Πόσο όμορφα αισθάνομαι όταν
διαβάζω τέτοια βιβλια, που δεν θέλω να τελειώσουν και που όταν τελειώνουν δεν
θέλω να επιστρέψω στη γη.
Πόσο πολύ χαίρομαι όταν ο
συγγραφέας που θαυμάζω, αγαπώ και ακολουθώ συνεχίζει να με δικαιώνει, δεν
επαναλαμβάνεται, γίνεται κάθε φορά και καλύτερος και με ταξιδεύει στη σφαίρα
της φαντασίας σε τόπους παραμυθένιους και μυθικούς, με ήρωες ολοζώντανους και
γεμάτους γοητεία....
Και τέλος.... Πόσο γεμάτη
από εικόνες είμαι κάθε φορά που διαβάζω τα βιβλία του Κώστα Κρομμύδα. Ένας πίνακας
ζωγραφικής, που κάπου εκεί είμαι και εγώ, παρακολουθώντας και συμμετέχοντας με
όλες τις αισθήσεις μου τις εξελίξεις....από το άρωμα και το χρώμα της θάλασσας
μέχρι και τη λυτρωτική αποκάλυψη της αλήθειας.
Το Φως στη θύελλα με
γοήτευσε, με κέρδισε από την πρώτη σελίδα και θαύμασα τις περιγραφές του
υπέροχου νησιού, της Άθωρας, κυρίως στις σκηνές της θύελλας, που τις έβλεπα να
ξεσπούν οργισμένες κάνοντάς με να συνειδητοποιήσω για μια ακόμη φορά πως η
δύναμη της φύσης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος και τίποτα δεν μπορεί να της
αντισταθεί....
Με θέμα που ξεφεύγει από τα
συνηθισμένα, έξυπνα γραμμένο, αισιόδοξο και φωτεινό σαν την ηρωίδα του, με
ευαισθησία και ανθρωπιά στο θέμα των προσφύγων, με γλώσσα εξαιρετική και
γλαφυρή, δεν σε αφήνει να μαντέψεις το πρόσωπο και το κίνητρο των ιδιαίτερων
φόνων που γίνονται στο νησί αλλά και αλλού στον κόσμο, αλλά σε αναγκάζει να
προσπαθείς, σαν άλλος επιθεωρητής Κλουζώ, να καταγράφεις στοιχεία, λέξεις,
αντιδράσεις μήπως και καταλάβεις ποιος και γιατί δολοφονεί με αυτόν το ιδιόρρυθμο
τρόπο και να έχεις αγωνία μέχρι το τέλος, εκεί που επιτέλους αποκαλύπτεται ο δολοφόνος!
Απόλαυσα μέχρι την τελευταία
σελίδα αυτό το μυθιστόρημα με την όμορφα δεμένη πλοκή, τους υπέροχους ήρωες και
τις περιγραφές που με άφηναν κάθε φορά χωρίς ανάσα.
Ευχαριστώ πολύ τον συγγραφέα κύριο Κώστα Κρομμύδα
για την υπέροχη εμπειρία του ταξιδιού στην Άθωρα!!!!
|
Εύη Ανασταστιάδου για την ομάδα
Περισσότερα για τον συγγραφέα εδώ
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου