Μετά το διπλό φονικό, το
οποίο χάνει τον πατέρα του και την προτροπή του παππού του που φοβάται για το
ασμαλίκι, τη βεντέτα, ο δεκαεπτάχρονος Ζώτος μεταβαίνει στα Γιάννενα, όπου και
ξεκινάει το ταξίδι της ζωής του ήρωά μας αλλά και το νοερό δικό μας.
Στη μυστηριακή και πανέμορφη
πόλη των θρύλων ο αναγνώστης θα διαβάσει για την απόπειρα δημιουργίας βλάχικου
πριγκιπάτου στην Πίνδο, για τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1912, για την
Ιταλοκρατία της πόλης, για την διαμάχη Βενιζελικών αντιβενιζελικών, για την
εκστρατεία στη μικρά Ασία και την καταστροφή της, για τη ληστοκρατία της
Ηπείρου, τη δικτατορία του Πάγκαλου, γνωρίζοντας όμως ταυτόχρονα το κάστρο των
Ιωαννίνων, σεργιανίζοντας στα σοκάκια της, φτάνοντας στην κεντρική πλατεία,
ακούγοντας καντάδες, απολαμβάνοντας βαρκάδες στη λίμνη, θαυμάζοντας τα ρούχα
της εποχής.
Θα δει τους πρόσφυγες, θα
ζήσει το δράμα τους, θα μάθει για τη δράση των ληστών, θα γνωρίσει την
οικονομική και πολιτική υποδούλωση, το θεριό που μετατρέπει ο πόλεμος τον
άνθρωπο και όλα αυτά με μια πλοκή και μια γλώσσα της εποχής που σε καθηλώνουν.
Ταυτόχρονα όμως θα γνωρίσει
και τους ήρωες που πλαισιώνουν τα ιστορικά γεγονότα• τον Σιορ Διονάτο, το σοφό
της λίμνης που θα σταθεί σαν πατέρας στον νεαρό Ζώτο, την Σαλορίν, τον Γκινή,
τον Βιργίλη, τον Μαργαρή αλλά και τη Χαβαή που ακολουθώντας το δρόμο που της
δείχνει η καρδιά της απαρνιέται θρησκεία και οικογένεια κάνει πέρα τις
προκαταλήψεις και βαφτίζεται χριστιανή για να ακολουθήσει τον έρωτα της ζωής
της. Θα γνωρίσει όμως και το γινάτι με τις δύο όψεις του.
Το καλό γινάτι αυτό που σε
πεισμώνει για να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, τους στόχους σου και να βρεις
τη ευτυχία αλλά και το κακό γινάτι αυτό που βγάζει μάτι, που λέει και η λαϊκή
σοφία, που δε σε αφήνει να δεις πέρα από τη στενομυαλιά σου, φορτώνοντάς σε
κάμποσα άσχημα συναισθήματα.
Λάτρης της γραφής του κυρίου
Καλπούζου κι έχοντας διαβάσει όλα του τα βιβλία δεν έχω παρά να υποκλιθώ για
ακόμη μία φορά στο ταλέντο του αλλά και στην έρευνα που έκανε για να
ολοκληρώσει το έργο του.
Λογοτέχνης, τεχνίτης του
λόγου, κι όχι μόνο συγγραφέας μαγεύει τον αναγνώστη από τις πρώτες του σελίδες.
Ανυπόμονη για το επόμενο
ταξίδι μου, εύχομαι καλή συγγραφική συνέχεια''.
Μαρία Παπάτου
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ γεννήθηκε το 1960 στο χωριό Μελάτες της
Άρτας, ενώ από το 1983 ζει στην Αθήνα.
Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί τα εξής έργα του:
Η ποιητική συλλογή «Το νερό των ονείρων» και το μυθιστόρημα «Μεθυσμένος
δρόμος» (Ελληνικά Γράμματα 2000).
Η συλλογή διηγημάτων «Μόνο να τους άγγιζα» (Κέδρος 2002), η οποία
επανεκδόθηκε το 2017 από της εκδόσεις Ψυχογιός, εμπλουτισμένη
ποικιλοτρόπως κι επιμελημένη στο σύνολό της με τον νέο τίτλο: «Κάποιοι
δεν ξεχνούν ποτέ».
Το μυθιστόρημα «Παντομίμα Φαντασμάτων» (Άγκυρα 2005), το οποίο
κυκλοφόρησε σε επιμελημένη στο σύνολό της επανέκδοση το 2015 από τις
Εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο: «Σάος» και υπότιτλο: «Παντομίμα
Φαντασμάτων».
Οι ποιητικές συλλογές: «Το παραμιλητό των σκοτεινών Θεών» και «Έρωτας
νυν και αεί», με την οποία ήταν υποψήφιος στη μικρή λίστα για το Κρατικό
Βραβείο Ποίησης (Εκδόσεις Ίκαρος 2006 και 2007).
Το μυθιστόρημα «Ιμαρέτ», το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του
Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, (Μεταίχμιο 2008 – Ψυχογιός 2015). Το «Ιμαρέτ»
μεταφράστηκε και κυκλοφορεί στα πολωνικά και τα τουρκικά.
Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορεί σε δύο τόμους και η διασκευή του
«Ιμαρέτ» σε νεανικό μυθιστόρημα (για παιδιά άνω των 10 ετών), με
εικονογράφηση του σκηνογράφου Αντώνη Χαλκιά. Τίτλοι: «Ιμαρέτ: Οι δυο
φίλοι και ο παππούς Ισμαήλ» και «Ιμαρέτ: Φάρσες, πόλεμος και όνειρα».
Με το διήγημα «Ο Λευτέρης» συμμετείχε στο συλλογικό έργο «Τέλος καλά,
όλα καλά» (Καστανιώτης 2012).
Το μυθιστόρημα «Άγιοι και δαίμονες» (Μεταίχμιο 2011 – Ψυχογιός 2015).
Το μυθιστόρημα «Ουρανόπετρα» (Μεταίχμιο 2013).
Το μυθιστόρημα «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» (Ψυχογιός 2014).
Το μυθιστόρημα «Σέρρα. Η ψυχή του Πόντου» (Ψυχογιός 2016).
Ο
Γιάννης Καλπούζος έχει γράψει και τους στίχους στο παιδικό θεατρικό
έργο «Τρυφεράκανθος» της Ελένης Πριοβόλου, καθώς και τους στίχους 80
τραγουδιών μεταξύ των οποίων τα: «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» που
ερμήνευσε η Γλυκερία, «Δέκα μάγισσες» με τον Γιάννη Σαββιδάκη, «Να ’σουν
θάλασσα» με τη Νατάσα Θεοδωρίδου, «Τι μου ’χει φταίξει τι μου ’χει
λείψει» με την Ελένη Πέτα, «Γιατί πολύ σ’ αγάπησα» με τον Ορφέα Περίδη,
το οποίο ερμήνευσε και ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Μανώλης Λιδάκης, και
άλλα πολλά γνωστά τραγούδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου