Όταν αυτό το βιβλίο έπεσε
στα χέρια μου, η καρδιά μου πραγματικά, έτρεμε από αδημονία!
Βλέποντας το εξώφυλλο,
αναγνώρισα πολύ γνώριμα πράγματα, βιώματα που λίγο πολύ έχουμε ζήσει όλοι μας.
Η σαΐτα να ακολουθεί μια καμπυλωτή πορεία, όπως ακριβώς οι συναισθηματικές
μεταπτώσεις μας λόγω όλων αυτών των γεγονότων που ζούμε.
Ένα χέρι να αναδύεται,
γιατί κακά τα ψέματα, πέρα από την όποια συμπαράσταση έχουμε από το περιβάλλον
μας, κοντινό και μη, στην επιφάνεια από τα βάθη των πιο σκοτεινών μας τόπων
καταφέρνουμε κι ανεβαίνουμε μόνοι μας. Τολμώ να πω: εξ’ ού και ο τίτλος.
Δεν ξέρω πως ακριβώς ήταν
αυτές οι έντεκα ιστορίες στη πρότερη τους μορφή, και ναι, ίσως να μπορούσαν να
είχαν γραφεί και καλύτερα, όπως ομολογούν και οι ίδιες, αλλά διαπιστώνω πως
αυτό το «ξαναχτένισμα» είχε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Σε αυτές τις υπέροχες
ιστορίες αναγνωρίζει κανείς την ίδια τη ζωή, κομμάτια ακόμα και της δικής μας,
ακόμα και δικά μας, γνώριμα συναισθήματα.
Ο συγγραφέας, μας κρατάει το
καλύτερο για το τέλος. Μας αποδεικνύει πως μπορεί και ξέρει να γραφεί τέλεια
αστυνομικές ιστορίες. Εγώ τουλάχιστον του βγάζω το καπέλο.
Η συμβουλή μου: αυτό το
βιβλίο μη το διαβάσετε βιαστικά… μόνο έτσι θα έχετε την
δυνατότητα να αντιληφθείτε την ένταση της γραφής του συγγραφέα.
Αφήστε την πόρτα της ψυχής
σας διάπλατα ανοιχτή για να γεμίσουν και τα μέσα δωμάτιά της με τον φρέσκο αέρα
των συναισθημάτων που φυσούν οι ιστορίες του.
Λίτσα Κοντογιάννη
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Ο
Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης γεννήθηκε το 1981, ζει στην Αθήνα και
κατάγεται από τα Χανιά. Εργάζεται στον τομέα της Καλλιτεχνικής
Βιβλιοδεσίας, έχει σπουδάσει Διοίκηση Αθλητικών Επιχειρήσεων και
Δημόσιες Σχέσεις, και από το 2008 κατέχει τον τίτλο του Reiki Therapist
Of Usui System of Natural Healing. Αρθρογραφεί για θέματα που αφορούν
στη λογοτεχνία, τη μουσική και το θέατρο και επί σειρά ετών έχει
ασχοληθεί με την παραγωγή μουσικών εκπομπών στο ραδιόφωνο.
Η ενασχόλησή του με τη συγγραφή ξεκινά από τα εφηβικά του χρόνια, όταν στα δεκαεπτά του κερδίζει βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το διήγημά του "Ο Ζητιάνος".
Τα μυθιστορήματα "Τ' αηδονιού το δάκρυ" (Ωκεανίδα, 2015) και "Ένα δράμι δύναμης" (Ωκεανίδα, 2016) ψηφίστηκαν από τους αναγνώστες στα αντίστοιχα Βραβεία Βιβλίου Public και κατέκτησαν το καθένα μια θέση ανάμεσα στα δέκα επικρατέστερα στις κατηγορίες "Ηρωίδα Έμπνευση" και "Ελληνικό Μυθιστόρημα".
Το "Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω" είναι το έβδομο βιβλίο του συγγραφέα και πρόκειται για μια συλλογή ιστοριών (δέκα διηγήματα και μια νουβέλα) με κύριο άξονα τους χαρακτήρες των ηρώων και την αναζήτηση απαντήσεων στο δίπολο ζωή-θάνατος.
Η ενασχόλησή του με τη συγγραφή ξεκινά από τα εφηβικά του χρόνια, όταν στα δεκαεπτά του κερδίζει βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το διήγημά του "Ο Ζητιάνος".
Τα μυθιστορήματα "Τ' αηδονιού το δάκρυ" (Ωκεανίδα, 2015) και "Ένα δράμι δύναμης" (Ωκεανίδα, 2016) ψηφίστηκαν από τους αναγνώστες στα αντίστοιχα Βραβεία Βιβλίου Public και κατέκτησαν το καθένα μια θέση ανάμεσα στα δέκα επικρατέστερα στις κατηγορίες "Ηρωίδα Έμπνευση" και "Ελληνικό Μυθιστόρημα".
Το "Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω" είναι το έβδομο βιβλίο του συγγραφέα και πρόκειται για μια συλλογή ιστοριών (δέκα διηγήματα και μια νουβέλα) με κύριο άξονα τους χαρακτήρες των ηρώων και την αναζήτηση απαντήσεων στο δίπολο ζωή-θάνατος.
| Τίτλοι στη Βιβλίων του: | |
| (2018) | Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω, Ωκεανίδα |
| (2016) | Ένα δράμι δύναμης, Ωκεανίδα |
| (2015) | Τ' αηδονιού το δάκρυ, Ωκεανίδα |
| (2012) | Γυναίκα η κόλαση... Γυναίκα κι ο παράδεισος, Περίπλους |
| (2010) | Να μην ξεχάσω να ξυπνήσω, Ιωλκός |
| (2005) | Ένα γέλιο που έκλαιγε, Ιδιωτική Έκδοση |
| (2000) | ... Σιωπή... η δυνατότερη κραυγή..., Ιδιωτική Έκδοση |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου