ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2019

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ η άποψη της Αναστασίας Δημακοπούλου για το βιβλίο "Σταχτόνερο - Κωνσταντίνα Μόσχου" Εκδόσεις BELL!



ΣΤΑΧΤΟΝΕΡΟ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΣΧΟΥ 

Λέγεται, ότι η παρασκευή στάχτης με βρόχινο νερό, η αλισίβα - κατά τους παλιούς το σταχτόνερο-, όπως είναι και ο ομώνυμος τίτλος και πιστεύω αρκετά πετυχημένος, του νέου βιβλίου της Κωνσταντίνας Μόσχου, παρασύρει και ξεπλένει τα υπολείμματα και τις ακαθαρσίες, αφήνοντας στα ρούχα ένα κρινόλευκο χρώμα. 

Στο χωριό Λίθι, όπου ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας του βιβλίου, ένα δυσάρεστο γεγονός, ένας φόνος συγκεκριμένα μιας μυστηριώδους ισχυρής γυναίκας, σεβάσμιας στην πλειοψηφία, κρατάει τα στόματα σφραγισμένα σε μια σιωπηρή αποδοχή της ενοχής των υπεύθυνων του εγκλήματος. 

Οι μαρτυρίες του φονικού μισές, αινιγματικές, συμφέρουσες για το σύνολο των ανθρώπων του χωριού, διαφορετικές όμως, με πολλά κενά και αντικρουόμενα συναισθήματα. Άραγε τί είναι αυτό που υποχρεώνει τους κατοίκους του χωριού, να μεταλλάσσονται σε ανθρώπους-ακρίδες, περιμένοντας και σιωπώντας, έρμαια της βούλησης των ισχυρών, τυφλωμένοι από πάθη και συμφέροντα;

 Μπορεί το κλίμα ν΄ αλλάξει; 

Να ξεπλυθεί το κακό από τις ψυχές των ανθρώπων, να σταματήσει το μίσος και να σωθούν οι αδύναμοι- γιατί πάντα σε μια ιστορία πάθους και έντονου μυστηρίου, κάποιοι θ΄ αποτελούν τον αδύναμο κρίκο- να ανελιχθεί στην επιφάνεια αυτό το αδιόρατο, το καλά κρυμμένο, με στάχτη και νερό; Και όχι οποιοδήποτε νερό αλλά το νερό της βροχής. 

Το βροχερό ηπειρώτικο τοπίο που κυριαρχεί στο βιβλίο, δίνει δραματικές διαστάσεις στην ιστορία μας. Το περιβάλλον, όπου κινούνται οι ήρωες γίνεται πιο ατμοσφαιρικό, μυστηριώδες και τα αποκαΐδια της φωτιάς στο τζάκι, εκείνη τη δραματική νύχτα του φονικού, μαζί με το βρόχινο νερό, θα αποτελέσουν ένα είδος κάθαρσης που θα απολυμάνει τις πληγές που αφήνουν οι βρώμικες καταστάσεις, καταλαγιάζοντας τα μίση, φέροντας στην επιφάνεια την αλήθεια αυτούσια. 

Το ΣΤΑΧΤΟΝΕΡΟ της Κωνσταντίνας Μόσχου είναι ένα ακόμα αστυνομικό μυθιστόρημα αινιγματικό με διάχυτο μυστήριο, που μπορεί να υστερεί σε έντονη δράση και ταχύτατους ρυθμούς-αυτό που συνήθως ζητάει ένας φανατικός αναγνώστης αστυνομικού μυθιστορήματος- αλλά προβληματίζει, γιατί εστιάζει περισσότερο στην ψυχολογία των ηρώων, είναι ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα για την αναζήτηση της αλήθειας και την επικράτηση της δικαιοσύνης. 



Η πλοκή του συγκεκριμένου βιβλίου, λαμβάνει δράση σε δύο διαφορετικά μέρη στα οποία και μοιράζεται, στο Λίθι, στο χωριό καταγωγής της δυναμικής δημοσιογράφου, Ξένιας Μαρίνη, η οποία καλείται να δώσει ένα τέλος στο μυστήριο του φόνου και στην Αθήνα, όπου κατοικεί η ίδια, παρόλο που τις σκέψεις της και το μυαλό της μονοπωλεί το Λίθι. 

Εκτυλίσσεται σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους. Το ξεκίνημα και το τέλος του βιβλίου ανήκει στο σήμερα, ενώ τα ενδιάμεσα κεφάλαια μας ταξιδεύουν σ΄ ένα φλάς μπακ στο χρόνο, γύρω στα είκοσι χρόνια πίσω και συγκεκριμένα το 1998. 

Την εποχή εκείνη, η δαιμόνια αλλά άπειρη ακόμα δημοσιογράφος, πέρασε αρκετές ώρες στο σπίτι, όπου έπεσε το θανατικό και έγινε ο φόνος της Αντωνίας Κασκούρη. Ήρθε σε στενή επαφή με πρόσωπα, άμεσα αναμεμειγμένα στην υπόθεση, δευτερεύοντα πρόσωπα, που η συμπεριφορά τους κρίθηκε ύποπτη από την ίδια, όπως, οι γονείς της δολοφονηθείσας, Λάιος και Μαρία Κασκούρη, ο λίγο ελαφρόμυαλος βοσκός Μπίλιος, φίλοι της οικογένειας μ΄ έντονο το πάθος της χαρτοπαιξίας, αλλά και δύο αθώα αγγελούδια, ο Νεόφυτος και η Αννούλα, θύματα μιας νοσηρής πραγματικότητας που η δημοσιογράφος είναι αποφασισμένη, να κάνει τ΄ αδύνατα δυνατά για να βγει στο φως. 

Στρωτή γραφή που κυλάει όμορφα, με αρκετά αργό ρυθμό, τόσο, όσο απαιτείται, προκειμένου να δώσει δραματικότητα σε κάποια σημεία, ώστε να προκαλέσει την σκέψη του αναγνώστη με κάποια ερωτήματα και ανησυχίες. Να του δώσει το χρόνο να δουλέψει τα γεγονότα μέσα του και αν χρειαστεί ν΄ αναθεωρήσει τις αρχικές του απόψεις. Άλλωστε, αυτός είναι και ο αρχικός σκοπός του βιβλίου. Δεν είναι αρκετή η αποκάλυψη του δολοφόνου. Πρέπει να δοθεί μία λύση σε αυτό το άλυτο μυστήριο όλων των πραγματικών γεγονότων που συνέβησαν και έστειλαν στο θάνατο τη νεαρή γυναίκα. 

Ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί των πραγμάτων, έτσι ώστε ν΄ αναλάβουν τις ευθύνες τους και ν΄ αποκαλύψουν τις τυχόν αμαρτίες τους; 

Μόνο τότε θα λάμψει η αλήθεια και τα όνειρα δεν θα κυριαρχούνται πλέον από στάχτη, τα πνεύματα θα ησυχάσουν και θα επέλθει η κάθαρση… μέσα από το ΣΤΑΧΤΟΝΕΡΟ. 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ


Η Κωνσταντίνα Μόσχου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε γραφιστικά και σχέδιο. Εργάστηκε στον έντυπο καθηµερινό και περιοδικό Τύπο ενώ από το 2008 ασχολείται με τη συγγραφή, συμμετέχοντας παράλληλα σε πολιτιστικές δράσεις για το βιβλίο.
 
Τίτλοι βιβλίων της:
(2019) Σταχτόνερο, Bell / Χαρλένικ Ελλάς
(2018) Λέμον πάι, Σιδέρη Μιχάλη
(2014) Όσο υπάρχει Ανατολή, Σιδέρη Μιχάλη
(2012) Η πόλη της Υδράηρας, Σιδέρη Μιχάλη
(2008) Ο θησαυρός του Ποσειδώνα, Σιδέρη Μιχάλη
 
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2014) Ο τόπος πρόδωσε τον ένοχο, Τόπος
(2013) Όλα για τη ζωή μου, Σιδέρη Μιχάλη
(2011) Αγάπησα τον δολοφόνο μου, Σιδέρη Μιχάλη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου