ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Γράφει η κα Αναστασία Δημακοπούλου για το βιβλίο "Ο Χάρτινος Κύκνος - Κατερίνα Χλωροκώστα"Εκδόσεις Γαβριηλίδης!

 

O Χάρτινος Κύκνος - ΚατερίναΧλωροκώστα 

φωτο: Αναστασία Δημακοπούλου

Ο Χάρτινος Κύκνος της Κατερίνας Χλωροκώστα, ανοίγει τα ντελικάτα του φτερά, για ν΄ αγκαλιάσει με τις φτερούγες του όλες εκείνες τις ιδιαίτερες ανθρώπινες ψυχές, που έχουν μετουσιώσει τον πόνο, τους προσωπικούς τους δαίμονες και τις αδυναμίες τους σε μια άλλη διάσταση, διψώντας για ζωή, για συμμετοχή στο κοινωνικό «γίγνεσθαι», ζητώντας την αναγνώριση και την αποδοχή του κάθε ένα από μας! 

Το μικρό αυτό καλαίσθητο βιβλίο είναι ένα εγχειρίδιο-πρόκληση, να βγούμε από τον μικρόκοσμό μας, να αποτινάξουμε από πάνω μας τις όποιες δυσκολίες, ρίχνοντας μια πιο ουσιαστική ματιά δίπλα μας, σε ανθρώπους με ιδιαιτερότητες, σε ανθρώπους περιθωριοποιημένους, σε ανθρώπους που η ζωή τους φέρθηκε άδικα… γιατί ας μην ξεχνάμε και να θυμόμαστε πάντα, ότι η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές με τα πάνω της και τα κάτω της, με τις κακές και τις καλές της φάσεις. 

Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για παν ενδεχόμενο γιατί τίποτε πλέον δεν είναι σταθερό. Διαβάζοντας το ιδιαίτερο αυτό βιβλίο, αναλογίζομαι πόσο άραγε επίπονο και ψυχοφθόρο είναι για έναν ειδικό θεραπευτή να μπορεί να αγγίζει την ψυχή αυτών των ανθρώπων. 

Πόσο δύσκολο άραγε είναι να εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να μένει ανεπηρέαστος από τον ανθρώπινο πόνο; Η επαναλαμβανόμενη μάθηση όμως και δει η βιωματική μάθηση, την οποία λαμβάνει καθημερινά η ηρωίδα μας και συγγραφέας αυτού του σπουδαίου βιβλίου, είναι ικανή να απαλύνει πληγές και να γιατρεύει τον πόνο, όταν αυτή γίνεται συνειδητά, με ευαισθησία και κατάθεση ψυχής. 

«Όταν ακουμπάμε το σώμα ενός ανθρώπου κάτω από το δέρμα ακουμπάμε την ψυχή του. Την ακουμπάμε με το δικό μας δέρμα μα και με την δική μας ψυχή που ζει κάτω από το δέρμα μας…» πόσο άρτια φιλοσοφημένα τα λόγια της γλυκιάς Ραμί, που κατορθώνει και μετουσιώνει τον πόνο της για τον τόσο άδικο χαμό του παιδιού της σε προσφορά και φροντίδα!

Από την άλλη όμως, πόσο πρωτόγνωρα και τρομακτικά ακούγονται όλα αυτά, στ’ αυτιά μιας κοπέλας, που κάνει δειλά, τα πρώτα της άγουρα βήματα σ΄ ένα χώρο όπου απαιτεί την ανθρώπινη φροντίδα, την αποκλειστικότητα και την ενσυναίσθηση! 

Το παράδειγμα της Ινδής Ραμί θ΄ αποτελέσει τον πυλώνα εισόδου της νεαρής θεραπεύτριας σε μια ανώτερη σφαίρα ενός άλλου εαυτού. Θα της δώσει φτερά για να πετάξει και να συνειδητοποιήσει το μεγαλείο ψυχής που πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος, που έχει το κουράγιο και την δύναμη να ερμηνεύει τον προσωπικό πόνο σ΄ ευεργεσία και κοινωνική προσφορά. Αγαπημένη δικιά μου και αξέχαστη, η ιστορία του σιωπηλού ήρωα Μπερνάντ! 

Του μονίμως θυμωμένου και στρυφνού παππού Μπέρνι, για τους υπόλοιπους τροφίμους του οίκου ευγηρίας. Ποιος μπορούσε να υποψιαστεί ότι πίσω από την αδυναμία του γέροντα να επικοινωνήσει με τους οικείους του, χτυπημένος από εγκεφαλικό επεισόδιο κρύβεται ένας γενναίος παλαίμαχος στρατιώτης; Και όμως, αρκούν κάποια ντοκιμαντέρ για την επέτειο εκείνης της σημαντικής μέρας,- την απόβαση στην Νορμανδία-, για να τον κάνουν να επινοήσει οποιοδήποτε τρόπο, προκειμένου ν΄ αποδείξει ότι πίσω από αυτό το γέρικο κουφάρι, κάποτε μεσουρανούσε ένας ήρωας, ένας πολεμιστής που έζησε την φρίκη του πολέμου, αλλά και έναν μεγάλο έρωτα στην χώρα της κοπέλας που τον φρόντιζε, την Ελλάδα. 

Δεκατρείς υπέροχες, άκρως διδακτικές ανθρώπινες ιστορίες, συνθέτουν το βιβλίο της Κατερίνας Χλωροκώστα, ανθρώπων μοναχικών, απομονωμένων, χαμένων στα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού, ν΄ αντιμετωπίζουν τους δικούς τους προσωπικούς δαίμονες. Ανθρώπων που έμαθαν να κουβαλούν τον δικό τους πόνο, απαγκιασμένους συχνά να λαγοκοιμούνται σε μια γωνιά μιας ψυχιατρικής πτέρυγας, ενός κέντρου αποκατάστασης, ενός οίκου ευγηρίας ή να κοιτούν τον κόσμο που τους προσπερνάει με καχυποψία, να παλεύουν ανάμεσα στην λήθη και την πραγματικότητα.

 Ένα αληθινό βλέμμα, ένα άγγιγμα, σαν το φτερό του κύκνου, απαλό με συμπόνοια και αληθινό ενδιαφέρον είναι αρκετό, για να δεις στα μάτια τους αυτήν την σπίθα για ζωή, την ακτίνα φωτός και μια ελπίδα να συνεχίσουν να ζουν και να παλεύουν για ένα θαύμα, για ένα καλύτερο μέλλον. 

Θα κλείσω την μακροσκελή αυτή ανάλυση, όπως ακριβώς και η συγγραφέας, με την ρήση του Ινδού γιατρού-θεραπευτή Σουάμι Σιβανάντα: «Να έχετε το ίδιο βλέμμα για όλους τους ανθρώπους»

 

Αναστασία Δημακοπούλου

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 Η Κατερίνα Χλωροκώστα γεννήθηκε στο Σίντελφιγκεν της Γερμανίας. Έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Κατερίνη και την περίοδο της εφηβείας ξαναγύρισε στη Γερμανία, όπου φοίτησε στο Λύκειο του Τύμπιγκεν. Έκανε σπουδές Κοινωνικών και Συμπεριφορικών Επιστημών με εξειδίκευση στην Ψυχολογία και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Δραματοθεραπεία. Εργάσθηκε δεκαέξι χρόνια στο ΚΕΘΕΑ όπου μετεκπαιδεύτηκε ως Σύμβουλος εξαρτήσεων και διετέλεσε Διευθύντρια σε διάφορες μονάδες του, μεταξύ τον οποίων και στη Θεραπευτική Κοινότητα ΙΘΑΚΗ. Έχει δημιουργήσει τους «Κύκλους Ζωής», μια εναλλακτική δομή μέσα από την οποία δραστηριοποιείται οργανώνοντας σεμινάρια, συναντήσεις και ομάδες αυτοβοήθειας και προσωπικής ανάπτυξης. Ζει στην Περαία Θεσσαλονίκης με τον σύντροφο της και τα δυο αγόρια τους. Από το 2011 διατηρεί την ιστοσελίδα Kapaworld και το Μικρό Λευκό Κοχύλι είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια....