρσέν & Φαντομά (Παπαδόπουλος 2017 κ.ε., μαζί με την Κίκα Τσιλιγγερίδου), καθώς και έξι μυθιστορήματα για εφήβους, με διάφορα ψευδώνυμα.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ - ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ, ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ!

 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

Αθήνα, Δεκέμβριος 1941.

Η πόλη έχει βυθιστεί στον εφιάλτη του μεγάλου λιμού. Ένας λοχαγός των Ες Ες, ο οποίος ερευνά μια υπόθεση για λογαριασμό του υπουργού Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς,

δολοφονείται άγρια στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία.

Την έρευνα της δολοφονίας αναλαμβάνει ο υπαστυνόμος Νίκος Αγραφιώτης, ο οποίος επιστρέφει στην ενεργό δράση ύστερα από το καθεστώς διαθεσιμότητας που είχε τεθεί

μετά την κλοπή της σβάστικας στην Ακρόπολη.

Η υπόθεση παίρνει γρήγορα απρόβλεπτες διαστάσεις και ο υπαστυνόμος θα διαπιστώσει ότι έχει εμπλακεί σε ένα φονικό παιχνίδι στο οποίο συμμετέχουν μαυραγορίτες,

μέλη της δωσιλογικής κυβέρνησης, επίορκα στελέχη της Ειδικής Ασφάλειας και αξιωματικοί των Ες Ες.

Μέσα από την περιπλάνησή του σε παράνομα στέκια, καζίνο και καμπαρέ αλλά και στα κολαστήρια της Γκεστάπο, θα αναζητήσει την αλήθεια, ενώ με τη βοήθεια ενός βετεράνου

της αστυνομίας και μιας μυστηριώδους κοπέλας θα βρεθεί μπροστά σε ένα παράτολμο σχέδιο που θα κρίνει χιλιάδες ζωές.

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, που φωτίζει την πιο σκοτεινή περίοδο της Κατοχής και αναδεικνύει άγνωστους έως τώρα πρωταγωνιστές.

Σχετικά με τον συγγραφέα

Ο Πάνος Αμυράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ αλλά γρήγορα στράφηκε στη δημοσιογραφία.

Ξεκίνησε την καριέρα του από την οικονομική εφημερίδα Εξπρές. Το 1994 εντάχθηκε στο δημοσιογραφικό δυναμικό του Ελεύθερου Τύπου, ενώ από το 2011 έχει αναλάβει τη διεύθυνση

της εφημερίδας. Έχει εργαστεί στο ραδιόφωνο της ΕΡΑ (Α΄ Πρόγραμμα) και στον ραδιοφωνικό σταθμό City FM. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.

 

Εμείς… που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια.

Εμείς… που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή…

Εμείς… που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι.

Εμείς… που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει.

Εμείς… που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα…

Εμείς… που δεν ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία.

Εμείς… που χωθήκαμε στη λάσπη για να σώσουμε ένα σκουλήκι από το ράμφος μιας κάργιας.

Εμείς… τα μπάσταρδα του Θεού, που ζούμε πάντα με τη φαντασίωση πως μας έχει αδυναμία…

Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα… και να ’χε φεγγαράδα… και ν’ αρμενίζαμε…

 

Ένας αδέσποτος γάτος ζει σε ένα πάρκιγκ στο σύγχρονο Τόκιο.

Για τίποτα στον κόσμο δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος.

Την ημέρα, όμως, που τον χτυπά ένα αυτοκίνητο καταφεύγει στη βοήθεια του νεαρού Σατόρου, που τον φροντίζει, του προσφέρει τη ζεστασιά ενός σπιτικού και του δίνει το όνομα

Νάνα.

Πέντε χρόνια αργότερα ο Σατόρου ξεκινά ένα ταξίδι με το βαν του, σχεδιάζοντας να επισκεφτεί τρεις παλιούς παιδικούς του φίλους. Στο πλευρό του βρίσκεται ο Νάνα,

που είναι χαρούμενος γι' αυτή την εμπειρία παρόλο που δεν γνωρίζει τον πραγματικό σκοπό του ταξιδιού - ο Σατόρου δεν θέλει να του τον αποκαλύψει.

Με φόντο την εναλλαγή των εποχών στην Ιαπωνία, η ιστορία του Νάνα χαρτογραφεί τα συναισθήματα που προκαλούν οι αναπάντεχες λοξοδρομήσεις της ζωής,

εξυμνώντας την αξία της φιλίας και της συντροφικότητας.

Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που έχει συγκινήσει εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο δείχνει πώς μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας οι πράξεις αγάπης, μεγάλες

αλλά και μικρές.

Τον εμπιστεύεσαι. Τότε γιατί φοβάσαι τόσο;

Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίσεις τον άντρα σου, όταν δεν θέλεις να ξέρεις την αλήθεια;

Πριν από είκοσι χρόνια, ο Ντένις Ντάνσον συνελήφθη και φυλακίστηκε για τον βάναυσο φόνο ενός κοριτσιού. Τώρα η ζωή του γίνεται θέμα ενός ντοκιμαντέρ για ένα αληθινό έγκλημα

και προκαλείται μια φρενήρης αντίδραση στο διαδίκτυο προκειμένου να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να ελευθερωθεί ένας άντρας που καταδικάστηκε άδικα.

Χιλιάδες μίλια μακριά, η Σαμάνθα παθιάζεται με την υπόθεση του Ντένις. Αλληλογραφεί μαζί του, γοητεύεται από την καλοσύνη του απέναντί της και δεν αργεί να εγκαταλείψει την παλιά

ζωή της και να τον παντρευτεί, ξεκινώντας εκστρατεία για την απελευθέρωσή του. Μα όταν ο Ντένις αποφυλακίζεται, η Σαμάνθα αρχίζει να ανακαλύπτει περίεργα στοιχεία από το παρελθόν

που της δημιουργούν υπόνοιες…

ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΤΟΣΟ ΑΘΩΟΣ, ΤΕΛΙΚΑ;

«Στα αυτιά σου ηχεί αυτή η ανατριχιαστική μελωδία από την πρώτη κιόλας γραμμή…» –Lee Child

«Μια συγκλονιστική ιστορία εμμονής.» –Peter James, συγγραφέας πολυάριθμων best seller

ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ DAILY MAIL

ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΕ 15 ΧΩΡΕΣ

ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Σχετικά με τη συγγραφέα

Η Έιμι Λόιντ σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Δημιουργική Γραφή στο Metropolitan University του Κάρντιφ. Η γραφή της συνδυάζει την αγάπη της για τις ιστορίες που αφορούν αληθινά

εγκλήματα και το πάθος της για τη λογοτεχνία. Το 2016 κέρδισε το βραβείο της Daily Mail για το μυθιστόρημά της Η αθωότητα σκοτώνει. Ζει στο Κάρντιφ με τον σύντροφό της,

ο οποίος είναι επίσης μυθιστοριογράφος.

 

1955. Πέντε νέοι Βορειοηπειρώτες προσπαθούν να διαφύγουν στην Ελλάδα αλλά έρχονται αντιµέτωποι µε τις αλβανικές περιπόλους και το ηλεκτροφόρο συρµατόπλεγµα

κατά µήκος της συνοριογραµµής. Μόνο ο Οδυσσέας καταφέρνει να γλιτώσει και να περάσει αντίκρυ... Καταλήγει στην Αµερική, τα χρόνια περνούν, αλλά δεν παύει να αγωνιά

για τη µοίρα των δικών του και της Όλγας, του µεγάλου του έρωτα. Να ’ναι άραγε ζωντανοί ή άφησαν την τελευταία τους πνοή στις απάνθρωπες φυλακές του Σπατς;

1989. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου αποτελεί έναυσµα για την κατάρρευση του σκληρού καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα. Μετά από τριάντα τέσσερα χρόνια, το πέρασµα αντίκρυ

έχει αρχίσει να ανοίγει και ο Οδυσσέας αποφασίζει να αφήσει την οικογένειά του πίσω στην Αµερική και να επιστρέψει στο χωριό του. Η καταβύθιση στα γεγονότα του παρελθόντος

και η απρόσµενη συνάντηση µε αγαπηµένα πρόσωπα θα αλλάξουν την πορεία της ζωής του για πάντα...

Ένα συγκλονιστικό µυθιστόρηµα που βασίζεται σε µαρτυρίες και πραγµατικά γεγονότα.

 

Μόναχο, 1957.

O Μπέρνι Γκούντερ εργάζεται με ψευδώνυμο ως πραγματογνώμονας σε μεγάλη ασφαλιστική εταιρία. Οι εργοδότες του του αναθέτουν μια αποστολή, που δεν είναι τόσο απλή

όσο φαίνεται: να ταξιδέψει στην Αθήνα και να διερευνήσει την υπόθεση ενός ναυαγίου που συνέβη στα ελληνικά ύδατα.

Στην Αθήνα ο Γκούντερ συναντά τον ιδιοκτήτη του πλοίου και πρώην στρατιώτη της Βέρμαχτ, Ζίγκφριντ Βίτσελ. Όταν ο Βίτσελ δολοφονείται, ο Γκούντερ ερευνά τα αίτια του θανάτου του

και οδηγείται σε μια υπόθεση που εκκρεμεί από τα χρόνια της Κατοχής.

Για μία ακόμη φορά, ο φημισμένος ήρωας του Φίλιπ Κερ βυθίζεται στη σκοτεινή ιστορία του Β’ Παγκόσμιου πολέμου και ειδικότερα στο έγκλημα της εξόντωσης των Εβραίων

της Θεσσαλονίκης και της υφαρπαγής της περιουσίας τους.

Καθώς η Ευρώπη μοιάζει έτοιμη να ακολουθήσει ένα κοινό μέλλον με τη Γερμανία σύμμαχο και όχι εχθρό της, τουλάχιστον ένα άτομο στην Ελλάδα δεν δείχνει διατεθειμένο

ούτε να ξεχάσει ούτε να συγχωρέσει. Ακόμη και ο ίδιος ο Μπέρνι πιστεύει ότι ο άνθρωπος αυτός μπορεί να έχει δίκιο…

 

Καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο.

Μια δεκαοχτάχρονη Ελληνίδα της Διασποράς έρχεται σε επαφή με την αρχαιολογική σκαπάνη. Πρώτη ανασκαφή, πρώτη αγάπη, πρώτη οδύνη. Η τελευταία προσώρας τραγωδία

του ελληνισμού: "η διχόνοια η δολερή", η προδοσία, η τουρκική εισβολή και κατοχή, η χαίνουσα πληγή των αγνοουμένων. Το ασήκωτο βάρος της απουσίας τους στη ζωή των παρόντων.

Στη ζωή της Έλλης, που συνεχίζεται με πλάνες και επιτυχίες, με δοκιμασίες, εξάρσεις και χαρές, μα πίσω απ’ όλα με μια βαθιά κρυμμένη νοσταλγία. Ώσπου να οδηγηθεί στο σχήμα

της γαλήνης - ύστερα από σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια, στην Κύπρο πάλι.

Ένα μυθιστόρημα για την προσωπική και συλλογική μνήμη. Τα όνειρα της πρώτης νιότης, ο πόλεμος, η μοναξιά. Το βάναυσο πέλμα της Ιστορίας. Η λεηλασία ενός πολιτισμού.

Ένας έρωτας θανάτω θάνατον πατήσας. Μια κέδρινη λάρνακα που περιμένει.

Σχετικά με τη συγγραφέα

Η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945. Το 1965 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Το 1966 πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό "Εποχές"

του Άγγελου Τερζάκη με το διήγημα "Έντεκα γράμματα κι ένα υστερόγραφο". Ακολούθησαν δημοσιεύσεις πεζών και ποιημάτων σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις.

 

Με λένε Ρούμπι. Ζω με την Μπάρμπαρα και τον Μικ. Δεν είναι οι πραγματικοί μου γονείς, μου λένε όμως τι να κάνω και τι να πω. Πρέπει να λέω πως τις μελανιές στα μπράτσα μου

και το μαυρισμένο μάτι μου τα έπαθα πέφτοντας απ’ τη σκάλα.

Είναι, όμως, και πράγματα που δεν λέω. Δεν θα τους πω ότι θα ψάξω τους πραγματικούς μου γονείς. Δε θα βγάλω άχνα για τον Σάντοου, που κάθεται στη σκάλα,

ή την κυρία που είδα πηγαίνοντας για ύπνο.

Είμαι κυνηγός χαμένων ψυχών και θα βρω την πραγματική μου οικογένεια. Και δεν θα αφήσω τον Μικ να με σταματήσει.

Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης, στην κόψη του μαγικού ρεαλισμού και του ψυχολογικού θρίλερ.

Μια στοιχειωμένη ιστορία για τα φαντάσματα που κουβαλούν οι ζωντανοί• για την αγάπη και την απώλεια• για την οικογένεια και τη φιλία, ειπωμένη από την αέρινη Ρούμπι,

μια έφηβη που κατοικεί τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν

 

 

Όταν η Ζόι Γουόκερ βλέπει τη φωτογραφία της στις προσωπικές αγγελίες μιας λονδρέζικης εφημερίδας, αποφασίζει να μάθει γιατί βρέθηκε εκεί.

Δεν υπάρχει εξήγηση, δεν υπάρχει σάιτ: μόνο μια θολή εικόνα κι ένα τηλέφωνο. Η οικογένειά της πιστεύει ότι πρόκειται απλώς για κάποια που της μοιάζει.

Μα την επόμενη μέρα η διαφήμιση δείχνει τη φωτογραφία μιας άλλης γυναίκας, και τη μεθεπόμενη μιας άλλης.

Να πρόκειται για λάθος; Για σύμπτωση; Ή μήπως κάποιος παρακολουθεί κάθε τους κίνηση;

 

 

 

Υπάρχουν κάτι στιγμές έσχατες, που αλλάζουν τη ζωή. Όχι μόνο τη δική σου, αλλά και όσων βρίσκονται γύρω σου. Και υπαίτιος είσαι εσύ. Κατόπιν, τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο.

Η κρίση που ξεσπά στο πολιτικό μέτωπο της Ελλάδας του 1843 και συνεχίζεται στα επόμενα χρόνια εισβάλλει και στην προσωπική ζωή μιας σπουδαίας οικογένειας της μετεπαναστατικής

Αθήνας, με αποτέλεσμα η απόγονος Ελισάβετ Δούκα, φιγούρα ακριβοθώρητη, διάφανη όπως το υγρό στοιχείο, που είχε τη δύναμη με την αφτιασίδωτη ποιότητά της να βγάζει

τους Αθηναίους από την καθημερινότητα, διχασμένη ερωτικά, να υποπέσει σε ένα μεγάλο «λάθος» το οποίο σημαδεύει ανεξίτηλα και με τραγικές συνέπειες τη ζωή πολλών προσώπων…

Η Φιλομήλα Λαπατά, με πρόθεση κοινωνικής ακτινοσκόπησης και με επιμέρους ήρωες που έχουν λόγο, αναπαριστά μια γκραβούρα της Αθήνας του 1840-1875 σε ένα αυτοτελές,

πολυπρόσωπο, απολαυστικό και απρόβλεπτο μυθιστόρημα πάνω στον διχασμό: εσωτερικό, πολιτικό, ερωτικό. Υπαρξιακοί προβληματισμοί, ηθικά διλήμματα και η αιώνια πάλη

του Καλού με το Κακό γύρω από τις έννοιες της ταυτότητας, της πατρίδας και της οικογένειας. Επιμέρους γεγονότα που δένουν με την κεντρική ιστορία, ευρηματική πλοκή

και φαντασμαγορικοί χαρακτήρες, ελαττωματικοί καλοί και χαρισματικοί κακοί συνθέτουν το δεύτερο μυθιστόρημα της ιστορικής τριλογίας ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

 

Η Αφροαμερικανή Ρουθ Τζέφερσον εργάζεται ως μαία στο νοσοκομείο του Κονέκτικατ, με πολλά χρόνια εμπειρίας. Κατά τη διάρκεια της βάρδιας της, ξεκινά μια εξέταση ρουτίνας

σε ένα νεογέννητο, όμως λίγα λεπτά αργότερα μαθαίνει ότι της έχουν απαγορεύσει να αγγίξει το μωρό έπειτα από εντολή των γονιών του, που είναι ακόλουθοι του Κινήματος

της Λευκής Δύναμης. Το νοσοκομείο σέβεται την επιθυμία τους και την απομακρύνει. Ωστόσο, την επόμενη μέρα το μωρό παθαίνει ανακοπή την ώρα που η Ρουθ βρίσκεται

μόνη μαζί του.

Οι γονείς την κατηγορούν για τον φόνο του παιδιού τους. Η Κένεντι Μακουάρι, μια λευκή δικηγόρος, αναλαμβάνει την υπόθεσή της, αλλά της δίνει μια αναπάντεχη συμβουλή:

επιμένει ότι οποιαδήποτε αναφορά σε ρατσιστικά ζητήματα δεν πρόκειται να τη βοηθήσει. Η Ρουθ, από την άλλη, προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες στη ζωή της

για την οικογένειά της –ειδικά για τον έφηβο γιο της –, αφού η υπόθεσή της γίνεται το επόμενο «καυτό» θέμα στα Μέσα.

Καθώς η δίκη προχωρά, η Ρουθ και η Κένεντι προσπαθούν να κερδίσουν η μια την εμπιστοσύνη της άλλης και στο τέλος συνειδητοποιούν ότι όλα όσα έχουν μάθει

να πιστεύουν για τους άλλους –και για τους εαυτούς τους– ίσως και να είναι λάθος.

Η Τζόντι Πίκο χειρίζεται με ευαισθησία, ευφυΐα και θάρρος θέματα ρατσισμού, προνομίων, προκατάληψης, δικαιοσύνης και συμπόνιας χωρίς να δίνει εύκολες απαντήσεις.

Το ΜΙΚΡΑ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, από μια συγγραφέα στο ζενίθ της καριέρας της.

Σχετικά με τη συγγραφέα 

Η ΤΖΟΝΤΙ ΠΙΚΟ έχει γράψει παραπάνω από είκοσι επιτυχημένα μυθιστορήματα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν γίνει διεθνή μπεστ σέλερ.

Παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής στο Πρίνστον, αλλά έκανε διάφορες δουλειές για βιοποριστικούς λόγους. Στη συνέχεια,

έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Χάρβαρντ, παντρεύτηκε κι έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα κατά τη διάρκεια της πρώτης της εγκυμοσύνης.

Το 2003 κέρδισε το Βραβείο New England Bookseller, η πρώτη από μια σειρά εντυπωσιακών διακρίσεων στον χώρο της μυθοπλασίας.

Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε τριάντα τέσσερις γλώσσες και τέσσερα από αυτά έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Το 2010 της απονεμήθηκε τιμητικό διδακτορικό

δίπλωμα από το Κολέγιο του Ντάρτμουθ, τιμή που επαναλήφθηκε το 2012 από το Πανεπιστήμιο του Νιου Χέιβεν. Ζει στο Χάνοβερ του Νιου Χάμσερ μαζί με τον άντρα της,

τα τρία παιδιά τους κι ένα σωρό ζώα. 

 

 

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ 

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Βιβλία που με ΚΑΘΗΛΩΣΑΝ το 2018 - Γιούλη Τσακάλου ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ!

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΘΗΛΩΣΑΝ  ΤΟ "2018"

Έψαχνα πάντα τις λέξεις.
Πρώτα εκείνες που θα πείθανε... Τους άλλους.
Μετά όσες θα μπορούνε να παρηγορήσουνε...
Εμένα.
Πάντα λέξεις έψαχνα.
Λέξεις που μου κρυβόντουσαν...
Κι άφηνα τον καιρό να αποφασίζει...
Και τώρα κι εγώ πεθαίνω...
Η Κασσάνδρα εγώ είμαι.

Η Κασσάνδρα... Μετά.
Μετά από μια πτώση. Και ακόμα πιο πολύ
μετά... Ίσως ως το σήμερα.
Η καταστροφή μιας ομαδικής παράκρουσης και το αδιέξοδο ενός ατομικού πάθους μέσα από την αφήγηση μιας γυναίκας που τα χνάρια της από το τότε φτάνουν ως τις μέρες μας.
Το μυθιστόρημα ανασκαλεύει τους μύθους, αναζητά στιγμές από αρχαίες τραγωδίες και με μια απροσδόκητη αυθαιρεσία δημιουργεί το πορτρέτο ενός ατόμου που επιλέγει τη μοίρα του, την ώρα που ένας ολάκερος κόσμος χάνεται και στη θέση του γεννιέται ένας νέος.
Ένας ιδιότυπος πολιτικός προβληματισμός του χτες, έτσι όπως αντανακλάται στο σήμερα - ιδιότυπα πάντα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Νεανικοί έρωτες, ποδόσφαιρο στις αλάνες, τσιγάρα στα κρυφά, φάρσες σε καθηγητές και συμμαθητές, πολιτικές ανησυχίες, σχέδια και όνειρα για το μέλλον είναι οι καθημερινές έγνοιες μιας παρέας εφήβων που μεγαλώνουν εσώκλειστοι σ' ένα εκκλησιαστικό οικοτροφείο του Βόλου της δεκαετίας του '70.
Σε μια πόλη που καθρεφτίζεται στα νερά του παρελθόντος, σε μια χώρα που προσπαθεί σιγά σιγά να συνέλθει από τα σκοτάδια της δικτατορίας, ο κάθε άλλο παρά μεγαλόσωμος Αχιλλάκος, ο ψαρομούρης Μπράσκας, ο σωσίας του τραγουδιστή των Rolling Stones Μικ και ο αριστεροπόδαρος Ζερβής είναι έτοιμοι να ανοίξουν φτερά για τα ωραία χρόνια που έπονται, ώσπου ένα τραγικό περιστατικό έρχεται να σημαδέψει τη ζωή τους.
Χρόνια αργότερα, οι ήρωες εξακολουθούν να βασανίζονται από αγωνιώδη ερωτήματα σχετικά μ' αυτό: Τι πραγματικά συνέβη. Έγιναν όλα έτσι όπως τα θυμούνται ή μήπως η μνήμη του καθενός άλλα γεγονότα τα εξωράισε και άλλα τα αλλοίωσε προς το χειρότερο; Μπορούμε να εμπιστευτούμε αποκλειστικά και μόνο τη δική μας μνήμη ή χρειαζόμαστε και τις μνήμες των φίλων μας για να μάθουμε την αλήθεια, ακόμα κι αν αυτή πονάει; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούς λύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων;
Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του. Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη. Λαχταρούσε να βρει κατάφατσα εκεί το πρόσωπο του άντρα της, να δει τα ματόκλαδά του να παίζουν, τις φλέβες του λαιμού να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν ολοζώντανες. Θα ακουμπούσε τα δάχτυλά της στο κεφάλι του, θα μετρούσε σωστά το πλάτος του μετώπου, την απόσταση από τα φρύδια ως τις ρίζες των μαλλιών του. Περίμενε, περίμενε, στο τζάμι υπήρχε μόνο το σπασμένο μούτρο της και το θολωμένο βλέμμα της.
Αυτή, η Πηγή Βογιατζή, αυτή που διάβαζε τα μάτια των άλλων, καρφώθηκε εκεί για είκοσι λεπτά και δεν μπορούσε να διαβάσει τα δικά της.
Ένιωσε το στήθος και το κεφάλι της να καίνε την ίδια στιγμή που τα πόδια της είχαν ολότελα ξυλιάσει, άλλος άνθρωπος από τη μέση και πάνω, άλλος από τη μέση και κάτω.
Έκλεισε τα μάτια και ψιθύρισε πέντε λέξεις κοφτά.
Δεν ξέρω πού να είμαι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Δύο κορίτσια –φίλες επιστήθιες, σχεδόν αδελφές– µεγαλώνουν στην ελληνική ύπαιθρο, σε περιβάλλον ασφυκτικό, που τις εκπαιδεύει στο κυρίαρχο µοντέλο ηθικής, εµφυσώντας τους το φόβο και την ενοχή. Η Αρίστη, φύσει ανήσυχη, ανακαλύπτει τις πηγές του φόβου µέσα από την έρευνα και τη µάθηση. Αναζητεί αλήθειες γύρω από τη θέση της σε µια ανδροκρατούµενη κοινωνία, την ελευθερία της σκέψης, την πολιτική και τον έρωτα. Η Διαλεχτή µένει στα «αβαθή» και «σίγουρα» νερά· αθάρρευτη και αδρανής, κάνει κάθε φορά µικρά και δειλά βήµατα στη ζωή. Η σχέση των δύο κοριτσιών δοκιµάζεται όταν ανάµεσά τους µπαίνει ο Διονύσης Αρχοντής, άντρας ορµητικός, το αρχέτυπο του Βάκχου. Έκτοτε, οι δύο φίλες πορεύονται µε δύο εαυτούς: τον φανερό και τον κρυφό.
Οι ζωές τους περνούν από συµπληγάδες, από την εποχή του Εθνικού Διχασµού µέχρι την αρχή του Εµφυλίου, καθώς τα γεγονότα συγκλονίζουν την Ελλάδα, που πασχίζει να βγει από τις παλιές φεουδαρχικές της δοµές και να αστικοποιηθεί. Ένα βιβλίο για την αναζήτηση της ελευθερίας, για το φόβο και την υποταγή, για τα όνειρα και τις αυταπάτες

Η Έστερ Κλάιν γεννιέται στο Βερολίνο στις 29 Φεβρουάριου 1920. Μικροκαμωμένη, εύθραυστη, παράξενη όπως και η Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Μέσα της όμως κρύβει τεράστια αποθέματα δύναμης. Από νωρίς θα γνωρίσει τη σκληρότητα αλλά και τη στοργή. Η ζωή της διατρέχει τον 20ό αιώνα κάνοντας έναν τέλειο κύκλο: Βερολίνο - Μπούχενβαλντ - Νέα Υόρκη - Βερολίνο. Γνωρίζει την αθλιότητα των ναζιστικών στρατοπέδων χάνοντας ό, τι αγαπούσε περισσότερο, θα κινδυνεύσει να χάσει μέχρι και την ίδια την ανθρώπινη υπόστασή της αλλά θα βγει ζωντανή. Αυτός που θα τη σώσει δεν είναι άνθρωπος αλλά ένας σκύλος. Ένας σκύλος που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Η Έστερ ξαναστήνει τη ζωή της αφιερώνοντάς την στην προστασία των ζώων. Επιτέλους νιώθει ασφαλής.
Μέχρι που οι άνθρωποι θα ξαναχτυπήσουν, θα απαντήσει στο μίσος και στην προκατάληψη με αγάπη.
Από το στρατόπεδο συγκέντρωσης, στην Αμερική του Μακ Κάρθυ και πίσω στο Βερολίνο του Ψυχρού Πολέμου, όπου θα γίνει μάρτυρας της ανέγερσης του Τείχους αλλά και της πτώσης του. Χαράζει τη ζωή της θυμίζοντάς μας τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Μόια μάικα... Μάνα μου...»
Της σκούπισε το ιδρωμένο μέτωπο η Αρετή, άνοιξε η μικρή τα βλέφαρά της και την κοίταζε με μάτια μουσκεμένα.
«Τη μάνα σου έβλεπες, Βάσιλκα; Τη φώναζες στον ύπνο σου...»
«Τη μάνα μου δεν τη θυμάμαι, δεν τη γνώρισα ποτέ, πώς να τη δω;» της αποκρίθηκε σιγαλόφωνα, ανάκατα, μισά ελληνικά, μισά βουλγαρικά. «Εσένα έβλεπα...» συνέχισε με χειλάκια τρεμάμενα. «Εσένα έβλεπα, κυρα-δασκάλα...»

Στη χαραυγή του εικοστού αιώνα, αδυσώπητος μαίνεται ο αγώνας στη σκλάβα Μακεδονία. Η γη ματώνει, ο ελληνισμός ψυχορραγεί. Τούρκοι, Βούλγαροι, κομιτάτα, πυρπολήσεις, εκτελέσεις, αμέτρητες θυσίες.
Γυναίκες της μικρής πατρίδας.
Δασκάλες, νοσοκόμες. Σαν την Αρετή, σαν τη Φωτεινή! Κι άγουρα βλαστάρια, με βάσανο μεγαλωμένα, με κίνδυνο αναστημένα. Σαν τη μικρούλα Βάσιλκα, που μάνα δε γνώρισε ποτέ, μια χούφτα μόνο τα χρόνια της, γιομάτα πείνα και κατατρεγμό, επτά χρόνων παιδί και την έχουν σαρώσει τα δεινοπαθήματα του κόσμου όλου. Σαν τον Μήλιο και την Ανθή, κλωνιά απογυμνωμένα καταμεσής ενός άγριου πολέμου, με σπίτι πυρπολημένο και γονιούς χαμένους στις επιθέσεις των κομιτατζήδων.
Λιανοκέρια της μικρής πατρίδας.
Φύλλα σκόρπια στο άγιο χώμα της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 «Αν κάτι έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια, που αξιώθηκα να ζήσω, είναι πως η ελευθερία και η αγάπη πορεύονται αξεχώριστες. Γέννες της ίδιας σποράς, καρποί των αδείλιαστων ψυχών. Δεν αρκεί να επιθυμείς, δεν αρκεί να περιμένεις. Πρέπει να τολμήσεις, ν' αγωνιστείς για όσα αξίζουν στη ζωή. Για να έχει νόημα. Για να μην ξοδευτεί άδικα. Εγώ ανήκω σε μια τέτοια γενιά. Στη γενιά που δε φοβήθηκε τη θυσία...»
Γυναίκες της μικρής πατρίδας...
Ελληνίδες. Μακεδόνισσες.
Στη χαραυγή του εικοστού αιώνα, άγριος κι αδυσώπητος ξεσπάει ο αγώνας στη σκλάβα Μακεδονία. Η γη ματώνει, ο ελληνισμός ψυχορραγεί. Τούρκοι, Βούλγαροι, κομιτάτα, τσέτες, πυρπολήσεις, εκτελέσεις, αμέτρητες θυσίες.
Γυναίκες της μικρής πατρίδας...
Σαν την Αρετή. Σαν τη Φωτεινή.
Ζυμώθηκαν με τον κίνδυνο, πάλεψαν για το γένος, την πίστη, τη "λευτεριά. Θέριεψαν οι ψυχές τους κι έκλαψαν συνάμα. Για τους φίλους που έπεσαν, τα μαρτύρια που άντεξαν, τα μυστικά που βάσταξαν. Για το λατρεμένο παιδί που έχασε τόσο άδικα η μία. Για τον άντρα που αγάπησε παράφορα και σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια η άλλη.
Μπορεί να τις κυνήγησαν, μπορεί να τις βασάνισαν.
Δεν τις δάμασαν όμως ποτέ.
Αυτές.
Τις γυναίκες της μικρής πατρίδας μας... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Ετσούκο, μια μεσήλικη Γιαπωνέζα που ζει στην Αγγλία, προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την πρόσφατη αυτοκτονία της κόρης της.
Καταφεύγοντας στο παρελθόν, ξαναζεί με ιδιαίτερη ένταση μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα στο Ναγκασάκι, όταν εκείνη και οι φίλες της αγωνίζονταν να συνεχίσουν τη ζωή τους μετά τον πόλεμο. Αλλά καθώς θυμάται την παράξενη φιλία της με τη Σατσίκο, μια πλούσια γυναίκα που έμεινε άστεγη, οι αναμνήσεις της παίρνουν μια δυσάρεστη τροπή... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η "Αχνή θέα των λόφων" είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο. Ένα «μακάβριο και αλάνθαστα δουλεμένο αίνιγμα» (Sunday Times) που «ισορροπεί απόλυτα ανάμεσα στην ελεγεία και την ειρωνεία» (New York Times Book Review).

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ γράφει η κ. Αναστασία Δημακοπούλου για το βιβλίο "Λέμον Πάι - Κωνσταντίνα Μόσχου" Εκδόσεις Σιδέρη!

ΛΕΜΟΝ ΠΑΪ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΣΧΟΥ

Ο τίτλος του συγκεκριμένου βιβλίου «ΛΕΜΟΝ ΠΑΪ» της Κωνσταντίνας Μόσχου, παραπέμπει σ΄ ένα προκλητικά επιθυμητό γλυκό, όπως προκλητική και συνάμα μυστηριώδης, είναι η γυναικεία φιγούρα στο εξώφυλλο του βιβλίου! 

Ένα πραγματικά λαχταριστό βιβλίο με λιτή όμορφη γραφή, σφιχτοδεμένη πλοκή, που κυλάει γρήγορα, διαβάζεται ξεκούραστα, σε ταξιδεύει, σα μια καλή, κλασική ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, με χαρακτήρες, που τους διέπει η αυθεντικότητα, ο αυτοσαρκασμός, ο αυθορμητισμός και η ευαισθησία. Ένα αστυνομικό βιβλίο «παλαιάς κοπής» θα το χαρακτήριζα εγώ, που εστιάζει περισσότερο στις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις, στο «κοινωνικό γίγνεσθαι» και όχι στον καθαυτό φόνο ή στο αυτούσιο έγκλημα.

 Ένας ανατρεπτικός χαρακτήρας, η μοιραία και σαγηνευτική Φιλίππα, ένας ιδιωτικός αστυνομικός ντεντέκτιβ, ο Στάθης Παντελιάς, ιδιόρρυθμος αλλά και οργανωτικός, με ξεχωριστό ταπεραμέντο στις διασταυρώσεις στοιχείων για την εξιχνίαση του μυστήριου, ο αντισυμβατικός με τις εκκεντρικές μεθόδους μελέτης του εγκλήματος, ιατροδικαστής, «Πελ» ή ποταμός, Πελοπίδας Αλιάκμονας (λατρεμένος δικός μου χαρακτήρας), ο αυθεντικός χαρακτήρας της Τζέσυ, φιλόδοξη ατάλαντη τραγουδίστρια και φίλη του Παντελιά, η κωμική φιγούρα του καφετζή Σωτήρη με τις πορτοκαλάδες του (αγαπημένο δροσιστικό ρόφημα του Παντελιά), που φιλοδοξεί να γίνει κάποτε βοηθός ντεντέκτιβ, ο αστυνομικός διευθυντής Παπαμιχαήλ, το λεγόμενο «μεγάλο αφεντικό», ο σκληρός και πιστός βοηθός του, αστυνομικός Σιγανός, που συγκινεί με την απίστευτη ιστορία του, είναι ορισμένα από τα πρόσωπα κλειδιά, που συνθέτουν ένα πολυπρόσωπο αστυνομικό μυθιστόρημα. 

Ο Στάθης Παντελιάς καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο διαδοχικών δολοφονιών, μιας αλυσίδας επιφανών οικονομικά ανθρώπων, καθώς και την «υποθετική» παρακολούθηση της αισθησιακής Φιλίππα. Και καθώς τ΄ αποδεικτικά στοιχεία της μπερδεμένης αυτής υπόθεσης, είναι καταιγιστικά, το αστυνομικό δαιμόνιο του Παντελιά, αναλύει μεθοδικά και ψύχραιμα ό, τι καινούργιο προκύπτει, καθώς δεν του αρέσει ν΄ αφήνει στην μέση οποιαδήποτε εκκρεμότητα. 

Αυτό που προσωπικά μ΄ εντυπωσίασε στην γραφή της Κα Μόσχου, είναι η αυθεντικότητα και η ζωντάνια, που προσδίδει στους διαλόγους των προσώπων του βιβλίου. 

Εν κατακλείδι, το «ΛΕΜΟΝ ΠΑΪ» είναι ένα ευχάριστο ευκολοδιάβαστο βιβλίο, που ξεχωρίζει για την εύθυμη νότα που δίνει στην αστυνομική ιστορία αλλά και για την γλυκόξινη γεύση, που αφήνει το τέλος στον αναγνώστη. 

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Κωνσταντίνα Μόσχου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε γραφιστικά και σχέδιο. Εργάστηκε στον έντυπο καθηµερινό και περιοδικό Τύπο στη διαφήµιση, στη σύνταξη και στην αρχισυνταξία, στη συγγραφή βιβλίων έρευνας για ένθετες εκδόσεις, στην επιµέλεια βιβλίων, στην επικοινωνία-δηµόσιες σχέσεις.

Τίτλοι βιβλίων:
(2018)	Λέμον πάι, Σιδέρη Μιχάλη
(2014)	Όσο υπάρχει Ανατολή, Σιδέρη Μιχάλη
(2012)	Η πόλη της Υδράηρας, Σιδέρη Μιχάλη
(2008)	Ο θησαυρός του Ποσειδώνα, Σιδέρη Μιχάλη
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2014)	Ο τόπος πρόδωσε τον ένοχο, Τόπος
(2013)	Όλα για τη ζωή μου, Σιδέρη Μιχάλη
(2011)	Αγάπησα τον δολοφόνο μου, Σιδέρη Μιχάλη