-
O Γιάννης Ξανθούλης τι χρώμα δίνει στη ζωή του; ασπρόμαυρο ή πολύχρωμο;
Προτιμώ το γκρίζο σε όλες
του τις διαβαθμίσεις.
-Σας
εχω δεί αρκετές φορές στην αρχή σας είχα πάρει απο φόβο οφείλω να ομολογήσω!
Κατόπιν εξεπλάγην ευχάριστα όταν
αντιμετώπισα έναν ευγενή καθόλου υπερόπτη Συγγραφέα. Παρόλο που η πορεία
σας ως Συγγραφέα αλλά και ως άνθρωπο
γενικώς των Γραμμάτων θα μπορούσε να δώσει το δικαίωμα "της αίσθησης της
ανωτερότητας" εσείς πάραυτα είστε ένας απλός και συγκροτημένος κύριος.
Θέλω να μου εξηγήσετε τι είναι αυτό που σας κάνει να είστε ένας τόσο αγαπητός άνθρωπος/συγγραφέας.
Είμαι ο πιο ακατάλληλος για
να με «αναλύσω». Εξάλλου σε όλη μου τη
ζωή αισθανόμουν σαν «μαύρο πρόβατο» οπότε μάλλον απορώ για την ερώτησή σας…
-Γνωρίζω
πως έχετε γράψει πάρα πολλά βιβλία, και
έχω την αίσθηση πως σας ενδιαφέρουν θέματα "άλλων καιρών". Είναι
αλήθεια πως σας κεντρίζει η ιστορία του παρελθόντος; Ομολογώ δε πως μου
φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να πραγματεύεται ένας Συγγραφέας γεγονότα που
πέρασαν, ξεχάστηκαν ίσως. Γεγονότα που δεν έχει ιδία άποψη, δεν τα έζησε και
είναι άξιο θαυμασμού όταν, όπως εσείς μπορεί να τα καταγράψει χωρίς να
πελαγοδρομεί η να φανεί αναξιόπιστος. Εσείς γιατί ασχολείσθε με το
"παρελθόν";
Το παρελθόν είναι, ας πούμε,
η διατριβή μου. Και είναι το μόνο που ξέρω με κάποια σιγουριά. Άρα είναι φυσικό
να εκτιμώ κυρίως δυο χρόνους. Τον ενεστώτα και τον αόριστο.
-Συνήθως
οι Συγγραφείς από ένα μικρό γεγονός από μια εικόνα που πέρασε αστραπιαία από τα
μάτια τους, μπορούν να πλάσουν έναν σκελετό για ένα έργο τους. Για ένα βιβλίο
τους. Εσείς κύριε Ξανθούλη για να γράψετε ένα έργο σας πρέπει να το έχετε
ολοκληρώσει προηγούμενα στο μυαλό σας, ακόμη και το τέλος η στην πορεία της
συγγραφής του μπορείτε και επεμβαίνετε και ίσως να αλλάζετε πολλά που αρχικά
είχατε σκεφτεί;
Πάντα ξεκινώ από μια ιδέα
που θα μου φανεί ισχυρή και άξια για περαιτέρω ψάξιμο. Στη διαδρομή και όσο γνωρίζω
τους ήρωές μου διαμορφώνω καλύτερη άποψη για την πορεία του βιβλίου
-Το
γράψιμο για πολλούς Συγγραφείς είναι η διέξοδος, όπως οι ίδιοι μου έχουν πει,
από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή. Κάτι σαν φυγή!.
Για εσάς τι ακριβώς είναι τo γράψιμο. Μια φυγή, μια εκτόνωση ώστε να ισορροπείτε
τα θέλω της ψυχής με την ζωή, μια συνήθεια καθημερινότητας;
Δεν εκτονώνομαι γράφοντας.
Ίσα ίσα φορτίζομαι περίεργα και ανυπομονώ να απαλλαγώ από τους χαρακτήρες του
βιβλίου. Συχνά, τις περισσότερες φορές βρίσκομαι σε σύγκρουση με τους ήρωές
μου. Κάτι που ενδεχομένως να είναι και εποικοδομητικό.
-Διαβάζοντας
τα βιβλία σας αναρωτιέμαι αν υπάρχουν σ αυτά βιογραφικά στοιχεία ή αν έχουν
συμβεί oσα αφηγείστε σε ανθρώπους γύρω σας !!
Πολλά αυτοβιογραφικά κυρίως
στους δευτερεύοντες ήρωες και πολλά που επινοώ με βάση την πολύ προσωπική μου
ματιά. Αλλιώς δεν γίνεται.
περισσότερα για το συγγραφέα μας εδώ
-Την
εποχή της μεγάλης φτώχειας και δυστυχίας ενός ολόκληρου λαού, του ελληνικού,
πόσο εύκολο είναι ένα βιβλίο αξιόλογο να πουλήσει;
Όσοι αγαπούν το διάβασμα και
τις παραμέτρους που το καθορίζουν θα βρουν παρηγοριά και κάτι πολύ παραπάνω σε
αυτό. Η ανάγνωση, ο τρόπος της, θέλει εκπαίδευση και πειθαρχία. Σήμερα σε μια
τεχνοκρατούμενη βιαστική εποχή τα πράγματα όπως ξέρετε άλλαξαν δραματικά.
-Εχετε
κάποια γνώμη για τα "ευκολοχώνευτα της παραλίας" για κατά άλλους
"ευπώλητα" βιβλία; Ρωτώ γιατί έχοντας την διαχείριση της Ομάδας "ΒΙΒΛΙΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ" εχω
την εντύπωση πως κάποιοι αναγνώστες δεν
θέλουν αλλά και δεν μπορούν να αγαπήσουν βιβλία που δεν έχουν κάτι κοινό με την
δική τους ζωή, αλλά ούτε και να κατανοήσουν βιβλία που οι ήρωες τους δεν είναι
καθημερινοί. Άκουσα όμως και από άλλους, πως ένα βιβλίο εάν δεν σε ταξιδέψει
δεν σου μεταφέρει το μυαλό και την φαντασία σου πέρα από την ζωή που ζεις γιατί
να το διαβάσεις;
Δεν είμαι λάτρης της
παραλίας οπότε μου είναι αδιανόητο να καταλάβω εκείνους που παλεύουν με τις
σελίδες ενός βιβλίου ανάσκελα στην άμμο με τον ήλιο κατακούτελα.
-Οι
βασικοί σας ήρωες είναι άνθρωποι με
κρυμμένες ενοχές και πάθη. Πώς γίνεται να έχουμε σε μια ζωή δύο εκδοχές;
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε
πολλές τάσεις και πτυχές που συχνά αργούν να ξεδιπλωθούν. Γι’ αυτό συχνά όταν
οι «γείτονες» καλούνται να περιγράψουν έναν φονιά μιλούν πάντα με τα καλύτερα
λόγια τονίζοντας πόσο ευγενής και χαμογελαστός ήταν. Όλοι έχουμε τα όρια μας,
μόνο που δεν μπορούμε να τα καθορίσουμε προτού αποκαλυφθούν.
-Ο
έρωτας, το πάθος δεν γνωρίζουν ηλικίες; Μπορεί στην πραγματικότητα να
ταρακουνήσουν τη ζωή και των πλέον απαθών;
Ο έρωτας είναι ζωή και η ζωή
ελλοχεύει κινδύνους. Ο εξευτελισμός και το «ποταπό πάθος» ανήκουν στην ερωτική
κουζίνα. Όχι απαραίτητα, αλλά… διεκδικούν σημαντικό μερτικό.
-Το
διάβασμα, το σινεμά, οι τέχνες γενικότερα είναι ίσως τα μόνα οχήματα που
μπορούν να συνδράμουν στην ανακούφιση ημών που σήμερα βαλλόμεθα από παντού;
Η τέχνη βασικά είναι
παρηγορητική για τις αισθήσεις, οπότε για πολλούς ανθρώπους αποτελεί ένα
σταθερά ηθικό μπούσουλα.
-Έχετε
γνωρίσει ανθρώπους σαν τους ήρωες σας;
Δυστυχώς και ευτυχώς γνώρισα
αρκετούς από τους ήρωές μου. Εννοείται πως οι χειρότεροι είχαν και το μεγαλύτερο
ενδιαφέρον.
-Γράφετε
εδώ και δεκαετίες, και παράλληλα έχετε τη φήμη μανιώδους αναγνώστη. Ποια είναι
η σχέση γραφής-ανάγνωσης;
Άλλο να γράφω άλλο να
διαβάζω. Προτιμώ τα δοκίμια, την ιστορία. Τα βιβλία μου με μπάζουν σε σκοτεινά
μονοπάτια χωρίς να το αποζητώ απαραίτητα. Είναι σα να τεκμηριώνω τους εφιάλτες
μου… Προτιμώ πάντως το διάβασμα από το γράψιμο. Το γράψιμο με φοβίζει.
-Υπάρχουν
κάποιες λέξεις στην ζωή σας που σας συνοδεύουν;
Ναι. Δουλειά, δουλειά,
δουλειά.
-Μπορούμε
να πούμε ότι οι δύσκολες καταστάσεις ευνοούν την τέχνη;
Συχνά, ναι. Στη δικτατορία
όλοι ζητούσαμε καταφύγιο στην τέχνη, για να θυμηθώ κάτι σχετικά πρόσφατο.
-Τι
μπορούν να ελπίζουν για την τέχνη τους οι νεότεροι λογοτέχνες;
Καθένας ελπίζει αναγνώριση.
Να διαβαστεί. Αυτό είναι αξίωμα.
-Πόσο
επηρεάζεται ένα ζευγάρι όταν ακολουθεί
διαφορετικούς δημιουργικούς δρόμους;
Πιθανόν δυο συγγραφείς ή και
τρεις σε ένα σπίτι να σημαίνει πόλεμο.
Σε
ένα Συγγραφέα συνηθίζεται να ρωτούν στο τέλος μιας κουβέντας, τι ετοιμάζει τώρα. Δεν θα ξεφύγω από το
πλαίσιο και σας ρωτώ ευθέως τι ετοιμάζετε και σε ποιό στάδιο είναι;
Θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο
που θα αρέσει σε αυτούς που αγάπησαν «Την Κυριακή έχουμε γάμο». Υπόθεση κάνω.
Σας ευχαριστώ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ
ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου