ΚΛΗΡΩΣΗ 11/01/2017 ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ, "Αγριες Θάλασσες - Τέσυ Μπάιλα", Εκδόσεις Ψυχογιός!!

#ΚΛΗΡΩΣΗ - 11/01/2017

1) Κάντε like στην ομάδα μας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ στην ανάρτηση με την κλήρωση του βιβλίου" Αγριες θάλασσες - Τέσυ Μπάιλα"

2) like στη σελίδα Εκδόσεις Ψυχογιός https://www.facebook.com/psichogios/?fref=ts

3) Κοινοποιήστε την στον τοίχο σας !! αφήστε το σχόλιό σας και μπείτε στην κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί  11 Ιανουαρίου!!! 1 τυχερος/η θα κερδίσουν ένα αντίτυπο από το βιβλίο!!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Στις άγριες θάλασσες της κατεχόμενης Ελλάδας υπάρχει ένα μυστικό ελευθερίας που το γνωρίζουν μόνο οι γενναίοι. Η «Ευαγγελίστρια», το καΐκι της διαφυγής, δε μεταφέρει ανθρώπους∙ μεταφέρει την ελπίδα της εθνικής ξαστεριάς στην πιο σκοτεινή στιγμή της σύγχρονης Ιστορίας. Κατακτητές και πατριώτες, διώκτες και κυνηγημένοι, όλοι τους στρατευμένοι σ’ έναν πόλεμο που θα κρίνει το μέλλον του κόσμου. Από τον ασυμβίβαστο καπετάν Μιλτιάδη Χούμα μέχρι την καρτερική Ελένη του, μικροί και μεγάλοι ήρωες στροβιλίζονται σ’ ένα έπος που εκτυλίσσεται στην πανάρχαια θάλασσα του Ομήρου. Τι απέμεινε από αυτή τη φοβερή αντάρα; Μνήμες και βοές μέσα στον χρόνο αλλά και η ζωή αυτών των ανθρώπων, πλούσια σε ιδανικά, σε όνειρα, σε έρωτες και πάθη. Ζωή μοιρασμένη σε επεισόδια που θα αδυνατούσε να συλλάβει και η πιο τολμηρή φαντασία.

Μια μυθιστορηματική μαρτυρία για τότε που οι ψυχές ήταν φτιαγμένες από ακριβό μέταλλο∙ τότε που την Ιστορία την έγραφαν οι απλοί άνθρωποι. 

Η συγγραφέας

Η ΤΕΣΥ ΜΠΑΪΛΑ κατάγεται από τη Σαντορίνη, αλλά γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού και Μετάφραση Λογοτεχνίας. Ασχολείται με τη φωτογραφία, και ατομικές εκθέσεις της έχουν φιλοξενηθεί στο Πανεπιστήμιο Gakugei της Ιαπωνίας, αλλά και στην Αθήνα. Είναι συντάκτρια του λογοτεχνικού περιοδικού Κλεψύδρα. Παράλληλα δημοσιεύει δοκίμια σε εφημερίδες και περιοδικά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα βιβλία της ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΗΤΑΝ Η ΖΑΧΑΡΗ, ΟΥΙΣΚΙ ΜΠΛΕ και ΑΓΡΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ.

 

 

 

 ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Αποκλειστική συνέντευξη του συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου στη Γιούλη Τσακάλου, ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ!!!

 περισσότερα για το συγγραφέα μας εδώ

και εδώ

Θεωρώντας κύριε Παπαθεοδώρου πως κάθε άνθρωπος μιλά από την δική του σκοπιά για τον εαυτό του, για την παιδική του ζωή και γενικά ό,τι αφορά, πολλές φορές πολύ διαφορετικά από ό,τι οι άλλοι γνωρίζουν, θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς, όσα και ό,τι εσείς θέλετε;

Εφόσον η απαντήσεις μου αφορούν τη συγγραφική ιδιότητα, θα πω απλώς μία μόνο κουβέντα. Αληθινή. Είμαι τα έργα μου. Δεν είμαι κάτι εγώ, και κάτι διαφορετικό τα βιβλία μου. Όσα πιστεύω, όσα νιώθω, όσα υπηρετώ, εκφράζονται με σαφήνεια στις σελίδες τους γιατί εκ φύσεως, και θέσεως, σιχαίνομαι τη σκόπιμη, και ιδιοτελή πολλές φορές, θολούρα. Μιλώ ιδιαίτερα για τα τελευταία βιβλία μου, όχι τόσο τα πρώτα που είχαν άλλωστε και τις αναπόφευκτες αδυναμίες των πρωτόλειων.

-Άκουσα πως είστε άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων. Δεν κάνετε ότι περνά από το χέρι σας για να προβληθείτε. Μερικοί συγγραφείς μπορεί να κυνηγούν την δημοσιότητα με κάθε τρόπο..Εσείς πως αντιμετωπίζετε το θέμα "προβολή" και πόσο θέλετε να είστε μέρος του "σταρ σύστεμ" των Συγγραφέων;

Η φράση «Ελληνικό Σταρ Σύστεμ» είναι από μόνη της γελοία, ειδικά στους καιρούς της παγκοσμιοποίησης. «Ελληνικό Σταρ Σύστεμ Συγγραφέων» είναι γελοιωδέστατη. Δεν μπορώ να διανοηθώ σοβαρό/ή συγγραφέα να τριγυρνά απανταχού της Ελλάδος σε όρη κι άγρια βουνά, σε πόλεις και χωριά αδιακρίτως, σαν μπουλουκτσής θεατρίνος του μεσοπολέμου ή να βρίσκεται όλη μέρα στα κοινωνικά δίκτυα μοιράζοντας φιλάκια κι αγάπες σε όλους, με μόνο σκοπό να πουλήσει δέκα, πενήντα, εκατό βιβλία παραπάνω. Ακόμη χειρότερα, να «ξεκατινιάζεται» (κατά το κοινώς λεγόμενο) με αναγνώστες που διάκεινται αρνητικά απέναντι στο έργο του και δημοσιοποιούν την άποψή τους. Ή να αυτοεξευτελίζεται για να μαζέψει κάποια από τα περιβόητα like, λες και κάτι τρέχει στα γύφτικα εάν το πετύχει.

Θα είμαι σαφής και καθαρός. Δεν κατηγορώ κανέναν που αισθάνεται ότι έτσι πρέπει να λειτουργεί. Εγώ όμως δεν μπορώ. Στον νου μου, ο/η συγγραφέας πρέπει να είναι άνθρωπος συγκεντρωμένος στο έργο του, προκειμένου να το υπηρετήσει όσο καλύτερα μπορεί. Αυτό το έργο θα μιλήσει για εκείνον. Αυτό το έργο μπορεί να μη φέρει τα εύκολα κι ανούσια like, αλλά εάν αξίζει, θα του χαρίσει συν τω χρόνω τον σεβασμό των αναγνωστών. Κι αυτό είναι το μόνο που μετράει, τουλάχιστον για εμένα.

Απολύτως επί του θέματος με εκφράζουν τα λόγια του αγαπημένου μου ποιητή:

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την

στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινήν ανοησία,

ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

-Είστε νέος στην ηλικία αλλά με μια πολύ δημιουργική πέννα. Ό,τι γράφετε οι Αναγνώστες το διαβάζουν "απνευστί" και περιμένουν το επόμενο. Τι σας ώθησε να αφήσετε την σκέψη σας, την φαντασία σας αλλά σαφώς τις γνώσεις σας να "τακτοποιηθούν" σε ένα βιβλίο; Στο πρώτο σας βιβλίο;

Τίποτα συγκεκριμένο. Ένιωσα πως μπορούσα να το κάνω, το προσπάθησα και το έκανα. Τόσο απλά. Με όλα τα λάθη και τις αδυναμίες που έχει πάντα η πρώτη προσπάθεια.

-Όταν ένας Συγγραφέας γράψει μια τετραλογία  όπως εσείς  και έρθει η καταξίωση από όλους, πόσο "βάρος" προσθέτει στην μετέπειτα συγγραφική πορεία; Νοιώθει ίσως κάποια ευθύνη απέναντι στο Αναγνωστικό κοινό;

Πάντα πρέπει να νιώθεις ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους που σε τιμούν. Ανεξαρτήτως ιδιότητας. Το αυτό προσπαθώ να πράττω κι εγώ, κι όχι μόνο  έναντι των αναγνωστών. Γράφοντας ένα βιβλίο, και συγγνώμη αν ακουστεί κάπως επηρμένο, νιώθω ευθύνη απέναντι στον εαυτό μου κυρίως. Αυτό νιώθω. Εάν ο όρος της προσωπικής ικανοποίησης δεν εκπληρώνεται, δεν προχωρώ παραπέρα, δεν στέλνω καν το χειρόγραφο στους εκδότες, το καταχωνιάζω ή το πετώ. Κάποτε είχα διαβάσει πως, το πιο χρήσιμο εργαλείο ενός συγγραφέα, είναι ο κάλαθος των αχρήστων. Ισχύει.

-Στην  Τετραλογία σας  σκαλίζετε  ένα έπος! Σκαλίζετε   με υπομονή την πιο άγνωστη πλευρά της ιστορίας, αυτή που καταχωνιάστηκε από όσους την έγραψαν ή την είπαν με μισόλογα . Απ αυτά τα βιβλία έμαθα πολλά για τον   εμφύλιο, το ειδεχθέστερο από τα είδη πολέμου που σαρώνει αθώες υπάρξεις με  συγκλονίσατε  πραγματικά!!! τι είναι αυτό που σας ώθησε να γράψετε γι’αυτήν  κυρίως  την χρονική περίοδο;

Έχω ήδη μιλήσει περισσότερο απ’ όσο θα ήθελα για την Τετραλογία του Εμφυλίου. Θα πω μονάχα πως με τούτα τα βιβλία, εκπλήρωσα ένα χρέος μου απέναντι στην πατρίδα, την ιδεολογία και την οικογένειά μου. Γι’ αυτό και δεν κρύφτηκα από κανέναν, δεν κράτησα ισορροπίες, δεν απάλυνα τις αιχμηρές γωνίες, τα έγραψα όλα έτσι όπως τα ερεύνησα, τα εννόησα και τα ένιωσα. Όσοι μου έκαναν την τιμή να τα διαβάσουν, καταλαβαίνουν τι θέλω να πω και τους ευχαριστώ από καρδιάς. 

-Τι γνώμη έχετε για το ότι συνεχώς γράφονται νέα βιβλία, τα πιο πολλά επίπεδα, χωρίς προηγούμενη έρευνα με θέματα απλώς της εποχής, κοινώς "πιασάρικα", τα οποία μάλιστα κάποιοι τα κατατάσσουν στα "ευπώλητα" γιατί απλά είναι όπως λένε εύπεπτα και γεμάτα γεγονότα που δεν κάνουν τον αναγνώστη να σκεφτεί;

Κοιτάξτε, αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Πολλές σαχλαμάρες διαβάζονται παντού και διαβάζονται πολύ. Οι βλακώδεις «Αποχρώσεις του Γκρί», είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα. Απλώς, στην Ελλάδα, κατά την προσωπική μου εκτίμηση πάντα, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των βιβλίων που κυκλοφορούν εσχάτως, είναι αναλόγου επιπέδου, κυρίως αισθηματικά ρομάντζα ως προς το θέμα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, άλλωστε έχουν γραφτεί αριστουργήματα βασισμένα σε κάποιο ρομάντζο ή σε κάποια, ούτως ειπείν, «καταραμένη» πρωταγωνίστρια. Το κακό είναι πως τα περισσότερα από δαύτα είναι επιπέδου δημοτικού, των πρώτων τάξεων, ως προς την αξία της τέχνης του λόγου. Το λεξιλόγιό τους, και μάλιστα σε μια από τις πλουσιότερες γλώσσες του κόσμου, περιορίζεται σε μια πεντακοσαριά επαναλαμβανόμενες λέξεις και φράσεις. Για ποια λογοτεχνία μιλάμε; Επίσης, έχουν μια απλή γραμμική αφήγηση, δίχως βάθος χαρακτήρων και πλοκής, δίχως περιρρέουσα ατμόσφαιρα, δίχως έρευνα, κάτι σαν να διαβάζει κανείς τυπωμένη τη Βέρα στο Δεξί, το Μπρούσκο ή κάποια άλλη τηλεοπτική σαπουνόπερα. Δυστυχώς, πολλά απλοϊκά ρομάντζα εποχής, βαφτίζονται βαρύγδουπα από τους εκδοτικούς οίκους ως Ιστορικά Μυθιστορήματα για εμπορικούς και μόνο λόγους. Συμβαίνει τέτοια βιβλία να είναι και ευπώλητα. Και θα συμβαίνει πάντα. Ελπίζω απλώς να υποχωρήσει το ποσοστό τους. Κατά τα λοιπά, ο καθείς κάνει τη δουλειά του και γι’ αυτή κρίνεται.

-Στην εποχή μας μπορεί κάποιος Αναγνώστης να ξεχωρίσει ένα βιβλίο εάν έχει ενδιαφέρον η όχι; Μήπως είναι εγκλωβισμένος στο «μάρκετινγκ"

Κανείς δεν μπορεί να εγκλωβίσει κανέναν με το ζόρι. Το επονομαζόμενο μάρκετινγκ της Ψωροκώσταινας, βρίσκει και τα κάνει. Εμείς οι ίδιοι οι αναγνώστες του δίνουμε το δικαίωμα. Εμείς οι ίδιοι οι αναγνώστες φταίμε όταν «σκοτωνόμαστε» για να αποκτήσουμε ένα βιβλίο, όχι γιατί ακούσαμε κάτι καλό γι’ αυτό, αλλά γιατί έχει αλουμινένια συσκευασία δώρου ή μοιράζει τενεκεδένια δαχτυλίδια. Τι να πει και τι να σκεφτεί κανείς μετά από αυτό; 

-Η έμπνευση για εσάς πως λειτουργεί; Είστε άνθρωπος που απομονώνεστε για να "συλλάβετε" μια ιδέα, είστε άνθρωπος που θέλετε τον "χρόνο " του για να αποφασίσετε να γράψετε, ή όπως έχω ακούσει να λέγεται "ο Δημιουργός πρέπει να ζει μέσα στο πλήθος, να γράφει και να συλλαμβάνει τις ιδέες του μέσα στην καθημερινή ζωή, χωρίς να απομακρύνεται από τα «εγκόσμια";

Όλα μπορεί να ισχύουν. Κατά τον ίδιο τρόπο που διαβάζεται ένα βιβλίο. Στην ησυχία του σπιτιού σου, στη βαβούρα μιας παραλίας ή μέσα στο πλήθος του μετρό. Ο καθένας και ο τρόπος του, είτε είναι συγγραφέας είτε αναγνώστης. Η ουσία είναι να γεννιούνται και να διαβάζονται καλά βιβλία.

-Η συγγραφή ενός βιβλίου είναι μια διαδρομή από μόνη της μέσα στις ζωές, στα πάθη, στην ιστορία. Πόσο χρόνο χρειάζεστε εάν χρειάζεστε για να αποφορτιστείτε και να ξεκινήσετε κάτι νέο;

Άλλοτε μήνες ολόκληρους, άλλοτε μπαίνω πριν ακόμη βγω από τον προηγούμενο. Ενώ ολοκληρώνω ένα βιβλίο, υποσυνείδητα, ή σε επίπεδο έρευνας, δουλεύω κάποιο άλλο. 

-Εχετε ποτέ προσπαθήσει να γράψετε με ψευδώνυμο κι αν ναι για ποιο λόγο; σας ιντριγκάρει να  πλανάται ένα πέπλο μυστηρίου γύρω απο το άτομό σας ;

Πολλάκις έχω γράψει, κι ακόμη γράφω, με ψευδώνυμα. Το Θάνος Δραγούμης, ήταν κάποτε ψευδώνυμο για τα νουάρ και τα αστυνομικά βιβλία μου. Πλέον, είναι απλώς ένα δεύτερο λογοτεχνικό όνομα και επέλεξα να υπογράφω με αυτό τα κάποια από τα βιβλία μου γιατί έχουν ένα εντελώς διαφορετικό είδος και ύφος γραφής από τα ιστορικά μου μυθιστορήματα. Έχω κι άλλα λογοτεχνικά ψευδώνυμα για τον ίδιο ακριβώς λόγο, μα επιτρέψτε μου προσώρας να μη σας τα αποκαλύψω και να αφήσω το πέπλο που αναφέρατε στη θέση του.

-Πότε είστε σίγουρoς πως αυτό που γράψατε είναι "ώριμο" να το δει μάτι άλλου ανθρώπου,  αλλά και βέβαια πόσο έτοιμος είστε όταν το κλείνετε και το παραδώσετε στον εκδότη; Άκουσα πως υπάρχουν συγγραφείς που με πάρα πολύ δυσκολία αποχωρίζονται ένα έργο τους!

Εγώ πάντως, ίσως επειδή τα βιβλία μου απαιτούν μεγάλη έρευνα και μόχθο, όταν τελειώνουν και με αφήνουν ικανοποιημένο, τα αποχωρίζομαι εύκολα. Έως ανακουφίσεως, μη σας πω.

-Κάποιος άνθρωπος κατά την γνώμη σας πότε μπορεί να αυτοονομαστεί "συγγραφέας"; Τι πρέπει να έχει κάνει;

Από τη στιγμή που «αυτοονομάζεται» όπως λέτε, απολύτως τίποτα, ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιεί όποιον τίτλο θέλει για τον εαυτό του. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο να αυτοονομάζεται. Το θέμα είναι να τον συμμερίζονται και όσοι τον ακούνε. Σε ό,τι με αφορά πάντως, πιστέψτε με, χρειάστηκα αρκετά βιβλία και αρκετούς αναγνώστες, ώστε να οικειοποιηθώ τον χαρακτηρισμό.

-Η πληθώρα ανθρώπων που θέλουν να εκφραστούν και να γίνουν συγγραφείς πως σας φαίνονται;  Υπάρχει χώρος;  τελικά οι συγγραφείς έγιναν πιο πολλοί από τους αναγνώστες,  με αποτέλεσμα ο αναγνώστης κυριολεκτικά  "να τραβάει τα μαλλιά του" μην γνωρίζοντας τι να πρωτοδιαβάσει και τι να πρωτοαγοράσει! Τι άποψη έχετε;

Αφήστε όλα τα λουλούδια ν’ ανθίσουν. Και οι περιπατητές θα αποφασίσουν ποια θα θαυμάσουν, ποια θα μυρίσουν. Αυτή την απλή γνώμη έχω για όλα τα πράγματα γύρω μου.

-Έχετε κάποια στιγμή σκεφτεί με "ζήλεια" το καλό βιβλίο κάποιου ομότεχνού σας; Και αν ναι ποιό;

Ένα και δύο μόνο; Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν αρκετά. Θα ξεχωρίσω όμως από τους ξένους κάποια βιβλία του Τομ Ρόμπινς και από τους Έλληνες κάποια βιβλία του Γιάννη Ξανθούλη και της Ιωάννας Καρυστιάνη.

-Πιστεύετε πως ο Συγγραφέας είναι απλά ένα ταλέντο, η χρειάζεται διαρκή προσπάθεια στην γνώση, σε κάθε τι που θα βοηθούσε να εκφράσει καλύτερα αυτό που θέλει;

Νομίζω πως κάτι τέτοιο χρειάζεται σε κάθε άνθρωπο. Γνώση και ταλέντο χρειαζόμαστε όλοι μας για να είμαστε σωστοί πρώτα απ’ όλα ως άνθρωποι. Και καλοσύνη, κυρίως αυτή χρειαζόμαστε. Είναι σημαντικότερη ακόμη κι από το μέγιστο αγαθό της μόρφωσης.

-Τι σημαίνει για εσάς "Λαός, έθνος χωρίς μνήμη"; Και τι μπορεί να φταίει ώστε ένας ολόκληρος λαός να "χάσει" την μνήμη του;

Ο λαός πρωτίστως, ο ίδιος ο λαός φταίει, δεν μας έκαναν καταναγκαστική λοβοτομή, εμείς επιλέγουμε εάν θα διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη ή όχι. Αν όχι, θα είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε αιωνίως τη μέρα της μαρμότας. Να επαναλαμβάνουμε διαρκώς τα ίδια λάθη και να υφιστάμεθα τις ίδιες συνέπειες.

-Υπάρχει ελεύθερος χρόνος για εσάς; Και πως τον καταναλώνετε;

Ασφαλώς και υπάρχει, δεν είμαι κωπηλάτης σε γαλέρα. Τετριμμένα. Ταξίδια, σινεμά, βόλτες, έναν καφέ στο πάρκο, πλήρης απραξία πολλάκις. Η εποχή της εξαλλοσύνης και της κραιπάλης παρήλθε πλέον, αλλά μακαρίζω την τύχη της ύπαρξής της στα χρόνια της νεότητος. Σε κάθε περίπτωση, η απόλαυση της γαλήνης είναι πολύ σπουδαίο πράγμα.

-Στους ανθρώπους ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου τι συγχωρεί και τι όχι;

Μπορώ να συγχωρήσω τα πάντα εκτός από την αχαριστία. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η αχαριστία είναι η κορυφαία εκδήλωση της μικροψυχίας.

Σε ένα Συγγραφέα συνηθίζεται να ρωτούν στο τέλος μιας κουβέντας, τι ετοιμάζει τώρα. Δεν θα ξεφύγω από το πλαίσιο και σας ρωτώ ευθέως τι ετοιμάζετε και σε ποιο στάδιο είναι;

Του Καραϊσκάκη… Αλλά επειδή είμαι Ηρακλειδεύς θα σας πω του Καυτατζογλείου… Και ελπίζω να γεμίσω τις κερκίδες του, ή έστω μία θύρα… Έτσι, για να κλείσω με ένα χαμόγελο… 

Σας ευχαριστώ πολύ  και εννοείται πως οι φίλοι της ομάδας μας και γώ θα είμαστε δίπλα σας πάντα αρωγοί σε κάθε σας προσπάθεια.

Εγώ ευχαριστώ κι εσάς και όλους του φίλους της ομάδας. Αν και ώρες ώρες απορώ με τις αντοχές σας στα επονομαζόμενα «κοινωνικά δίκτυα», γεροί να είστε και να τα αντέχετε… Καλές γιορτές σε όλους σας, με υγεία και δύναμη πρωτίστως, τα μέγιστα των αγαθών που πολλές φορές προσπερνούμε ασυλλόγιστα και αδιάφορα.

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ, Κριτική άποψη της κυρίας Λίτσας Κοντογιάννη για το βιβλιο "Σέρρα-Η ψυχή του Πόντου"Γιάννης Καλπούζος, Εκδόσεις Ψυχογιός!!

Ένα μεγαλούργημα του κυρίου Καλπούζου, ένα Ευαγγέλιο της Ιστορίας του Πόντου, της δικής μας ιστορίας. Ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη. 

Πρόκειται ουσιαστικά για μια ιστορική και κοινωνική περιπέτεια, βαθειά ανθρώπινη.

Σε μια εποχή που επιχειρείται  να μπει λήθη στη γραμμένη με αίμα Ιστορία της Γενοκτονίας των Ποντίων, ο συγγραφέας, γνωστός για την αγάπη του  για τη γνώση του παρελθόντος, που μελετά σε βάθος την ιστορική πραγματικότητα, με την απόλυτη κινηματογραφική του γραφή, την ανατρεπτική πλοκή, με παραστατικότητα και με σκηνές έντονες που σοκάρουν, αναβιώνει πολύ πετυχημένα τον βίαιο εκτοπισμό, τις βαρβαρότητες και τη σφαγή χιλιάδων αθώων ψυχών, γεγονότα, όχι και τόσο μακρινά χρονικά. 

Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Γνωρίζουμε πραγματικά πολύ λίγα για αυτό το αιματηρό έγκλημα και αυτό το βιβλίο μας βομβαρδίζει κυριολεκτικά με πληροφορίες  και συναισθήματα.

Ο τίτλος του βιβλίου «σέρρα» είναι πολεμικός χορός των Ποντίων, ο οποίος κατάγεται από τον αρχαίο Πυρρίχιο. Χορός της περηφάνιας, της λεβεντιάς και σηματοδοτεί όλα τα βάσανα, το άδικο που στιγμάτισε την αιμάτινη ιστορία των αδελφών μας Ποντίων.

 

Διαβάστε το …… ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ!

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ

Ο Συγγραφέας

 Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, στίχους σε 70 τραγούδια, διηγήματα και μυθιστορήματα. Με την ποιητική συλλογή Έρωτας νυν και αεί ήταν υποψήφιος στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008, ενώ το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.) για το μυθιστόρημά του ΙΜΑΡΕΤ. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά του Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΣΑΟΣ. ΠΑΝΤΟΜΙΜΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ, ΙΜΑΡΕΤ: ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ, ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ, ΣΕΡΡΑ. Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ καθώς και τα νεανικά μυθιστορήματα ΙΜΑΡΕΤ 1 – ΟΙ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΙΣΜΑΗΛ και ΙΜΑΡΕΤ 2 - ΦΑΡΣΕΣ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ.

Λίτσα Κοντογιάννη για την ομάδα

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ, Κριτική άποψη της κυρίας Αναστασίας Δημακοπούλου για το βιβλιο "Υπόθεση Jacob William Landay" Εκδόσεις Διόπτρα!!

Ένας αγωνιώδες δικαστικός αγώνας που εξελίσσεται σ΄ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ! 

Μία μεγάλη ανατροπή που καταλύει κάθε αναγνωστική άποψη για τον πιθανό δολοφόνο και ένας πατέρας που απαρνείται το επάγγελμα του, αυτό του βοηθού εισαγγελέα, αφού στο εδώλιο του κατηγορουμένου, βρίσκεται ο ίδιος του ο γιος! 

Ένας 14χρονος έφηβος βρίσκεται βίαια δολοφονημένος σ΄ένα ήσυχο προάστιο της Βοστόνης. Όταν οι υποψίες για τον δολοφόνο στρέφονται στο πρόσωπο του νεαρού γιού, του διακεκριμένου δικηγόρου Άντριου Μπάρμπερ, ο ίδιος αποφασίζει να παραιτηθεί από την ιδιότητά του και να φθάσει έως και τον θάνατο αν χρειαστεί, προκειμένου να υπερασπιστεί το παιδί του από την κοινωνική κατακραυγή και τον διασυρμό της προσωπικότητάς του. Αξίες και ηθικά διλήμματα καταρρίπτονται. Η φαινομενικά γαλήνια οικογενειακή θαλπωρή κλονίζεται. Η επαγγελματική του καριέρα αμφιταλαντεύεται. Τίποτε δεν είναι πλέον το ίδιο, όταν ο γιος της οικογένειας κατηγορείται για φόνο. 

Ο Τζέικομπ, ο γιος του δικηγόρου και συμμαθητής του δολοφονηθέντος, ένας εσωστρεφής και δυσπρόσιτος νεαρός, καλείται ν΄αντιμετωπίσει κατηγορίες ανήκουστες, που στιγματίζουν την προσωπικότητά του, μ΄άμεσο αντίκτυπο την απομόνωσή του από φίλους και συμμαθητές. Οι μαρτυρίες περί διαπληκτισμών του με το θύμα, θα φέρουν στην επιφάνεια την πολυπλοκότητα των σχέσεών του, αλλά και μία πολυμορφική συμπεριφορά του ίδιου, που χρήει περαιτέρω ψυχολογικής στήριξης και μελέτης. 

Ιδιαίτερα όταν ξαναζωντανεύουν οι μνήμες από το σκοτεινό παρελθόν των προγόνων του πατέρα του, -που ολόκληρη την ζωή του προσπαθεί να λησμονήσει- τότε είναι που αναβιώνει το λεγόμενο “φονικό γονίδιο”. Ο ίδιος ο πατέρας σε όλη του την ζωή, ήταν αμέμπτου ηθικής. Μήπως όμως πέρασαν κάποια “κακά” γονίδια στο DNA του γιού του και κατά πόσο αυτά επηρέασαν αρνητικά την συμπεριφορά του και είναι υπεύθυνα για την ενοχή του; Τέτοιου είδους ερωτήματα ταλανίζουν το μυαλό του και δίνουν αφορμή στην επιστήμη να ψάξει σε βάθος. Το επιπλέον αυτό στοιχείο του κακού DNA, που στοιχειώνει την καθημερινότητα της οικογένειας, αιωρείται έως το τέλος του βιβλίου, όπου συμβαίνει και η ανέλπιστη ανατροπή. 

Η αγωνία κορυφώνεται όταν πλέον αποκαλύπτεται ότι ο νεαρός Τζέικομπ φέρει ένα γονίδιο που ευθύνεται για εγκληματικές πράξεις, αρκει το γονίδιο αυτό να βρει καρποφόρο έδαφος, το κατάλληλο περιβάλλον για να εκδηλωθεί. Και σ΄αυτό ακριβώς το σημείο γεννιούνται στο μυαλό των γονιών ανησυχητικές αμφιβολίες για τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού τους. Αμηχανία, αβεβαιότητα, ενοχές για όσα έπρεπε να προσέξουν και δεν έδωσαν την ανάλογη προσοχή. Δυσπιστία απέναντι στην αθωότητα του...μήπως τελικά είναι ο δολοφόνος; Μήπως τελικά οι γονείς βλέπουν στα παιδιά τους, αυτό που οι ίδιοι θέλουν να δούν, βλέπουν δηλαδή αυτό που συμβαδίζει με τα δικά τους πιστεύω, αψηφώντας την αρνητική πλευρά της συμπεριφοράς των παιδιών τους; 

Το βιβλίο αυτό δεν είναι απλά μία αστυνομική περιπέτεια, αλλά ένα ψυχογράφημα χαρακτήρων. Απλά και κατανοητά, θίγονται οι πραγματικές σχέσεις γονιών-εφήβων. Η κληρονομικότητα και πώς αυτή επηρεάζει τις μετέπειτα γενιές. Προβληματίζει τον γονέα αναγνώστη, πάνω σε θέματα σωστής διαπαιδαγώγησης και ανατροφής των παιδιών του. Περιγράφεται το μοντέλο του σημερινού εφήβου και τρόποι διαφυγής από την καθημερινότητα του σχολείου (facebook-internet κ.α) 

Δεν εστιάζει στον δολοφόνο, στα κίνητρα του φόνου και στην ανεύρεσή του. Όλη η πλοκή του βιβλίου, βασίζεται σ΄ενδιαφέροντα στοιχεία όπως το βάρος στην κληρονομική καταγωγή, ο καταιγισμός συναισθημάτων που προκαλεί η μελέτη αυτής, ο εσωστρεφής έφηβος ως κατηγορούμενος, το φιλικό περιβάλλον της οικογένειας και πώς αυτό διαμορφώνεται πριν και μετά την καταγγελία, η ψυχολογική βαρύτητα και πώς αυτή διαμοιράζεται ανάμεσα στους δύο γονείς. 

Η υπόθεση Jakob, είναι ένα βιβλίο το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα, όχι μόνο στους λάτρεις του αστυνομικού μυθιστορήματος, αλλά σε όλους τους αναγνώστες που αγαπούν το καλό και εποικοδομητικό διάβασμα. 

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ

Ο Συγγραφέας

William Landay

Ο William Landay γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βοστόνη, όπου ζει με τη γυναίκα του και το γιο του. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ και τη Νομική Σχολή του Κολεγίου της Βοστόνης. Προτού στραφεί στη συγγραφή, ήταν βοηθός εισαγγελέα για έξι χρόνια. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορεί το βιβλίο του Υπόθεση Jacob που παραμένει στις λίστες των ευπώλητων από τον Δεκέμβριο του 2012.
www.williamlanday.com

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για την ομάδα

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΚΛΗΡΩΣΗ 23/12/2016, ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ του βιβλίου "Μια Ανάσα Πριν" Ολγα Μπακοπούλου, Εκδόσεις Momentum!!

#ΚΛΗΡΩΣΗ-23/12/16   #Διαγωνισμός  

#ΕΚΔΟΣΕΙΣ MOMENTUM

1) Κάντε like στην ομάδα μας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ στην ανάρτηση με την κλήρωση του βιβλίου "Μια Ανάσα Πριν - Μπακοπούλου Ολγα"

2) like στη σελίδα Εκδόσεις Momentum
https://www.facebook.com/EkdoseisMomentum/?fref=ts

3) Κοινοποιήστε την στον τοίχο σας !! αφήστε το σχόλιό σας και μπείτε στην κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί 23 Δεκεμβρίου !!! 2 τυχεροί θα κερδίσουν ενα αντίτυπο από το μυθιστόρημα !!

Λίγα λόγια για το βιβλίο 

Μια σύγχρονη γυναίκα, δυναμική και αποφασιστική, αναγκάζεται να επιλέξει ανάμεσα σε δυο ζωές. Νόμιζε ότι είχε ήδη διαλέξει είκοσι χρόνια πριν: όταν άγγιζε το κλείστρο για να τραβήξει εκείνη τη φωτογραφία, διάλεγε μέσα της τον κόσμο στον οποίο ανήκε. Πίστευε ότι είχε ήδη πληρώσει το τίμημα της επιλογής της. Αλλά όταν θα έρθει η στιγμή να επιλέξει ξανά, ποια ζωή θα κρατήσει;
Η απάντηση που πρέπει να δώσει σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είναι καθοριστική. Ναι ή όχι; «Τι είδος είσαι, μπορείς να μου πεις;», φώναξε ο Ρόμπερτ. «Τι είδος δημοσιογράφου είσαι;» επανέλαβε πιο δυνατά, ακολουθώντας την στο διάδρομο.
«Το είδος που ενδιαφέρεται για την αλήθεια. Αυτό είμαι», είχε αποκριθεί εκνευρισμένα.
Τότε.
Τώρα το ίδιο πάθος τη στροβιλίζει σε μια δίνη, την ακινητοποιεί πίσω από μια φυσαλίδα. Για ακόμη μια φορά αντιμέτωπη με μια επιλογή.
Μια ανάσα πριν…
«Δυνατό, γρήγορο, ευκολοδιάβαστο. Ένα ψυχολογικό θρίλερ που σε κρατάει μέχρι την τελευταία σελίδα. Πολύ καλοδουλεμένο. Εξαιρετική η απόδοση της ιδιότητας και του χαρακτήρα της ηρωίδας. Δύσκολα πιστεύεις ότι η συγγραφέας δεν είναι μάχιμη φωτορεπόρτερ».
Μιχάλης Καραγιάννης, φωτορεπόρτερ-μέλος του φωτο-ειδησεογραφικού πρακτορείου Phasma News Photo

Η συγγραφέας

Η Όλγα Μπακοπούλου γεννήθηκε στο Johannesburg της Νοτίου Αφρικής και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Αγγλική Φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακό στην Εφαρμοσμένη Παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο του Surrey. Παρακολούθησε σεμινάρια σεναρίου, σκηνοθεσίας και δημιουργικής γραφής.
Έχει γράψει σενάρια για ταινίες μικρού μήκους και τηλεταινίες. Το 2005 το σενάριο για την τηλεταινία «Γεια Χαρά» έλαβε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό σεναρίου που διοργανώθηκε από το ΙΕΚ ΑΚΜΗ και το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ. Το 2009 έγραψε το σενάριο για την ταινία μικρού μήκους «Πίσω από τα σύννεφα» η οποία έλαβε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου Αθήνας, καθώς και του πρώτου αντρικού ρόλου στο Φεστιβάλ της Πάτρας.
Γύρισε ταινίες μικρού μήκους και συμμετείχε σε αρκετές άλλες, στο κομμάτι της παραγωγής.
Εδώ και 20 χρόνια μοιράζεται τη ζωή της με έναν υπέροχο Δημήτρη. Έχουν δυο γιους και μένουν μόνιμα στο Χαλάνδρι.
Περισσότερες πληροφορίες για τη συγγραφέα θα βρείτε στον ιστότοπo:
www. bacopoulou.com

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ