Κόκκινη Μαδρίτη, Κάρμεν Μόλα
Εκδόσεις Κλειδάριθμος
Αφού παραβλέψουμε τα σύννεφα μυγών και τις αποικίες προνυμφών, που, μην ακούτε, πλάκα κάνω, καθόλου δεν με πείραξαν, μη σας πω μου άρεσαν κιόλας, θα πάρω το σοβαρό μου και θα γίνω αυστηρή.
- Μια πολύ πολύ πολύ δυνατή ιστορία, με εξαιρετική ιδέα - Ένα φοβερό τέλος, - Μια έξυπνη δομή με μικρά κεφάλαια και ροή αδιάκοπη, - Γεμάτο δράση και εξελίξεις.
Επίσης το βιβλίο επιβεβαιώνει δύο πράγματα:
1ον. Οι ανατροπές μπορούν να γίνουν χωρίς να βγάζεις λαγούς από καπέλα
και
2ον. Είναι προτιμότερο ο ένοχος να μην είναι κομήτης κι ας βρίσκεται ο αναγνώστης ένα βήμα μπροστά από τα γεγονότα, αυτό σημαίνει πως ο συγγραφέας τον έχει προϊδεάσει σωστά, όχι πως είναι προβλέψιμος.
Το brainstorming των 3
συγγραφέων λειτούργησε πολύ καλά σε αυτά τα κομμάτια που συγκαταλέγω στα πολύ
θετικά.
(το τελικό πρόσημο είναι
θετικό και το βιβλίο προτείνεται, παρά τα όσα πω παρακάτω)
Όμως... Υπάρχουν δύο σημεία 
που μετρίασαν τον αρχικό
ενθουσιασμό μου. Το ένα είναι ότι δεν με κέρδισε η αφήγηση. Με ξένισε το ύφος
που ήταν ανομοιόμορφο πετώντας σε κάποια κεφάλαια εκφράσεις προφορικές και
άκομψες, ενώ σε κάποια άλλα πιο λόγιες και καθαρευουσιάνικες, χωρίς να
δικαιολογούνται από το κείμενο. (Μιλάω πάντα για την αφήγηση κι όχι για
διαλόγους, όπου θα ήταν κατανοητό). Μου έμοιαζε περισσότερο με σενάριο, χωρίς
να καταφέρει να μου μεταδώσει την ατμόσφαιρα (πιστεύω πάντως πως θα μεταφερθεί
άψογα στην οθόνη).
Το δεύτερο είναι ότι ο κύριος χαρακτήρας και κάποια σημεία της πλοκής δεν με έπεισαν, άφηναν κάποια σοβαρά κενά.
Ένιωσα πως οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν όλα τα σωστά κόλπα για ένα εντυπωσιακό αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά δεν μπόρεσαν να τα συρράψουν αποτελεσματικά. Είχαν στα χέρια τους ένα μοντέρνο σχέδιο, ένα φοβερό πατρόν, ένα λαμπερό ύφασμα, η ραπτομηχανή τελευταίας τεχνολογίας, μα η κλωστή της συρραφής αποδείχτηκε αδύναμη, φυλαγμένη σε ένα συρτάρι όπου την είχαν μασουλήσει σκουλήκια...
Περισσότερα για το βιβλίο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου