Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Ιουστίνη Φραγκούλη - Αργύρη

 

 Η Τρικυμία «Οι συγγραφείς είμαστε σαν τα μικρά παιδιά, θέλουμε στοργή και Προδέρμ» 

Το νέο μυθιστόρημα με τίτλο «Η Τρικυμία» (Εκδόσεις Ωκεανό) της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη έχει προκαλέσει ήδη φιλολογικές συζητήσεις για το αρχιτεκτονικό του στήσιμο, την λογοτεχνική του γλώσσα αλλά και για την ίδια την ανθρώπινη ιστορία, που προέκυψε απο βιωματική αφήγηση, όπως ομολογεί η συγγραφέας. Σκαρφαλωμένη στις λίστες των ευπωλήτων από τις πρώτες εβδομάδες της κυκλοφορίας της «Η ΤΡΙΚΥΜΙΑ» είναι ένα αριστούργημα που ακουμπάει στον έρωτα, στην ακύρωσή του απο τα κάθε λογής εμπόδια και πάθη αλλά και στην προειμαρμένη μοίρα των ανθρώπων που τους ακολουθεί ή μάλλον τους κατευθύνει απο τη γέννηση μέχρι το τέλος τους.

Η συγγραφέας με αφορμή την κυκλοφορία του επικού έργου των 618 σελίδων, που έχει γοητεύσει αναγνώστες και κριτικούς, μας μίλησε εφ’ όλης της ύλης:

    - Πώς σας προέκυψε αυτή η ιστορία; 

«Οπως αναφέρω και στον πρόλογο του βιβλίου, την ιστορία μου αφηγήθηκε ένας απο τους πρωταγωνιστές της τυχαία σε κάποιο ταξίδι προς ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Πραγματικά συγκλονίστηκα και σκέφθηκα ότι αυτό θα ήταν το υλικό για το νέο μου μυθιστόρημα». 

    - Γιατί επιμένετε στην βιωματική αφήγηση ως πρώτη ύλη της συγγραφικής δημιουργίας σας; 

«Διότι απλά είμαι δημοσιογράφος. Αυτή η πρώτη φύση μου δεν μου επιτρέπει να πετάω στα σύννεφα της φαντασίας. Θέλω πάντα να έχω μια απτή ιστορία, να γνωρίζω τους πρωταγωνιστές της , να γνωρίζω το τέλος α πριόρι. Αυτό μου επιτρέπει να την στήσω σωστά αρχιτεκτονικά, να σμιλέψω τους χαρακτήρες και να ολοκληρώσω το έργο μου. Εξάλλου ως αναγνώστρια πάντοτε γοητευόμουν απο μυθιστορήματα που ήταν βασισμένα σε βιωματικές ιστορίες ανθρώπων. Φυσικά, υπάρχει έντονα το στοιχείο της προσθήκης του μυθεύματος, αλλιώς δεν θα λεγόταν μυθιστόρημα».

  

- Γιατί επιλέξατε να χρησιμοποιήσετε τον τίτλο «Η Τρικυμία», που παραπέμπει στο κύκνειο έργο του μεγάλου δραματουργού Ουίλιαμ Σαίξπηρ; 

    «Η ιστορία της πρωταγωνίστριας του έργου, της Πολέτ, ακουμπάει σε τρικυμίες, τόσο πραγματικές όσο και ψυχικές. Η ζωή της περνάει πάνω απο κύματα, σκάει σε ακρογυαλιές, ταλανίζεται σε κλυδωνισμούς πλοίων. Πραγματικά, «Η Τρικυμία» του Σαίξπηρ, την οποία ανεβάζει ως παιδική παράσταση διαρκώς η Πολέτ στα σχολεία της περιπλάνησής της, ταίριαζε στην περίπτωση του βιβλίου, που στάζει αρμύρα και συγχώρεση». 

    - «Η Τρικυμία» σας είναι ένα μυθιστόρημα που σε ξεγελάει στην αρχή ότι είναι αμιγώς ερωτικό. Μετά παίρνει διαρκώς νέες τροπές... Και στηρίζεται στις ανατροπές... 

«Είναι ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε σε δυό φάσεις. Ξεκίνησε με το μεγάλο έρωτα στο Νησί, δοσμένο σχεδόν μικροσκοπικά με λεπτομερείς περιγραφές και ανατάσεις...Ακολούθησε η ισοπέδωση της απολυτότητας του έρωτα στην Αθήνα της καθημερινότητας, πάλι ειδωμένη σαν ταινία που εστιάζει στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών της. Η δεύτερη περίοδος της γραφής ήταν καταιγιστική. Ημουν στη φάση της διαρκούς ανατροπής των καταστάσεων καθώς ήθελα να δώσω στο έργο το ρυθμό της τρικυμίας. Αυτή ήταν η πρόθεση του συγγραφικού οίστρου που πέρασε απο μεγάλα κύματα, ομολογώ. Ηταν ένα δύσκολο έργο ώσπου να έρθει στην ολοκλήρωσή του, ένα έργο που με βασάνισε κυρίως στο τελικό δέσιμό του και στην λογοτεχνική επεξεργασία του.» 

    - Αλλάξατε εκδοτικούς οίκους τα τελευταία χρόνια, απο τον «Ψυχογιό» πήγατε στον «Αρμό» και τώρα βρίσκεσθε στον «Ωκεανό»... Γιατί αυτή η διαρκής μετακίνηση; 

     

    «Κατ’ αρχήν ο εκδοτικός οίκος «Ψυχογιός» δεν ταίριαζε πλέον στην ιδιοσυγκρασία μου. Είναι των μεγάλων μπεστ-σέλλερς που πονάνε πολύ τους συγγραφείς. Είναι μεγάλη πίεση να γράφεις μπέστ-σέλλερ, δεν μπορείς να ανασάνεις. Ο «Αρμός» υπήρξε μια υπέροχη στάση στη συγγραφική μου ζωή, μια μικρή ανάπαυλα , ένα απάνεμο λιμάνι. Συνεργάσθηκα άψογα με τον εκδότη μου Γιώργο Χατζηϊακώβου, εκεί κατέθεσα τη Διλογία της Λευκάδας, (Ψηλά Τακούνια για Πάντα, Ξυπόλυτες στην Αμμο) , ένα δίπτυχο που αποτελεί την αποτύπωση του είναι μου. Τώρα η «Τρικυμία» ήθελε τον «Ωκεανό» της. Είναι ένας μεσαίου μεγέθους εκδοτικός οίκος, στοχευμένος στην πεζογραφία, ελληνική και ξένη. Η εκδότριά μου Ελένη Κεκροπούλου, μια φωτισμένη γυναίκα της γραφής με έκανε να νιώσω καλοδεχούμενη. Αντιλήφθηκε το έργο μου, ενθουσιάστηκε, με περιέβαλε με αγάπη. Εμείς οι συγγραφείς είμαστε σαν τα μικρά παιδιά, θέλουμε στοργή και προδέρμ!» 

- Και μια πολιτική ερώτηση. Πώς είδατε το Brexit; 

«Πρόκειται για μια έκφραση ξενοφοβίας και ευρωσκεπτικισμού εκ μέρους των Αγγλων με απίστευτες συνέπειες όχι μόνον στην Αγγλία και την Ενωμένη Ευρώπη, αλλά στις ανθρώπινες αξίες όπως τις βιώνουμε σήμερα. Οι Αγγλοι ψήφισαν εναντίον της ελεύθερης διακίνησης των ανθρώπων και των ιδεών στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, κάτι που έχει κατακτηθεί με αίμα και θυσίες. Απρόβλεπτες θα είναι οι συνέπειες σε σχέση με τον παροξυσμό εθνικιστικών κινημάτων σε μια Ευρώπη, που θα σπαρταράει απο διχαστικές ιδέες. Η ίδια η Αγγλία κινδυνεύει να υποστεί διάσπαση με την απόσχιση της Σκωτίας και γιατί όχι και του Ιρλανδικού της κομματικού; Για μένα χαλεποί καιροί έρχονται στην Εσπερία...»

Ιουστίνη μου σ' ευχαριστώ καταρχήν για την φιλία σου,  τον χρόνο που αφιέρωσες γι αυτή τη συνέντευξη αλλά και την διάθεσή σου να μοιραστείς με τα μέλη της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ τις σκέψεις σου! 

Γιούλη Τσακάλου 

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ