Με
αφηγήτρια τη γιαγιά Σεβαστή και με μια μικρή ακροάτρια που σηματοδοτεί
την άσβεστη ελπίδα και την αθωότητα, η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη δίνει
κλώτσο στην κόκκινη κλωστή που στέκει τυλιγμένη στην ανέμη, και ξεκινάει
το ρομαντικό, μυστηριώδες και σαγηνευτικό παραμύθι της. Σκεπάζει τον
αναγνώστη με τη μαγευτική της αύρα και αρχίζει να σεργιανά στο χώρο και
το χρόνο προκαλώντας όλες τις αισθήσεις του. Το χθες ανοίγει τις πύλες
του, και συστήνει τους οπλαρχηγούς της μάχης απέναντι στη Μοίρα και το
πεπρωμένο. Με σύμμαχο τις καμέλιες, τα συναισθήματα θεριεύουν ώρα την
ώρα, μέρα τη μέρα, χρόνο το χρόνο. Καταπνίγουν κάθε λογική. Ξεπερνούν τα
στερεότυπα και τους κανόνες. Και κλείνουν το μάτι στο ριζικό του
καθενός, προκαλώντας οδύνη και ανείπωτο πόνο. Η μία γενιά δίνει τη
σκυτάλη στην άλλη, με την ελπίδα να μην βγουν στην επιφάνεια τα λάθη του παρελθόντος και
να κατορθώσει η αγάπη να νικήσει κάθε δολοπλοκία. Μα η δύναμη της
κατάρας και του φθόνου δεν αφήνουν περιθώρια στην ευτυχία να τρυπώσει
και να φωλιάσει στις καρδιές για πάντα...
ΚΛΙΚ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Αρχές
του αιώνα και ο επιτυχημένος, σαραντάρης Σταύρος Αμυράλης συναντά την
τύχη του στο σπίτι της οικογένειας Δηβάκη. Αν και τα αρχικά πλάνα
παίρνουν αναπάντεχα νέα τροπή, η ένωσή του με την Ανδριάνα αποτελεί την
απάντηση στις μύχιες επιθυμίες του. Μαζί θα φτάσουν στην υπέροχη
Μασσαλία και θα βάλουν στο "σπίτι με τις καμέλιες" τα θεμέλια μιας
ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής. Όμως η καρδιά δεν ξεχνά : πάλλεται,
νιώθει, αισθάνεται και δεν μπορεί να μείνει δέσμια στις προσταγές του
νου. Νέες καταστάσεις διαμορφώνονται και λίγο πριν οδηγηθούν στα άκρα, η
Μοίρα επεμβαίνει αμείλικτη. Ο καιρός περνάει, οι πληγές ακόμα
αιμορραγούν και οι αναμνήσεις πληγώνουν. Ο Σταύρος δίνει τη θέση του
στον Μιχαήλ, και εκείνος με τη σειρά του αφήνεται στα δίχτυα του πάθους
και στη συνέχεια του έρωτα. Οι ισορροπίες λεπτές και οι διαχωριστικές
γραμμές δυσδιάκριτες. Και ύστερα οι κληρονόμοι ζητούν να ζήσουν όσα οι
συγκυρίες τους στέρησαν... μα δυστυχώς τίποτα δεν έχει τελειώσει....
Χαρακτήρες
και πλοκή σμιλευμένα με απόλυτη αρμονία και συνάφεια. Αυτό είναι το
κύριο χαρακτηριστικό που διαπερνά το πόνημα της κας Γουβέλη - όπως και
όλα τα προηγούμενα μυθιστορήματά της - και αφοπλίζει τον αναγνώστη από
την πρώτη στιγμή. Τον υποτάσσει στις λέξεις της και στην καθαρότητα του
λόγου της, και τον οδηγεί μέσα από μυστικά περάσματα στην άβυσσο της
ιστορίας που πραγματεύεται. Η πένα της κινείται σαν αερικό στον πλούτο
της ελληνικής γλώσσας και στα μονοπάτια της δημιουργικής της φαντασίας,
και δεν σ' αφήνει να πάρεις τα μάτια σου από το κείμενό της. Μαγεύεσαι,
και μόνο όταν φτάσεις στο τέλος, μπορείς ξέπνοος μα λυτρωμένος να το
αποχωριστείς. Η περιγραφή των πόλεων όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα
είναι λιτή και απεγκλωβισμένη από περιττές λεπτομέρειες προς χάριν
εντυπωσιασμού. Στήνει απλά το σκηνικό και αφήνει τις σχέσεις των
χαρακτήρων να αναδειχθούν, να μεστώσουν, νε γεννήσουν εικόνες και
συναισθήματα.
Η
συγγραφέας αγαπά του ήρωές της και για το λόγο αυτό καταδύεται στον
ψυχισμό τους και αφουγκράζεται τις ανάγκες τους. Μέσα σε κάθε χαρακτήρα
συμβιώνει η καλοσύνη και η ζήλια, η ενάρετη στάση ζωής και η τρέλα που
γεννά ο έρωτας, η άδολη αγάπη και η επιθυμία για επιτυχία. Αγωνίες,
φόβοι, εκμυστηρεύσεις, ανασφάλειες, όλα γίνονται ένα κουβάρι που ψάχνει
στο χρόνο να βρει την άκρη του νήματος και να διαλύσει τα σύννεφα της
κατάρας και του φόβου. Ο Σταύρος, η Ανδριάνα, η Κλωντίν, η Αγάθη, ο
Μιχαήλ, η Θεώνη, η Μοσχού, είναι άνθρωποι απτοί, με αδυναμίες, που
αγαπάνε και αγαπιούνται, που πληγώνουν και πληγώνονται. Άνθρωποι που
ζουν με θύμησες και άλλοτε φεύγουν τρομαγμένοι και άλλοτε στέκουν όρθιοι
και πασχίζουν να προσφέρουν. Ένα μοναδικό κράμα ανθρώπων που σε
κοιτάζει κατάματα και σε προσκαλεί να νιώσεις τον παλμό του.
Ένα
βιβλίο που έρχεται σαν δυνατός ανεμοστρόβιλος να σε παρασύρει στην
ιστορία της οικογένειας Αμυράλη και να σε μυήσει σε αλήθειες και ψέματα,
σε μυστικά και ανομολόγητα πάθη, σε πληγές και κατάρες...
Βιογραφικό της συγγραφέως εδώ:
ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου